Το παρακάτω κείμενο είναι μετάφραση της Ελίνας Τσαβδάρη στα Ελληνικά από την σειρά άρθρων "Problems We All Face" του Dane Rudhyar. Το πρωτότυπο κείμενο μπορείτε να το βρείτε στο www.khaldea.com
Πρώτος Οίκος
Πως να Γίνετε ο Αληθινός Σας Εαυτός
Dane Rudhyar
Αναρωτηθήκατε ποτέ: Για ποιό λόγο είμαι εδώ; Τι υποτίθεται ότι πρέπει να είμαι σε αυτή τη ζωή;
Αν ναι, έχετε αρχίσει να ζείτε με έναν καινούριο τρόπο. Έχετε αρχίσει να αντλείτε, έστω και ανεπαίσθητα, από την δύναμη του αληθινού σας εαυτού. Είστε στην πορεία του να γίνετε αυτό που προορίζεστε να είστε. Είναι μακρύς ο δρόμος, δύσκολος. Σε αυτόν τον δρόμο προχωράτε πολύ σταδιακά, διστακτικά. Συνήθως υπάρχουν πολλές καθυστερήσεις. Αλλά είναι ο μόνος δρόμος που έχει αξία, που είναι πραγματικά «συναρπαστικός». Αυτός και μόνο δίνει νόημα στη ζωή, τη δική σας ζωή.
Πιστεύω βαθιά οτι η λειτουργία της αστρολογίας συνίσταται στο να βοήθησει άντρες και γυναίκες που έχουν αρχίσει να έχουν ερωτήματα σχετικά με το σκοπό και το νόημα της ζωής τους, στο να βρουν απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα. Η αστρολογία έχει να προσφέρει πολύ λίγα πραγματικής αξίας σε άτομα που δεν έχουν τέτοια ερωτήματα. Η αστρολογία για αυτούς δεν είναι παρά ένα παρεΐστικο παιχνίδι ή ένας τρόπος ικανοποίησης μιας λίγο πολύ στείρας περιέργειας για το τι "πρόκειται να έρθει", " τι πρόκειται να συμβεί". Πράγμα που είναι εντάξει για όσο πάει. Αλλά η αστρολογία αρχίζει να λειτουργεί πραγματικά και να φανερώνει την αξία της, όταν οι άνθρωποι δεν ρωτούν πια "τι θα μου συμβεί", αλλά τις εξής μακράν σημαντικότερες ερωτήσεις: Πως μπορώ να μάθω τι είμαι αληθινά; Πως μπορώ να επιλύσω το πρόβλημα το οποίο κουβαλάω μαζί μου σε οτιδήποτε μου συμβαίνει;
Το κάθε άτομο φέρνει σε κάθε πρόβλημα της ζωής του το μεγαλύτερο πρόβλημα όλων: τον εαυτό του. Μπορεί να μαθαίνουμε από τους γονείς, τους δασκάλους, τους ιερείς ή τους επιστήμονες, πως να αντιμετωπίζουμε ευφυιώς την μία ή την άλλη κατάσταση, το ένα ή το άλλο πρόβλημα, πως να συμπεριφερόμαστε σύμφωνα με επίσημους και πατροπαράδοτους κανόνες συμπεριφοράς της οικογένειας μας, της κοινωνίας μας, των επιχειρήσεων μας, των οργανισμών μας. Μπορεί να μαθαίνουμε καλά αυτούς τους κανόνες, αλλά και πάλι να μετατρέπουμε κάθε καίρια ευκαιρία και αποφασιστική δοκιμασία της ζωής μας, σε τραγική αποτυχία ή σε μια τελείως κενή νοήματος, μέτρια «επιτυχία».
Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή ενώ μπορεί να έχουμε μάθει να επιλύουμε κάθε είδους εξωτερικό και κοινωνικό πρόβλημα, ποτέ δεν έχουμε δώσει ιδιαίτερη, ή έστω κάποια, σημασία, στο ένα πρόβλημα που αποτελεί τη βάση όλων: την ανακάλυψη του πραγματικού σκοπού και νοήματος της ζωής μας. Έχουμε μάθει να συναναστρεφόμαστε ανθώπους στο σπίτι, την δουλειά, σε εξόδους και να συνομιλούμε για κάθε συνηθισμένη κατάσταση. Δεν έχουμε θεωρήσει καθόλου σημαντικό το να μάθουμε να συναντιόμαστε με τον εαυτό μας κάθε πρωί που ξυπνάμε και να συνομιλούμε μαζί του, όταν κάποια καινούρια κατάσταση προκαλεί μέσα μας ένα είδος αντίδρασης που φαίνεται να συγκρούεται με την "χαϊδεμένη" ιδέα που έχουμε για εμάς και να την διαταράσσει . Ρωτήσαμε λοιπόν: Αλήθεια, τι είμαι; Γιατί δρω, αισθάνομαι ή αντιδρώ διαφορετικά από τους άλλους ανθρώπους, διαφορετικά από τον τρόπο που υποτίθεται ότι πρέπει να δρούμε ή να αντιδρούμε; Είμαι τόσο διαφορετικός στην ουσία; Είμαι μοναδικός; Και αν ναι, γιατί είμαι μοναδικός; Ποιός είναι ο σκοπός της διαφορετικότητας μου, ο αληθινός λόγος που νιώθω απομονωμένος και μόνος;
Κάνουμε συχνά αυτές τις ερωτήσεις, αλλά με τρόπο μάλλον αφηρημένο, σηκώνοντας τους ώμους μας και ξεχνώντας το ζήτημα επείδή δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιος τρόπος να πάρουμε μια πειστική απάντηση από οποιονδήποτε. Σε μερικές περιπτώσεις, το σοκ του να βλέπουμε τον εαυτό μας να αντιδρά σε καταστάσεις της ζωής έξω από το συνηθισμένο, είναι τέτοιο, που μας κρατά διαρκώς σε ανησυχία. Καταλήγουμε να σκεφτόμαστε οτι κάτι δεν πάει κάλα με εμάς, οτι δεν είμαστε φυσιολογικοί, οτι είμαστε νευρωτικοί ή απλώς "κακοί". Και διαμορφώνουμε μια καταπιεστική αίσθηση ενοχής ή κατωτερότητας.
Επιτρέπουμε τη διαμόρφωση αυτών των αρνητικών συναισθημάτων και πιθανώς σύντομα, μπορεί και να οδηγήσουμε τον εαυτό μας σε θλιβερή κατάσταση. Τότε, το κάθε τι που μας συμβαίνει καθημερινά φαίνεται να πηγαίνει στραβά, ακόμη και αν ξεκίνησε με τις καλύτερες προοπτικές επιτυχίας, ευτυχίας και εξέλιξης. Ίσως νίωθουμε τόσο αναστατωμένοι που αποφασίζουμε να μάθουμε μια καινούρια τεχνική, να αλλάξουμε σπίτι, γνωριμίες, επάγγελμα. Κι όμως τα πράγματα συνεχίζουν να πηγαίνουν στραβά και πιθανώς από το κακό στο χειρότερο. Τι συμβαίνει; Θα έχουμε «καλύτερη τύχη» αν ρωτήσουμε τους αστρολόγους ποιό θα είναι το αποτέλεσμα της μιας ή της άλλης καινούριας κίνησης ή σχεδίου ώστε να ενεργήσουμε "την σωστή στιγμή" και να στοιχηματίσουμε στο σωστό άλογο, που λέει ο λόγος;
Με αυτού του είδους τη βοήθεια, μπορεί να αποφύγουμε μερικά σημαντικά λάθη ή καταστροφές. Αλλά αυτού του είδους η βοήθεια, στις περισσότερες περιπτώσεις, βοηθά μόνο στην επίλυση εξωτερικών προβλημάτων. Τίποτε δεν πρόκειται να λειτουργεί σωστά όσο το πρόβλημα πίσω από το κάθε πρόβλημα παραμένει άλυτο, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό: Γιατί είμαι διαφορετικός από τους άλλους; Τι είμαι αληθινά; Σήμερα, είναι ουσιώδες το κάθε άτομο να βρει σημαίνουσες, πειστικές απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα. Απαντήσεις που θα τον μεταμορφώσουν, που θα αλλάξουν την στάση του απέναντι στον αληθινό του εαυτό και τον βασικο σκοπό της ύπαρξης του εδώ, στην Γη, τώρα και στην παρούσα κοινωνία μας.
Αρχικά πρέπει να είναι πρόθυμος και έτοιμος να θέσει αυτά τα ερωτήματα, να αντιλαμβάνεται ότι έχει σημασία να τεθούν. Το επόμενο πρόβλημα είναι: Ποιός θα δώσει τις πειστικές απαντήσεις;
Ο Ιησούς, είπε στα Ευαγγέλια: Ζήτησε και θα λάβεις. Πολλοί μεγάλοι πνευματικοί δάσκαλοι μας έχουν πει οτι όταν ο μαθητής είναι έτοιμος, έρχεται ο δάσκαλος. Έχει επίσης ειπωθεί οτι η ζωή στο σύνολο της μπορεί να γίνει "δάσκαλός" μας. Οτι κάθε φίλος ή συνεργάτης μας, τα αγαπημένα μας πρόσωπα και ακόμη και οι εχθροί μας, μπορούν να μας δώσουν την απάντηση στο μεγάλο πρόβλημα του "γιατί" της ύπαρξης μας. Με άλλα λόγια, μπορούμε να δούμε τον εαυτό μας στα μάτια τους, στις απαντήσεις που μας δίνουν, κάθε φορά που θέλουμε αληθινά να "δούμε" τον εαυτό μας όπως είναι. Μπορούμε να καταλάβουμε τις «διαφορές» μας, και ίσως την σχετική "μοναδικότητά" του χαρακτήρα και του πεπρωμένου μας, αν είμαστε αρκετά αντικειμενικοί ώστε βρούμε στις αντιδράσεις φίλων και εχθρών καθρέφτες που θα μας φανερώσουν, ευθέως ή δι' αντιπαράθεσης, τον διαφορετικό και μοναδικό εαυτό μας.
Είναι ωστόσο πάρα πολύ δύσκολο να είμαστε αρκετά αντικειμενικοί για να το κάνουμε. Χρειαζόμαστε, ή νομίζουμε συνήθως οτι χρειαζόμαστε, ένα «κλειδί» για να μπορέσουμε να ερμηνεύσουμε αυτό που απεικονίζεται στις πράξεις, ή μέσω των πράξεων, των άλλων ως ο εαυτός μας. Επιπλέον, ακόμη κι αν καταλάβουμε πως διαφέρουμε από τους άλλους, και ίσως να διαφέρουμε με τρόπο ιδιαίτερα απογοητευτικό, σύνθετο ή αναπάντεχο, αυτό δεν είναι αρκετό. Πρέπει με κάποιον τρόπο να γνωρίσουμε γιατί ξεχωρίζουμε από τον κανόνα, γιατί είμαστε ασυνήθιστοι, ίσως και στο βαθμό της νευρώσεως. Τι νόημα έχουν όλα αυτά; Αν δεν υπήρχε νόημα, σκοπός, τότε το μόνο δέον θα ήταν να γίνουμε φυσιολογικοί, μέτριοι ή τουλάχιστον βολικά "προσαρμοσμένοι", παρά το τίμημα για την περηφάνεια , τις ελπίδες, τα νεανικά ιδανικά μας για μοναδικά κατορθώματα.
Οι σύγχρονοι ψυχολόγοι και ψυχίατροι συχνά θεωρούν την «προσαρμογή» στόχο των θεραπειών τους. Σε πολλές ακραίες περιπτώσεις, πιθανόν να μην υπάρχει δυνατότητα κάποιου άλλου στόχου επειδή η διανοητική και νευροψυχολογική κατάσταση έχει σταθεροποιηθεί πέρα από την δυνατότητα δημιουργικής ή μεταμορφωτικής αλλαγής. Παρ’όλα αυτά, κάθε πρόκληση (διανοητική ή σωματική) αποτελεί ένδειξη μιας ευκαιρίας για αλλαγή και αυτο-ανακάλυψη.
Ουσιαστικά υπάρχουν αρρώστειες και προκλήσεις επειδή οι άνθρωποι που τις βιώνουν έχουν αρνηθεί επί μακρόν να ρωτήσουν για τον χαρακτήρα και τον σκοπό του αληθινού τους εαυτού. Αποφεύγουν να κάνουν τέτοιες αμήχανες ερωτήσεις. Και τότε τα προβλήματα που προκαλούν οι ίδιοι σε οτιδήποτε συναντούν μπροστά τους γίνονται πολύ πιο σοβαρά, πολύ πιο δύσκολα στην επίλυσή τους. Αναμειγνύονται οι ίδιοι περισσότερο στις αποτυχίες ή τις "κακοτυχίες" τους, απεχθάνοται όλο και περισσότερο το ότι «όλα σε μένα συμβαίνουν»! Αυτά συσσωρεύονται και οδηγούν σε μια βίαιη κρίση.
Επαναλαμβάνω, κάθε κρίση είναι ευκαιρία. Αλλά πολύ λίγα άτομα μπορούν να την δουν έτσι όσο κρατά! Ποιός μπορεί να τους ανοίξει τα μάτια; Ποιός μπορεί να τους βοηθήσει να συναντήθουν με τον αληθινό τους εαυτό και να συλλάβουν το νόημα και τον σκοπό των "διαφορών" τους, τις περίεργες αντιδράσεις τους στα πράγματα της ζωής, τις ελπίδες και τα ιδανικά τους που μπορούν να να μοιραστούν με τόσους λίγους;
Η αστρολογία προσφέρει τέτοιου είδους βοήθεια, άλλα μόνο αν χρησιμοποιείται από έναν αστρολόγο που είναι και ένθερμος μελετητής της ανθρώπινης φύσης και της ψυχολογίας και άνθρωπος με πνευματικό όραμα και κατανόηση μαζί με συμπόνια. Πρόκειται για σπάνιες δεξιότητες αλλά προφανώς είναι απαραίτητες, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό, εξαιτίας ακριβώς του είδους της βοήθειας που απαιτείται. Αυτό που είναι απαραίτητο είναι πράγματι, πνευματική βοήθεια και πάντα, λίγο πολύ, ένα είδος θεραπείας νού και ψυχής. Πρόκειται για το είδος της βοήθειας που θα μπορούσε να αναμένεται από έναν θρησκευόμενο άνθρωπο για να βοηθήσει ένα άτομο να μεταμορφωθεί από μια νέα αποκάλυψη του είδους και του σκοπού του μοναδικού του εαυτού και της αληθινής ατομικότητας του.
Πως μπορεί η αστρολογία να βοηθήσει άντρες και γυναίκες να αξιωθούν μια τέτοια αποκάλυψη; Δεν είναι δυνατό να γίνει λαμβάνοντας υπόψη οποιονδήποτε μεμονωμένο παράγοντα του γενεθλίου χάρτη ενός ατόμου κατ’αποκλειστικότητα και εξαιρώντας άλλους, γιατί όλοι οι πλανήτες, οι σύνοδοι, οι δεσμοί, τα μέρη, οι προόδοι, οι διελεύσεις, πρέπει κάπως να συνάδουν στην καθολική απάντηση στο ένα πρόβλημα των προβλημάτων. Πάρ'αυτα, στο γενέθλιο χάρτη που έχει υπολογιστεί για την ακριβή ώρα και τόπο της πρώτης πνοής, υπάρχει ένα τμήμα στο οποίο θα έπρεπε να επικεντρωθεί η προσοχή για τη επίλυση αυτού του προβλήματος. Το τμήμα αυτό του χάρτη είναι ο πρώτος οίκος και η ακριβής γωνία ανατολής, ο ωροσκόπος.
To Νόημα του Ωροσκόπου
Ο ωροσκόπος είναι το ανατολικό σημείο του ορίζοντα σε κάθε συνηθισμένο αστρολογικό χάρτη. Επειδή ο Ήλιος ανατέλλει στην ανατολή, βρίσκεται στον ωροσκόπο την αυγή. Έτσι, ο ωροσκόπος συμβολίζει την ανατολή, την έναρξη κάθε νέου κύκλου ζωής. Στην αστρολογία είναι το σημείο στο οποίο μια νέα παρόρμηση για ζωή παίρνει εξωτερική και συμπαγή μορφή στην γη. Για αυτό το λόγο, σε αυτό το σημείο μπορεί να βρεθεί αυτή η παρόρμηση στον αρχικό, αγνό της χαρακτήρα, πριν χρωματιστεί ή τροποποιηθεί από την πάλη για σαφή εξωτερίκευση του εαυτού της εν μέσω των γήινων σνθηκών και συχνά ενάντια στην αντίδραση του παρελθόντος, που πάντα αναζητά να μετριάσει την κάθε νέα δημιουργική παρόρμηση.
Αν ένα άτομο αναζητά την φύση του βασικού τύπου ενέργειας που μπορεί, και θα έπρεπε, να χρησιμοποιήσει στη ζωή και δράση του, τότε θα έπρεπε να ψάξει την απάντηση στον Ήλιο του γενέθλιου χάρτη του. Αλλά, άλλο η ενέργεια και άλλο τι την κάνουμε, ή τι θα έπρεπε να την κάνουμε. Έχει αξία να γνωρίζουμε ότι κάποιος έχει την δύναμη να οδηγήσει άλλους, ότι κάποιος έχει απίστευτη συναισθηματική ενέργεια ή εξαιρετική διανόηση, ή ότι κάποιος έχει την τάση να βιάζεται ή να θυμώνει. Αλλά αυτό που έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία σήμερα, σε αυτή την εποχή της ευκόλα αποκτώμενης ψυχολογικής γνώσης, είναι να γνωρίζουμε για ποιο πράγμα θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις δυνάμεις. Είναι για να λύσουμε πολλά προβλήματα που εμφανίζονται διαρκώς σήμερα σχετικά με το τι να κάνουμε με αυτό που έχουμε.
Οι λύσεις αυτών των προβλημάτων πρέπει να εντοπιστούν στους γενέθλιους οίκους του αστρολογικού χάρτη και τις θέσεις των πλανητών, των δεσμών κ.ο.κ. σε αυτούς τους οίκους. Οι οίκοι στους οποίους αναφέρομαι δεν είναι οι αποκαλούμενοι "ηλιακοί οίκοι" οι οποίοι έχουν να κάνουν μόνο με τις αποστάσεις μεταξύ των πλανητών και του Ηλίου. Είναι πραγματικές τομές στον χώρο μέσα στον οποίο ζει και δρα ένα άτομο, εδώ στην γη. Αυτός ο «ζωτικός χώρος» καθορίζεται αστρολογικά από τον γενέθλιο ορίζοντα και μεσημβρινό. Τα στοιχεία αυτά δεν μπορούν να υπολογιστούν παρά μόνο αν κάποιος γνωρίζει την στιγμή της πρώτης πνοής. Λέω της πρώτης πνοής, γιατί αυτή είναι η πρώτη στιγμή ανεξάρτητης ύπαρξης ως μια "εγώ ειμί", ως ένας εαυτός ο οποίος πρέπει σταδιακά να ανακαλύψει ο ίδιος (ακόμη και με την βοήθεια άλλων) τις δικές του λύσεις στα προβλήματα της ύπαρξης του.
Στον τομέα της αστρολογίας που αποκαλείται «Ωριαία Αστρολογία», ο ωροσκόπος του ωριαίου χάρτη λέγεται ότι συμβολίζει "την ατομικότητα του εξεταζόμενου θέματος". Καθορίζει το πρόβλημα περί ου η ερώτηση, με τον τρόπο που το βλέπει και μπορεί να το διαμορφώσει το άτομο που θέτει το ερώτημα.
Θα πρέπε να είναι ξεκάθαρο ότι η γέννηση στον κόσμο, ως ένα άτομο με ανεξάρτητη ύπαρξη, αποτελεί την προέλευση όλων των επακόλουθων προβλημάτων! Δεν υπάρχουν λοιπόν βασικότερες ερωτήσεις από τις παρακάτω: Πως να λύσω το πρόβλημα της ύπαρξης μου ως ανεξάρτητου και μοναδικου "εγώ"; Γιατί υπάρχω εν όλοις; Πρέπει αρχικά να δούμε τον ωροσκόπο και το σύνολο του πρώτου οίκου (και τα περιεχόμενά του) για βασικές απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα.
Όλα όσα σας διαφοροποιούν από άλλα άτομα πηγάζουν, αστρολογικά μιλώντας, από τον αληθινό γενέθλιο ωροσκόπο σας. Εκεί βρίσκετε την δήλωση της μοναδικότητας της ύπαρξης σας, το ουσιώδες πρόβλημα του γεγονότος της ύπαξης σας ως ανεξάρτητο εγώ, διαφορετικό από τα άλλα εγώ. Εκεί βρίσκεται επίσης και η λύση αυτού του βασικού προβλήματος! Η αστρολογία στην πραγματικότητα μας δείχνει περισσότερο λύσεις παρά προβληματα. Ο αστρολογικός σας χάρτης είναι η "συνταγή του Θεού" για την επίλυση των προβλημάτων σας. Είναι η συνταγή του Μέγα Θεραπευτή. Μελετώντας την λύση, μπορούμε να δούμε ποιο είναι το πρόβλημα. Αλλά οποιαδήποτε θετική χρήση της αστρολογίας τονίζει πολύ περισσότερο τις λύσεις από οτι τα προβλήματα. Αυτό θέλετε να μάθετε στο κάτω κάτω της γραφής! Θέλετε να συνειδητοποιήσετε την αληθινή φύση των προβλημάτων σας μόνο στο βαθμό που η αυτή η συνειδητοποίηση θα οδηγήσει στην γνώση του πως μπορούν να επιλυθουν.
Έτσι, το ζώδιο του ωροσκόπου και (αν μπορείτε να είστε βέβαιοι για την ακρίβεια τους) οι μοίρες αυτού του ζωδίου είναι τα πρώτα πράγματα προς μελέτη. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν δώδεκα πλέον χαρακτηριστικοί τρόποι με τους οποίους μπορείτε να βεβαιώσετε κατηγορηματικά την «διαφορετικότητά» σας από τους άλλους. Ωστόσο, στον ορισμό του νοήματος των δώδεκα πιθανών ζωδίων του ωροσκόπου, πρέπει να υιοθετήσετε μια κάπως διαφορετική προσέγγιση από οτι όταν αναλογίζεστε αυτά τα ζώδια σε σχέση με τη θέση του γενέθλιου Ήλιου ή των πλανητών. Ας τονίσω και πάλι το γεγονός ότι οι πλανήτες έχουν να κάνουν με την ενέργεια, με τα διαφορετικά είδη ενέργειας που είναι απαραίτητα για την δράση ενός ζώντος ατόμου.
Ο Ωροσκόπος (και εν γένει όλοι οι οίκοι) αναφέρονται όχι τόσο στην φύση των ενεργειών όσο στον τρόπο με τον οποίο τις χρησιμοποιείτε και κάνοντάς το, αντλείτε εμπειρία. Ένας γενέθλιος οίκος είναι ένας "τομέας εμπειρίας". Καθώς βιώνετε την ζωή, σταδιακά φτάνετε στην κατανόηση του εαυτού σας. Γνωρίζετε το εαυτό σας μέσα από τα δώδεκα πρωταρχικά είδη εμπειρίας που αντιπροσωπεύονται από τους γενέθλιους οίκους. Στον πρώτο οίκο, θα έπρεπε να βιώσετε τον εαυτό σας σαν εγώ, ένα σχετικά μοναδικό και διαφορετικό είδος εαυτού.
Ο Ανατέλλων και ο Κυβερνήτης Πλανήτης
Ο Άρης στον πρώτο οίκο τονίζει την ανάγκη για δυναμική δράση σαν μέσο εμπειρίας του αληθινού εαυτού. Ένας πλανήτης στον πρώτο οίκο, υποδεικνύει το είδος ενέργειας το οποίο είναι προτιμώτερο να χρησιμοποιηθεί στην ανακάλυψη και εξωτερίκευση του ατομικού εαυτού. Το μόνο σημείο που πρέπει να θυμάστε ωστόσο, είναι ότι ένας ανατέλλων πλανήτης μπορεί επίσης να υποδεικνύει μια τάση να γίνεται κατάχρηση μιας τέτοιας ενέργειας, να χρησιμοποιείται αποκλείοντας όλες τις άλλες. Αν συμβαίνει αυτό, οδηγεί σε ένα υπερτραφές εγώ και στην υπερβολική επένδυση σας σε ότι σας διαφοροποιεί από τους άλλους.
Για παράδειγμα, αν έχετε ένα πλανήτη να ανατέλει στον πρώτο γενέθλιο οίκο σας, χρησιμοποιείστε τον για ότι έχει σημασία για εσάς, αλλά μη τον καταχραστείτε. Μη ταυτιστείτε τελείως μαζί του ως εγώ. Αν υπάρχουν δύο ή περισσότεροι ανατέλλοντες πλανήτες, το πρόβλημα είναι πως να μην "τμηθείτε" στην προσπάθεια σας να ταυτίσετε την προσωπικότητα σας εν μέρει με τον έναν και εν μέρει με τον άλλον. Σας υποδεικνύεται προς επίλυση ένα πρόβλημα προσωπικής ενοποίησης. Είναι ευκολότερο βέβαια αν δύο πλανήτες σας ωθούν προς την ίδια κατεύθυνση. Αλλά ένα άτομο με τον Κρόνο και τον Ποσειδώνα στον πρώτο οίκο, πρέπει να προσέχει μήπως αποδομηθεί από αντίθετες τάσεις στην ζωή του εγώ του.
Αν δεν υπάρχει πλανήτης στον Πρώτο Οίκο, όλη η έμφαση δίνεται στον ωροσκόπο. Πρέπει να αναλογιστούμε όχι μονο τα χαρακτηριστικά του ανατέλλοντος ζωδίου αλλά και εκείνα του πλανήτη ο οποίος "κυβερνά" το ζώδιο. Περί ποιού πλανήτη πρόκειται, που τοποθετείται στον γενέθλιο χάρτη, τι όψεις σχηματίζει με άλλους πλανήτης και τι θέση κατέχει δομικά μέσα στο συνολικό "πλανητικό μοτίβο" (αν είναι, για παράδειγμα, μονήρης [singleton]).
Ο πλανήτης που «κυβερνά» το ζώδιο του ωροσκόπου είναι θεωρητικά πάντα ο «κυβερνών πλανήτης» του χάρτη. Ωστόσο, αν βρίσκεται στον πρώτο οίκο ένας ιδιαίτερα τονισμένος πλανήτης, αυτός γίνεται, ως έχουν τα πράγματα, ένας πάρα πολύ σημαντικός "πρωθυπουργός" του θεωρητικού "κυβερνήτη". Ο κυβερνήτης είναι υπεύθυνος για την συνοχή του πεδίου του εγώ. Ο πρωθυπουργός κάνει την πιο αποτελεσματική εξωτερική δουλειά!
Κλείνοντας αυτή την σύντομη μελέτη, θα έπρεπε να πω, ότι σύμφωνα με αυτή την οπτική γωνία, η ιδέα ότι ο Ήλιος αντιπροσωπεύει την πραγματική και μόνιμη "ατομικότητα" ενός ατόμου και ο ωροσκόπος την προσωρινή και φευγαλέα «προσωπικότητα», δεν ισχύει, τουλάχιστον όχι με την έννοια που γίνεται συνήθως αντιληπτή.
Ο ωροσκόπος αλλάζει θέση ραγδαία και έτσι επηρεάζεται απο το γεωγραφικό μήκος του τόπου γέννησης. Αναφέρεται σε ένα συγκεκριμένο άτομο, σε μια συγκεκριμένη κατάσταση και σε όλα όσο κάνουν αυτό το άτομο πιο "συγκεκριμένο", πιο διαμορφωμένο και ακριβές ως προς το τι είναι. Όπως το βλέπω, το πνεύμα εργάζεται μέσω συγκεκριμένων ανθρώπων και συνθηκών, μέσω της μοναδικότητας και της καινοτομίας τους. Το ένα χρέος μιας πραγματικά πνευματικής ζωής για ένα συγκεκριμένο άνθρωπο, είναι η υλοποίηση του συγκεκριμένου έργου για το οποίο έχει γεννηθεί σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή και τοποθεσία στη γη.
Το να είναι κανείς «πνευματικός» σημαίνει να είναι σε θέση σαν άτομο να εστιάζει ξεκάθαρα και με σαφήνεια στο πνεύμα, εντός και μέσω του εαυτού του. Ο εντός Θεός είναι προς εξωτερίκευση, αποκάλυψη και πραγμάτωση. Κάθε νεογέννητο πρέπει να το κάνει εν τέλει και σταδιακά. Κάθε νεογέννητο έχει μια συγκεκριμένη λειτουργία ή έργο να επιτελέσει, για το οποίο γεννήθηκε. Είναι η εστίαση της "ατομικότητάς" του εδώ και τώρα. Αυτής που θέλει να τον κάνει μια ανθρώπινη ύπαρξη στραμμένη στο πνεύμα, δημιουργική και πραγματικά ανεξάρτητη.
Αυτή η ατομικότητα δεν είναι ο Ήλιος. Ο Ήλιος είναι η απαραίτητη και διαθέσιμη στο άτομο δύναμη, ώστε να είναι σε θέση να επιτελέσει την μοναδική του λειτουργία. Ο Ήλιος και οι πλανήτες αντιπροσωπεύουν την δύναμη και την ενέργεια που είναι απαραίτητη για δράση. Την δύναμη που βρίσκεται εντός της εν δυνάμει ατομικότητας, του νεογέννητου. Η δύναμη βρίσκεται εκεί ώστε να γίνει το νεογέννητο ο αληθινός του εαυτός, ο μοναδικός του εαυτός. Αλλά δεν χρειάζεται να την χρησιμοποιήσει! Μπορεί να αρνηθεί να την χρησιμοποιήσει. Να αρνηθεί να αναλάβει την ευθύνη του να γίνει άτομο. Μπορεί να ακολουθήσει «τον εύκολο δρόμο». Τον δρόμο του μέσου ανθρώπου, του ανθρώπου που δεν διαφέρει από τους άλλους, του οποίου ο αληθινός εαυτός δεν ξεχωρίζει, έναν όντως ευκολότερο δρόμο!
Κανένας αστρολόγος δεν μπορεί να πει κατηγορηματικά και χωρίς πιθανότητα αποτυχίας αν ένας άνθρωπος θα ακολουθήσει τον εύκολο δρόμο. Η απόφαση εξαρτάται κυρίως από το ίδιο το άτομο. Ορίστε η ιερή του ελευθερία. Αν επιλέξει να αρνηθεί την εξατομίκευση, με μυριάδες μικρές αποφάσεις που αθροίζονται σε μία μεγάλη απόφαση, τότε οι ενδείξεις οι οποίες προκύπτουν από την μελέτη του ωροσκόπου του γενεθλίου χάρτη του, συνήθως δεν θα λειτουργούν ή θα λειτουργούν με αρνητικό τρόπο. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν θα λειτουργήσουν.
Όσο περισσότερο λειτουργούν με θετικό ή καθορισμένο τρόπο, τόσο περισσότερο το άτομο θα βιώνει τον εαυτό του και πιθανώς θα φανερώνει τον εαυτό του στους άλλους (με εξαίρεση κάποιο πολύ σοβαρό εμπόδιο του εβδόμου οίκου) ως άτομο.
Ο κίνδυνος της υπερεξατομίκευσης βρίσκεται στην τάση πολλών ατόμων να τονίζουν τις "διαφορές" ενώ αυτό που θα έπρεπε να τονίζεται είναι η "διακριτότητα". Αυτό που έχει σημασία δεν είναι η καθ’εαυτόν διαφορετικότητα από τους άλλους, γιατί αυτή μπορεί να οδηγήσει σε ένα αίσθημα χωριστικότητας, απομόνωσης και πλήρους εγωκεντρικότητας. Αυτό που έχει σημασία, πνευματικά, είναι να είναι κανείς διακριτά, ακριβώς και με ξεκάθαρα εστιασμένο τρόπο, αυτό που ουσιαστικά είναι. Να είναι ο αληθινός του εαυτός.
Πρώτη Δημοσίευση, 1952.
Πνευματική Ιδιοκτησία © 2007, Michael R. Meyer. Με την Επιφύλαξη Όλων των Δικαιωμάτων.
Πνευματική Ιδιοκτησία Ελληνικών Μεταφράσεων © 2007, Ελίνα Τσαβδάρη. Με την Επιφύλαξη Όλων των Δικαιωμάτων.
Αν θες να σπουδάσεις αστρολογία κοντά μου από όπου κι αν βρίσκεσαι, μπες στη σελίδα μου πατώντας στο όνομα της Σχολής μου: Uranognosia
Elephant in Front of the Sun, Μαριάννα Κατσουλίδη
www.marianna-katsoulidi.com
www.marianna-katsoulidi.com
Πρώτος Οίκος
Πως να Γίνετε ο Αληθινός Σας Εαυτός
Dane Rudhyar
Αναρωτηθήκατε ποτέ: Για ποιό λόγο είμαι εδώ; Τι υποτίθεται ότι πρέπει να είμαι σε αυτή τη ζωή;
Αν ναι, έχετε αρχίσει να ζείτε με έναν καινούριο τρόπο. Έχετε αρχίσει να αντλείτε, έστω και ανεπαίσθητα, από την δύναμη του αληθινού σας εαυτού. Είστε στην πορεία του να γίνετε αυτό που προορίζεστε να είστε. Είναι μακρύς ο δρόμος, δύσκολος. Σε αυτόν τον δρόμο προχωράτε πολύ σταδιακά, διστακτικά. Συνήθως υπάρχουν πολλές καθυστερήσεις. Αλλά είναι ο μόνος δρόμος που έχει αξία, που είναι πραγματικά «συναρπαστικός». Αυτός και μόνο δίνει νόημα στη ζωή, τη δική σας ζωή.
Πιστεύω βαθιά οτι η λειτουργία της αστρολογίας συνίσταται στο να βοήθησει άντρες και γυναίκες που έχουν αρχίσει να έχουν ερωτήματα σχετικά με το σκοπό και το νόημα της ζωής τους, στο να βρουν απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα. Η αστρολογία έχει να προσφέρει πολύ λίγα πραγματικής αξίας σε άτομα που δεν έχουν τέτοια ερωτήματα. Η αστρολογία για αυτούς δεν είναι παρά ένα παρεΐστικο παιχνίδι ή ένας τρόπος ικανοποίησης μιας λίγο πολύ στείρας περιέργειας για το τι "πρόκειται να έρθει", " τι πρόκειται να συμβεί". Πράγμα που είναι εντάξει για όσο πάει. Αλλά η αστρολογία αρχίζει να λειτουργεί πραγματικά και να φανερώνει την αξία της, όταν οι άνθρωποι δεν ρωτούν πια "τι θα μου συμβεί", αλλά τις εξής μακράν σημαντικότερες ερωτήσεις: Πως μπορώ να μάθω τι είμαι αληθινά; Πως μπορώ να επιλύσω το πρόβλημα το οποίο κουβαλάω μαζί μου σε οτιδήποτε μου συμβαίνει;
Το κάθε άτομο φέρνει σε κάθε πρόβλημα της ζωής του το μεγαλύτερο πρόβλημα όλων: τον εαυτό του. Μπορεί να μαθαίνουμε από τους γονείς, τους δασκάλους, τους ιερείς ή τους επιστήμονες, πως να αντιμετωπίζουμε ευφυιώς την μία ή την άλλη κατάσταση, το ένα ή το άλλο πρόβλημα, πως να συμπεριφερόμαστε σύμφωνα με επίσημους και πατροπαράδοτους κανόνες συμπεριφοράς της οικογένειας μας, της κοινωνίας μας, των επιχειρήσεων μας, των οργανισμών μας. Μπορεί να μαθαίνουμε καλά αυτούς τους κανόνες, αλλά και πάλι να μετατρέπουμε κάθε καίρια ευκαιρία και αποφασιστική δοκιμασία της ζωής μας, σε τραγική αποτυχία ή σε μια τελείως κενή νοήματος, μέτρια «επιτυχία».
Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή ενώ μπορεί να έχουμε μάθει να επιλύουμε κάθε είδους εξωτερικό και κοινωνικό πρόβλημα, ποτέ δεν έχουμε δώσει ιδιαίτερη, ή έστω κάποια, σημασία, στο ένα πρόβλημα που αποτελεί τη βάση όλων: την ανακάλυψη του πραγματικού σκοπού και νοήματος της ζωής μας. Έχουμε μάθει να συναναστρεφόμαστε ανθώπους στο σπίτι, την δουλειά, σε εξόδους και να συνομιλούμε για κάθε συνηθισμένη κατάσταση. Δεν έχουμε θεωρήσει καθόλου σημαντικό το να μάθουμε να συναντιόμαστε με τον εαυτό μας κάθε πρωί που ξυπνάμε και να συνομιλούμε μαζί του, όταν κάποια καινούρια κατάσταση προκαλεί μέσα μας ένα είδος αντίδρασης που φαίνεται να συγκρούεται με την "χαϊδεμένη" ιδέα που έχουμε για εμάς και να την διαταράσσει . Ρωτήσαμε λοιπόν: Αλήθεια, τι είμαι; Γιατί δρω, αισθάνομαι ή αντιδρώ διαφορετικά από τους άλλους ανθρώπους, διαφορετικά από τον τρόπο που υποτίθεται ότι πρέπει να δρούμε ή να αντιδρούμε; Είμαι τόσο διαφορετικός στην ουσία; Είμαι μοναδικός; Και αν ναι, γιατί είμαι μοναδικός; Ποιός είναι ο σκοπός της διαφορετικότητας μου, ο αληθινός λόγος που νιώθω απομονωμένος και μόνος;
Κάνουμε συχνά αυτές τις ερωτήσεις, αλλά με τρόπο μάλλον αφηρημένο, σηκώνοντας τους ώμους μας και ξεχνώντας το ζήτημα επείδή δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιος τρόπος να πάρουμε μια πειστική απάντηση από οποιονδήποτε. Σε μερικές περιπτώσεις, το σοκ του να βλέπουμε τον εαυτό μας να αντιδρά σε καταστάσεις της ζωής έξω από το συνηθισμένο, είναι τέτοιο, που μας κρατά διαρκώς σε ανησυχία. Καταλήγουμε να σκεφτόμαστε οτι κάτι δεν πάει κάλα με εμάς, οτι δεν είμαστε φυσιολογικοί, οτι είμαστε νευρωτικοί ή απλώς "κακοί". Και διαμορφώνουμε μια καταπιεστική αίσθηση ενοχής ή κατωτερότητας.
Επιτρέπουμε τη διαμόρφωση αυτών των αρνητικών συναισθημάτων και πιθανώς σύντομα, μπορεί και να οδηγήσουμε τον εαυτό μας σε θλιβερή κατάσταση. Τότε, το κάθε τι που μας συμβαίνει καθημερινά φαίνεται να πηγαίνει στραβά, ακόμη και αν ξεκίνησε με τις καλύτερες προοπτικές επιτυχίας, ευτυχίας και εξέλιξης. Ίσως νίωθουμε τόσο αναστατωμένοι που αποφασίζουμε να μάθουμε μια καινούρια τεχνική, να αλλάξουμε σπίτι, γνωριμίες, επάγγελμα. Κι όμως τα πράγματα συνεχίζουν να πηγαίνουν στραβά και πιθανώς από το κακό στο χειρότερο. Τι συμβαίνει; Θα έχουμε «καλύτερη τύχη» αν ρωτήσουμε τους αστρολόγους ποιό θα είναι το αποτέλεσμα της μιας ή της άλλης καινούριας κίνησης ή σχεδίου ώστε να ενεργήσουμε "την σωστή στιγμή" και να στοιχηματίσουμε στο σωστό άλογο, που λέει ο λόγος;
Με αυτού του είδους τη βοήθεια, μπορεί να αποφύγουμε μερικά σημαντικά λάθη ή καταστροφές. Αλλά αυτού του είδους η βοήθεια, στις περισσότερες περιπτώσεις, βοηθά μόνο στην επίλυση εξωτερικών προβλημάτων. Τίποτε δεν πρόκειται να λειτουργεί σωστά όσο το πρόβλημα πίσω από το κάθε πρόβλημα παραμένει άλυτο, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό: Γιατί είμαι διαφορετικός από τους άλλους; Τι είμαι αληθινά; Σήμερα, είναι ουσιώδες το κάθε άτομο να βρει σημαίνουσες, πειστικές απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα. Απαντήσεις που θα τον μεταμορφώσουν, που θα αλλάξουν την στάση του απέναντι στον αληθινό του εαυτό και τον βασικο σκοπό της ύπαρξης του εδώ, στην Γη, τώρα και στην παρούσα κοινωνία μας.
Αρχικά πρέπει να είναι πρόθυμος και έτοιμος να θέσει αυτά τα ερωτήματα, να αντιλαμβάνεται ότι έχει σημασία να τεθούν. Το επόμενο πρόβλημα είναι: Ποιός θα δώσει τις πειστικές απαντήσεις;
Ο Ιησούς, είπε στα Ευαγγέλια: Ζήτησε και θα λάβεις. Πολλοί μεγάλοι πνευματικοί δάσκαλοι μας έχουν πει οτι όταν ο μαθητής είναι έτοιμος, έρχεται ο δάσκαλος. Έχει επίσης ειπωθεί οτι η ζωή στο σύνολο της μπορεί να γίνει "δάσκαλός" μας. Οτι κάθε φίλος ή συνεργάτης μας, τα αγαπημένα μας πρόσωπα και ακόμη και οι εχθροί μας, μπορούν να μας δώσουν την απάντηση στο μεγάλο πρόβλημα του "γιατί" της ύπαρξης μας. Με άλλα λόγια, μπορούμε να δούμε τον εαυτό μας στα μάτια τους, στις απαντήσεις που μας δίνουν, κάθε φορά που θέλουμε αληθινά να "δούμε" τον εαυτό μας όπως είναι. Μπορούμε να καταλάβουμε τις «διαφορές» μας, και ίσως την σχετική "μοναδικότητά" του χαρακτήρα και του πεπρωμένου μας, αν είμαστε αρκετά αντικειμενικοί ώστε βρούμε στις αντιδράσεις φίλων και εχθρών καθρέφτες που θα μας φανερώσουν, ευθέως ή δι' αντιπαράθεσης, τον διαφορετικό και μοναδικό εαυτό μας.
Είναι ωστόσο πάρα πολύ δύσκολο να είμαστε αρκετά αντικειμενικοί για να το κάνουμε. Χρειαζόμαστε, ή νομίζουμε συνήθως οτι χρειαζόμαστε, ένα «κλειδί» για να μπορέσουμε να ερμηνεύσουμε αυτό που απεικονίζεται στις πράξεις, ή μέσω των πράξεων, των άλλων ως ο εαυτός μας. Επιπλέον, ακόμη κι αν καταλάβουμε πως διαφέρουμε από τους άλλους, και ίσως να διαφέρουμε με τρόπο ιδιαίτερα απογοητευτικό, σύνθετο ή αναπάντεχο, αυτό δεν είναι αρκετό. Πρέπει με κάποιον τρόπο να γνωρίσουμε γιατί ξεχωρίζουμε από τον κανόνα, γιατί είμαστε ασυνήθιστοι, ίσως και στο βαθμό της νευρώσεως. Τι νόημα έχουν όλα αυτά; Αν δεν υπήρχε νόημα, σκοπός, τότε το μόνο δέον θα ήταν να γίνουμε φυσιολογικοί, μέτριοι ή τουλάχιστον βολικά "προσαρμοσμένοι", παρά το τίμημα για την περηφάνεια , τις ελπίδες, τα νεανικά ιδανικά μας για μοναδικά κατορθώματα.
Οι σύγχρονοι ψυχολόγοι και ψυχίατροι συχνά θεωρούν την «προσαρμογή» στόχο των θεραπειών τους. Σε πολλές ακραίες περιπτώσεις, πιθανόν να μην υπάρχει δυνατότητα κάποιου άλλου στόχου επειδή η διανοητική και νευροψυχολογική κατάσταση έχει σταθεροποιηθεί πέρα από την δυνατότητα δημιουργικής ή μεταμορφωτικής αλλαγής. Παρ’όλα αυτά, κάθε πρόκληση (διανοητική ή σωματική) αποτελεί ένδειξη μιας ευκαιρίας για αλλαγή και αυτο-ανακάλυψη.
Ουσιαστικά υπάρχουν αρρώστειες και προκλήσεις επειδή οι άνθρωποι που τις βιώνουν έχουν αρνηθεί επί μακρόν να ρωτήσουν για τον χαρακτήρα και τον σκοπό του αληθινού τους εαυτού. Αποφεύγουν να κάνουν τέτοιες αμήχανες ερωτήσεις. Και τότε τα προβλήματα που προκαλούν οι ίδιοι σε οτιδήποτε συναντούν μπροστά τους γίνονται πολύ πιο σοβαρά, πολύ πιο δύσκολα στην επίλυσή τους. Αναμειγνύονται οι ίδιοι περισσότερο στις αποτυχίες ή τις "κακοτυχίες" τους, απεχθάνοται όλο και περισσότερο το ότι «όλα σε μένα συμβαίνουν»! Αυτά συσσωρεύονται και οδηγούν σε μια βίαιη κρίση.
Επαναλαμβάνω, κάθε κρίση είναι ευκαιρία. Αλλά πολύ λίγα άτομα μπορούν να την δουν έτσι όσο κρατά! Ποιός μπορεί να τους ανοίξει τα μάτια; Ποιός μπορεί να τους βοηθήσει να συναντήθουν με τον αληθινό τους εαυτό και να συλλάβουν το νόημα και τον σκοπό των "διαφορών" τους, τις περίεργες αντιδράσεις τους στα πράγματα της ζωής, τις ελπίδες και τα ιδανικά τους που μπορούν να να μοιραστούν με τόσους λίγους;
Η αστρολογία προσφέρει τέτοιου είδους βοήθεια, άλλα μόνο αν χρησιμοποιείται από έναν αστρολόγο που είναι και ένθερμος μελετητής της ανθρώπινης φύσης και της ψυχολογίας και άνθρωπος με πνευματικό όραμα και κατανόηση μαζί με συμπόνια. Πρόκειται για σπάνιες δεξιότητες αλλά προφανώς είναι απαραίτητες, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό, εξαιτίας ακριβώς του είδους της βοήθειας που απαιτείται. Αυτό που είναι απαραίτητο είναι πράγματι, πνευματική βοήθεια και πάντα, λίγο πολύ, ένα είδος θεραπείας νού και ψυχής. Πρόκειται για το είδος της βοήθειας που θα μπορούσε να αναμένεται από έναν θρησκευόμενο άνθρωπο για να βοηθήσει ένα άτομο να μεταμορφωθεί από μια νέα αποκάλυψη του είδους και του σκοπού του μοναδικού του εαυτού και της αληθινής ατομικότητας του.
Πως μπορεί η αστρολογία να βοηθήσει άντρες και γυναίκες να αξιωθούν μια τέτοια αποκάλυψη; Δεν είναι δυνατό να γίνει λαμβάνοντας υπόψη οποιονδήποτε μεμονωμένο παράγοντα του γενεθλίου χάρτη ενός ατόμου κατ’αποκλειστικότητα και εξαιρώντας άλλους, γιατί όλοι οι πλανήτες, οι σύνοδοι, οι δεσμοί, τα μέρη, οι προόδοι, οι διελεύσεις, πρέπει κάπως να συνάδουν στην καθολική απάντηση στο ένα πρόβλημα των προβλημάτων. Πάρ'αυτα, στο γενέθλιο χάρτη που έχει υπολογιστεί για την ακριβή ώρα και τόπο της πρώτης πνοής, υπάρχει ένα τμήμα στο οποίο θα έπρεπε να επικεντρωθεί η προσοχή για τη επίλυση αυτού του προβλήματος. Το τμήμα αυτό του χάρτη είναι ο πρώτος οίκος και η ακριβής γωνία ανατολής, ο ωροσκόπος.
To Νόημα του Ωροσκόπου
Ο ωροσκόπος είναι το ανατολικό σημείο του ορίζοντα σε κάθε συνηθισμένο αστρολογικό χάρτη. Επειδή ο Ήλιος ανατέλλει στην ανατολή, βρίσκεται στον ωροσκόπο την αυγή. Έτσι, ο ωροσκόπος συμβολίζει την ανατολή, την έναρξη κάθε νέου κύκλου ζωής. Στην αστρολογία είναι το σημείο στο οποίο μια νέα παρόρμηση για ζωή παίρνει εξωτερική και συμπαγή μορφή στην γη. Για αυτό το λόγο, σε αυτό το σημείο μπορεί να βρεθεί αυτή η παρόρμηση στον αρχικό, αγνό της χαρακτήρα, πριν χρωματιστεί ή τροποποιηθεί από την πάλη για σαφή εξωτερίκευση του εαυτού της εν μέσω των γήινων σνθηκών και συχνά ενάντια στην αντίδραση του παρελθόντος, που πάντα αναζητά να μετριάσει την κάθε νέα δημιουργική παρόρμηση.
Αν ένα άτομο αναζητά την φύση του βασικού τύπου ενέργειας που μπορεί, και θα έπρεπε, να χρησιμοποιήσει στη ζωή και δράση του, τότε θα έπρεπε να ψάξει την απάντηση στον Ήλιο του γενέθλιου χάρτη του. Αλλά, άλλο η ενέργεια και άλλο τι την κάνουμε, ή τι θα έπρεπε να την κάνουμε. Έχει αξία να γνωρίζουμε ότι κάποιος έχει την δύναμη να οδηγήσει άλλους, ότι κάποιος έχει απίστευτη συναισθηματική ενέργεια ή εξαιρετική διανόηση, ή ότι κάποιος έχει την τάση να βιάζεται ή να θυμώνει. Αλλά αυτό που έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία σήμερα, σε αυτή την εποχή της ευκόλα αποκτώμενης ψυχολογικής γνώσης, είναι να γνωρίζουμε για ποιο πράγμα θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις δυνάμεις. Είναι για να λύσουμε πολλά προβλήματα που εμφανίζονται διαρκώς σήμερα σχετικά με το τι να κάνουμε με αυτό που έχουμε.
Οι λύσεις αυτών των προβλημάτων πρέπει να εντοπιστούν στους γενέθλιους οίκους του αστρολογικού χάρτη και τις θέσεις των πλανητών, των δεσμών κ.ο.κ. σε αυτούς τους οίκους. Οι οίκοι στους οποίους αναφέρομαι δεν είναι οι αποκαλούμενοι "ηλιακοί οίκοι" οι οποίοι έχουν να κάνουν μόνο με τις αποστάσεις μεταξύ των πλανητών και του Ηλίου. Είναι πραγματικές τομές στον χώρο μέσα στον οποίο ζει και δρα ένα άτομο, εδώ στην γη. Αυτός ο «ζωτικός χώρος» καθορίζεται αστρολογικά από τον γενέθλιο ορίζοντα και μεσημβρινό. Τα στοιχεία αυτά δεν μπορούν να υπολογιστούν παρά μόνο αν κάποιος γνωρίζει την στιγμή της πρώτης πνοής. Λέω της πρώτης πνοής, γιατί αυτή είναι η πρώτη στιγμή ανεξάρτητης ύπαρξης ως μια "εγώ ειμί", ως ένας εαυτός ο οποίος πρέπει σταδιακά να ανακαλύψει ο ίδιος (ακόμη και με την βοήθεια άλλων) τις δικές του λύσεις στα προβλήματα της ύπαρξης του.
Στον τομέα της αστρολογίας που αποκαλείται «Ωριαία Αστρολογία», ο ωροσκόπος του ωριαίου χάρτη λέγεται ότι συμβολίζει "την ατομικότητα του εξεταζόμενου θέματος". Καθορίζει το πρόβλημα περί ου η ερώτηση, με τον τρόπο που το βλέπει και μπορεί να το διαμορφώσει το άτομο που θέτει το ερώτημα.
Θα πρέπε να είναι ξεκάθαρο ότι η γέννηση στον κόσμο, ως ένα άτομο με ανεξάρτητη ύπαρξη, αποτελεί την προέλευση όλων των επακόλουθων προβλημάτων! Δεν υπάρχουν λοιπόν βασικότερες ερωτήσεις από τις παρακάτω: Πως να λύσω το πρόβλημα της ύπαρξης μου ως ανεξάρτητου και μοναδικου "εγώ"; Γιατί υπάρχω εν όλοις; Πρέπει αρχικά να δούμε τον ωροσκόπο και το σύνολο του πρώτου οίκου (και τα περιεχόμενά του) για βασικές απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα.
Όλα όσα σας διαφοροποιούν από άλλα άτομα πηγάζουν, αστρολογικά μιλώντας, από τον αληθινό γενέθλιο ωροσκόπο σας. Εκεί βρίσκετε την δήλωση της μοναδικότητας της ύπαρξης σας, το ουσιώδες πρόβλημα του γεγονότος της ύπαξης σας ως ανεξάρτητο εγώ, διαφορετικό από τα άλλα εγώ. Εκεί βρίσκεται επίσης και η λύση αυτού του βασικού προβλήματος! Η αστρολογία στην πραγματικότητα μας δείχνει περισσότερο λύσεις παρά προβληματα. Ο αστρολογικός σας χάρτης είναι η "συνταγή του Θεού" για την επίλυση των προβλημάτων σας. Είναι η συνταγή του Μέγα Θεραπευτή. Μελετώντας την λύση, μπορούμε να δούμε ποιο είναι το πρόβλημα. Αλλά οποιαδήποτε θετική χρήση της αστρολογίας τονίζει πολύ περισσότερο τις λύσεις από οτι τα προβλήματα. Αυτό θέλετε να μάθετε στο κάτω κάτω της γραφής! Θέλετε να συνειδητοποιήσετε την αληθινή φύση των προβλημάτων σας μόνο στο βαθμό που η αυτή η συνειδητοποίηση θα οδηγήσει στην γνώση του πως μπορούν να επιλυθουν.
Έτσι, το ζώδιο του ωροσκόπου και (αν μπορείτε να είστε βέβαιοι για την ακρίβεια τους) οι μοίρες αυτού του ζωδίου είναι τα πρώτα πράγματα προς μελέτη. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν δώδεκα πλέον χαρακτηριστικοί τρόποι με τους οποίους μπορείτε να βεβαιώσετε κατηγορηματικά την «διαφορετικότητά» σας από τους άλλους. Ωστόσο, στον ορισμό του νοήματος των δώδεκα πιθανών ζωδίων του ωροσκόπου, πρέπει να υιοθετήσετε μια κάπως διαφορετική προσέγγιση από οτι όταν αναλογίζεστε αυτά τα ζώδια σε σχέση με τη θέση του γενέθλιου Ήλιου ή των πλανητών. Ας τονίσω και πάλι το γεγονός ότι οι πλανήτες έχουν να κάνουν με την ενέργεια, με τα διαφορετικά είδη ενέργειας που είναι απαραίτητα για την δράση ενός ζώντος ατόμου.
Ο Ωροσκόπος (και εν γένει όλοι οι οίκοι) αναφέρονται όχι τόσο στην φύση των ενεργειών όσο στον τρόπο με τον οποίο τις χρησιμοποιείτε και κάνοντάς το, αντλείτε εμπειρία. Ένας γενέθλιος οίκος είναι ένας "τομέας εμπειρίας". Καθώς βιώνετε την ζωή, σταδιακά φτάνετε στην κατανόηση του εαυτού σας. Γνωρίζετε το εαυτό σας μέσα από τα δώδεκα πρωταρχικά είδη εμπειρίας που αντιπροσωπεύονται από τους γενέθλιους οίκους. Στον πρώτο οίκο, θα έπρεπε να βιώσετε τον εαυτό σας σαν εγώ, ένα σχετικά μοναδικό και διαφορετικό είδος εαυτού.
Ο Ανατέλλων και ο Κυβερνήτης Πλανήτης
Ο Άρης στον πρώτο οίκο τονίζει την ανάγκη για δυναμική δράση σαν μέσο εμπειρίας του αληθινού εαυτού. Ένας πλανήτης στον πρώτο οίκο, υποδεικνύει το είδος ενέργειας το οποίο είναι προτιμώτερο να χρησιμοποιηθεί στην ανακάλυψη και εξωτερίκευση του ατομικού εαυτού. Το μόνο σημείο που πρέπει να θυμάστε ωστόσο, είναι ότι ένας ανατέλλων πλανήτης μπορεί επίσης να υποδεικνύει μια τάση να γίνεται κατάχρηση μιας τέτοιας ενέργειας, να χρησιμοποιείται αποκλείοντας όλες τις άλλες. Αν συμβαίνει αυτό, οδηγεί σε ένα υπερτραφές εγώ και στην υπερβολική επένδυση σας σε ότι σας διαφοροποιεί από τους άλλους.
Για παράδειγμα, αν έχετε ένα πλανήτη να ανατέλει στον πρώτο γενέθλιο οίκο σας, χρησιμοποιείστε τον για ότι έχει σημασία για εσάς, αλλά μη τον καταχραστείτε. Μη ταυτιστείτε τελείως μαζί του ως εγώ. Αν υπάρχουν δύο ή περισσότεροι ανατέλλοντες πλανήτες, το πρόβλημα είναι πως να μην "τμηθείτε" στην προσπάθεια σας να ταυτίσετε την προσωπικότητα σας εν μέρει με τον έναν και εν μέρει με τον άλλον. Σας υποδεικνύεται προς επίλυση ένα πρόβλημα προσωπικής ενοποίησης. Είναι ευκολότερο βέβαια αν δύο πλανήτες σας ωθούν προς την ίδια κατεύθυνση. Αλλά ένα άτομο με τον Κρόνο και τον Ποσειδώνα στον πρώτο οίκο, πρέπει να προσέχει μήπως αποδομηθεί από αντίθετες τάσεις στην ζωή του εγώ του.
Αν δεν υπάρχει πλανήτης στον Πρώτο Οίκο, όλη η έμφαση δίνεται στον ωροσκόπο. Πρέπει να αναλογιστούμε όχι μονο τα χαρακτηριστικά του ανατέλλοντος ζωδίου αλλά και εκείνα του πλανήτη ο οποίος "κυβερνά" το ζώδιο. Περί ποιού πλανήτη πρόκειται, που τοποθετείται στον γενέθλιο χάρτη, τι όψεις σχηματίζει με άλλους πλανήτης και τι θέση κατέχει δομικά μέσα στο συνολικό "πλανητικό μοτίβο" (αν είναι, για παράδειγμα, μονήρης [singleton]).
Ο πλανήτης που «κυβερνά» το ζώδιο του ωροσκόπου είναι θεωρητικά πάντα ο «κυβερνών πλανήτης» του χάρτη. Ωστόσο, αν βρίσκεται στον πρώτο οίκο ένας ιδιαίτερα τονισμένος πλανήτης, αυτός γίνεται, ως έχουν τα πράγματα, ένας πάρα πολύ σημαντικός "πρωθυπουργός" του θεωρητικού "κυβερνήτη". Ο κυβερνήτης είναι υπεύθυνος για την συνοχή του πεδίου του εγώ. Ο πρωθυπουργός κάνει την πιο αποτελεσματική εξωτερική δουλειά!
Κλείνοντας αυτή την σύντομη μελέτη, θα έπρεπε να πω, ότι σύμφωνα με αυτή την οπτική γωνία, η ιδέα ότι ο Ήλιος αντιπροσωπεύει την πραγματική και μόνιμη "ατομικότητα" ενός ατόμου και ο ωροσκόπος την προσωρινή και φευγαλέα «προσωπικότητα», δεν ισχύει, τουλάχιστον όχι με την έννοια που γίνεται συνήθως αντιληπτή.
Ο ωροσκόπος αλλάζει θέση ραγδαία και έτσι επηρεάζεται απο το γεωγραφικό μήκος του τόπου γέννησης. Αναφέρεται σε ένα συγκεκριμένο άτομο, σε μια συγκεκριμένη κατάσταση και σε όλα όσο κάνουν αυτό το άτομο πιο "συγκεκριμένο", πιο διαμορφωμένο και ακριβές ως προς το τι είναι. Όπως το βλέπω, το πνεύμα εργάζεται μέσω συγκεκριμένων ανθρώπων και συνθηκών, μέσω της μοναδικότητας και της καινοτομίας τους. Το ένα χρέος μιας πραγματικά πνευματικής ζωής για ένα συγκεκριμένο άνθρωπο, είναι η υλοποίηση του συγκεκριμένου έργου για το οποίο έχει γεννηθεί σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή και τοποθεσία στη γη.
Το να είναι κανείς «πνευματικός» σημαίνει να είναι σε θέση σαν άτομο να εστιάζει ξεκάθαρα και με σαφήνεια στο πνεύμα, εντός και μέσω του εαυτού του. Ο εντός Θεός είναι προς εξωτερίκευση, αποκάλυψη και πραγμάτωση. Κάθε νεογέννητο πρέπει να το κάνει εν τέλει και σταδιακά. Κάθε νεογέννητο έχει μια συγκεκριμένη λειτουργία ή έργο να επιτελέσει, για το οποίο γεννήθηκε. Είναι η εστίαση της "ατομικότητάς" του εδώ και τώρα. Αυτής που θέλει να τον κάνει μια ανθρώπινη ύπαρξη στραμμένη στο πνεύμα, δημιουργική και πραγματικά ανεξάρτητη.
Αυτή η ατομικότητα δεν είναι ο Ήλιος. Ο Ήλιος είναι η απαραίτητη και διαθέσιμη στο άτομο δύναμη, ώστε να είναι σε θέση να επιτελέσει την μοναδική του λειτουργία. Ο Ήλιος και οι πλανήτες αντιπροσωπεύουν την δύναμη και την ενέργεια που είναι απαραίτητη για δράση. Την δύναμη που βρίσκεται εντός της εν δυνάμει ατομικότητας, του νεογέννητου. Η δύναμη βρίσκεται εκεί ώστε να γίνει το νεογέννητο ο αληθινός του εαυτός, ο μοναδικός του εαυτός. Αλλά δεν χρειάζεται να την χρησιμοποιήσει! Μπορεί να αρνηθεί να την χρησιμοποιήσει. Να αρνηθεί να αναλάβει την ευθύνη του να γίνει άτομο. Μπορεί να ακολουθήσει «τον εύκολο δρόμο». Τον δρόμο του μέσου ανθρώπου, του ανθρώπου που δεν διαφέρει από τους άλλους, του οποίου ο αληθινός εαυτός δεν ξεχωρίζει, έναν όντως ευκολότερο δρόμο!
Κανένας αστρολόγος δεν μπορεί να πει κατηγορηματικά και χωρίς πιθανότητα αποτυχίας αν ένας άνθρωπος θα ακολουθήσει τον εύκολο δρόμο. Η απόφαση εξαρτάται κυρίως από το ίδιο το άτομο. Ορίστε η ιερή του ελευθερία. Αν επιλέξει να αρνηθεί την εξατομίκευση, με μυριάδες μικρές αποφάσεις που αθροίζονται σε μία μεγάλη απόφαση, τότε οι ενδείξεις οι οποίες προκύπτουν από την μελέτη του ωροσκόπου του γενεθλίου χάρτη του, συνήθως δεν θα λειτουργούν ή θα λειτουργούν με αρνητικό τρόπο. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν θα λειτουργήσουν.
Όσο περισσότερο λειτουργούν με θετικό ή καθορισμένο τρόπο, τόσο περισσότερο το άτομο θα βιώνει τον εαυτό του και πιθανώς θα φανερώνει τον εαυτό του στους άλλους (με εξαίρεση κάποιο πολύ σοβαρό εμπόδιο του εβδόμου οίκου) ως άτομο.
Ο κίνδυνος της υπερεξατομίκευσης βρίσκεται στην τάση πολλών ατόμων να τονίζουν τις "διαφορές" ενώ αυτό που θα έπρεπε να τονίζεται είναι η "διακριτότητα". Αυτό που έχει σημασία δεν είναι η καθ’εαυτόν διαφορετικότητα από τους άλλους, γιατί αυτή μπορεί να οδηγήσει σε ένα αίσθημα χωριστικότητας, απομόνωσης και πλήρους εγωκεντρικότητας. Αυτό που έχει σημασία, πνευματικά, είναι να είναι κανείς διακριτά, ακριβώς και με ξεκάθαρα εστιασμένο τρόπο, αυτό που ουσιαστικά είναι. Να είναι ο αληθινός του εαυτός.
Πρώτη Δημοσίευση, 1952.
Πνευματική Ιδιοκτησία © 2007, Michael R. Meyer. Με την Επιφύλαξη Όλων των Δικαιωμάτων.
Πνευματική Ιδιοκτησία Ελληνικών Μεταφράσεων © 2007, Ελίνα Τσαβδάρη. Με την Επιφύλαξη Όλων των Δικαιωμάτων.
Αν θες να σπουδάσεις αστρολογία κοντά μου από όπου κι αν βρίσκεσαι, μπες στη σελίδα μου πατώντας στο όνομα της Σχολής μου: Uranognosia
