Τρίτη 21 Ιουνίου 2016

Θερινή Τροπή του Ηλίου
Είσοδος του Ήλιου στον Καρκίνο


Θερινό ηλιοστάσιο: ο Ήλιος εισέρχεται στο ζώδιο του Καρκίνου που στην εσωτερική αστρολογία αποτελεί την πύλη εισόδου των ψυχών σε μία σπείρα ανέλιξης της ανθρωπότητας. Ποια σπείρα; Σε ποιο επίπεδο; Αυτό εξαρτάται από την εξέλιξη της κάθε ψυχής…

Η 21η Ιουνίου, η ημέρα του θερινού ηλιοστασίου είναι η μεγαλύτερη ημέρα του χρόνου. Σε όλες τις εσωτερικές δοξασίες και θρησκείες, συμβολικά, κατά την περίοδο της θερινής τροπής του Ηλίου η ψυχή αποκτά την πολυπόθητη Αθανασία καθώς αποχωρίζεται το έρεβος της κατώτερης προσωπικότητας, απελευθερώνεται από τα δεσμά των παθών της και αποθεώνεται, κατακτώντας μια θέση μεταξύ των Αθανάτων στα Ηλύσια Πεδία της.

Στα Ελευσίνια μυστήρια κατά τη θερινή τροπή του Ηλίου γιορταζόταν η Ανάσταση, Ανύψωση της Περσεφόνης, η οποία επιστρέφει στον Όλυμπο, δηλαδή στην αιώνια, πνευματική ζωή. Η Περσεφόνη πριν επιστρέψει στην αιώνια ζωή παντρεύεται τον Διόνυσο τον Ελευθερέα και, ενωμένη μαζί του, απολαμβάνει την αιώνια ευθυμία και νεότητα. Η απαλλαγμένη από το έρεβός της, από τον Άδη της, ψυχή, η Περσεφόνη, παντρεύεται τον Διόνυσο τον Ελευθερέα που αντιπροσωπεύει την ανώτερη πνευματική υπόσταση του ανθρώπου, τον Σωτήρα και επέρχεται ο αλχημικός γάμος. Εδώ έχουμε την απόλυτη ένωση ψυχής και πνεύματος που οδηγεί στην απόλυτη τελειοποίηση, στη μεταμόρφωση του κατώτερου όντος σε θεϊκό ον.

Κατά την θερινή τροπή του Ηλίου οι Ορφικοί τελούσαν γιορτές που αναφερόντουσαν στον θρίαμβο κατά του θανάτου της τιτανικής φύσης του Διονύσου του Ελευθερέως και της Θεοποιήσεως του. Αποκορύφωση της  τελετουργίας των Ορφικών αποτελούσε η εκδήλωση της ευγνωμοσύνης προς τον Απόλλωνα, τον Θεό της αιωνίας νεότητας. Κατά τις δοξασίες των Ορφικών, στο θερινό ηλιοστάσιο, ο Απόλλωνας παρέδιδε την λύρα του στον Ορφέα για να παίζει τη θεία μουσική του, κρούοντας τις χορδές της λύρας του και μεταδίδοντας στις ψυχές των μυστών τους ήχους της ώστε να εναρμονίζουν τις πνευματικές τους δυνάμεις προς τη δική του πνευματική φύση. Ο Ηλιακός Θεός Απόλλωνας καλεί, μέσω της θείας μουσικής, τον μύστη στην αποθέωσή του.

Η τετάρτη και τελευταία μύηση των Ορφικών μυστηρίων γινότανε κατά την θερινή τροπή του Ηλίου που οι ακτίνες του φωτός είναι ζωηρότερες και οι καρποί ωριμάζουν. Η θερμότητα των Ηλιακών ακτινών αυτής της εποχής αναπαριστούσε το φωτοβόλο των σκέψεων των τέλειων μυστών και το γόνιμο των καρπών της θείας ιδεολογίας που οι ιεροφάντες κληροδοτούσαν στους διαδόχους τους.

Στο θερινό ηλιοστάσιο γιορτάζεται η γέννηση του Ιωάννη του βαπτιστή ή κλήδονα (από τη λέξη κλέος που σημαίνει δόξα), ο οποίος προανήγγειλε την έλευση του Μεσσία, δόξασε την Ύπαρξή Του πριν ολοκληρωθεί η αποθέωσή Του και θυσιάστηκε για τον Χριστό, για τον Ηλιακό Θεό που κάθε ανθρώπινη ύπαρξη κρύβει στο πνευματικό της κέντρο.

Η θερινή τροπή του Ηλίου είναι η καταληκτική στιγμή της εποχής που είχε αρχίσει κατά την εαρινή ισημερία κατά την οποία ο μύστης αποκτά τη Σοφία ενώ αποτελεί την απαρχή της εποχής κατά την οποία ο μύστης αποκτά την Αθανασία. Σε αυτό το μεσοδιάστημα κυρίαρχο είναι το στοιχείο του Πυρός με τη χρήση του οποίου ο άνθρωπος ανυψώνεται σε ανώτερο πνευματικό ον, θυσιάζοντας στο πυρ της ηλιακής του υπόστασης τα κατώτερα ένστικτά του.

Συμπερασματικά, η θερινή τροπή του Ηλίου συμβολίζει την απαλλαγή του ανθρώπου από την ερεβώδη υπόστασή του, κατά τον Γιουνγκ την σκιά του και τη μεταμόρφωσή του στο θεϊκό ον που είναι ως συνειδητότητα. Η εποχή που ακολουθεί, αυτή της καρποφορίας του σίτου, της συγκομιδής και της φύλαξής του, συμβολίζει την πνευματική περίοδο στην οποία ο μύστης καλείται να ιδεί τις ακτίνες του Φωτός, εναρμονίζοντας τον εαυτό του προς τον Παγκόσμιον Ρυθμόν…

Σμάρω Σωτηράκη


Αν θες να σπουδάσεις αστρολογία κοντά μου από όπου κι αν βρίσκεσαι, μπες στη σελίδα μου πατώντας στο όνομα της Σχολής μου: Uranognosia

Σάββατο 4 Ιουνίου 2016

Νέα Σελήνη στους Διδύμους
Μεγάλος Σταυρός στα Μεταβλητά

Βρίσκω τη Θέση μου στη Σπείρα της Ανέλιξης


Από τις 2 Ιουνίου σχηματίζεται στον ουρανό μας ένας Μεγάλος Σταυρός με τη συμμετοχή της Αφροδίτης και του Ηλίου από τους Διδύμους, του Δία από την Παρθένο, του Κρόνου από τον Τοξότη, του Ποσειδώνα από τους Ιχθύς και την ευγενική χορηγία των Δεσμών της Σελήνης που βρίσκονται στον άξονα Ιχθύων – Παρθένου, οι οποίοι ναι μεν δεν είναι απόλυτα ακριβείς στις μοίρες του Σταυρού αλλά είναι πολύ κοντά και άρα οφείλουμε να τους συμπεριλάβουμε στο σχήμα.
Όλα αυτά πυροδοτούνται από τη Νέα Σελήνη που πραγματοποιείται τα ξημερώματα της Κυριακής 5 Ιουνίου, στις 14:53 μοίρες των Διδύμων. Μια νέα Σελήνη που θα ανοίξει ένα μεγάλο κεφάλαιο…
Πού είμαι; Από πού έρχομαι; Πού πάω; Ποιος/α είμαι αλήθεια;

Υπαρξιακοί προβληματισμοί; Φιλοσοφικά ερωτήματα; Όχι! Πρακτική ζωής, ελάχιστα συνειδητοποιημένη από τον άνθρωπο που προσπαθεί να βρει μια θέση στον ήλιο, μέσα από την επαγγελματική του καταξίωση, από την προσπάθειά του να κερδίσει τα χρήματα που θα του επιτρέψουν να επιβιώσει, ακόμη και να συντηρήσει την οικογένειά του, μέσα από τη ρουτίνα του που, μέρα με τη μέρα, τον καταπίνει και δεν του αφήνει περιθώρια να πάρει ανάσες Ζωής….
Ανάσες που να οξυγονώνουν την Ψυχή, παρμένες μέσα από τον σφυγμό της Παγκόσμιας Ψυχής.

Ο Μεταβλητός Σταυρός καθορίζει τη ζωή του κοινού ανθρώπου. Είναι ο Σταυρός της αναπτυσσόμενης προσωπικότητας, των αλλαγών και της ρευστότητας, της δυαδικότητας, των μεγάλων αντιθέσεων και αντιφάσεων. Είναι ο Σταυρός όλων αυτών των στοιχείων που οδηγούν από τον ζωώδη άνθρωπο, τον προσκολλημένο στις υλικές απολαύσεις,  στον άνθρωπο που βάζει ερωτηματικά για τον σκοπό της ζωής κι αρχίζει την προσπάθεια για την εξέλιξή του, για την ανέλιξή του… Την προσπάθεια να συγκεντρώσει την πληροφορία για να κατανοήσει τη θέση του στο περιβάλλον του, στην κοινωνία, στο γήινο γίγνεσθαι αλλά και τη θέση του στο αέναο γίγνεσθαι της Δημιουργίας…

Ο Μεταβλητός Σταυρός αποτελεί τη γέφυρα επικοινωνίας εσωτερικού και εξωτερικού διαλόγου.

Με αυτή τη γέφυρα καλούμαστε, ανά πάσα στιγμή, να συνειδητοποιήσουμε πού ακριβώς βρισκόμαστε. Σε ποια θέση της σπείρας ανέλιξης προς την κατάκτηση του Φωτός της Συνείδησης, σε ποια θέση βρισκόμαστε στον υποκειμενικό χώρο εξέλιξης του γήινου πεδίου μας. Τονίζω υποκειμενικό καθώς το τι είναι εξέλιξη για τον υλικό άνθρωπο εξαρτάται από το πώς αντιλαμβάνεται τον εαυτό του, τα όνειρά του για τη ζωή, τον τόπο που γεννήθηκε, τα ήθη και έθιμα του τόπου του, τον τρόπο που μεγάλωσε και γαλουχήθηκε από το περιβάλλον του.

Ο Κρόνος, ο Μέγας Διδάσκαλος του Κοσμικού και ένας εκ των πρωταγωνιστών του Μεγάλου Σταυρού επιτάσσει να βρούμε το μέτρο μας στο εδώ και τώρα, άμεσα. Μας καλεί να συνειδητοποιήσουμε πού βρισκόμαστε, να καταλύσουμε την αλαζονεία, την αμετροέπεια, τον εγωισμό, την περιαυτολογία. Η αντίθεσή του με τα Φώτα (Σελήνη, Ήλιο) κατά τη Νέα Σελήνη και την Αφροδίτη δηλώνει ότι πρέπει να καθρεπτιστούμε στα γεγονότα της ζωής μας και να πάρουμε τη ρεαλιστική, ουσιαστική εικόνα για τη ζωή μας, τις αξίες μας, τη θέση μας στα πράγματα. Να σχηματοποιήσουμε τις ανάγκες μας και να συγκρίνουμε ποιες καθρεπτίζονται μέσα από την πραγματικότητά μας και ποιες όχι. Να αποκαλύψουμε ποιες είναι οι ουσιαστικές μας ανάγκες κι αν όλα αυτά που προβάλλουμε ως απαραίτητα για να είμαστε ευτυχισμένοι, όντως είναι απαραίτητα. Να προσπαθήσουμε να δούμε την εικόνα του Εαυτού μας μέσα από τον εαυτό, να συνειδητοποιήσουμε το γιατί και το πώς πήραμε αποστάσεις από τον Ανώτερο Ψυχικό μας Φορέα, να ενσωματώσουμε τις Ανάγκες του στις ανάγκες μας για να εναρμονιστούμε προς τον Παγκόσμιο Ρυθμό. 
Ο Κρόνος μας καλεί να μπούμε σε μια αντιπαράθεση με τον κατώτερο εαυτό μας, προκειμένου να πατήσουμε συνειδητά πάνω στη σπείρα εξέλιξης – ανέλιξης και να μην βρισκόμαστε «έξω» λόγω ασυνειδησίας. Μας καλεί να μετατρέψουμε τη γνώση σε επίγνωση, να κατανοήσουμε τους Νόμους και να επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να επεκταθούν προς το άπειρο, αρκεί να ξέρουν στην κάθε στιγμή τους, στο εδώ και τώρα που βρίσκονται. Κι όλα αυτά θα συμβούν αν κάνουμε τη μεγάλη αλλαγή: αν προσπαθήσουμε συνειδητά και δια μέσου της Γνώσης να ενσωματωθούμε στην Ψυχή και άρα στην Παγκόσμια Συνείδηση.

Ο Δίας από την Παρθένο μας προτείνει να αποκτήσουμε διάκριση. Να αναγνωρίσουμε το ατομικό στο συλλογικό και το συλλογικό στο ατομικό. Να αποκτήσουμε ευθυκρισία και να καταλάβουμε ότι οι καιροί αλλάζουν κι ότι οι παγιωμένες αντιλήψεις, οι εμμονές και οι λοιπές «ευκολίες» με τις οποίες μας έχει τροφοδοτήσει η κοινωνία για να μας δυσκολεύουν τη ζωή μας, πρέπει να αντικατασταθούν από γνώση, επιμονή στην ατραπό της Μαθητείας με σκοπό την ανεύρεση της Αλήθειας, διάθεση διάκρισης. Διάκρισης που θα φθάνει να κατανοεί τα άκρα και που τελικά θα καταλήγει στην κατανόηση του όλου. Το τετράγωνό του με τη Νέα Σελήνη και την Αφροδίτη μας διαμηνύει να καταργήσουμε τους περιορισμούς, να συνειδητοποιήσουμε ότι τα όρια τα δημιουργεί ο κατώτερος νοητικός φορέας. Αν είμαστε σε θέση να ενωθούμε με τον Ανώτερο Νου, τότε και απεριόριστοι θα είμαστε και οριοθετημένοι. Οριοθετημένοι μέσα στο πλαίσιο της απέραντης, υπερκόσμιας σπείρας, στην οποία κινούμαστε και της οποίας το σημείο δράσης μας πρέπει ανά πάσα στιγμή να γνωρίζουμε.

Ο Ποσειδώνας από τους Ιχθύς μας καλεί να ταξιδέψουμε με όχημά μας την Πίστη. Μας καλεί να συνειδητοποιήσουμε ότι αν δεσμευτούμε να υπηρετούμε την ολότητα, σμιλεύοντας τον εαυτό μας, τότε μας ανήκει μια θέση στα Ηλύσια Πεδία. Μας διαμηνύει ότι η απόλυτη ανάγκη μας, αυτό που πρέπει να επιθυμούμε διακαώς είναι να είμαστε εναρμονισμένοι με τη Δημιουργία και τη Φύση. Το τετράγωνό του με τη Νέα Σελήνη και την Αφροδίτη μας εξωθεί στο να αφουγκραστούμε την Εσωτερική μας Φωνή και να ακούσουμε τις πραγματικές ανάγκες μας και όχι τις προβολές μιας αλόγιστης μαθητείας σε μια κοινωνία που είναι έμπλεη αυταπατών και ποταποτήτων και ουδεμία σχέση έχει με τις ουσιαστικές αξίες.

Οι Δεσμοί της Σελήνης στον άξονα Ιχθύων – Παρθένου μας διδάσκουν να φέρνουμε τον ουρανό στη γη, το πολύ στο λίγο, το συλλογικό στο ατομικό, το αιώνιο στο τώρα. Μας εξωθούν στο να αποκτήσουμε διάκριση για να μπορέσουμε να τακτοποιήσουμε το όλο στο μερικό, την Ανώτερη Ψυχή στην ατομική συνείδηση.

Συμπερασματικά ο Μεγάλος Σταυρός μας λέει:
Μη διστάζετε να αλλάξετε...

Σε ότι αφορά τον εαυτό σας θα πρέπει να είστε οριοθετημένοι, να αγκαλιάζετε το παιδί που κρύβετε μέσα σας αλλά να μην είστε παιδιά. Να είστε ενήλικες, αναλαμβάνοντας την ευθύνη της ενηλικίωσής σας. Να μην αφήνετε τους εαυτούς σας έρμαια της πλάνης, της αυταπάτης, των ελαττωμάτων, των ποταποτήτων σας. Να μην δίνετε υποσχέσεις που δεν μπορείτε να κρατήσετε, να μην σπαταλάτε τους εαυτούς σας στο φθηνό κουτσομπολιό και στην περιαυτολογία. Να διαχωρίζετε το σωστό από το λάθος, το χρήσιμο από το άχρηστο, το ηθικό από το ανήθικο και να μην παρασύρεστε από τις παγιωμένες αντιλήψεις και ιδέες που σας θέλουν υποταγμένους.

Σε σχέση με τους άλλους, δεχθείτε ότι πρέπει να διαχωρίσετε την ήρα από το σιτάρι και να πείτε κάποια «όχι» σε άτομα και καταστάσεις με τα οποία συνδέεστε με μόνο δεσμό την εξάρτηση. Μην επιτρέπετε ούτε στους εαυτούς σας ούτε στους άλλους να εκμεταλλεύονται τα αδύνατα σημεία σας και να σας χειρίζονται συναισθηματικά. Βάλτε τα όριά σας και μην αφήνετε κανέναν να τα παραβεί για να βαυκαλίσει τις δικές του ποταπές ανάγκες. Μην παραβιάζετε εσείς τον συναισθηματικό κόσμο των άλλων για να ικανοποιήσετε τα εγωιστικά σας κίνητρα. Μην κάνετε ποτέ στους άλλους αυτά που δεν θα θέλατε να σας κάνουν. Να σέβεστε τους άλλους, τη διαφορετικότητά τους, τις ιδέες τους. Να σέβεστε κάθε τι που υπάρχει στη Φύση.

Σε σχέση με τον Ανώτερο Εαυτό σας και κατ’ επέκταση με την Δημιουργία, ξεπεράστε τα όρια που σας βάζει ο κατώτερος νους και αποδεχθείτε την ένωσή σας με το Θείο. Είστε τόσο απέραντοι όσο και η συνείδησή σας που τείνει στο άπειρο, στο άπειρο που φθάνει και η σπείρα ανέλιξής σας. Να γνωρίζετε το μεγαλείο σας αλλά να αντιλαμβάνεστε και τη μικρότητά σας. Να μη χάνετε την επαφή σας με τη συνείδηση και το Φως…

Αλλιώς…

Η πρόκληση ισχύει για όλους. Ποτέ δεν είναι ούτε αργά ούτε νωρίς για να ασκήσουμε βούληση και να μεταβούμε από τον κόσμο της ασυνειδησίας στον κόσμο του Φωτός και της Συνείδησης. Πάντα είναι η στιγμή μας…

Νέα Σελήνη, καινούργια αρχή… καλή αρχή!!!!!!!!!!!!


Σμάρω Σωτηράκη