21/12/2012: το Τέλος της Ανθρωπότητας ή μια Καινούργια Αρχή; (1)

Στις 21 Δεκεμβρίου του 2012 το ημερολόγιο των Μάγιας "μηδενίζει". Αυτό είναι αλήθεια ή ψέμματα; Σημασία έχει ότι, με αφορμή αυτό το ημερολόγιο, κυκλοφορούν πάρα πολλά εσχατολογικά σενάρια περί της καταστροφής της ανθρωπότητας.

Όλα αυτά με εξώθησαν στο να γράψω ένα βιβλίο με τίτλο "2012: Αλήθειες και Ψέματα", το οποίο εκδόθηκε από την IntroBooks. Στο βιβλίο αυτό αναφέρομαι στο φαινόμενο της εσχατολογίας, αναλύω το ψυχολογικό της υπόβαθρο, δίνω μια εικόνα των κύκλων της ανθρωπότητας, αναλύω το ωροσκόπιο της 21ης Δεκεμβρίου 2012 στηριγμένη στη δυτική αστρολογία όπως τη γνωρίζετε όλοι και τέλος εξηγώ το μετρικό σύστημα των Μάγιας, τον τρόπο με τον οποίο διαμόρφωσαν το ημερολόγιό τους, την κοσμοθεωρία τους, τη θρησκεία τους. Καταλήγω στο αν αυτό το ημερολόγιο μας δηλώνει τέλος ή μια καινούργια αρχή και αν το τελικό του μήνυμα σχετίζεται με το πόρισμα που μας δίνει το ωροσκόπιο αυτής της ημέρας.

Σήμερα, ένα μήνα πριν την εσχατολογική ημέρα, θα αρχίσω να δημοσιεύω αποσπάσματα του βιβλίου μου, ξεκινώντας από το ψυχολογικό υπόβαθρο της εσχατολογίας, κεφάλαιο που θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε για ποιο λόγο ο άνθρωπος, οι μάζες, η ανθρωπότητα έχει την ανάγκη ενός τέλους και γιατί, κατά καιρούς, έχουν αναπτυχθεί θεωρίες εσχατολογίας, οι οποίες, βεβαίως, έπεσαν στο κενό.

ΤΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΤΗΣ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑΣ – ΜΕΡΟΣ Α

Ο ουροβόρος όφις – «το τέλος μου είναι η αρχή μου»

Κανένα φαινόμενο δεν είναι αυτό που φαίνεται μόνο. Πόσο μάλλον όταν αναφερόμαστε σε μαζικά ανθρώπινα συναισθήματα, όπως αυτά που προκαλεί η αίσθηση του επικείμενου τέλους του κόσμου (η εσχατολογία δηλαδή). Κάτω από το υποφαινόμενο κρύβεται ένα πλήθος «χημικών αντιδράσεων», ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων που προκαλούν την εκτόνωση συγκεκριμένων αναγκών του ατομικού ή συλλογικού ασυνειδήτου.

Ο σπουδαίος ψυχίατρος - ψυχολόγος και ερευνητής Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ απέδειξε πόση δύναμη έχει το συλλογικό ασυνείδητο και με ποιους τρόπους επηρεάζεται αυτό. Εστιάστηκε στα αρχέτυπα και στα σύμβολα από τα οποία αντλείται η πρωτογενής, ενστικτώδης γνώση του ανθρώπου γι αυτό ενέταξε στην έρευνά του τον μυστικισμό και την αστρολογία, η οποία είναι η συμβολική απεικόνιση της ανθρώπινης οντότητας και της εξέλιξής της σε κάθε ενσάρκωση.  Η αστρολογία υπήρξε ένα σημαντικό «κλειδί» γι αυτόν τον εξαίρετο επιστήμονα με το οποίο κατάφερε να ξεκλειδώσει τα απόκρυφα της ανθρώπινης φύσης και να την κατανοήσει ακόμη πιο καλά.

Κάνοντας μία αναδρομή στο παρελθόν βλέπουμε ότι η αναγκαιότητα ενός τέλους κυριαρχεί στο συλλογικό ασυνείδητο των ανθρώπων ενώ σημαντικά φιλοσοφικά ρεύματα την έχουν ανασύρει και σε συνειδητό επίπεδο.

Η γνώση ότι όλα τα πράγματα υπόκεινται σε έναν παροδικό κύκλο και πρέπει να φθάνουν σε ένα τέλος για να αναγεννιούνται  είναι γνωστή από την αρχαιότητα (Ερμητική φιλοσοφία – Γνωστικισμός - Στωικοί). Απεικονίζεται δε με σαφήνεια στο μυστικιστικό σύμβολο του ουροβόρου όφεως, το οποίο ο Γιουνγκ θεωρεί ως ένα από τα πιο σημαντικά σύμβολα της ανθρωπότητας. Ο «ουροβόρος» (έτσι επικράτησε ως ονομασία) είναι ένα φίδι που τρώει την ουρά του και η ερμηνεία του συνοψίζεται στο ρητό «το τέλος μου είναι η αρχή μου».

Η θεωρία της εκπύρωσης – Οι κύκλοι της ζωής

«…Δέντρο φωτιά γίνεται ολομεμιάς το Σύμπαντο. Ανάμεσα από τους καπνούς κι από τις φλόγες, αναπαμένος στην κορυφή της πυρκαγιάς, κρατώ αμόλευτο, δροσερό, γαλήνιο, τον καρπό της Φωτιάς, το Φώς. …Και μια φωτιά μέσα μου κίνησε ν’ απαντήσει. Θα ‘έρθει μια μέρα, σίγουρα, η φωτιά να καθαρίσει τη γης. Θα ‘έρθει μια μέρα σίγουρα, η φωτιά να εξαφανίσει τη γης. Αυτή είναι η Δευτέρα Παρουσία….»

                                                                 

                                           Νίκος Καζαντζάκης – «Ασκητική»

                                                               

Παρατηρείστε πόσο ολοκληρωμένα απεικονίζει η Στωική θεωρία της εκπύρωσης το σύμβολο του ουροβόρου. Η αρχαία ελληνική φιλοσοφία, η οποία επηρέασε αργότερα πολλών ειδών θρησκείες και φιλοσοφικά ρεύματα εμπεριέχει την εκπύρωση. Η θεωρεία της εκπύρωσης υποστηρίζει ότι το βασικό στοιχείο του σύμπαντος είναι το πυρ και επειδή όλα τα πράγματα υπάγονται σε μία κυκλική, επαναλαμβανόμενη δομή, ανά διαστήματα πολλών χιλιετιών ολόκληρο το σύμπαν εκπυρώνεται και επομένως καταστρέφεται. Πριν από κάθε εκπύρωση υπήρχαν προηγούμενοι πολιτισμοί, οι οποίοι καταστράφηκαν και δεν έμεινε κανένα ίχνος από αυτούς και, σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, το τέλος του δικού μας πολιτισμού, όπως και όλων των προηγουμένων, θα λάβει χώρα μέσα από μία συμπαντική εκπύρωση που θα επαναφέρει τα πράγματα στην αρχική τους κατάσταση και μετά την επερχόμενη αυτή συμπαντική εκπύρωση, ένας καινούργιος κόσμος θα ξεκινήσει και πάλι για πολλοστή φορά. Πίστευαν ότι μέσα σε κάθε εκπύρωση βρίσκονταν ήδη το σπέρμα των καινούργιων πραγμάτων που θα αναπτύσσονταν. Μετά από κάθε εκπύρωση εμφανίζονταν καθαρά τα τέσσερα στοιχεία (φωτιά, γη, αέρας, νερό) που αποτελούσαν τα βασικά δομικά υλικά για τη δημιουργία. Θεωρούσαν ότι η φωτιά και ο αέρας είναι ενεργητικά στοιχεία ενώ η γη και το νερό παθητικά. Παρεμπιπτόντως αυτή η Στωική αρχή είναι ένα από τα βασικά στοιχεία της αρχαίας Ελληνικής φιλοσοφίας που θεμελίωσαν σε μεγάλο βαθμό την Ελληνιστική ωροσκοπιακή αστρολογία, της οποίας άμεσος απόγονος είναι αυτή η αστρολογία που γνωρίζουμε σήμερα.

Σμάρω Σωτηράκη