Φίλοι μου εν μέσω εκλείψεων είναι πολύ αυτοί που με ρωτούν "τι άλλο θα μου συμβεί". Η αλήθεια είναι ότι η πολιτική κατάσταση δεν είναι καλή κι όταν το άγχος για την κρίση συνοδεύεται κι από συναισθηματική κατάρρευση, τότε μαζεύονται πολλά...
Ωστόσο, για να αντεπεξέλθουμε πρέπει να αναβιβάσουμε τη συνειδησιακή μας κατάσταση. Χρειάζεται επίγνωση. Υπάρχουν άνθρωποι που νομίζουν ότι έχουν εγκαταλειφθεί ενώ έχουν εγκαταλείψει, που πιστεύουν ότι είναι αδικημένοι ενώ έχουν αδικήσει που νιώθουν παράπονο από τους άλλους ενώ είναι καχύποπτοι και επιθετικοί μαζί τους.
Όλοι μας έχουμε κάποιες δυσάρεστες εμπειρίες αλλά δεν είναι σωστό να τις κάνουμε σημαία μας, δυσπιστώντας για τους άλλους ανθρώπους και κρατώντας συνεχώς άμυνες. Αυτού του είδους οι συμπεριφορές είναι διασπαστικές και δεν βοηθούν κανέναν.
Θέλω να πω ότι πολύ συχνά πιστεύουμε ότι μας συμβαίνουν τα δυσάρεστα ή ότι είμαστε άτυχοι χωρίς ενδεχόμενα να συνειδητοποιούμε ότι εμείς είμαστε οι υπεύθυνοι γι αυτά που μας συμβαίνουν καθώς εμείς επιλέγουμε τις καταστάσεις που βιώνουμε, ιδιαίτερα σε συναισθηματικό επίπεδο.
Το κλειδί της υπόθεσης είναι ο εγωισμός, η αλαζονεία, η ματαιοδοξία που απομακρύνει τον έναν από τον άλλο, που δεν σηκώνει αντιρήσεις, που δεν αποδέχεται τη διαφορετικότητα. Δεν έχουμε το δικαίωμα να διεκδικούμε την ευτυχία όταν γυρίζουμε την πλάτη στους συνανθρώπους μας, όταν θέλουμε να μας ακούνε χωρίς να τους ακούμε, όταν θέλουμε να μας σέβονται χωρίς να τους σεβόμαστε, όταν θέλουμε να μας αποδέχονται τη στιγμή που εμείς τους απορρίπτουμε. Όταν δεν μπορούμε να δεχτούμε το διαφορετικό τρόπο σκέψης τους, όταν τους απαξιώνουμε.
Στις περιόδους των εκλείψεων επιβάλλεται να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε επίγνωση των πράξεών μας. Ας συντονιστούμε με την Αγάπη και το Θεϊκό Φως,, ας συνειδητοποιήσουμε ότι ανήκουμε στην Ολότητα και ας προσπαθούμε να αξιοποιούμε τις δυσκολίες και τις απογοητεύσεις μας για να αντιληφθούμε τα κίνητρα των επιλογών μας και άρα τις αδυναμίες μας. Έτσι θα γίνουμε και καλύτεροι και πιο εξελιγμένοι και πιο ευτυχισμένοι.
Το να αντιμεταβιβάζουμε τις ευθύνες μας στους άλλους αναδεικνύει μόνο τη δειλία και μας κρατά δέσμιους των φόβων και των ανασφαλειών μας, του εγωισμού και της αλαζονείας μας.
Σμάρω Σωτηράκη
Ωστόσο, για να αντεπεξέλθουμε πρέπει να αναβιβάσουμε τη συνειδησιακή μας κατάσταση. Χρειάζεται επίγνωση. Υπάρχουν άνθρωποι που νομίζουν ότι έχουν εγκαταλειφθεί ενώ έχουν εγκαταλείψει, που πιστεύουν ότι είναι αδικημένοι ενώ έχουν αδικήσει που νιώθουν παράπονο από τους άλλους ενώ είναι καχύποπτοι και επιθετικοί μαζί τους.
Όλοι μας έχουμε κάποιες δυσάρεστες εμπειρίες αλλά δεν είναι σωστό να τις κάνουμε σημαία μας, δυσπιστώντας για τους άλλους ανθρώπους και κρατώντας συνεχώς άμυνες. Αυτού του είδους οι συμπεριφορές είναι διασπαστικές και δεν βοηθούν κανέναν.
Θέλω να πω ότι πολύ συχνά πιστεύουμε ότι μας συμβαίνουν τα δυσάρεστα ή ότι είμαστε άτυχοι χωρίς ενδεχόμενα να συνειδητοποιούμε ότι εμείς είμαστε οι υπεύθυνοι γι αυτά που μας συμβαίνουν καθώς εμείς επιλέγουμε τις καταστάσεις που βιώνουμε, ιδιαίτερα σε συναισθηματικό επίπεδο.
Το κλειδί της υπόθεσης είναι ο εγωισμός, η αλαζονεία, η ματαιοδοξία που απομακρύνει τον έναν από τον άλλο, που δεν σηκώνει αντιρήσεις, που δεν αποδέχεται τη διαφορετικότητα. Δεν έχουμε το δικαίωμα να διεκδικούμε την ευτυχία όταν γυρίζουμε την πλάτη στους συνανθρώπους μας, όταν θέλουμε να μας ακούνε χωρίς να τους ακούμε, όταν θέλουμε να μας σέβονται χωρίς να τους σεβόμαστε, όταν θέλουμε να μας αποδέχονται τη στιγμή που εμείς τους απορρίπτουμε. Όταν δεν μπορούμε να δεχτούμε το διαφορετικό τρόπο σκέψης τους, όταν τους απαξιώνουμε.
Στις περιόδους των εκλείψεων επιβάλλεται να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε επίγνωση των πράξεών μας. Ας συντονιστούμε με την Αγάπη και το Θεϊκό Φως,, ας συνειδητοποιήσουμε ότι ανήκουμε στην Ολότητα και ας προσπαθούμε να αξιοποιούμε τις δυσκολίες και τις απογοητεύσεις μας για να αντιληφθούμε τα κίνητρα των επιλογών μας και άρα τις αδυναμίες μας. Έτσι θα γίνουμε και καλύτεροι και πιο εξελιγμένοι και πιο ευτυχισμένοι.
Το να αντιμεταβιβάζουμε τις ευθύνες μας στους άλλους αναδεικνύει μόνο τη δειλία και μας κρατά δέσμιους των φόβων και των ανασφαλειών μας, του εγωισμού και της αλαζονείας μας.
Σμάρω Σωτηράκη
