Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2011

Προβλήματα Που Αντιμετωπίζουμε Όλοι - Πρώτος Οίκος

Το παρακάτω κείμενο είναι μετάφραση της Ελίνας Τσαβδάρη στα Ελληνικά από την σειρά άρθρων "Problems We All Face" του Dane Rudhyar.  Το πρωτότυπο κείμενο μπορείτε να το βρείτε στο www.khaldea.com
 
Elephant in Front of the Sun, Μαριάννα Κατσουλίδη
www.marianna-katsoulidi.com

Πρώτος Οίκος
Πως να Γίνετε ο Αληθινός Σας Εαυτός
Dane Rudhyar


Αναρωτηθήκατε ποτέ: Για ποιό λόγο είμαι εδώ; Τι υποτίθεται ότι πρέπει να είμαι σε αυτή τη ζωή;

Αν ναι, έχετε αρχίσει να ζείτε με έναν καινούριο τρόπο. Έχετε αρχίσει να αντλείτε, έστω και ανεπαίσθητα, από την δύναμη του αληθινού σας εαυτού. Είστε στην πορεία του να γίνετε αυτό που προορίζεστε να είστε. Είναι μακρύς ο δρόμος, δύσκολος. Σε αυτόν τον δρόμο προχωράτε πολύ σταδιακά, διστακτικά. Συνήθως υπάρχουν πολλές καθυστερήσεις. Αλλά είναι ο μόνος δρόμος που έχει αξία, που είναι πραγματικά «συναρπαστικός». Αυτός και μόνο δίνει νόημα στη ζωή, τη δική σας ζωή.

Πιστεύω βαθιά οτι η λειτουργία της αστρολογίας συνίσταται στο να βοήθησει άντρες και γυναίκες που έχουν αρχίσει να έχουν ερωτήματα σχετικά με το σκοπό και το νόημα της ζωής τους, στο να βρουν απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα. Η αστρολογία έχει να προσφέρει πολύ λίγα πραγματικής αξίας σε άτομα που δεν έχουν τέτοια ερωτήματα. Η αστρολογία για αυτούς δεν είναι παρά ένα παρεΐστικο παιχνίδι ή ένας τρόπος ικανοποίησης μιας λίγο πολύ στείρας περιέργειας για το τι "πρόκειται να έρθει", " τι πρόκειται να συμβεί". Πράγμα που είναι εντάξει για όσο πάει. Αλλά η αστρολογία αρχίζει να λειτουργεί πραγματικά και να φανερώνει την αξία της, όταν οι άνθρωποι δεν ρωτούν πια "τι θα μου συμβεί", αλλά τις εξής μακράν σημαντικότερες ερωτήσεις: Πως μπορώ να μάθω τι είμαι αληθινά; Πως μπορώ να επιλύσω το πρόβλημα το οποίο κουβαλάω μαζί μου σε οτιδήποτε μου συμβαίνει;

Το κάθε άτομο φέρνει σε κάθε πρόβλημα της ζωής του το μεγαλύτερο πρόβλημα όλων: τον εαυτό του. Μπορεί να μαθαίνουμε από τους γονείς, τους δασκάλους, τους ιερείς ή τους επιστήμονες, πως να αντιμετωπίζουμε ευφυιώς την μία ή την άλλη κατάσταση, το ένα ή το άλλο πρόβλημα, πως να συμπεριφερόμαστε σύμφωνα με επίσημους και πατροπαράδοτους κανόνες συμπεριφοράς της οικογένειας μας, της κοινωνίας μας, των επιχειρήσεων μας, των οργανισμών μας. Μπορεί να μαθαίνουμε καλά αυτούς τους κανόνες, αλλά και πάλι να μετατρέπουμε κάθε καίρια ευκαιρία και αποφασιστική δοκιμασία της ζωής μας, σε τραγική αποτυχία ή σε μια τελείως κενή νοήματος, μέτρια «επιτυχία».

Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή ενώ μπορεί να έχουμε μάθει να επιλύουμε κάθε είδους εξωτερικό και κοινωνικό πρόβλημα, ποτέ δεν έχουμε δώσει ιδιαίτερη, ή έστω κάποια, σημασία, στο ένα πρόβλημα που αποτελεί τη βάση όλων: την ανακάλυψη του πραγματικού σκοπού και νοήματος της ζωής μας. Έχουμε μάθει να συναναστρεφόμαστε ανθώπους στο σπίτι, την δουλειά, σε εξόδους και να συνομιλούμε για κάθε συνηθισμένη κατάσταση. Δεν έχουμε θεωρήσει καθόλου σημαντικό το να μάθουμε να συναντιόμαστε με τον εαυτό μας κάθε πρωί που ξυπνάμε και να συνομιλούμε μαζί του, όταν κάποια καινούρια κατάσταση προκαλεί μέσα μας ένα είδος αντίδρασης που φαίνεται να συγκρούεται με την "χαϊδεμένη" ιδέα που έχουμε για εμάς και να την διαταράσσει . Ρωτήσαμε λοιπόν: Αλήθεια, τι είμαι; Γιατί δρω, αισθάνομαι ή αντιδρώ διαφορετικά από τους άλλους ανθρώπους, διαφορετικά από τον τρόπο που υποτίθεται ότι πρέπει να δρούμε ή να αντιδρούμε; Είμαι τόσο διαφορετικός στην ουσία; Είμαι μοναδικός; Και αν ναι, γιατί είμαι μοναδικός; Ποιός είναι ο σκοπός της διαφορετικότητας μου, ο αληθινός λόγος που νιώθω απομονωμένος και μόνος;

Κάνουμε συχνά αυτές τις ερωτήσεις, αλλά με τρόπο μάλλον αφηρημένο, σηκώνοντας τους ώμους μας και ξεχνώντας το ζήτημα επείδή δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιος τρόπος να πάρουμε μια πειστική απάντηση από οποιονδήποτε. Σε μερικές περιπτώσεις, το σοκ του να βλέπουμε τον εαυτό μας να αντιδρά σε καταστάσεις της ζωής έξω από το συνηθισμένο, είναι τέτοιο, που μας κρατά διαρκώς σε ανησυχία. Καταλήγουμε να σκεφτόμαστε οτι κάτι δεν πάει κάλα με εμάς, οτι δεν είμαστε φυσιολογικοί, οτι είμαστε νευρωτικοί ή απλώς "κακοί". Και διαμορφώνουμε μια καταπιεστική αίσθηση ενοχής ή κατωτερότητας.

Επιτρέπουμε τη διαμόρφωση αυτών των αρνητικών συναισθημάτων και πιθανώς σύντομα, μπορεί και να οδηγήσουμε τον εαυτό μας σε θλιβερή κατάσταση. Τότε, το κάθε τι που μας συμβαίνει καθημερινά φαίνεται να πηγαίνει στραβά, ακόμη και αν ξεκίνησε με τις καλύτερες προοπτικές επιτυχίας, ευτυχίας και εξέλιξης. Ίσως νίωθουμε τόσο αναστατωμένοι που αποφασίζουμε να μάθουμε μια καινούρια τεχνική, να αλλάξουμε σπίτι, γνωριμίες, επάγγελμα. Κι όμως τα πράγματα συνεχίζουν να πηγαίνουν στραβά και πιθανώς από το κακό στο χειρότερο. Τι συμβαίνει; Θα έχουμε «καλύτερη τύχη» αν ρωτήσουμε τους αστρολόγους ποιό θα είναι το αποτέλεσμα της μιας ή της άλλης καινούριας κίνησης ή σχεδίου ώστε να ενεργήσουμε "την σωστή στιγμή" και να στοιχηματίσουμε στο σωστό άλογο, που λέει ο λόγος;

Με αυτού του είδους τη βοήθεια, μπορεί να αποφύγουμε μερικά σημαντικά λάθη ή καταστροφές. Αλλά αυτού του είδους η βοήθεια, στις περισσότερες περιπτώσεις, βοηθά μόνο στην επίλυση εξωτερικών προβλημάτων. Τίποτε δεν πρόκειται να λειτουργεί σωστά όσο το πρόβλημα πίσω από το κάθε πρόβλημα παραμένει άλυτο, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό: Γιατί είμαι διαφορετικός από τους άλλους; Τι είμαι αληθινά; Σήμερα, είναι ουσιώδες το κάθε άτομο να βρει σημαίνουσες, πειστικές απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα. Απαντήσεις που θα τον μεταμορφώσουν, που θα αλλάξουν την στάση του απέναντι στον αληθινό του εαυτό και τον βασικο σκοπό της ύπαρξης του εδώ, στην Γη, τώρα και στην παρούσα κοινωνία μας.

Αρχικά πρέπει να είναι πρόθυμος και έτοιμος να θέσει αυτά τα ερωτήματα, να αντιλαμβάνεται ότι έχει σημασία να τεθούν. Το επόμενο πρόβλημα είναι: Ποιός θα δώσει τις πειστικές απαντήσεις;

Ο Ιησούς, είπε στα Ευαγγέλια: Ζήτησε και θα λάβεις. Πολλοί μεγάλοι πνευματικοί δάσκαλοι μας έχουν πει οτι όταν ο μαθητής είναι έτοιμος, έρχεται ο δάσκαλος. Έχει επίσης ειπωθεί οτι η ζωή στο σύνολο της μπορεί να γίνει "δάσκαλός" μας. Οτι κάθε φίλος ή συνεργάτης μας, τα αγαπημένα μας πρόσωπα και ακόμη και οι εχθροί μας, μπορούν να μας δώσουν την απάντηση στο μεγάλο πρόβλημα του "γιατί" της ύπαρξης μας. Με άλλα λόγια, μπορούμε να δούμε τον εαυτό μας στα μάτια τους, στις απαντήσεις που μας δίνουν, κάθε φορά που θέλουμε αληθινά να "δούμε" τον εαυτό μας όπως είναι. Μπορούμε να καταλάβουμε τις «διαφορές» μας, και ίσως την σχετική "μοναδικότητά" του χαρακτήρα και του πεπρωμένου μας, αν είμαστε αρκετά αντικειμενικοί ώστε βρούμε στις αντιδράσεις φίλων και εχθρών καθρέφτες που θα μας φανερώσουν, ευθέως ή δι' αντιπαράθεσης, τον διαφορετικό και μοναδικό εαυτό μας.

Είναι ωστόσο πάρα πολύ δύσκολο να είμαστε αρκετά αντικειμενικοί για να το κάνουμε. Χρειαζόμαστε, ή νομίζουμε συνήθως οτι χρειαζόμαστε, ένα «κλειδί» για να μπορέσουμε να ερμηνεύσουμε αυτό που απεικονίζεται στις πράξεις, ή μέσω των πράξεων, των άλλων ως ο εαυτός μας. Επιπλέον, ακόμη κι αν καταλάβουμε πως διαφέρουμε από τους άλλους, και ίσως να διαφέρουμε με τρόπο ιδιαίτερα απογοητευτικό, σύνθετο ή αναπάντεχο, αυτό δεν είναι αρκετό. Πρέπει με κάποιον τρόπο να γνωρίσουμε γιατί ξεχωρίζουμε από τον κανόνα, γιατί είμαστε ασυνήθιστοι, ίσως και στο βαθμό της νευρώσεως. Τι νόημα έχουν όλα αυτά; Αν δεν υπήρχε νόημα, σκοπός, τότε το μόνο δέον θα ήταν να γίνουμε φυσιολογικοί, μέτριοι ή τουλάχιστον βολικά "προσαρμοσμένοι", παρά το τίμημα για την περηφάνεια , τις ελπίδες, τα νεανικά ιδανικά μας για μοναδικά κατορθώματα.

Οι σύγχρονοι ψυχολόγοι και ψυχίατροι συχνά θεωρούν την «προσαρμογή» στόχο των θεραπειών τους. Σε πολλές ακραίες περιπτώσεις, πιθανόν να μην υπάρχει δυνατότητα κάποιου άλλου στόχου επειδή η διανοητική και νευροψυχολογική κατάσταση έχει σταθεροποιηθεί πέρα από την δυνατότητα δημιουργικής ή μεταμορφωτικής αλλαγής. Παρ’όλα αυτά, κάθε πρόκληση (διανοητική ή σωματική) αποτελεί ένδειξη μιας ευκαιρίας για αλλαγή και αυτο-ανακάλυψη.

Ουσιαστικά υπάρχουν αρρώστειες και προκλήσεις επειδή οι άνθρωποι που τις βιώνουν έχουν αρνηθεί επί μακρόν να ρωτήσουν για τον χαρακτήρα και τον σκοπό του αληθινού τους εαυτού. Αποφεύγουν να κάνουν τέτοιες αμήχανες ερωτήσεις. Και τότε τα προβλήματα που προκαλούν οι ίδιοι σε οτιδήποτε συναντούν μπροστά τους γίνονται πολύ πιο σοβαρά, πολύ πιο δύσκολα στην επίλυσή τους. Αναμειγνύονται οι ίδιοι περισσότερο στις αποτυχίες ή τις "κακοτυχίες" τους, απεχθάνοται όλο και περισσότερο το ότι «όλα σε μένα συμβαίνουν»! Αυτά συσσωρεύονται και οδηγούν σε μια βίαιη κρίση.

Επαναλαμβάνω, κάθε κρίση είναι ευκαιρία. Αλλά πολύ λίγα άτομα μπορούν να την δουν έτσι όσο κρατά! Ποιός μπορεί να τους ανοίξει τα μάτια; Ποιός μπορεί να τους βοηθήσει να συναντήθουν με τον αληθινό τους εαυτό και να συλλάβουν το νόημα και τον σκοπό των "διαφορών" τους, τις περίεργες αντιδράσεις τους στα πράγματα της ζωής, τις ελπίδες και τα ιδανικά τους που μπορούν να να μοιραστούν με τόσους λίγους;

Η αστρολογία προσφέρει τέτοιου είδους βοήθεια, άλλα μόνο αν χρησιμοποιείται από έναν αστρολόγο που είναι και ένθερμος μελετητής της ανθρώπινης φύσης και της ψυχολογίας και άνθρωπος με πνευματικό όραμα και κατανόηση μαζί με συμπόνια. Πρόκειται για σπάνιες δεξιότητες αλλά προφανώς είναι απαραίτητες, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό, εξαιτίας ακριβώς του είδους της βοήθειας που απαιτείται. Αυτό που είναι απαραίτητο είναι πράγματι, πνευματική βοήθεια και πάντα, λίγο πολύ, ένα είδος θεραπείας νού και ψυχής. Πρόκειται για το είδος της βοήθειας που θα μπορούσε να αναμένεται από έναν θρησκευόμενο άνθρωπο για να βοηθήσει ένα άτομο να μεταμορφωθεί από μια νέα αποκάλυψη του είδους και του σκοπού του μοναδικού του εαυτού και της αληθινής ατομικότητας του.

Πως μπορεί η αστρολογία να βοηθήσει άντρες και γυναίκες να αξιωθούν μια τέτοια αποκάλυψη; Δεν είναι δυνατό να γίνει λαμβάνοντας υπόψη οποιονδήποτε μεμονωμένο παράγοντα του γενεθλίου χάρτη ενός ατόμου κατ’αποκλειστικότητα και εξαιρώντας άλλους, γιατί όλοι οι πλανήτες, οι σύνοδοι, οι δεσμοί, τα μέρη, οι προόδοι, οι διελεύσεις, πρέπει κάπως να συνάδουν στην καθολική απάντηση στο ένα πρόβλημα των προβλημάτων. Πάρ'αυτα, στο γενέθλιο χάρτη που έχει υπολογιστεί για την ακριβή ώρα και τόπο της πρώτης πνοής, υπάρχει ένα τμήμα στο οποίο θα έπρεπε να επικεντρωθεί η προσοχή για τη επίλυση αυτού του προβλήματος. Το τμήμα αυτό του χάρτη είναι ο πρώτος οίκος και η ακριβής γωνία ανατολής, ο ωροσκόπος.

To Νόημα του Ωροσκόπου

Ο ωροσκόπος είναι το ανατολικό σημείο του ορίζοντα σε κάθε συνηθισμένο αστρολογικό χάρτη. Επειδή ο Ήλιος ανατέλλει στην ανατολή, βρίσκεται στον ωροσκόπο την αυγή. Έτσι, ο ωροσκόπος συμβολίζει την ανατολή, την έναρξη κάθε νέου κύκλου ζωής. Στην αστρολογία είναι το σημείο στο οποίο μια νέα παρόρμηση για ζωή παίρνει εξωτερική και συμπαγή μορφή στην γη. Για αυτό το λόγο, σε αυτό το σημείο μπορεί να βρεθεί αυτή η παρόρμηση στον αρχικό, αγνό της χαρακτήρα, πριν χρωματιστεί ή τροποποιηθεί από την πάλη για σαφή εξωτερίκευση του εαυτού της εν μέσω των γήινων σνθηκών και συχνά ενάντια στην αντίδραση του παρελθόντος, που πάντα αναζητά να μετριάσει την κάθε νέα δημιουργική παρόρμηση.

Αν ένα άτομο αναζητά την φύση του βασικού τύπου ενέργειας που μπορεί, και θα έπρεπε, να χρησιμοποιήσει στη ζωή και δράση του, τότε θα έπρεπε να ψάξει την απάντηση στον Ήλιο του γενέθλιου χάρτη του. Αλλά, άλλο η ενέργεια και άλλο τι την κάνουμε, ή τι θα έπρεπε να την κάνουμε. Έχει αξία να γνωρίζουμε ότι κάποιος έχει την δύναμη να οδηγήσει άλλους, ότι κάποιος έχει απίστευτη συναισθηματική ενέργεια ή εξαιρετική διανόηση, ή ότι κάποιος έχει την τάση να βιάζεται ή να θυμώνει. Αλλά αυτό που έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία σήμερα, σε αυτή την εποχή της ευκόλα αποκτώμενης ψυχολογικής γνώσης, είναι να γνωρίζουμε για ποιο πράγμα θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις δυνάμεις. Είναι για να λύσουμε πολλά προβλήματα που εμφανίζονται διαρκώς σήμερα σχετικά με το τι να κάνουμε με αυτό που έχουμε.

Οι λύσεις αυτών των προβλημάτων πρέπει να εντοπιστούν στους γενέθλιους οίκους του αστρολογικού χάρτη και τις θέσεις των πλανητών, των δεσμών κ.ο.κ. σε αυτούς τους οίκους. Οι οίκοι στους οποίους αναφέρομαι δεν είναι οι αποκαλούμενοι "ηλιακοί οίκοι" οι οποίοι έχουν να κάνουν μόνο με τις αποστάσεις μεταξύ των πλανητών και του Ηλίου. Είναι πραγματικές τομές στον χώρο μέσα στον οποίο ζει και δρα ένα άτομο, εδώ στην γη. Αυτός ο «ζωτικός χώρος» καθορίζεται αστρολογικά από τον γενέθλιο ορίζοντα και μεσημβρινό. Τα στοιχεία αυτά δεν μπορούν να υπολογιστούν παρά μόνο αν κάποιος γνωρίζει την στιγμή της πρώτης πνοής. Λέω της πρώτης πνοής, γιατί αυτή είναι η πρώτη στιγμή ανεξάρτητης ύπαρξης ως μια "εγώ ειμί", ως ένας εαυτός ο οποίος πρέπει σταδιακά να ανακαλύψει ο ίδιος (ακόμη και με την βοήθεια άλλων) τις δικές του λύσεις στα προβλήματα της ύπαρξης του.

Στον τομέα της αστρολογίας που αποκαλείται «Ωριαία Αστρολογία», ο ωροσκόπος του ωριαίου χάρτη λέγεται ότι συμβολίζει "την ατομικότητα του εξεταζόμενου θέματος". Καθορίζει το πρόβλημα περί ου η ερώτηση, με τον τρόπο που το βλέπει και μπορεί να το διαμορφώσει το άτομο που θέτει το ερώτημα.

Θα πρέπε να είναι ξεκάθαρο ότι η γέννηση στον κόσμο, ως ένα άτομο με ανεξάρτητη ύπαρξη, αποτελεί την προέλευση όλων των επακόλουθων προβλημάτων! Δεν υπάρχουν λοιπόν βασικότερες ερωτήσεις από τις παρακάτω: Πως να λύσω το πρόβλημα της ύπαρξης μου ως ανεξάρτητου και μοναδικου "εγώ"; Γιατί υπάρχω εν όλοις; Πρέπει αρχικά να δούμε τον ωροσκόπο και το σύνολο του πρώτου οίκου (και τα περιεχόμενά του) για βασικές απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα.

Όλα όσα σας διαφοροποιούν από άλλα άτομα πηγάζουν, αστρολογικά μιλώντας, από τον αληθινό γενέθλιο ωροσκόπο σας. Εκεί βρίσκετε την δήλωση της μοναδικότητας της ύπαρξης σας, το ουσιώδες πρόβλημα του γεγονότος της ύπαξης σας ως ανεξάρτητο εγώ, διαφορετικό από τα άλλα εγώ. Εκεί βρίσκεται επίσης και η λύση αυτού του βασικού προβλήματος! Η αστρολογία στην πραγματικότητα μας δείχνει περισσότερο λύσεις παρά προβληματα. Ο αστρολογικός σας χάρτης είναι η "συνταγή του Θεού" για την επίλυση των προβλημάτων σας. Είναι η συνταγή του Μέγα Θεραπευτή. Μελετώντας την λύση, μπορούμε να δούμε ποιο είναι το πρόβλημα. Αλλά οποιαδήποτε θετική χρήση της αστρολογίας τονίζει πολύ περισσότερο τις λύσεις από οτι τα προβλήματα. Αυτό θέλετε να μάθετε στο κάτω κάτω της γραφής! Θέλετε να συνειδητοποιήσετε την αληθινή φύση των προβλημάτων σας μόνο στο βαθμό που η αυτή η συνειδητοποίηση θα οδηγήσει στην γνώση του πως μπορούν να επιλυθουν.

Έτσι, το ζώδιο του ωροσκόπου και (αν μπορείτε να είστε βέβαιοι για την ακρίβεια τους) οι μοίρες αυτού του ζωδίου είναι τα πρώτα πράγματα προς μελέτη. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν δώδεκα πλέον χαρακτηριστικοί τρόποι με τους οποίους μπορείτε να βεβαιώσετε κατηγορηματικά την «διαφορετικότητά» σας από τους άλλους. Ωστόσο, στον ορισμό του νοήματος των δώδεκα πιθανών ζωδίων του ωροσκόπου, πρέπει να υιοθετήσετε μια κάπως διαφορετική προσέγγιση από οτι όταν αναλογίζεστε αυτά τα ζώδια σε σχέση με τη θέση του γενέθλιου Ήλιου ή των πλανητών. Ας τονίσω και πάλι το γεγονός ότι οι πλανήτες έχουν να κάνουν με την ενέργεια, με τα διαφορετικά είδη ενέργειας που είναι απαραίτητα για την δράση ενός ζώντος ατόμου.

Ο Ωροσκόπος (και εν γένει όλοι οι οίκοι) αναφέρονται όχι τόσο στην φύση των ενεργειών όσο στον τρόπο με τον οποίο τις χρησιμοποιείτε και κάνοντάς το, αντλείτε εμπειρία. Ένας γενέθλιος οίκος είναι ένας "τομέας εμπειρίας". Καθώς βιώνετε την ζωή, σταδιακά φτάνετε στην κατανόηση του εαυτού σας. Γνωρίζετε το εαυτό σας μέσα από τα δώδεκα πρωταρχικά είδη εμπειρίας που αντιπροσωπεύονται από τους γενέθλιους οίκους. Στον πρώτο οίκο, θα έπρεπε να βιώσετε τον εαυτό σας σαν εγώ, ένα σχετικά μοναδικό και διαφορετικό είδος εαυτού.

Ο Ανατέλλων και ο Κυβερνήτης Πλανήτης

Ο Άρης στον πρώτο οίκο τονίζει την ανάγκη για δυναμική δράση σαν μέσο εμπειρίας του αληθινού εαυτού. Ένας πλανήτης στον πρώτο οίκο, υποδεικνύει το είδος ενέργειας το οποίο είναι προτιμώτερο να χρησιμοποιηθεί στην ανακάλυψη και εξωτερίκευση του ατομικού εαυτού. Το μόνο σημείο που πρέπει να θυμάστε ωστόσο, είναι ότι ένας ανατέλλων πλανήτης μπορεί επίσης να υποδεικνύει μια τάση να γίνεται κατάχρηση μιας τέτοιας ενέργειας, να χρησιμοποιείται αποκλείοντας όλες τις άλλες. Αν συμβαίνει αυτό, οδηγεί σε ένα υπερτραφές εγώ και στην υπερβολική επένδυση σας σε ότι σας διαφοροποιεί από τους άλλους.

Για παράδειγμα, αν έχετε ένα πλανήτη να ανατέλει στον πρώτο γενέθλιο οίκο σας, χρησιμοποιείστε τον για ότι έχει σημασία για εσάς, αλλά μη τον καταχραστείτε. Μη ταυτιστείτε τελείως μαζί του ως εγώ. Αν υπάρχουν δύο ή περισσότεροι ανατέλλοντες πλανήτες, το πρόβλημα είναι πως να μην "τμηθείτε" στην προσπάθεια σας να ταυτίσετε την προσωπικότητα σας εν μέρει με τον έναν και εν μέρει με τον άλλον. Σας υποδεικνύεται προς επίλυση ένα πρόβλημα προσωπικής ενοποίησης. Είναι ευκολότερο βέβαια αν δύο πλανήτες σας ωθούν προς την ίδια κατεύθυνση. Αλλά ένα άτομο με τον Κρόνο και τον Ποσειδώνα στον πρώτο οίκο, πρέπει να προσέχει μήπως αποδομηθεί από αντίθετες τάσεις στην ζωή του εγώ του.

Αν δεν υπάρχει πλανήτης στον Πρώτο Οίκο, όλη η έμφαση δίνεται στον ωροσκόπο. Πρέπει να αναλογιστούμε όχι μονο τα χαρακτηριστικά του ανατέλλοντος ζωδίου αλλά και εκείνα του πλανήτη ο οποίος "κυβερνά" το ζώδιο. Περί ποιού πλανήτη πρόκειται, που τοποθετείται στον γενέθλιο χάρτη, τι όψεις σχηματίζει με άλλους πλανήτης και τι θέση κατέχει δομικά μέσα στο συνολικό "πλανητικό μοτίβο" (αν είναι, για παράδειγμα, μονήρης [singleton]).

Ο πλανήτης που «κυβερνά» το ζώδιο του ωροσκόπου είναι θεωρητικά πάντα ο «κυβερνών πλανήτης» του χάρτη. Ωστόσο, αν βρίσκεται στον πρώτο οίκο ένας ιδιαίτερα τονισμένος πλανήτης, αυτός γίνεται, ως έχουν τα πράγματα, ένας πάρα πολύ σημαντικός "πρωθυπουργός" του θεωρητικού "κυβερνήτη". Ο κυβερνήτης είναι υπεύθυνος για την συνοχή του πεδίου του εγώ. Ο πρωθυπουργός κάνει την πιο αποτελεσματική εξωτερική δουλειά!

Κλείνοντας αυτή την σύντομη μελέτη, θα έπρεπε να πω, ότι σύμφωνα με αυτή την οπτική γωνία, η ιδέα ότι ο Ήλιος αντιπροσωπεύει την πραγματική και μόνιμη "ατομικότητα" ενός ατόμου και ο ωροσκόπος την προσωρινή και φευγαλέα «προσωπικότητα», δεν ισχύει, τουλάχιστον όχι με την έννοια που γίνεται συνήθως αντιληπτή.

Ο ωροσκόπος αλλάζει θέση ραγδαία και έτσι επηρεάζεται απο το γεωγραφικό μήκος του τόπου γέννησης. Αναφέρεται σε ένα συγκεκριμένο άτομο, σε μια συγκεκριμένη κατάσταση και σε όλα όσο κάνουν αυτό το άτομο πιο "συγκεκριμένο", πιο διαμορφωμένο και ακριβές ως προς το τι είναι. Όπως το βλέπω, το πνεύμα εργάζεται μέσω συγκεκριμένων ανθρώπων και συνθηκών, μέσω της μοναδικότητας και της καινοτομίας τους. Το ένα χρέος μιας πραγματικά πνευματικής ζωής για ένα συγκεκριμένο άνθρωπο, είναι η υλοποίηση του συγκεκριμένου έργου για το οποίο έχει γεννηθεί σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή και τοποθεσία στη γη.

Το να είναι κανείς «πνευματικός» σημαίνει να είναι σε θέση σαν άτομο να εστιάζει ξεκάθαρα και με σαφήνεια στο πνεύμα, εντός και μέσω του εαυτού του. Ο εντός Θεός είναι προς εξωτερίκευση, αποκάλυψη και πραγμάτωση. Κάθε νεογέννητο πρέπει να το κάνει εν τέλει και σταδιακά. Κάθε νεογέννητο έχει μια συγκεκριμένη λειτουργία ή έργο να επιτελέσει, για το οποίο γεννήθηκε. Είναι η εστίαση της "ατομικότητάς" του εδώ και τώρα. Αυτής που θέλει να τον κάνει μια ανθρώπινη ύπαρξη στραμμένη στο πνεύμα, δημιουργική και πραγματικά ανεξάρτητη.

Αυτή η ατομικότητα δεν είναι ο Ήλιος. Ο Ήλιος είναι η απαραίτητη και διαθέσιμη στο άτομο δύναμη, ώστε να είναι σε θέση να επιτελέσει την μοναδική του λειτουργία. Ο Ήλιος και οι πλανήτες αντιπροσωπεύουν την δύναμη και την ενέργεια που είναι απαραίτητη για δράση. Την δύναμη που βρίσκεται εντός της εν δυνάμει ατομικότητας, του νεογέννητου. Η δύναμη βρίσκεται εκεί ώστε να γίνει το νεογέννητο ο αληθινός του εαυτός, ο μοναδικός του εαυτός. Αλλά δεν χρειάζεται να την χρησιμοποιήσει! Μπορεί να αρνηθεί να την χρησιμοποιήσει. Να αρνηθεί να αναλάβει την ευθύνη του να γίνει άτομο. Μπορεί να ακολουθήσει «τον εύκολο δρόμο». Τον δρόμο του μέσου ανθρώπου, του ανθρώπου που δεν διαφέρει από τους άλλους, του οποίου ο αληθινός εαυτός δεν ξεχωρίζει, έναν όντως ευκολότερο δρόμο!

Κανένας αστρολόγος δεν μπορεί να πει κατηγορηματικά και χωρίς πιθανότητα αποτυχίας αν ένας άνθρωπος θα ακολουθήσει τον εύκολο δρόμο. Η απόφαση εξαρτάται κυρίως από το ίδιο το άτομο. Ορίστε η ιερή του ελευθερία. Αν επιλέξει να αρνηθεί την εξατομίκευση, με μυριάδες μικρές αποφάσεις που αθροίζονται σε μία μεγάλη απόφαση, τότε οι ενδείξεις οι οποίες προκύπτουν από την μελέτη του ωροσκόπου του γενεθλίου χάρτη του, συνήθως δεν θα λειτουργούν ή θα λειτουργούν με αρνητικό τρόπο. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν θα λειτουργήσουν.

Όσο περισσότερο λειτουργούν με θετικό ή καθορισμένο τρόπο, τόσο περισσότερο το άτομο θα βιώνει τον εαυτό του και πιθανώς θα φανερώνει τον εαυτό του στους άλλους (με εξαίρεση κάποιο πολύ σοβαρό εμπόδιο του εβδόμου οίκου) ως άτομο.

Ο κίνδυνος της υπερεξατομίκευσης βρίσκεται στην τάση πολλών ατόμων να τονίζουν τις "διαφορές" ενώ αυτό που θα έπρεπε να τονίζεται είναι η "διακριτότητα". Αυτό που έχει σημασία δεν είναι η καθ’εαυτόν διαφορετικότητα από τους άλλους, γιατί αυτή μπορεί να οδηγήσει σε ένα αίσθημα χωριστικότητας, απομόνωσης και πλήρους εγωκεντρικότητας. Αυτό που έχει σημασία, πνευματικά, είναι να είναι κανείς διακριτά, ακριβώς και με ξεκάθαρα εστιασμένο τρόπο, αυτό που ουσιαστικά είναι. Να είναι ο αληθινός του εαυτός.

Πρώτη Δημοσίευση, 1952.
Πνευματική Ιδιοκτησία
© 2007, Michael R. Meyer. Με την Επιφύλαξη Όλων των Δικαιωμάτων.
Πνευματική Ιδιοκτησία Ελληνικών Μεταφράσεων © 2007, Ελίνα Τσαβδάρη.
Με την Επιφύλαξη Όλων των Δικαιωμάτων.


 Αν θες να σπουδάσεις αστρολογία κοντά μου από όπου κι αν βρίσκεσαι, μπες στη σελίδα μου πατώντας στο όνομα της Σχολής μου: Uranognosia

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Προβλήματα Που Αντιμετωπίζουμε Όλοι - Δεύτερος Οίκος

Το παρακάτω κείμενο είναι μετάφραση στα Ελληνικά από την σειρά άρθρων του Dane Rudhyar "Problems We All Face". Το πρωτότυπο κείμενο μπορείτε να το βρείτε στο www.khaldea.com
Η μετάφραση έχει γίνει από τη φίλη και πολύ καλή μου μαθήτρια Ελίνα Τσαβδάρη. Τα άρθρα για όλους τους οίκους είναι ήδη αναρτημένα εδώ
 

The Newborn, Constantin Brancusi

Δεύτερος Οίκος
Πώς Nα Xρησιμοποιήσετε Aυτό Που Σας Ανήκει
Dane
Rudhyar

Σήμερα, όταν αναφέρεται κάποιος σε «αυτά που του ανήκουν», οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται αμέσως τα χρήματα που έχουν στην τράπεζα, το σπίτι και τα πολλά γκάτζετ που τους ανήκουν, το μέγεθος της γκαρνταρόμπας τους, τον κατασκευαστή του αυτοκινήτου τους και όλα όσα συνοδεύουν αυτά τα πολύ στερεά και απτά πράγματα. Αυτά είναι υλικά αποκτήματα, δεν είναι όμως το μόνο είδος αποκτημάτων. Πρέπει να διευρύνουμε την έννοια της λέξης ώστε να καλύψει και όλα όσα το ατομικό «εγώ» μπορεί να χρησιμοποιήσει ως δικά του και χρησιμοποιώντας τα να είναι σε θέση να επιδείξει (να καταστήσει πραγματικό, οριστικό και ορατό) το τι είναι.

Κανείς δεν μπορεί να πει «εγώ είμαι» εκτός αν έχει γλώσσα και λάρυγγα για να το πει. Κανείς δεν μπορεί να είναι άτομο, εδώ, στη γη, χωρίς σώμα από σάρκα, οστά και νεύρα. Ωστόσο, σήμερα υπάρχουν πολλοί που σκέφτονται ότι το σώμα είναι το άτομο, ότι από το σώμα αναπτύσσονται με κάποιο τρόπο μια ψυχή και ένας νους, ότι κάτι συμβαίνει σταδιακά στο σώμα κατά την παιδική ηλικία από το οποίο αναδύεται η αίσθηση της ύπαρξης ως «εγώ». Αν διατηρηθεί αυτή η άποψη, μπορεί να φανεί λογικός ο ισχυρισμός ότι ο πρώτος οίκος του γενέθλιου χάρτη αναφέρεται στο σώμα, γιατί τότε το σώμα γίνεται αντιληπτό ως η αρχή του παντός. Αλλά, στην προκειμένη περίπτωση, θα έπρεπε να γίνει αντιληπτό ότι το σώμα δεν ξεκινά με την γέννηση. Η απαρχή του σώματος είναι η πράξη της σύλληψης, η γονιμοποίηση του θηλυκού ωαρίου από το αρσενικό κύτταρο.

Αν το σώμα είναι αυτό που έρχεται πρώτο στην αστρολογία, τότε ο αστρολόγος θα έπρεπε να δημιουργεί χάρτες για την στιγμή της γονιμοποίησης. Αλλά στην πραγματικότητα, κανείς δεν γνωρίζει με ακρίβεια ωρών ή λεπτών την ώρα που συμβαίνει αυτό μέσα στο σώμα της μητέρας, ακόμη και στις πλέον ευνοϊκές συνθήκες. Έτσι, η αρχή του σώματος είναι μία λίγα υποσχόμενη αρχή για αστρολογική γνώση.

Ωστόσο η αστρολογία έχει δημιουργηθεί και εξασκηθεί κυρίως από ανθρώπους που πίστευαν ότι μια πνευματική αρχή ή οντότητα, που θα μπορούσε να ονομαστεί "ψυχή", εγώ, "μονάδα" ή όπως αλλιώς επιθυμούμε, εισέρχεται ή συνδέεται οριστικά με το σώμα την στιγμή της πρώτης πνοής. Αυτή η οντότητα-ψυχή έρχεται σε αυτή την σφαίρα ζωής στη γη, για κάποιο βασικό σκοπό. Χρειάζεται έναν ζώντα οργανισμό, ένα ανθρώπινο σώμα για να τον πετύχει. Πρέπει να εξωτερικοποιήσει τον εαυτό της εντός και δια μέσου ενός είδους σώματος. Πρέπει να «ενσαρκωθεί» σταδιακά και πάντα πληρέστερη των ατομικών της χαρακτηριστικών. Πρέπει να αποδεσμεύσει από αυτό το σώμα, ενέργειες και δυνάμεις που απαιτούνται για να ολοκληρώσει το σκοπό της ψυχής.

Έτσι, για σας, ως εξατομικευμένες οντότητες ψυχής, το σώμα αποτελεί το πρώτη και βασικό απόκτημα. Δεν θα μπορούσατε να είστε, ως δρώντας άνθρωπος και με υλική υπόσταση και να διακηρύττετε «εγώ είμαι», απουσία κατοχής ενός σώματος. Υπάρχει μία μερίδα γήινης ύλης που είναι δική σας. Είναι το σώμα σας. Αν αυτό καταστραφεί (ή καταληφθεί, όπως μπορεί να γίνει σε μερικές σπάνιες περιπτώσεις), τότε παύετε να υπάρχετε ως εξατομικευμένο άτομο, ακόμη και αν είναι δυνατό να ειπωθεί ότι παραμένετε ως «πνεύμα», ψυχή ή αφηρημένο «εγώ» στερημένο φυσικής υπόστασης.

Το πρώτο είδος κατοχής που βιώνετε είναι λοιπόν, η κατοχή του σώματος σας και όλων των (εν δυνάμει ή υπαρκτών) ενεργειών του. Ωστόσο, αυτό το σώμα δεν προέρχεται από το τίποτα. Είναι συνδυασμός δύο προγονικών γραμμών, πατρικής και μητρικής. Είναι το αποτέλεσμα μιας ανάμειξης προγονικών τάσεων ή, όπως θα το έθεταν σήμερα οι επιστήμονες, «γονιδίων». Όλα αυτά τα πράγματα είναι η κληρονομιά σας από το παρελθόν. Το παρελθόν της οικογένειας σας, της φυλής σας, του ανθρωπίνου είδους στο σύνολο του.

Σε αυτό το μείγμα, την σύνθεση που κληροδοτείται από πολλά στοιχεία του παρελθόντος, έρχεστε εσείς. Εσείς είστε ο νέος παράγοντας, ο, τουλάχιστον εν δυνάμει, μεταμορφωτικός παράγοντας. Πρέπει να δημιουργήσετε κάτι καινούριο από όλα τα παρελθόντα πράγματα, αν θέλετε να είστε πραγματικά ο εαυτός σας ως διακριτό άτομο με επίγνωση ενός συγκεκριμένου έργου ή δουλειάς στη ζωή. Αυτή η κληρονομία από το παρελθόν έγινε δική σας τη στιγμή της πρώτης πνοής. Πρέπει να την χρησιμοποιήσετε.

Καθώς μεγαλώνουμε, μέσα από την παιδική ηλικία, την εφηβεία, την πρώτη ωριμότητα, συνεχώς συσσωρεύουμε περισσότερα αποκτήματα. Το σώμα μας γίνεται μεγαλύτερο και βαρύτερο καθώς αφομοιώνουμε τροφή. Και υπάρχουν πολλά είδη τροφής! Υπάρχει η φυσική τροφή που τρώμε. Υπάρχει επίσης η διανοητική τροφή (μάθηση) που αποθηκεύουμε, θυμόμαστε, ως γεγονότα και ιδέες. Η υποβολή στην διαδικασία της εκπαίδευσης είναι η συσσώρευση (και, κανείς ελπίζει, η αφομοίωση) της διανοητικής τροφής, η οποία κάνει το μυαλό σας να αναπτύσσεται με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Τον τρόπο της εθνικής σας παράδοσης, του πολιτισμού σας, της θρησκευτικής σας κληρονομιάς.

Κατά την πάροδο των χρόνων, αναπτύσσετε και κάτι άλλο μέγιστης σημασίας: ένα αίσθημα αξιών. Αισθάνεστε ότι ορισμένα πράγματα είναι καλά, αξιόλογα, ελκυστικά. Άλλα είναι κακά, ανάξια ή καταστροφικά. Αυτή η αίσθηση αξιών αποτελεί επίσης, αρχικά, κάτι που σας κληροδοτεί η οικογένεια σας και η κοινωνία σας. Αλλά σταδιακά μπορεί να μεταμορφώσετε αυτή την κληροδοτημένη αίσθηση αξιών και να καθιερώσετε τις δικές σας αξίες. Καταλήγετε να θεωρείτε πολύτιμο ένα πράγμα ή μια ιδέα που έχει αποδειχτεί αξιόλογη για σας, σαν άτομο.

Έτσι, παροδικά, έχετε επίσης πρότυπα αξιών τα οποία είναι διακριτά δικά σας και τα οποία ίσως σας ξεχωρίζουν από την οικογένεια σας, την τάξη σας, τον λαό σας. Μπορεί να βαριέστε παντελώς ή να βρίσκεται απωθητικό το μπέιζμπολ ή την τηλεόραση και να λατρεύετε να περνάτε ατελείωτες ώρες ζωγραφίζοντας αντισυμβατικές εικόνες. Αυτό, ως ένα βαθμό, σας καθιερώνει ως «άτομο». Οι άνθρωποι μπορεί να σκέφτονται ότι είστε φρικιό. Κάποιοι ίσως σας θεωρήσουν μια μεγαλοφυΐα εν τη γενέσει. Αλλά αν δεν φοβάστε να ορθώσετε το παράστημα σας για κάθε πράγμα και ιδέα που είναι πολύτιμο για σας, τότε καταλήγετε να θεωρείτε την συνειδητή και προμελετημένη χρήση οποιουδήποτε πράγματος σας ανήκει σαν ατομική σας ευθύνη.

Ας μη ξεχνιόμαστε, αυτό θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει την χρήση του σώματός σας και όλων των συνειδητά κατευθυνόμενων ενεργειών του. Την χρήση του μυαλού σας. Και, καθώς μεγαλώνετε και καθιερώνεστε στην κοινωνία και σε κάποια επιχείρηση ή επάγγελμα, την χρήση των χρημάτων που κερδίζετε, του πλούτου που συσσωρεύετε, των πραγμάτων που παράγετε. Όλα όσα σας ανήκουν είτε μέσω της γέννησης σας σε ένα σώμα, είτε μέσω της εκπαίδευσης ή μέσω της δικής σας εργασίας, είναι προς χρήση σας. Το πρόβλημα είναι πως να τα χρησιμοποιήσετε και γιατί. Το πρόβλημα υπάρχει για να το λύσετε με τον δικό σας ατομικό τρόπο και την δική σας ατομική πρωτοβουλία.

Τον προηγούμενο μήνα υπέδειξα ότι η μελέτη του ωροσκόπου και του πρώτου οίκου του γενέθλιου χάρτη σας, μπορεί να σας βοηθήσει να ανακαλύψετε τι είναι ο πραγματικός σας εαυτός. Οι πλανήτες που ανατέλλουν στον πρώτο οίκο και ο «κυβερνών πλανήτης» (κυβερνήτης του ωροσκόπου) προτείνουν, επιπλέον, τι είδους δραστηριότητα ή ποιος τρόπος δράσης, θα σας δώσει την δυνατότητα να εκφράσετε προς τα έξω τον αληθινό εαυτό που είστε.

Το επόμενο βήμα είναι η μελέτη του δεύτερου οίκου, μια μελέτη που θα έπρεπε να κατευθύνεται ουσιαστικά προς μια οξύτερη και βαθύτερη κατανόηση του πώς να καθιερώσετε στερεά και ουσιαστικά την ατομικότητα σας μέσω της ίδιας της χρήσης όσων είναι «δικά σας».

Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για την επίδειξη της ατομικής μοναδικότητάς τους ή της ατομικής αίσθησης αξιών τους. Δεν θέλουν να χρησιμοποιήσουν τα αποκτήματά τους παρά μόνο με τον τρόπο που τα χρησιμοποιεί ο μέσος άνθρωπος. Όντως, πολύ συχνά δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι «χρησιμοποιούν» τα αποκτήματά τους. Είναι τα αποκτήματά τους που τους χρησιμοποιούν! Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ταυτιστεί με την περιουσία τους. Γίνονται τα αποκτήματά τους όχι αυτό που ήταν προορισμένοι να γίνουν σαν άτομα. Ζουν ώστε να αυξήσουν και να κληροδοτήσουν «περιουσία».

Συνεχίζουν την παράδοση που καθιερώθηκε από την κοινωνική θέση των γονιών τους και την εντυπώνουν στα παιδιά τους. Ξοδεύουν ή σπαταλούν αυτά που έχουν κατά το έθιμο της τάξης τους ή κατά τον τρόπο που υπαγορεύει μια ακόμη προσωρινότερη «μόδα». Δεν θέλουν να ξεχωρίσουν ως άτομα. Αρνούνται να υψώσουν το παράστημά τους χάριν οποιουδήποτε πράγματος δεν έχει τις ευλογίες τις συλλογικής αίσθησης αξιών του μέσου άντρα και γυναίκας, των αποκαλούμενων "φυσιολογικών" ανθρώπων!

Η αστρολογία δύσκολα μπορεί να πει αν ένας άνθρωπος θα εξατομικευτεί και θα χρησιμοποιήσει αυτά που του ανήκουν (σώμα, νου και πλούτο) ως άτομο, γιατί αποτελεί ύπατο προνόμιο κάθε ανθρώπου η επιλογή της βασικής διάθεσης απέναντι στον εαυτό του και την χρήση των αποκτημάτων του. Κανένας γενέθλιος αστρολογικός χάρτης δεν θα φανερώσει οριστικά ποιά θα είναι η επιλογή, παρά μόνο τους όρους και τις προϋποθέσεις της. Ένας άνθρωπος μπορεί εξίσου να κάνει μια επιλογή μέσα στα πλούτη ή παλεύοντας με την φτώχεια, όπου μετράει ακόμη και ο τρόπος που ξοδεύεται η κάθε δεκάρα. Σε τέλεια υγεία (όπου κατά τα φαινόμενα μπορεί να πράττει κατά βούληση) ή στην αρρώστια (όπου πρέπει να διαφυλάξει ακόμη και την μικρότερη ποσότητα ζωτικής ενέργειας για να κάνει αυτό που φαίνεται απαραίτητο). Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία, δεν είναι να ειπωθεί αν κάποιος μπορεί να περιμένει πολλά ή λίγα, αλλά με τι τρόπο μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει οτιδήποτε του ανήκει με τον πλέον εξατομικευμένο, τον πλέον δημιουργικό, τον πλέον απλόχερο, τον ευγενέστερο δυνατό τρόπο.

Η αστρολογία μπορεί να μας βοηθήσει από αυτή την άποψη, αλλά μόνο αν ο αστρολόγος καταλαβαίνει ξεκάθαρα ποιό είναι το πραγματικό πρόβλημα και ότι σκοπός των αποκτημάτων είναι να προσφέρουν τα μέσα με τα οποία θα μπορούσαμε να δώσουμε υπόσταση και βάρος σε αυτό που είμαστε. Πρέπει να πραγματώσουμε αυτό που είμαστε χρησιμοποιώντας αυτό που έχουμε. Πρέπει να αποδείξουμε τι είμαστε στον εαυτό μας και τους άλλους ανθρώπους χρησιμοποιώντας έτσι την προγονική μας κληρονομία και ότι άλλο καταλήξουμε να έχουμε. Πρέπει να μεταμορφώσουμε αυτή την κληροδοτημένη και αποκτημένη περιουσία ώστε να ταιριάζει στο σκοπό του πραγματικού μας εαυτού. Αυτά είναι τρία βασικά βήματα

Γενέθλιος Δεύτερος Οίκος

Κατά την άποψη μου είναι σοβαρό λάθος να θεωρείται ότι ο δεύτερος οίκος αναφέρεται μόνο στο συνηθισμένο είδος υλικών αποκτημάτων, στα οικονομικά και την ικανότητα του ατόμου να συσσωρεύει πλούτο. Ο δεύτερος οίκος αναφέρεται πρωτίστως σε όλα με όσα έχει προικιστεί ο άνθρωπος από γεννησιμιού του: το σώμα του, τις ζωτικές του δυνάμεις, την γονική του κληρονομικότητα, την πολιτισμική και κοινωνική του κληρονομικότητα. Υποδεικνύει όλα όσα βρίσκει μια «ψυχή» κατά την γέννηση της.

Αν πιστέψουμε στην μετενσάρκωση, ο δεύτερος οίκος αναφέρεται επίσης σε όσα έχει χτίσει η μετενσαρκωνόμενη πνευματική οντότητα κατά τις παρελθούσες ζωές ως δυνάμεις ή δεξιότητες, όσα είναι σε θέση να φέρει στην νέα της ύπαρξη σαν πνευματικό κεφάλαιο και δύναμη έλξης. Όπως και να έχει, ο δεύτερος οίκος είναι η επανεμφάνιση σε νέο σώμα με δυνάμεις οι οποίες έχουν δημιουργηθεί σε κάποιο είδος "παρελθόντος".

Αυτό αποτελεί, ωστόσο, μόνο το πρώτο επίπεδο ερμηνείας του δευτέρου οίκου. Το δεύτερο επίπεδο ερμηνείας αναφέρεται στην σταδιακή ωρίμανση οποιουδήποτε πράγματος κληροδοτήθηκε σε ένα νεογέννητο με την γέννηση, καθώς μεγαλώνει και γίνεται δρών άντρας ή δρώσα γυναίκα. Όλοι γεννιόμαστε με ένα κεφάλαιο, το σώμα μας, τις κληροδοτημένες διανοητικές ικανότητες, την πολιτισμική και κοινωνική μας θέση. Το να γίνει κάποιος ώριμο άτομο είναι το να καταστήσει το κεφάλαιο του αποδοτικό. Όταν απλώς κερδίζουμε χρήματα, αποκτούμε περιουσία, κερδίζουμε φίλους και συσσωρεύουμε διανοητικό πλούτο, απλώς κάνουμε την γενετική μας προίκα αποδοτική. Το κάνουμε μέσω των προσπαθειών μας και συχνά μέσω της «τύχης», ότι ακριβώς κι αν σημαίνει αυτό.

Σε αυτό το σημείο, ο αναγνώστης μπορεί να μπερδευτεί από το γεγονός ότι τα εγχειρίδια αστρολογίας αναφέρονται στον όγδοο οίκο και όχι στον δεύτερο ως το τμήμα του χάρτη που αφορά όσα κληροδοτούνται και τις κληρονομιές. Οι «κληρονομιές» στις οποίες αναφέρεται ο όγδοος οίκος είναι αυτές που περιέρχονται σε ένα άτομο σαν αποτέλεσμα των σχέσεων που συνάπτει ή διατηρεί ολοζώντανες κατά την διάρκεια της ζωής του (ζητήματα έβδομου οίκου).

Από την άλλη, ο δεύτερος οίκος αντιπροσωπεύει την εγγενή προίκα της ψυχής, την φυσική κληρονομικότητα που μεταφέρεται από γονείς σε παιδιά. Αυτή η μεταφορά δεν είναι συνειδητή. Δεν είναι προμελετημένο δώρο από ένα άτομο σε κάποιο άλλο. Είναι περισσότερο κληρονομικότητα παρά κληρονομιά. Όταν κάτι κληροδοτείται κατά τον όγδοο οίκο, είναι επακόλουθο μιας συνειδητής σχέσης μεταξύ δύο ατόμων.

Για την ακρίβεια, όταν ο αστρολόγος λαμβάνει υπόψη του τον δεύτερο οίκο ως αντιπροσωπευτικό των χρημάτων που έχουν κερδηθεί, των αγαθών που έχουν αποκτηθεί, είναι μόνο κατά το ήμισυ σωστός. Ότι κερδίζει ένας άνθρωπος κατά την ενασχόληση του με τις επιχειρήσεις ή οποιαδήποτε παραγωγική δραστηριότητα και το οποίο εξαρτάται από κάποιου είδους ανθρώπινη συναλλαγή (φυσικά αγαθά ή ιδέες), είναι κατά βάση ζήτημα του όγδοου οίκου γιατί είναι το αποτέλεσμα μια ανθρώπινης σχέσης (έβδομος οίκος).

Έτσι, αυστηρά μιλώντας, ο δεύτερος οίκος φανερώνει ποιός είναι ο χαρακτηριστικός τρόπος με τον οποίο ένα άτομο πλησιάζει το πρόβλημα του (1) πώς να χρησιμοποιήσει αυτό με το οποίο γεννήθηκε και στη συνέχεια, (2) του πώς να κατευθύνει την χρήση της γενετήσιας μυϊκής του δύναμης, διανοητικής ικανότητας, διαίσθησης και κοινωνικής θέσης, ώστε να συνάψει παραγωγικές σχέσεις με άλλους ανθρώπους. Σχέσεις και συνεργασίες οι οποίες με την σειρά τους θα δημιουργήσουν για αυτόν κάποιο είδος πλούτου.

Αυτός ο «χαρακτηριστικός τρόπος» που υποδεικνύεται από τον δεύτερο οίκο, είναι ο τρόπος με τον οποίο το άτομο αποκαλύπτει αληθινά τον εαυτό του. Όσο περισσότερο το κάνει, τόσο μεγαλύτερος ο βαθμός εξατομίκευσης του ατόμου. Μπορεί όμως να μην είναι καθόλου ο τρόπος με τον οποίο το άτομο θα πλουτίσει, γιατί μπορεί να μην είναι το ατομικό του πεπρωμένο να αποκτήσει πλούτο σε γήινα αγαθά!

Πως μπορεί να καθοριστεί από τον αστρολόγο ποιος είναι αυτός ο «χαρακτηριστικός τρόπος» με τον οποίο το άτομο τείνει να χρησιμοποιεί ότι του ανήκει; Αρχικά, θα πρέπει να μελετήσουμε το ζώδιο στην ακμή του δεύτερου οίκου του ακριβούς γενέθλιου χάρτη και την θέση και όψεις του πλανήτη που «κυβερνά» το συγκεκριμένο ζώδιο. Δεύτερον (και αυτό μπορεί να είναι ακόμη σημαντικότερο), τη σημασία οποιουδήποτε πλανήτη, αν υπάρχει, βρίσκεται στον δεύτερο οίκο.

Είμαι της άποψης ότι η ακμή του δευτέρου οίκου αναφέρεται γενικά στην βασική στάση του ατόμου απέναντι σε ότι του ανήκει δικαιωματικά από γεννησιμιού του. Ο πλανήτης που κυβερνά το ζώδιο σε αυτή την ακμή, υποδεικνύει το είδος της δραστηριότητας μέσω της οποίας φυσιολογικά εξωτερικεύεται αυτή η βασική στάση με τον καλύτερο τρόπο. Αν βρίσκεται κάποιος πλανήτης στον δεύτερο οίκο, αυτός ο πλανήτης αναφέρεται ακόμη πιο συγκεκριμένα στον τύπο της δραστηριότητας μέσω του οποίο το άτομο, μεγαλώνοντας, θα θέλει και θα έχει την ικανότητα, να αποκτήσει πλούτο ή περιουσία.

Κάθε γενέθλιος χάρτης πρέπει να κρίνεται σαν σύνολο. Οι γενέθλιοι οίκοι αντιπροσωπεύουν τα δώδεκα βασικά «πεδία εμπειρίας» μέσω δραστηριότητας στα οποία, ο άνθρωπος φτάνει στην συνειδητοποίηση του ποιός είναι σαν άτομο και έτσι, κερδίζει σε ωριμότητα. Η λέξη-κλειδί εδώ, είναι «εμπειρία». Ένα άτομο πρέπει να αποκτά εμπειρία. Πρέπει να τολμά να βιώνει ότι έρχεται στον δρόμο του, τουλάχιστον μία φορά, έτσι ώστε λύνοντας τα πολλά προβλήματα που δημιουργούν τέτοιες εμπειρίες και τα αποτελέσματα τους, να μπορέσει να αναλάβει πλήρως τις δυνάμεις και τις ικανότητες του ως ατόμου.

Αυτή η «πλήρης ανάληψη» είναι και ο ύστατος στόχος όλων των εμπειριών του δεύτερου οίκου. Φυσικά αγαθά ή χρήματα, σπίτια και τραπεζικοί λογαριασμοί δεν εγγυώνται αυτή την πλήρη ανάληψη των δυνάμεων και ικανοτήτων ενός άτομου. Συχνά αποκρύπτουν το βασικό πρόβλημα του δευτέρου οίκου και τον τρόπο με τον οποίο θα έπρεπε να λυθεί. Η «πλήρης ανάληψη» έρχεται μόνο μέσα από σημαντική, στοχευμένη και δημιουργική ή μεταμορφωτική χρήση. Μόνο τα αποκτήματα που χρησιμοποιούνται έτσι, βοηθούν τον ιδιοκτήτη να αποκαλύψει και να βιώσει τον πραγματικό του εαυτό σαν άτομο.

Πρώτη Δημοσίευση, 1952.
Πνευματική Ιδιοκτησία
© 2007, Michael R. Meyer. Με την Επιφύλαξη Όλων των Δικαιωμάτων.
Πνευματική Ιδιοκτησία Ελληνικών Μεταφράσεων © 2007, Ελίνα Τσαβδάρη.
Με την Επιφύλαξη Όλων των Δικαιωμάτων.


Αν θες να σπουδάσεις αστρολογία κοντά μου από όπου κι αν βρίσκεσαι, μπες στη σελίδα μου πατώντας στο όνομα της Σχολής μου: Uranognosia