ΠΟΛΙΚΟΤΗΤΕΣ Αστρολογική Εργασία του Παναγιώτη Αργυρόπουλου Μέρος Α: Κριός - Ζυγός

Με μεγάλη μου χαρά σας παρουσιάζω την αστρολογική εργασία του μαθητή μου Παναγιώτη Αργυρόπουλου με θέμα τις πολικότητες των ζωδίων. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Παναγιώτης είναι μαθητής στα πρώτα βήματα της μαθητείας του. Αυτό το τονίζω γιατί θα ήμουν πολύ ευχαριστημένη αν ανάλογα κείμενα (έστω και μικρότερης αξίας) είχαν γραφτεί από κάποιους που δηλώνουν επαγγελματίες αστρολόγοι αλλά, ακόμη κι αν έχουν γνώσεις, δεν έχουν το κλειδί ή το ταλέντο της εμβάθυνσης.

Παναγιώτη Αργυρόπουλε σε ευχαριστώ από καρδιάς που για μία ακόμη φορά στα τόσα χρόνια που διδάσκω με έκανες να νιώσω υπερήφανη δασκάλα. 

                                                                         Σμάρω Σωτηράκη

Η οποιαδήποτε Κίνηση στο Σύμπαν, (λέγοντας κίνηση εννοώ το κάθε τι που αναφέρεται στο αιώνιο Γίγνεσθαι), εξαρτάται από τη δράση δύο Δυνάμεων, συμμετρικών και αντίθετων που δεν νοείται η παρουσία της μιας χωρίς την άλλη, οι οποίες διαθέτουν πολύ μεγάλες «στρατιές» αντιπροσώπων τους που «μάχονται» για επικράτηση και επιβολή.

Η μία ακούει στο όνομα, κατά των Εμπεδοκλή (γεννήτορα αυτής της φιλοσοφικής διατύπωσης) ΦΙΛΟΤΗΣ που έχει την εγγενή ιδιότητα συνένωσης, είναι η κοσμική Δύναμη που κρατά ενωμένα τα μέρη.

Η άλλη, το ΝΕΙΚΟΣ, είναι αυτή που θέλει να διαχωρίσει, να διασπάσει, να επιφέρει το χάος στην οποιαδήποτε εκδήλωση Τάξης.

Θα μπορούσε να ειπωθεί η άποψη ότι το Νείκος είναι αυτό που δίνει την απαραίτητη ώθηση για εξέλιξη, μόνο που η απόλυτη επικράτηση του δεν θα επέφερε καμία απολύτως μορφή εκδήλωσης, θα επικρατούσε μόνο το Χάος .                                  

Όμως, είμαστε μορφή εκδήλωσης, υπάρχουμε και αυτό το οφείλουμε στη συνενωτική Φιλότητα. Το πόσο κοντά στη Θεϊκή έννοια της Ύπαρξης είναι αυτή η εκδήλωση ή όχι, ίσως πρέπει να το ψάξουμε στο ″ΛΟΓΟ″ που κρύβεται πίσω της και που για τον Πυθαγόρα αναλογεί σε όλο το Σύμπαν και εκφράζει την αιώνια ρυθμική Κίνηση δημιουργώντας Θεία Κοσμική Μουσική.

Το κατά πόσο ο ″ήχος″ που παράγουμε συνδυάζεται με την Κοσμική συμφωνία που κυρίως διακρίνεται για την Δομή, την συμμετρία και την αρμονία της είναι σίγουρο ότι εξαρτάται από το Μέτρο που θα έχουμε στην εναλλαγή χρήσης Φιλότητας/Νείκους, αυτές τις δύο αρχέγονες  Κοσμικές Δυνάμεις που εγγενώς φέρουμε στην εδώ Ύπαρξη μας .

Με μία συμβολική ματιά, αυτό που αποκαλούμε γενέθλιο αστρολογικό χάρτη, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η αποτύπωση, η προσωπική παρτιτούρα, που μας πληροφορεί για τις δυνατότητες που έχει ο καθένας μας να κουρδίσει τον εαυτό του για να ″συνερμηνεύσει″ τη Θεία Μουσική, το Θείο Έργο.

Ο αστρολογικός κύκλος των 360⁰ που αρχίζει να ″μετρά″ για μας από την πρώτη πνοή μας, διακρίνετε από 12 σημεία-ζώδια των 30⁰, που ανά δύο διαμετρικά αντίθετα δημιουργούν ζεύγη 6 αξόνων πολικότητας, το κάθε ζεύγος συνιστά ένα δίπολο ενέργειας με τα δικά του αιτήματα το καθένα και τα δύο αντίθετα μέρη του ζεύγους, τις δύο τάσεις αυτού του αιτήματος. 

Κριός - Ζυγός 

Ο πρώτος άξονας πολικότητας ανήκει στα Ζώδια του Κριού-Ζυγού, θέτοντας ένα από τα κύρια ζητήματα της ζωής, <ΕΓΩ> και οι <ΑΛΛΟΙ>. Στην πολικότητα Κριού – Ζυγού, μεταφερόμαστε από το προσωπικό στο γενικό, από το ατομικό στο συλλογικό, το υπερατομικό που αφορά και πάλι το προσωπικό. Εδώ ξεκινά ο αέναος κυκλικός ενεργειακός  χορός που η Αρχή του, το άναμμα της σπίθας αποτελεί την ύψιστη ενέργεια που χωρίς αυτήν η όποια «εκδήλωση» δεν θα ήταν «εκδήλωση».

Την πρώτη Δράση την κατέχει ο Κριός. Ο παρορμητικός, αρσενικός, θερμός Κριός είναι η σπίθα που κύριος σκοπός της είναι να εκφράσει με ορμή αυτό που μέχρι πριν λίγο ήταν ανεκδήλωτο, ενωμένο μέσα στο μεγάλο και απέραντο Ωκεανό των Ιδεών και των Συναισθημάτων και που για να ξεχωρίσει και να γίνει πυρκαγιά, χρειάζεται το καθαρό ψυχρό αεράκι, του επίσης παρορμητικού αρσενικού Ζυγού που θέτει το περιβάλλον αυτής της εκδήλωσης. Θέτει θα μπορούσαμε να πούμε το ″Λόγο″ της φαινομενικά αναίτιας παρορμητικής εκδήλωσης του Κριού. Ίσως έτσι μπορούμε να κατανοήσουμε την απότομη, άκομψη κάποτε και κάποιες φορές βίαιη συμπεριφορά του αιώνια παρορμητικού γεμάτου νεανικό σφρίγος Κριού. Δεν είναι η δουλειά του να σταθεί και να αναλογιστεί το «Γιατί», το «Πως», το «Που» και το με «Ποιόν». Όλα αυτά είναι το πεδίο δράσης του Ζυγού και δεν εννοώ καθόλου ότι αυτός στέκεται (πώς θα μπορούσε άλλωστε με τον Κριό απέναντι του). Η παρορμητικότητα του Ζυγού είναι αυτή ακριβώς η διαρκής ανάγκη δημιουργίας σχέσεων για να έχει λόγο και αιτία η ελατή και όλκιμη φύση του αέρα του.

Πάντα βιαστικός ο Κριός θέλει να προλάβει να παρουσιάσει να εμφανίσει πρώτος και να νικήσει (ΑΡΗΣ), μπορεί και να μην έχει σημασία “Τι” και “Ποιόν” αλλά σίγουρα πρώτος και νικητής. Η Κριαρίσια εκδήλωση δε νοείται με άλλο τρόπο, παρά μόνο με την άμεση βαθιά προσωπική Επιθυμία που φέρει τον γενικό τίτλο «Εκφράζω Το Εγώ Μου». Αυτή η ανάγκη εκδήλωσης του «εγώ» είναι τόσο δυνατή και  πηγαία, που οποιοδήποτε ουράνιο σώμα ή αστρονομικό σημείο βρεθεί στο χώρο του, επηρεάζεται καταλυτικά και –αυτό με τη σειρά του- εισάγει και μεταδίδει το όποιο συμβολικό αίτημα του με εξωστρέφεια και θάρρος, ακόμα και αν αυτό το ουράνιο σώμα δεν κατέχει καθόλου την «κριαρίσια» γλώσσα. Τη γλώσσα που μοιάζει με την πρώτη μεγάλη συγχορδία της συμφωνικής ορχήστρας όταν αρχίζει να ερμηνεύει τη συμφωνία Ν₀ 24 B.flat του Mozart και γεμίζει με ήχο την μέχρι λίγο πριν απόλυτη σιωπή της αίθουσας στην Όπερα της Βιέννης. Είναι τόσο δυνατή, γεμάτη και απότομη αυτή η πρώτη εισαγωγική συγχορδία, που για κλάσματα του δευτερολέπτου, σχεδόν σε πονάνε τα αυτιά σου.

Θα πρέπει να αφήσει ο Κριός τη σκέψη, τη διπλωματία, την αρμονία και την αισθητικά καλαίσθητη παρουσίαση στον Ζυγό που είναι μαέστρος σε όλα αυτά τα αιτήματα (ΑΦΡΟΔΙΤΗ), αν θέλει να τιμήσει το ″όνομα″ που του έδωσαν ως, «ο Αμνός του Ήλιου», που κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου (Εαρινή ισημερία) και στη 0 01’ μοίρα του, έχουμε την αρχή του μεγαλώματος του Φωτός, με άλλα λόγια γιορτάζουμε την Αρχή της Ζωής.

Η Επιθυμία για έκφραση της ζωντανής και άμεσης, αληθινά «εγωικής» ενέργειας του Κριού έρχεται σε αντιπαράθεση με την βαθιά επίσης παρορμητική Ανάγκη για συνεργασία, ισορροπία, επιβεβαίωση μέσα από τα μάτια του άλλου, Ζυγού. 

Εδώ το «Εγώ» εκφράζεται το ίδιο δυνατά με τρόπο που εμπεριέχει απαραίτητα το καθρέφτισμα του μέσα στον άλλον, που για τον Ζυγό είναι η πηγή της ενέργειας του, της εσωτερικής του ώθησης να δημιουργεί σχέσεις φιλικές, ή σχέσεις αντιπαλότητας που ποτέ δεν θα εκφραστούν ευθέως στην κακή εκδοχή του. Η πιο συχνή υποχωρητική στάση του Ζυγού και η αναποφασιστικότητα του, αντισταθμίζονται από την έμφυτα καλαίσθητη συμπεριφορά και το τακτ που τον διακρίνουν, το καλό γούστο για να γίνεται θελκτικός και ευχάριστος, τις καλλιτεχνικές ροπές με τις απαραίτητες Αφροδίσιες αρμονίες σε πρώτο πλάνο (σε αντίθεση με τον Κριό που δεν θα καλοεξετάσει τους τρόπους του). Με τον Ζυγό αν θέλεις να τα βγάλεις πέρα θα πρέπει να επιστρατεύσεις την διπλωματία και να μάθεις να «σφάζεις με το βαμβάκι».

Το να πάρει μαθήματα ο Κριός από τη μεγάλη γκάμα των ιδιοτήτων του Ζυγού, θα τον καθιστούσε έναν πιο αποτελεσματικό και λιγότερο ξεροκέφαλο χωρίς υπομονή, αιώνιο έφηβο, που δεν θα χάσει τίποτα από το θάρρος και την αποφασιστικότητα αλλά θα κερδίσει την πιο εύστοχη δράση, χωρίς την αλόγιστη σπατάλη της περίσσιας ενέργειας που ομολογουμένως διαθέτει. Ενώ ο Ζυγός αν προσπαθήσει να υιοθετήσει κάτι από το θάρρος και την αποφασιστικότητα του Κριού θα δυναμώσει την έτσι κι αλλιώς υπάρχουσα παρορμητική τάση του για ειρήνη και συνένωση, με καθαρή ατομική ευθύνη διεκδίκησης για την επίτευξη μίας συγκεκριμένης απόφασης που μόνιμα αποφεύγει για να μη διαταράξει τις πολυπόθητες ισορροπίες του.

Εν κατακλείδι, οι εκδηλώσεις μέσα από τις οποίες θα μπορούσαν να εκφραστούν ως συνειδητές ατομικότητες και όχι απλά παρορμητικά τα ζώδια αυτής της πολικότητας είναι:

Κριός: Εγώ, ο νικητής. Αν όμως χάσω τίμια και καθαρά λόγω ανωτερότητας δυνάμεων του «αντιπάλου», του αναγνωρίζω μεγαλόψυχα τη νίκη, όχι ως απλά χαμένος αλλά ως άξιος αντίπαλος που την επόμενη φορά μπορεί να κερδίσει, και σου δίνω το χέρι, όχι τυπικά αλλά ουσιαστικά, αντλώντας από το πολικό αντίθετό μου τον Ζυγό.

Ζυγός: Εγώ μέσα από τους Άλλους. Δεν θα διατηρήσω όμως την ειρήνη και την συνεργασία με κάθε τίμημα για χάρη της ισορροπίας. Αντίθετα,  θα διεκδικήσω με αποφασιστικότητα και θάρρος τη διάσπαση των μελών για μία νέα «συμφωνία», μία νέα σύνθεση που δεν βασίζεται στο φόβο της απόρριψης όπως η προηγούμενη, αντλώντας από το πολικό αντίθετό μου τον Κριό.   

Παναγιώτης Αργυρόπουλος