Το παρακάτω κείμενο είναι μετάφραση στα Ελληνικά από την σειρά άρθρων "Problems We All Face", του Dane Rudhyar. Το πρωτότυπο κείμενο μπορείτε να το βρείτε στο www.khaldea.com
Η μετάφραση έχει γίνει από τη φίλη και πολύ καλή μου μαθήτρια Ελίνα Τσαβδάρη. Τα άρθρα για όλους τους οίκους είναι ήδη αναρτημένα εδώ
Όγδοος Οίκος
Πώς Να Αντιμετωπίσετε Το Πρόβλημα Της Ζωής
Dane Rudhyar
Το προφανές νόημα του όρου επιχείρηση δεν χρειάζεται επεξήγηση. Είναι η λέξη που βρίσκεται στα στόματα όλων, λίγοι είναι οι Αμερικάνοι που δεν ασχολούνται με κάποιο είδος επιχείρησης, είτε ξοδεύουν τον χρόνο τους κόβοντας κουπόνια από ομόλογα είτε διάγοντας την καθημερινή τους ζωή στο εργοστάσιο, το μαγαζί ή το γραφείο. Η ενασχόληση με τις επιχειρήσεις ή τα κέρδη από τις επιχειρήσεις καθιστούν τις επιχειρήσεις «δουλειά όλων».
Έτσι, χρησιμοποιούμενος στην καθομιλουμένη, ο όρος πλησιάζει την αρχική του σημασία. Ο όρος επιχειρήσεις σημειοδοτεί απλά την κατάσταση του να είναι κανείς απασχολημένος, λέγοντας απασχολημένος, σύμφωνα με τον αρχικό Αγγλοσαξονικό όρο, εννοείται να έχει κάποια δραστηριότητα. Στα Γαλλικά, η αντίστοιχη λέξη είναι affaire, που σημαίνει αυτό που πρέπει να γίνει.
Για να είμαστε δραστήριοι και να κάνουμε κάτι, πρέπει να έρθουμε σε σχέση με κάποιο είδος υλικού το οποίο κατεργαζόμαστε ή με κάποιον άνθρωπο με τον οποίο δρούμε. Στην σύνθετη κοινωνία μας, ουσιαστικά κάθε είδος δραστηριότητας απαιτεί να έρθουμε σε επαφή με άλλα άτομα. Απαιτεί κάποιο είδος αγοράς ή συναλλαγής, κάποιο είδος σύνδεσης, όσο προσωρινό κι αν είναι.
Αυτό που έχει σημασία εδώ, είναι ότι όταν αγοράζουμε κάτι ή όταν συνδυάζουμε τις προσπάθειες και δεξιότητες μας με αυτές ενός άλλου ατόμου, δρούμε σύμφωνα με προηγούμενα. Η δραστηριότητά μας, ο τρόπος που προσεγγίζουμε και αντιμετωπίζουμε ένα άλλο άτομο ή μια ομάδα ατόμων, ακολουθεί ένα λίγο πολύ καθορισμένο σχήμα. Ουσιαστικά, υπάρχουν δύο ειδών προηγούμενα: υπάρχουν ένστικτα στα οποία όχι μόνο πρέπει να υπακούσει το σώμα, αλλά αποτελούν και βαθιές παρορμήσεις στο πλαίσιο της συναισθηματικής ζωής. Υπάρχουν κοινωνικά, θρησκευτικά και πολιτιστικά έθιμα και παραδόσεις, τα οποία υπό φυσιολογικές συνθήκες κατευθύνουν τις δραστηριότητές μας προς γενικώς αποδεκτές συλλογικές μορφές συμπεριφοράς.
Ένα άτομο μπορεί να προσπαθήσει να επαναστατήσει κατά αυτών των ενστικτωδών-συναισθηματικών και κοινωνικών-πολιτιστικών σχημάτων δραστηριότητας (και επίσης σκέψης και αισθήματος). Αλλά ακόμη και στην δημοκρατική μας κοινωνία που αναγνωρίζει το θεωρητικό δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού και ελευθερίας έκφρασης του ατόμου, η ελευθερία του ατόμου περιορίζεται σημαντικά από κοινά έθιμα, ηθικές παραδόσεις, νόμους και κανονισμούς. Δεν μπορούμε να τρέχουμε γυμνοί στο δρόμο, δεν μπορούμε να μπούμε σε ένα κατάστημα και απλά να πάρουμε ότι θέλουμε, ακόμη κι αν το χρειαζόμαστε για να σωθούμε από την πείνα. Δεν μπορούμε να φιλήσουμε αυθόρμητα έναν ελκυστικό ξένο ή να χαστουκίσουμε έναν αστυνομικό που φέρνει αντίρρηση στον περίεργο τρόπο με τον οποίο περπατάμε ή στην ταχύτητα με την οποία οδηγάμε.
Στις αρχαίες φυλετικές κοινωνίες ή στις σύγχρονες απολυταρχικές πολιτείες, όπως η Φασιστική Ισπανία ή η Κομμουνιστική Ρωσία, η ελευθερία του ατόμου να δρα όπως το ευχαριστεί, είναι ακόμη πιο περιορισμένη, είναι, όντως, πρακτικά ανύπαρκτη. Όλοι πρέπει να συμμορφώνονται με κάθε τρόπο με συλλογικά σχήματα κατά αυστηρά επιβαλλόμενους νόμους. Αναμένεται από κάποιον συμμόρφωση όσον αφορά ακόμη και τις σκέψεις και τα συναισθήματά του.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ωστόσο, ότι η ανάγκη τήρησης διαφόρων ειδών ομαδικών σχημάτων συμπεριφοράς εντοπίζεται οπουδήποτε υπάρχει ζωή. Αρχικά είναι παρούσα σαν αμιγής βιολογική ανάγκη. Αυτό που αποκαλούμε ένστικτα, αποτελεί εκδήλωση αυτής της αναγκαιότητας. Πρέπει να συμμορφωνόμαστε με ενστικτώδη σχήματα συμπεριφοράς ώστε να διαιωνίζουμε και να αναπαράγουμε τους εαυτούς μας ως ζώντες οργανισμούς, ως ανθρώπινα σώματα. Όταν σχηματίζονται οι φυλετικές κοινωνίες και επιτυγχάνουν αυξημένο βαθμό κοινωνικής σταθερότητας και ομαδικής συνείδησης, τα αμιγώς ασυνείδητα ένστικτα του ζώου διευρύνονται από το βιολογικό, στο ψυχικό και κοινωνικό πεδίο της συλλογικής συμπεριφοράς. Τα ταμπού, τα τελετουργικά και τα παραδοσιακά προηγούμενα, εξαναγκάζουν κάθε μέλος της φυλής να συμμορφώνεται αυστηρά, κατά βάση για την συλλογική βιολογική, κοινωνική και πολιτιστική επιβίωση.
Ακόμη και σήμερα, οι γονείς μας, οι δάσκαλοί μας, οι φίλοι μας, μας εκπαιδεύουν από την κούνια να συμμορφωνόμαστε με έναν μεγάλο αριθμό συγκεκριμένων σχημάτων συμπεριφοράς και σκέψης. Η μη συμμόρφωση επιφέρει τιμωρία ή αργότερα, κοινωνική απομόνωση και εξοστρακισμό. Έτσι λοιπόν, στην πράξη η ερώτηση πραγματικά δεν είναι εάν χρειάζεται ή όχι να συμμορφωνόμαστε, αλλά το κατά πόσο είμαστε υποχρεωμένοι να συμμορφωνόμαστε. Η παρόρμηση μπορεί να είναι εσωτερικού ψυχολογικού τύπου (μπορεί να εξωθούμαστε από τις ασυνείδητες συναισθηματικές μας αντιδράσεις, τους φόβους και τα συμπλέγματά μας) ή μπορεί να είναι εξωτερική και επιβαλλόμενη από αυτό που αποκαλούμε νόμο.
Με άλλα λόγια, υπάρχουν μερικοί τομείς της ζωής (ή πεδία ατομικής εμπειρίας) στα οποία η συμμόρφωση και το να ακολουθούνται ομαδικά προηγούμενα, είναι απαραίτητο για την προσωπική ή ομαδική επιβίωση. Υπάρχουν τομείς στους οποίους η συμμόρφωση μπορεί ή θα έπρεπε να μην θεωρείται απαραίτητη. Και άλλοι όπου η παρόρμηση για συμμόρφωση είναι απειλή στην πρόοδο και την πνευματική υγεία και αποτελεί τον θάνατο κάθε αυθορμητισμού και δημιουργικότητας, οδηγώντας έτσι αργά ή γρήγορα σε ατροφία, αποκρυστάλλωση, παράλυση και θάνατο.
Συνεπώς, ο αγώνας για ατομική ελευθερία και για να επιτρέπεται η δημιουργική αυτοέκφραση, αποτελεί αγώνα για τον περιορισμό της διεύρυνσης των περιοχών της ζωής στις οποίες πρέπει να συμμορφωνόμαστε ή διαφορετικά, να υποκείμεθα χειρότερη αποστέρηση. Είναι ένας αγώνας ανάμεσα στην θέληση να μεταμορφωθεί αυτό που υπάρχει σήμερα (για την δημιουργία ενός πλουσιότερου μέλλοντος) και στην πίεση για συμμόρφωση με ότι έχει αποδειχθεί πολύτιμο ή απαραίτητο για επιβίωση στο παρελθόν. Αυτός ο αγώνας συνεχίζεται αδιάκοπα στον κόσμο. Συνεχίζεται στον κόσμο όπως και στις ανθρώπινες κοινωνίες και εντός της ατομικής προσωπικότητας ή της ομάδας. Από αυτόν πηγάζουν βασικές και συχνά τραγικότατες συγκρούσεις.
Ο Όγδοος Οίκος
Τα προβλήματα που δημιουργούνται είναι δύσκολα στην επίλυσή τους. Αν δεν λυθούν όμως, τείνουν να οδηγούν στην παραφροσύνη και την βιοψυχολογική αποσύνθεση. Ένα ολόκληρο έθνος μπορεί να αποτρελαθεί και να φτάσει στο χείλος της αποσύνθεσης, δείτε για παράδειγμα την ναζιστική Γερμανία. Έτσι λοιπόν, αυτά τα προβλήματα πρέπει αρχικά να γίνουν κατανοητά και στην συνέχεια να αντιμετωπιστούν αποφασιστικά. Από αστρολογικής απόψεως, πρόκειται να αντιμετωπιστούν στον όγδοο οίκο του γενεθλίου χάρτη.
Αυτός ο μάλλον μυστηριώδης οίκος (ή πεδίο ατομικής εμπειρίας), είχε μάλλον άσχημη φήμη στην παραδοσιακή αστρολογία κι έτσι προσδιορίζεται ακόμη στα περισσότερα εγχειρίδια ως ο «οίκος του θανάτου» αλλά και της «αναγέννησης». Αυτό που υπονοούν αυτοί οι όροι, θάνατος και αναγέννηση, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν ξεκαθαρίζεται ή η επεξήγησή του δεν είναι αρκετά πειστική. Συγκεκριμένα, η συνήθης επεξήγηση αποτυγχάνει να παρουσιάσει λογικά το γιατί αυτός ο οίκος του θανάτου θα έπρεπε να ακολουθεί τον έβδομο οίκο, ο οποίος περιγράφεται ως το πεδίο της οικείας σύμπραξης, της συζυγικής αγάπης και γενικά, της ευκαιρίας.
Η βαθύτερη ερμηνεία του όγδοου οίκου έγκειται στο γεγονός ότι καθώς τα άτομα συναντιούνται, συναλλάσσονται, συνεργάζονται, αγαπούν ή μισούν, πρέπει μεμιάς να αντιμετωπίσουν την αναγκαιότητα συμμόρφωσης με προκαθορισμένα σχήματα ομαδικής συμπεριφοράς. Αν αρνηθούν να συμμορφωθούν, πρέπει να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες αυτής της άρνησης, πράγμα που μπορεί να σημαίνει θάνατο αλλά επίσης, σε μερικές περιπτώσεις, αναγέννηση.
Δεν χρειάζεται ωστόσο να συζητήσουμε το θέμα με τόσο ακραία προσωπικούς όρους. Η σύγκρουση ωστόσο ανάμεσα στην ανάγκη συμμόρφωσης με κοινωνικά σχήματα ή προηγούμενα και στην ανυπομονησία για μία καινούρια σχέση ή ευκαιρία παραγωγής μίας σοδειάς άνευ προηγουμένου, αποτελεί την αιτία βασικών προβλημάτων που χρειάζεται να αντιμετωπίσει ο καθένας στις επιχειρήσεις και στην επιχείρηση της ζωής, η οποία υπόκειται κάθε βιομηχανικής ή εμπορικής δραστηριότητας.
Είναι ξεκάθαρο ότι αυτή η σύγκρουση ανάμεσα στην ανάγκη συμμόρφωσης με νόμους και έθιμα και στην επιθυμία για κέρδη άνευ προηγουμένου (ψυχολογικά και οικονομικά), φτάνει σε ακραίες εντάσεις σε στιγμές που ανακύπτουν ολοκαίνουριες ευκαιρίες για προσωπική και ομαδική διεύρυνση. Ανακύπτουν όταν υπάρχει άνθιση των επιχειρήσεων, όταν υπάρχει η πιθανότητα μία εμπορική αλλά και μία προσωπική συνεργασία, να γίνει εξαιρετικά κερδοφόρα.
Τέτοια, και άνευ προηγουμένου, είναι η περίπτωση της περιόδου μετά την αρχή της Βιομηχανικής Επανάστασης, περίπου πριν 150 χρόνια. Η ενορχηστρωμένη δράση ατόμων και η συγκέντρωση ατομικών πόρων και ατομικών ικανοτήτων ή δημιουργικών ιδεών, δεν έχει παράγει μόνο απίστευτα κερδοφόρα αποτελέσματα (χάρη στις μηχανές και τις τεχνολογικές διαδικασίες) αλλά την ίδια περίοδο, έχει αυξήσει πάρα πολύ τον αριθμό ανθρωπίνων όντων που είναι σε θέση να εργαστούν παραγωγικά μαζί. Το αποτέλεσμα ήταν η φανταστική αύξηση αυτού που σήμερα αποκαλούμε επιχειρήσεις. Οι άνθρωποι έχουν οδηγήσει τον εαυτό τους σε έναν πυρετό δραστηριότητας που δεν έχουν βιώσει ποτέ πριν, έχουν κάνει περισσότερα πράγματα (affaires) από ποτέ και χρειάστηκε να τα κάνουν συνεργαζόμενοι. Οποιουδήποτε είδους συνεργασία παρήγε αχανή αποτελέσματα. Η μείωση της συνεργατικής δραστηριότητας βάσει προηγουμένων, θα μπορούσε μόνο να περιορίσει τα κέρδη, τουλάχιστον αυτών που ήταν οι αρχιτέκτονες και οδηγοί της ομαδικής δραστηριότητας.
Έτσι λοιπόν, τα προηγούμενα εγκαταλειφτήκαν στην Αμερική (και σε πολύ μικρότερο βαθμό στην Ευρώπη). Η παραγωγικότητα της Αμερικής εκτοξεύτηκε. Ήταν η εποχή του αδρού ατομισμού και των ακόμη αδρότερων και ανηλεών συνεργασιών (τραστ, καρτέλ, κτλ.). Το αποτέλεσμα είναι η σύγχρονη εμπορευματοποίηση.
Ο καρπός που αναμένουν οι συνεργάτες σαν αποτέλεσμα της συνεργασίας τους μπορεί αληθινά να είναι πολλών ειδών. Αυτό που προσδιορίζει την αξία μίας σχέσης δεν είναι μόνο το αν συμμορφώνεται με προηγούμενα ή ανοίγει νέους δρόμους κοινής δραστηριότητας για τους συνεργάτες, αλλά είναι επίσης η φύση των αποτελεσμάτων που αναμένονται από αυτή τη σχέση.
Έχουμε να αναλογιστούμε δύο παράγοντες. Ο σκοπός της σχέσης αποτελεί πρωταρχικό παράγοντα. Μετά έρχεται ο τρόπος με τον οποίο οι συνεργάτες εργάζονται για την υλοποίηση του σκοπού, η τεχνική της υλοποίησης. Αυτή η τεχνική μπορεί να είναι συμβατική και σύμφωνη με προηγούμενα ή μπορεί να είναι αυθεντική και να αψηφά τα προηγούμενα. Μπορεί να συμμορφώνεται με την φυσιολογική κοινωνική ή επιχειρησιακή συμπεριφορά ή μπορεί να μεταμορφώνει τις μεθόδους των εθίμων και να παρουσιάζει μία νέα αρχή συμπεριφοράς.
Αν αυτό που περιμένουν οι συνεργάτες από μια συνεργασία είναι ένας συνηθισμένος τύπος παραγωγής και κέρδους, υπάρχει η τάση να ακολουθούνται τα τεχνικά προηγούμενα. Αν παρουσιαστεί οποιαδήποτε τροποποίηση, είναι μόνο επιφανειακή και δεν αψηφά την παράδοση. Αν ωστόσο η συνεργασία διαμορφώνεται από άτομα για νέους και ασυνήθιστους σκοπούς, είναι πιθανότερο ότι η συμμόρφωση με τον παλιό τρόπο που γίνονταν τα πράγματα δεν θα θεωρηθεί έγκυρη, εκτός ίσως σαν προσωρινή μεθόδευση ή καμουφλάζ.
Σε έναν αστρολογικό γενέθλιο χάρτη, ο χαρακτήρας και η ποιότητα της προσέγγισης του ατόμου προς όλες τις βασικές συνεργασίες της ζωής (είτε συζυγικού, είτε επιχειρηματικού ή πολιτιστικού είδους) υποδεικνύεται από το κατερχόμενο και τον γενέθλιο έβδομο οίκο. Η ολοκλήρωση του καθοριστικού σκοπού της ζωής σαν συνόλου, πρέπει να αναφέρεται στο ζενίθ και τον δέκατο οίκο, αν και υπονοείται στην ατομικότητα του ανθρώπου (ωροσκόπος και πρώτος οίκος) ως «Θεόσταλτο» δυναμικό. Ωστόσο, η επίλυση των προβλημάτων που επιβλέπουν τον πρακτικό προσδιορισμό του σκοπού της ζωής μέσω ανθρωπίνων συνεργασιών, πρέπει να αναζητηθεί στον όγδοο οίκο.
Εκεί, το επιχειρείν της ζωής θεωρείται σε καθημερινή λειτουργία. Εκεί πρέπει να αντιμετωπιστούν τα πρακτικά, στέρεα ζητήματα που δημιουργούνται. Εκεί, τα ιδανικά των σχέσεων, της αγάπης και της συζυγικής ευτυχίας ή τα σχέδια για επιχειρηματικά κέρδη πρέπει να γίνουν κατεργάσιμη πραγματικότητα. Αυτός δεν είναι χώρος για όνειρα ή όμορφα λόγια. Ο όγδοος οίκος είναι ένα πεδίο εμπειρίας όπου η ουσιαστική πραγματικότητα πρέπει να δημιουργηθεί με διαρκή προσπάθεια, επιμηκυμένη και επαναλαμβανόμενη δραστηριότητα, είτε σύμφωνα με προηγούμενα είτε σύμφωνα με ριζικά νέες ή μερικώς νέες γραμμές.
Στον δεύτερο οίκο (το αντίθετο του ογδόου οίκου), ο ενσαρκωνόμενος εαυτός, η «πνοή του πνεύματος», συναντά τον εαυτό του δραστήριο μέσα σε ένα σώμα και μαντρωμένο στην ανθρώπινη φύση. Ο εαυτός πρέπει να αντιμετωπίσει με τρόπο στέρεο και πρακτικό τα υλικά του σώματος και των ζωτικών ενεργειών της γενικευμένης ανθρώπινης φύσης. Πρέπει να χρησιμοποιήσει αυτά τα υλικά ή να αναμειχθεί τελείως με αυτά και να «εξυλιστεί».
Στον όγδοο οίκο, είναι η κοινωνική συνείδηση του ατόμου και η προσέγγιση σταθερών συνεργασιών, της αγάπης και της συντροφικότητας που βρίσκονται αντιμέτωπες με τους κανόνες και τα έθιμα της κοινωνίας του. Μπορεί το άτομο να προσεγγίζει τους ανθρώπους με υψηλά ιδανικά αγάπης και μοιράσματος στην καρδιά του, αλλά είναι ουσιαστικά αναγκαίο να συναντήσει αυτούς τους ανθρώπους στο πλαίσιο της κοινωνικής-πολιτιστικής τάξης.
Τι θα κάνει αυτό το πλαίσιο στα ιδανικά του; Θα χρειαστεί να συμμορφωθεί με κανονισμούς, υποκριτικές φράσεις και τις πολλές τελετουργίες της κοινωνίας, να συμμορφωθεί πλήρως στις επαφές τους με τους άλλους, στην παντρεμένη του ζωή; Θα χρειαστεί, αντιθέτως, να αψηφήσει τις συμβάσεις με επαναστατικό ζήλο; Αν το κάνει, θα δει τα ιδανικά του κατακερματισμένα και την πνευματική του υγεία να αμφισβητείται ή θα αποδειχτεί νικητής, ένας αναμορφωτής, ένας δημιουργικός πρωτοπόρος και πατέρας νέων προηγουμένων; Αυτά είναι ερωτήματα που θέτει ο όγδοος οίκος σε κάθε χάρτη.
Η πρόταση λύσεων για τα πολλά προβλήματα που σχετίζονται με αυτόν, τον όγδοο οίκο, δεν είναι εύκολο ζήτημα. Ωστόσο, ο διαισθητικός αστρολόγος θα έπρεπε να μπορεί να παρουσιάσει στον πελάτη του κάποιου είδους βασική γραμμή προσανατολισμού σύμφωνα με την οποία ο πελάτης του θα μπορέσει να αντιμετωπίσει με τον καλύτερο τρόπο τις δυσκολίες που θα έχει την τάση να συναντά στην εξάσκηση του επιχειρείν της ζωής. Αν αντιμετωπίσει αυτές τις δυσκολίες επιτυχώς, θα βιώσει μία αναγέννηση. Γεννήθηκε με μία εξατομικευμένη «πνοή» ή ζωτική ορμή. Τώρα όμως αναγεννιέται ως κοινωνικό άτομο ικανό να συμμετέχει αποτελεσματικά και παραγωγικά στο οργανικό σχήμα δραστηριότητας της ομάδας του, του έθνους τους, του πολιτισμού του.
Ο όρος κοινωνικός που χρησιμοποιείται εδώ, μπορεί να αφορά οποιουδήποτε είδους ομάδα. Η ομάδα μπορεί να είναι μία μυστικιστική αδελφότητα, μία εκκλησία, μία υπερβατική πνευματική κοινότητα. Έτσι, το σχήμα της δραστηριότητας στην οποία συμμετέχει το κοινωνικό άτομο μπορεί να είναι ένα τελετουργικό, μία μαγική τελετή ή οτιδήποτε μπορεί να γίνει αντιληπτό ως υπερβατική πνευματική εργασία στα αποκαλούμενα ανώτερα πεδία. Σε κάθε περίπτωση, αυτή η συμμετοχή σημαίνει την αναγέννηση του ατόμου στην ομάδα. Αυτή η αναγέννηση αρχικά απαιτεί την συμμόρφωση με το σχήμα της ομάδας, όπως η γέννηση απαιτεί αρχικά από το ενσαρκωνόμενο πνεύμα την αποδοχή των περιορισμών ενός υλικού σώματος και των λειτουργικών ρυθμών της ζωής που ρέει μέσα σε αυτό το σώμα.
Ωστόσο, συμμόρφωση μπορεί να σημαίνει ολοκληρωτική και παθητική απώλεια του εαυτού του ατόμου μέσα στο υλικό σώμα και τις ζωτικές του λειτουργίες (στην περίπτωση της γέννησης) ή μέσα στην κοινωνία και τα έθιμα της (στην περίπτωση της κοινωνικής αναγέννησης). Ή διαφορετικά, συμμόρφωση μπορεί να είναι μία προμελετημένη διαδικασία που ακολουθείται ως μέσο αποδοχής στην ομάδα ώστε η δύναμη της ομάδας να μπορέσει αργά ή γρήγορα να χρησιμοποιηθεί για ένα δημιουργικό ή μεταμορφωτικό σκοπό, τον σκοπό του ατόμου. Αυτές αποτελούν τις δύο δυνατότητες που υπάρχουν για κάθε άνδρα και γυναίκα στον όγδοο οίκο της εμπειρίας, η αρνητική και η θετική προσέγγιση. Κανένας αστρολόγος δεν μπορεί να ξέρει ποιά προσέγγιση θα ακολουθήσετε.
Πρώτη Δημοσίευση, 1952.
Πνευματική Ιδιοκτησία © 2007, Michael R. Meyer. Με την Επιφύλαξη Όλων των Δικαιωμάτων.
Πνευματική Ιδιοκτησία Ελληνικών Μεταφράσεων © 2007, Ελίνα Τσαβδάρη. Με την Επιφύλαξη Όλων των Δικαιωμάτων.
Αν θες να σπουδάσεις αστρολογία κοντά μου από όπου κι αν βρίσκεσαι, μπες στη σελίδα μου πατώντας στο όνομα της Σχολής μου: Uranognosia
Η μετάφραση έχει γίνει από τη φίλη και πολύ καλή μου μαθήτρια Ελίνα Τσαβδάρη. Τα άρθρα για όλους τους οίκους είναι ήδη αναρτημένα εδώ
Η Αποθέωση του Αθανάσιου Διάκου, Κωνσταντίνος Παρθένης
Όγδοος Οίκος
Πώς Να Αντιμετωπίσετε Το Πρόβλημα Της Ζωής
Dane Rudhyar
Το προφανές νόημα του όρου επιχείρηση δεν χρειάζεται επεξήγηση. Είναι η λέξη που βρίσκεται στα στόματα όλων, λίγοι είναι οι Αμερικάνοι που δεν ασχολούνται με κάποιο είδος επιχείρησης, είτε ξοδεύουν τον χρόνο τους κόβοντας κουπόνια από ομόλογα είτε διάγοντας την καθημερινή τους ζωή στο εργοστάσιο, το μαγαζί ή το γραφείο. Η ενασχόληση με τις επιχειρήσεις ή τα κέρδη από τις επιχειρήσεις καθιστούν τις επιχειρήσεις «δουλειά όλων».
Έτσι, χρησιμοποιούμενος στην καθομιλουμένη, ο όρος πλησιάζει την αρχική του σημασία. Ο όρος επιχειρήσεις σημειοδοτεί απλά την κατάσταση του να είναι κανείς απασχολημένος, λέγοντας απασχολημένος, σύμφωνα με τον αρχικό Αγγλοσαξονικό όρο, εννοείται να έχει κάποια δραστηριότητα. Στα Γαλλικά, η αντίστοιχη λέξη είναι affaire, που σημαίνει αυτό που πρέπει να γίνει.
Για να είμαστε δραστήριοι και να κάνουμε κάτι, πρέπει να έρθουμε σε σχέση με κάποιο είδος υλικού το οποίο κατεργαζόμαστε ή με κάποιον άνθρωπο με τον οποίο δρούμε. Στην σύνθετη κοινωνία μας, ουσιαστικά κάθε είδος δραστηριότητας απαιτεί να έρθουμε σε επαφή με άλλα άτομα. Απαιτεί κάποιο είδος αγοράς ή συναλλαγής, κάποιο είδος σύνδεσης, όσο προσωρινό κι αν είναι.
Αυτό που έχει σημασία εδώ, είναι ότι όταν αγοράζουμε κάτι ή όταν συνδυάζουμε τις προσπάθειες και δεξιότητες μας με αυτές ενός άλλου ατόμου, δρούμε σύμφωνα με προηγούμενα. Η δραστηριότητά μας, ο τρόπος που προσεγγίζουμε και αντιμετωπίζουμε ένα άλλο άτομο ή μια ομάδα ατόμων, ακολουθεί ένα λίγο πολύ καθορισμένο σχήμα. Ουσιαστικά, υπάρχουν δύο ειδών προηγούμενα: υπάρχουν ένστικτα στα οποία όχι μόνο πρέπει να υπακούσει το σώμα, αλλά αποτελούν και βαθιές παρορμήσεις στο πλαίσιο της συναισθηματικής ζωής. Υπάρχουν κοινωνικά, θρησκευτικά και πολιτιστικά έθιμα και παραδόσεις, τα οποία υπό φυσιολογικές συνθήκες κατευθύνουν τις δραστηριότητές μας προς γενικώς αποδεκτές συλλογικές μορφές συμπεριφοράς.
Ένα άτομο μπορεί να προσπαθήσει να επαναστατήσει κατά αυτών των ενστικτωδών-συναισθηματικών και κοινωνικών-πολιτιστικών σχημάτων δραστηριότητας (και επίσης σκέψης και αισθήματος). Αλλά ακόμη και στην δημοκρατική μας κοινωνία που αναγνωρίζει το θεωρητικό δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού και ελευθερίας έκφρασης του ατόμου, η ελευθερία του ατόμου περιορίζεται σημαντικά από κοινά έθιμα, ηθικές παραδόσεις, νόμους και κανονισμούς. Δεν μπορούμε να τρέχουμε γυμνοί στο δρόμο, δεν μπορούμε να μπούμε σε ένα κατάστημα και απλά να πάρουμε ότι θέλουμε, ακόμη κι αν το χρειαζόμαστε για να σωθούμε από την πείνα. Δεν μπορούμε να φιλήσουμε αυθόρμητα έναν ελκυστικό ξένο ή να χαστουκίσουμε έναν αστυνομικό που φέρνει αντίρρηση στον περίεργο τρόπο με τον οποίο περπατάμε ή στην ταχύτητα με την οποία οδηγάμε.
Στις αρχαίες φυλετικές κοινωνίες ή στις σύγχρονες απολυταρχικές πολιτείες, όπως η Φασιστική Ισπανία ή η Κομμουνιστική Ρωσία, η ελευθερία του ατόμου να δρα όπως το ευχαριστεί, είναι ακόμη πιο περιορισμένη, είναι, όντως, πρακτικά ανύπαρκτη. Όλοι πρέπει να συμμορφώνονται με κάθε τρόπο με συλλογικά σχήματα κατά αυστηρά επιβαλλόμενους νόμους. Αναμένεται από κάποιον συμμόρφωση όσον αφορά ακόμη και τις σκέψεις και τα συναισθήματά του.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ωστόσο, ότι η ανάγκη τήρησης διαφόρων ειδών ομαδικών σχημάτων συμπεριφοράς εντοπίζεται οπουδήποτε υπάρχει ζωή. Αρχικά είναι παρούσα σαν αμιγής βιολογική ανάγκη. Αυτό που αποκαλούμε ένστικτα, αποτελεί εκδήλωση αυτής της αναγκαιότητας. Πρέπει να συμμορφωνόμαστε με ενστικτώδη σχήματα συμπεριφοράς ώστε να διαιωνίζουμε και να αναπαράγουμε τους εαυτούς μας ως ζώντες οργανισμούς, ως ανθρώπινα σώματα. Όταν σχηματίζονται οι φυλετικές κοινωνίες και επιτυγχάνουν αυξημένο βαθμό κοινωνικής σταθερότητας και ομαδικής συνείδησης, τα αμιγώς ασυνείδητα ένστικτα του ζώου διευρύνονται από το βιολογικό, στο ψυχικό και κοινωνικό πεδίο της συλλογικής συμπεριφοράς. Τα ταμπού, τα τελετουργικά και τα παραδοσιακά προηγούμενα, εξαναγκάζουν κάθε μέλος της φυλής να συμμορφώνεται αυστηρά, κατά βάση για την συλλογική βιολογική, κοινωνική και πολιτιστική επιβίωση.
Ακόμη και σήμερα, οι γονείς μας, οι δάσκαλοί μας, οι φίλοι μας, μας εκπαιδεύουν από την κούνια να συμμορφωνόμαστε με έναν μεγάλο αριθμό συγκεκριμένων σχημάτων συμπεριφοράς και σκέψης. Η μη συμμόρφωση επιφέρει τιμωρία ή αργότερα, κοινωνική απομόνωση και εξοστρακισμό. Έτσι λοιπόν, στην πράξη η ερώτηση πραγματικά δεν είναι εάν χρειάζεται ή όχι να συμμορφωνόμαστε, αλλά το κατά πόσο είμαστε υποχρεωμένοι να συμμορφωνόμαστε. Η παρόρμηση μπορεί να είναι εσωτερικού ψυχολογικού τύπου (μπορεί να εξωθούμαστε από τις ασυνείδητες συναισθηματικές μας αντιδράσεις, τους φόβους και τα συμπλέγματά μας) ή μπορεί να είναι εξωτερική και επιβαλλόμενη από αυτό που αποκαλούμε νόμο.
Με άλλα λόγια, υπάρχουν μερικοί τομείς της ζωής (ή πεδία ατομικής εμπειρίας) στα οποία η συμμόρφωση και το να ακολουθούνται ομαδικά προηγούμενα, είναι απαραίτητο για την προσωπική ή ομαδική επιβίωση. Υπάρχουν τομείς στους οποίους η συμμόρφωση μπορεί ή θα έπρεπε να μην θεωρείται απαραίτητη. Και άλλοι όπου η παρόρμηση για συμμόρφωση είναι απειλή στην πρόοδο και την πνευματική υγεία και αποτελεί τον θάνατο κάθε αυθορμητισμού και δημιουργικότητας, οδηγώντας έτσι αργά ή γρήγορα σε ατροφία, αποκρυστάλλωση, παράλυση και θάνατο.
Συνεπώς, ο αγώνας για ατομική ελευθερία και για να επιτρέπεται η δημιουργική αυτοέκφραση, αποτελεί αγώνα για τον περιορισμό της διεύρυνσης των περιοχών της ζωής στις οποίες πρέπει να συμμορφωνόμαστε ή διαφορετικά, να υποκείμεθα χειρότερη αποστέρηση. Είναι ένας αγώνας ανάμεσα στην θέληση να μεταμορφωθεί αυτό που υπάρχει σήμερα (για την δημιουργία ενός πλουσιότερου μέλλοντος) και στην πίεση για συμμόρφωση με ότι έχει αποδειχθεί πολύτιμο ή απαραίτητο για επιβίωση στο παρελθόν. Αυτός ο αγώνας συνεχίζεται αδιάκοπα στον κόσμο. Συνεχίζεται στον κόσμο όπως και στις ανθρώπινες κοινωνίες και εντός της ατομικής προσωπικότητας ή της ομάδας. Από αυτόν πηγάζουν βασικές και συχνά τραγικότατες συγκρούσεις.
Ο Όγδοος Οίκος
Τα προβλήματα που δημιουργούνται είναι δύσκολα στην επίλυσή τους. Αν δεν λυθούν όμως, τείνουν να οδηγούν στην παραφροσύνη και την βιοψυχολογική αποσύνθεση. Ένα ολόκληρο έθνος μπορεί να αποτρελαθεί και να φτάσει στο χείλος της αποσύνθεσης, δείτε για παράδειγμα την ναζιστική Γερμανία. Έτσι λοιπόν, αυτά τα προβλήματα πρέπει αρχικά να γίνουν κατανοητά και στην συνέχεια να αντιμετωπιστούν αποφασιστικά. Από αστρολογικής απόψεως, πρόκειται να αντιμετωπιστούν στον όγδοο οίκο του γενεθλίου χάρτη.
Αυτός ο μάλλον μυστηριώδης οίκος (ή πεδίο ατομικής εμπειρίας), είχε μάλλον άσχημη φήμη στην παραδοσιακή αστρολογία κι έτσι προσδιορίζεται ακόμη στα περισσότερα εγχειρίδια ως ο «οίκος του θανάτου» αλλά και της «αναγέννησης». Αυτό που υπονοούν αυτοί οι όροι, θάνατος και αναγέννηση, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν ξεκαθαρίζεται ή η επεξήγησή του δεν είναι αρκετά πειστική. Συγκεκριμένα, η συνήθης επεξήγηση αποτυγχάνει να παρουσιάσει λογικά το γιατί αυτός ο οίκος του θανάτου θα έπρεπε να ακολουθεί τον έβδομο οίκο, ο οποίος περιγράφεται ως το πεδίο της οικείας σύμπραξης, της συζυγικής αγάπης και γενικά, της ευκαιρίας.
Η βαθύτερη ερμηνεία του όγδοου οίκου έγκειται στο γεγονός ότι καθώς τα άτομα συναντιούνται, συναλλάσσονται, συνεργάζονται, αγαπούν ή μισούν, πρέπει μεμιάς να αντιμετωπίσουν την αναγκαιότητα συμμόρφωσης με προκαθορισμένα σχήματα ομαδικής συμπεριφοράς. Αν αρνηθούν να συμμορφωθούν, πρέπει να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες αυτής της άρνησης, πράγμα που μπορεί να σημαίνει θάνατο αλλά επίσης, σε μερικές περιπτώσεις, αναγέννηση.
Δεν χρειάζεται ωστόσο να συζητήσουμε το θέμα με τόσο ακραία προσωπικούς όρους. Η σύγκρουση ωστόσο ανάμεσα στην ανάγκη συμμόρφωσης με κοινωνικά σχήματα ή προηγούμενα και στην ανυπομονησία για μία καινούρια σχέση ή ευκαιρία παραγωγής μίας σοδειάς άνευ προηγουμένου, αποτελεί την αιτία βασικών προβλημάτων που χρειάζεται να αντιμετωπίσει ο καθένας στις επιχειρήσεις και στην επιχείρηση της ζωής, η οποία υπόκειται κάθε βιομηχανικής ή εμπορικής δραστηριότητας.
Είναι ξεκάθαρο ότι αυτή η σύγκρουση ανάμεσα στην ανάγκη συμμόρφωσης με νόμους και έθιμα και στην επιθυμία για κέρδη άνευ προηγουμένου (ψυχολογικά και οικονομικά), φτάνει σε ακραίες εντάσεις σε στιγμές που ανακύπτουν ολοκαίνουριες ευκαιρίες για προσωπική και ομαδική διεύρυνση. Ανακύπτουν όταν υπάρχει άνθιση των επιχειρήσεων, όταν υπάρχει η πιθανότητα μία εμπορική αλλά και μία προσωπική συνεργασία, να γίνει εξαιρετικά κερδοφόρα.
Τέτοια, και άνευ προηγουμένου, είναι η περίπτωση της περιόδου μετά την αρχή της Βιομηχανικής Επανάστασης, περίπου πριν 150 χρόνια. Η ενορχηστρωμένη δράση ατόμων και η συγκέντρωση ατομικών πόρων και ατομικών ικανοτήτων ή δημιουργικών ιδεών, δεν έχει παράγει μόνο απίστευτα κερδοφόρα αποτελέσματα (χάρη στις μηχανές και τις τεχνολογικές διαδικασίες) αλλά την ίδια περίοδο, έχει αυξήσει πάρα πολύ τον αριθμό ανθρωπίνων όντων που είναι σε θέση να εργαστούν παραγωγικά μαζί. Το αποτέλεσμα ήταν η φανταστική αύξηση αυτού που σήμερα αποκαλούμε επιχειρήσεις. Οι άνθρωποι έχουν οδηγήσει τον εαυτό τους σε έναν πυρετό δραστηριότητας που δεν έχουν βιώσει ποτέ πριν, έχουν κάνει περισσότερα πράγματα (affaires) από ποτέ και χρειάστηκε να τα κάνουν συνεργαζόμενοι. Οποιουδήποτε είδους συνεργασία παρήγε αχανή αποτελέσματα. Η μείωση της συνεργατικής δραστηριότητας βάσει προηγουμένων, θα μπορούσε μόνο να περιορίσει τα κέρδη, τουλάχιστον αυτών που ήταν οι αρχιτέκτονες και οδηγοί της ομαδικής δραστηριότητας.
Έτσι λοιπόν, τα προηγούμενα εγκαταλειφτήκαν στην Αμερική (και σε πολύ μικρότερο βαθμό στην Ευρώπη). Η παραγωγικότητα της Αμερικής εκτοξεύτηκε. Ήταν η εποχή του αδρού ατομισμού και των ακόμη αδρότερων και ανηλεών συνεργασιών (τραστ, καρτέλ, κτλ.). Το αποτέλεσμα είναι η σύγχρονη εμπορευματοποίηση.
Ο καρπός που αναμένουν οι συνεργάτες σαν αποτέλεσμα της συνεργασίας τους μπορεί αληθινά να είναι πολλών ειδών. Αυτό που προσδιορίζει την αξία μίας σχέσης δεν είναι μόνο το αν συμμορφώνεται με προηγούμενα ή ανοίγει νέους δρόμους κοινής δραστηριότητας για τους συνεργάτες, αλλά είναι επίσης η φύση των αποτελεσμάτων που αναμένονται από αυτή τη σχέση.
Έχουμε να αναλογιστούμε δύο παράγοντες. Ο σκοπός της σχέσης αποτελεί πρωταρχικό παράγοντα. Μετά έρχεται ο τρόπος με τον οποίο οι συνεργάτες εργάζονται για την υλοποίηση του σκοπού, η τεχνική της υλοποίησης. Αυτή η τεχνική μπορεί να είναι συμβατική και σύμφωνη με προηγούμενα ή μπορεί να είναι αυθεντική και να αψηφά τα προηγούμενα. Μπορεί να συμμορφώνεται με την φυσιολογική κοινωνική ή επιχειρησιακή συμπεριφορά ή μπορεί να μεταμορφώνει τις μεθόδους των εθίμων και να παρουσιάζει μία νέα αρχή συμπεριφοράς.
Αν αυτό που περιμένουν οι συνεργάτες από μια συνεργασία είναι ένας συνηθισμένος τύπος παραγωγής και κέρδους, υπάρχει η τάση να ακολουθούνται τα τεχνικά προηγούμενα. Αν παρουσιαστεί οποιαδήποτε τροποποίηση, είναι μόνο επιφανειακή και δεν αψηφά την παράδοση. Αν ωστόσο η συνεργασία διαμορφώνεται από άτομα για νέους και ασυνήθιστους σκοπούς, είναι πιθανότερο ότι η συμμόρφωση με τον παλιό τρόπο που γίνονταν τα πράγματα δεν θα θεωρηθεί έγκυρη, εκτός ίσως σαν προσωρινή μεθόδευση ή καμουφλάζ.
Σε έναν αστρολογικό γενέθλιο χάρτη, ο χαρακτήρας και η ποιότητα της προσέγγισης του ατόμου προς όλες τις βασικές συνεργασίες της ζωής (είτε συζυγικού, είτε επιχειρηματικού ή πολιτιστικού είδους) υποδεικνύεται από το κατερχόμενο και τον γενέθλιο έβδομο οίκο. Η ολοκλήρωση του καθοριστικού σκοπού της ζωής σαν συνόλου, πρέπει να αναφέρεται στο ζενίθ και τον δέκατο οίκο, αν και υπονοείται στην ατομικότητα του ανθρώπου (ωροσκόπος και πρώτος οίκος) ως «Θεόσταλτο» δυναμικό. Ωστόσο, η επίλυση των προβλημάτων που επιβλέπουν τον πρακτικό προσδιορισμό του σκοπού της ζωής μέσω ανθρωπίνων συνεργασιών, πρέπει να αναζητηθεί στον όγδοο οίκο.
Εκεί, το επιχειρείν της ζωής θεωρείται σε καθημερινή λειτουργία. Εκεί πρέπει να αντιμετωπιστούν τα πρακτικά, στέρεα ζητήματα που δημιουργούνται. Εκεί, τα ιδανικά των σχέσεων, της αγάπης και της συζυγικής ευτυχίας ή τα σχέδια για επιχειρηματικά κέρδη πρέπει να γίνουν κατεργάσιμη πραγματικότητα. Αυτός δεν είναι χώρος για όνειρα ή όμορφα λόγια. Ο όγδοος οίκος είναι ένα πεδίο εμπειρίας όπου η ουσιαστική πραγματικότητα πρέπει να δημιουργηθεί με διαρκή προσπάθεια, επιμηκυμένη και επαναλαμβανόμενη δραστηριότητα, είτε σύμφωνα με προηγούμενα είτε σύμφωνα με ριζικά νέες ή μερικώς νέες γραμμές.
Στον δεύτερο οίκο (το αντίθετο του ογδόου οίκου), ο ενσαρκωνόμενος εαυτός, η «πνοή του πνεύματος», συναντά τον εαυτό του δραστήριο μέσα σε ένα σώμα και μαντρωμένο στην ανθρώπινη φύση. Ο εαυτός πρέπει να αντιμετωπίσει με τρόπο στέρεο και πρακτικό τα υλικά του σώματος και των ζωτικών ενεργειών της γενικευμένης ανθρώπινης φύσης. Πρέπει να χρησιμοποιήσει αυτά τα υλικά ή να αναμειχθεί τελείως με αυτά και να «εξυλιστεί».
Στον όγδοο οίκο, είναι η κοινωνική συνείδηση του ατόμου και η προσέγγιση σταθερών συνεργασιών, της αγάπης και της συντροφικότητας που βρίσκονται αντιμέτωπες με τους κανόνες και τα έθιμα της κοινωνίας του. Μπορεί το άτομο να προσεγγίζει τους ανθρώπους με υψηλά ιδανικά αγάπης και μοιράσματος στην καρδιά του, αλλά είναι ουσιαστικά αναγκαίο να συναντήσει αυτούς τους ανθρώπους στο πλαίσιο της κοινωνικής-πολιτιστικής τάξης.
Τι θα κάνει αυτό το πλαίσιο στα ιδανικά του; Θα χρειαστεί να συμμορφωθεί με κανονισμούς, υποκριτικές φράσεις και τις πολλές τελετουργίες της κοινωνίας, να συμμορφωθεί πλήρως στις επαφές τους με τους άλλους, στην παντρεμένη του ζωή; Θα χρειαστεί, αντιθέτως, να αψηφήσει τις συμβάσεις με επαναστατικό ζήλο; Αν το κάνει, θα δει τα ιδανικά του κατακερματισμένα και την πνευματική του υγεία να αμφισβητείται ή θα αποδειχτεί νικητής, ένας αναμορφωτής, ένας δημιουργικός πρωτοπόρος και πατέρας νέων προηγουμένων; Αυτά είναι ερωτήματα που θέτει ο όγδοος οίκος σε κάθε χάρτη.
Η πρόταση λύσεων για τα πολλά προβλήματα που σχετίζονται με αυτόν, τον όγδοο οίκο, δεν είναι εύκολο ζήτημα. Ωστόσο, ο διαισθητικός αστρολόγος θα έπρεπε να μπορεί να παρουσιάσει στον πελάτη του κάποιου είδους βασική γραμμή προσανατολισμού σύμφωνα με την οποία ο πελάτης του θα μπορέσει να αντιμετωπίσει με τον καλύτερο τρόπο τις δυσκολίες που θα έχει την τάση να συναντά στην εξάσκηση του επιχειρείν της ζωής. Αν αντιμετωπίσει αυτές τις δυσκολίες επιτυχώς, θα βιώσει μία αναγέννηση. Γεννήθηκε με μία εξατομικευμένη «πνοή» ή ζωτική ορμή. Τώρα όμως αναγεννιέται ως κοινωνικό άτομο ικανό να συμμετέχει αποτελεσματικά και παραγωγικά στο οργανικό σχήμα δραστηριότητας της ομάδας του, του έθνους τους, του πολιτισμού του.
Ο όρος κοινωνικός που χρησιμοποιείται εδώ, μπορεί να αφορά οποιουδήποτε είδους ομάδα. Η ομάδα μπορεί να είναι μία μυστικιστική αδελφότητα, μία εκκλησία, μία υπερβατική πνευματική κοινότητα. Έτσι, το σχήμα της δραστηριότητας στην οποία συμμετέχει το κοινωνικό άτομο μπορεί να είναι ένα τελετουργικό, μία μαγική τελετή ή οτιδήποτε μπορεί να γίνει αντιληπτό ως υπερβατική πνευματική εργασία στα αποκαλούμενα ανώτερα πεδία. Σε κάθε περίπτωση, αυτή η συμμετοχή σημαίνει την αναγέννηση του ατόμου στην ομάδα. Αυτή η αναγέννηση αρχικά απαιτεί την συμμόρφωση με το σχήμα της ομάδας, όπως η γέννηση απαιτεί αρχικά από το ενσαρκωνόμενο πνεύμα την αποδοχή των περιορισμών ενός υλικού σώματος και των λειτουργικών ρυθμών της ζωής που ρέει μέσα σε αυτό το σώμα.
Ωστόσο, συμμόρφωση μπορεί να σημαίνει ολοκληρωτική και παθητική απώλεια του εαυτού του ατόμου μέσα στο υλικό σώμα και τις ζωτικές του λειτουργίες (στην περίπτωση της γέννησης) ή μέσα στην κοινωνία και τα έθιμα της (στην περίπτωση της κοινωνικής αναγέννησης). Ή διαφορετικά, συμμόρφωση μπορεί να είναι μία προμελετημένη διαδικασία που ακολουθείται ως μέσο αποδοχής στην ομάδα ώστε η δύναμη της ομάδας να μπορέσει αργά ή γρήγορα να χρησιμοποιηθεί για ένα δημιουργικό ή μεταμορφωτικό σκοπό, τον σκοπό του ατόμου. Αυτές αποτελούν τις δύο δυνατότητες που υπάρχουν για κάθε άνδρα και γυναίκα στον όγδοο οίκο της εμπειρίας, η αρνητική και η θετική προσέγγιση. Κανένας αστρολόγος δεν μπορεί να ξέρει ποιά προσέγγιση θα ακολουθήσετε.
Πρώτη Δημοσίευση, 1952.
Πνευματική Ιδιοκτησία © 2007, Michael R. Meyer. Με την Επιφύλαξη Όλων των Δικαιωμάτων.
Πνευματική Ιδιοκτησία Ελληνικών Μεταφράσεων © 2007, Ελίνα Τσαβδάρη. Με την Επιφύλαξη Όλων των Δικαιωμάτων.
Αν θες να σπουδάσεις αστρολογία κοντά μου από όπου κι αν βρίσκεσαι, μπες στη σελίδα μου πατώντας στο όνομα της Σχολής μου: Uranognosia
