Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Προβλήματα Που Αντιμετωπίζουμε Όλοι - Τρίτος Οίκος

Το παρακάτω κείμενο είναι μετάφραση στα Ελληνικά από την σειρά άρθρων του Dane Rudhyar, "Problems We All Face". Το πρωτότυπο κείμενο μπορείτε να το βρείτε στο www.khaldea.com
Η μετάφραση έχει γίνει από τη φίλη και πολύ καλή μου μαθήτρια Ελίνα Τσαβδάρη. Τα άρθρα για όλους τους οίκους είναι ήδη αναρτημένα εδώ



Circles in a Circle, Wassily Kandinsky


Τρίτος Οίκος
Τιθασεύοντας τις Καθημερινές Σχέσεις

Dane Rudhyar

Αυτό που αποκαλούμε στην καθομιλουμένη, «ζωή», είναι μια σειρά συναντήσεων.
Όταν αναφωνείτε ενοχλημένα ή εκνευρισμένα «Ζωή είναι αυτή!», εννοείτε συνήθως ότι προσκρούσατε σε κάτι ή ήρθατε αντιμέτωπος με μία ποικιλία περιστατικών ή ανθρώπων που σας έχουν πληγώσει, απογοητεύσει, καταθλίψει ή νευριάσει. Τα πράγματα γύρω σας δεν έχουν πάει όπως θα θέλατε, δηλαδή, η φυσική σας παρόρμηση να ικανοποιήσετε την επιθυμία σας για τροφή, αγάπη και επέκταση του νου σας και η ανυπομονησία του εγώ να εκφράσει τα αισθήματα και τη χαρακτηριστική του φύση, έχει έρθει αντιμέτωπη με εμπόδια, αντιστάσεις, ανταγωνισμούς και εχθρότητα του ενός ή του άλλου τύπου.

Κάθε ζων οργανισμός και κάθε εγώ, φυσιολογικά επιθυμεί να διατηρείται σε μία υγιή και ευτυχισμένη κατάσταση και στη συνέχεια, να επεκτείνεται, να αναπαράγεται και να εντυπώνεται στους άλλους ως αυτό που είναι.
Κανένας άνθρωπος ή ζώο δεν ζει σε κενό χώρο όμως! Γεννιόμαστε σε έναν κόσμο με συνωστισμό. Κάθε μέρος είναι κατειλημμένο, η προσοχή όλων είναι στραμμένη λίγο πολύ σε διάφορους ανθρώπους ή σκοπούς, ο χρόνος όλων είναι κατά κάποιον τρόπο αφιερωμένος στο ένα ή το άλλο πράγμα. Όταν γεννιέστε, όλα τα άτομα που συναντάτε γύρω σας πρέπει να κάνουν χώρο για σας, εάν είναι να έχετε μία καλή πιθανότητα να μεγαλώσετε ανάμεσα τους με υγεία. Μερικά άτομα θα δημιουργήσουν έναν ζωτικό χώρο για εσάς με ζήλο και αγάπη (τουλάχιστον για λίγο!). Άλλα, θα δουν τον ερχομό σας με απέχθεια και μπορεί είτε να εμποδίσουν την κάθε σας κίνηση είτε να σας πολεμήσουν.

Μπορεί να μην νιώσουν μόνο οι άνθρωποι γύρω σας ανταγωνιστικά. Μπορεί μεγάλα τμήματα της κοινότητάς σας να είναι προκατειλημμένα εναντίον σας λόγω διαφόρων συνθηκών ή μπορεί σε γενικές γραμμές να αγνοήσουν τις ανάγκες και τα προβλήματά σας με σκληρότητα. Τότε το κλίμα μπορεί να γίνει κακό, μπορεί μην μπορείτε να το χωνέψετε. Γενικά, το περιβάλλον σας μπορεί να παραμείνει απαθές στην εμφάνιση σας στον κόσμο ή μπορεί ακόμη και να είναι εχθρικό. Θα συναντήσετε κάθε είδους εμπόδια που μπορεί να σας κάνουν να ζαρώσετε από πόνο και φόβο. Για αυτό το λόγο λοιπόν, οι περιορισμοί σας θα σας εντυπωσιάσουν και ίσως και να σας απογοητεύσουν. Αυτοί οι περιορισμοί, σας επιδεικνύουν την ίδια σας την δύναμή και την ικανότητά σας να αντιμετωπίζετε προκλήσεις και δοκιμασίες που συναντάτε στην καθημερινότητα σας και όπου κι αν ζείτε.

Συνειδητοποιώντας αυτούς τους περιορισμούς, δηλαδή το πόσο μακριά μπορείτε να φτάσετε στην προσπάθεια σας να κατακτήσετε τον κόσμο γύρω σας, καταλήγετε να γνωρίσετε ακριβώς τι είστε και την αξία όσων σας ανήκουν. Είναι αλήθεια ότι μερικά περιβάλλοντα είναι πολύ εχθρικότερα και είναι πολύ δυσκολότερο να ζήσει κανείς σε αυτά από ότι άλλα. Θεωρητικά και φιλοσοφικά μιλώντας όμως, οποιοσδήποτε γεννιέται στην γη, γεννιέται σε ένα περιβάλλον που του παρέχει ότι χρειάζεται ώστε να ανακαλύψει τι είναι σαν άτομο, ποιο είναι το συγκεκριμένο πεπρωμένο του και πώς να χρησιμοποιήσει με το δικό του χαρακτηριστικό τρόπο όσα του ανήκουν κατά την γέννηση (κυρίως το σώμα του και τις κληροδοτημένες ικανότητές του).

Αν το γενέθλιο περιβάλλον είναι σκληρό, είναι επειδή το νεογέννητο χρειάζεται να αναπτύξει δυνάμεις κάποιου είδους δημιουργώντας χώρο για τον εαυτό του μέσα σε αυτό το περιβάλλον. Η απαραίτητη ποσότητα εν δυνάμει ισχύος για να αντισταθμίσει την σκληρή πραγματικότητα της ζωής γύρω του, βρίσκεται μέσα του. Το πρόβλημα του ατόμου είναι να μεταμορφώσει αυτό το δυναμικό και την εν υπνώσει δύναμη σε πραγματική και αποτελεσματική δύναμη. Αν το άτομο φαίνεται ηττημένο, μπορεί αυτή η φαινομενική εξωτερική ήττα να είναι, όντως, ακριβώς αυτό που χρειαζόταν η ατομική ψυχή για να ανακαλύψει τον εαυτό της με εσωτερικό τρόπο ή για να πάρει ένα μάθημα απαραίτητο για μελλοντική χρήση ή για να ξεκαθαρίσει «παλιούς λογαριασμούς» (κάρμα). Μπορείτε τουλάχιστον να ερμηνεύσετε την εξωτερική αυτή ήττα με πολλούς τρόπους, αν αποδεχτείτε την ιδέα ότι ο άνθρωπος είναι ουσιαστικά μία πνευματική οντότητα που γεννιέται σε ένα σώμα για να εκπληρώσει ένα σκοπό, ότι αυτή η γέννηση σε σώμα δεν είναι η πρώτη για αυτή την ψυχή και ούτε θα είναι η τελευταία.

Εν πάση περιπτώσει, αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι καθώς το παιδί εισέρχεται στον κόσμο, αναδύεται σε ένα καθορισμένο περιβάλλον. Πρέπει να δράσει σε σχέση με αυτό το περιβάλλον. Μέσα σε αυτό βιώνει τη ζωή, τους άλλους ανθρώπους και πολλά αντικείμενα. Αντιμετωπίζει την πρόκληση του να πάρει την δική του θέση σε αυτό το περιβάλλον, να το προσεγγίσει με τον δικό του τρόπο. Ο τρόπος με τον οποίο πλησιάζει ένας άνθρωπος τους άλλους, τα πράγματα και τις συνθήκες γύρω του, προσδιορίζει το τι είναι αυτός ο άνθρωπος πραγματικά. Προσδιορίζει τον χαρακτήρα και τους πόρους του.

Μπορεί να υποταχθείτε στο περιβάλλον σας και να αναπτύξετε μία αίσθηση παθητικής αποδοχής ή προσωπικής κατωτερότητας. Μπορεί επίσης να πολεμήσετε ενάντια στον αντίκτυπο της ζωής και των πράξεων των γύρω σας απέναντι σας. Μπορεί να είστε έξυπνος και ραδιούργος. Μπορεί να χρησιμοποιήσετε την ευφυΐα με την οποία έχετε γεννηθεί και το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, για να αλλάξετε τους ανθρώπους και τις καταστάσεις ή για να τα χρησιμοποιήσετε υπέρ σας. Μπορεί να ακτινοβολείτε τόση αγάπη και ευτυχία που οι πιθανοί εχθροί σας να γίνονται φίλοι ή υπηρέτες σας. Με άλλα λόγια, μπορεί να συνδεθείτε με ανθρώπους και πράγματα του άμεσου καθημερινού σας περιβάλλοντος, με μεγάλη ποικιλία τρόπων. Το πρόβλημα σας ως ατόμου, είναι να βρείτε τον καλύτερο τρόπο για εσάς και ο καλύτερος τρόπος είναι πάντα αυτός που σας επιτρέπει να εξωτερικεύσετε και να αποδείξετε στους άλλους αυτό που ουσιαστικά είστε σαν άτομο, τον πραγματικό σας εαυτό.

Στα προηγούμενα άρθρα αυτής της σειράς, έδειξα πως ο πρώτος οίκος οποιουδήποτε γενεθλίου χάρτη (ενός χάρτη υπολογισμένου για την ακριβή στιγμή της πρώτης πνοής) υποδεικνύει τον αληθινό ατομικό μας εαυτό σε αυτή την συγκεκριμένη ζωή, τι είμαστε ουσιαστικά και φυσικά τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να γίνουμε, πραγματικά και ακριβώς, αυτός ο ξεχωριστός και μοναδικός εαυτός, διαφοροποιώντας τον εαυτό μας από τους άλλους και καθορίζοντας τον δικό μας αληθινό ρυθμό και ποιότητα ύπαρξης.

Έδειξα επίσης πως ο δεύτερος οίκος του γενέθλιου χάρτη αναφέρεται σε όλες τις κληροδοτημένες και αποκτημένες φυσικές ικανότητες, τις εσωτερικές όσο και τις εξωτερικές, τις ψυχολογικές όπως και τις οικονομικές, σε ότι σας ανήκει και στον πλούτο. Όσα κατέχουμε είναι προς χρήση μας ως ατόμων. Δεν μπορούμε να δράσουμε σε αυτό τον κόσμο χωρίς να μας ανήκει κάποιο είδος υλικής υπόστασης. Το σώμα είναι το πρώτο πράγμα που μας ανήκει. Αργότερα έρχονται και άλλα είδη υλικών και νοητικών αντικειμένων που μας ανήκουν, τα χρήματα και πράγματα αξίας. Το πρόβλημα είναι πώς να χρησιμοποιηθούν όλα αυτά αξιόλογα, εποικοδομητικά, με μία αίσθηση ευθύνης, έτσι ώστε να δώσουν σε εμάς, τις ατομικές ψυχές, τις υλικές βάσεις λειτουργίας από τις οποίες μπορούμε να δράσουμε, καθώς και την ενέργεια ή τον πλούτο που είναι απαραίτητος, για να δράσουμε με τον δικό μας χαρακτηριστικό τρόπο.

Το Νόημα του Τρίτου Οίκου

Είμαστε. Μας ανήκουν όσα μας επιτρέπουν να είμαστε ο εαυτός μας, με τρόπο στέρεο και αποτελεσματικό. Πως όμως γίνεται να γνωρίσουμε την αξία και την δύναμη όσων μας ανήκουν αν δεν ανακαλύψουμε τι συμβαίνει όταν αρχίσουμε να τα χρησιμοποιούμε! Έτσι, ο τρίτος οίκος του γενεθλίου χάρτη είναι το «πεδίο εμπειρίας» στο οποίο ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας δοκιμάζοντας πως αντιδρά το περιβάλλον στον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούμε ότι μας ανήκει.

Αρχικά, περιβάλλον τρίτου οίκου αποτελεί το μαιευτήριο, το σπίτι, η κοντινή γειτονιά. Σε αυτό το πρώτο περιβάλλον, βρίσκουμε συγγενείς, αδερφούς και αδερφές, αντικείμενα διαφόρων σχημάτων, κατοικίδια πιθανώς, φίλους, οικιακούς βοηθούς, κτλ. Υπάρχει επίσης η μητέρα και λιγότερο ή περισσότερο παρών (ανάλογα με τις κοινωνικές συνθήκες και τα έθιμα), ο πατέρας. Οι γονείς μας ωστόσο, αποτελούν μια κάπως ειδική περίπτωση επειδή έχουμε γεννηθεί από αυτούς. Συνδεόμαστε μαζί τους με έναν εσωτερικό και ψυχικό τρόπο. Πράγματι, το παιδί αρχικά ταυτίζει τον εαυτό του φυσικά με την μητέρα. Μόνο αφού αποδομηθεί αυτή η ταύτιση, η μητέρα γίνεται αληθινά αντικειμενική για το παιδί και μέρος του περιβάλλοντος της ζωής του. Ακόμη και τότε, ο ψυχικός δεσμός μεταξύ τους, καθιστά τα προβλήματα της σχέσης παιδιού-γονιών ένα μάλλον ξεχωριστό ζήτημα (ένα ζήτημα τετάρτου και δέκατου οίκου, από αστρολογικής απόψεως).

Το πεδίο σχέσεων τρίτου οίκου, είναι ένα πεδίο όπου οι εξωτερικές οντότητες είναι πράγματα έναντι των οποίων ή σε σχέση με τα οποία, το παιδί ψάχνει να βρει: (1) την έκταση της δύναμής του, (2) την αξία όσων αισθάνεται ότι του ανήκουν, (3) το αποτέλεσμα διαφόρων τύπων συμπεριφοράς.

Οι πρώτες χειρονομίες του βρέφους θα έπρεπε στην πραγματικότητα να γίνονται κατανοητές ως μία προσπάθεια ανακάλυψης της έκτασης της περιοχής του σώματός του, του πόσο μακριά μπορεί να κινηθεί χωρίς να αντιμετωπίσει αντίσταση κάποιου είδους και πόνο. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό πρόβλημα του τρίτου οίκου: πόσο μακριά μπορώ και μου επιτρέπεται να φτάσω! Καθώς το παιδί εξελίσσεται σε ενήλικα, το ερώτημα αυτό θα τεθεί σε διάφορα επίπεδα και με πολλαπλούς τρόπους. Πάντα όμως παραμένει το ίδιο βασικό πρόβλημα: ο καθένας οφείλει να ανακαλύπτει τα όρια του. Ο καλύτερος (αν όχι ο μόνος πραγματικά έγκυρος) τρόπος ανακάλυψης αυτών των ορίων, είναι μέσω προμελετημένων δοκιμασιών δύναμης, για τις οποίες άτομα, αντικείμενα και ζωντανά πλάσματα παρέχουν τους μηχανισμούς δοκιμής. Το παιδί που ρωτά ατελείωτες ερωτήσεις θέλει συνήθως μόνο να ανακαλύψει για πόσο μπορεί να τραβά την προσοχή κάποιου, δηλαδή πόσο μεγάλη είναι η δύναμη που ασκεί στους ανθρώπους γύρω του.

Η πραγματική εκπαίδευση θα έπρεπε να στρέφεται στο να παρέχει στο παιδί και τον έφηβο συνθήκες και προκλήσεις που θα του επιτρέψουν με τρόπο διαδοχικό και συνεχή, να δοκιμάσει μία προς μία τις δυνάμεις και τα προσόντα του. Το να κάνει κανείς τα πράγματα εύκολα για ένα παιδί δεν έχει νόημα. Το να τα κάνει πολύ δύσκολα, αναίτια σύνθετα ή τέτοια που να το σαστίζουν, έχει ακόμη λιγότερο νόημα. Η εκπαίδευση μέσω ενός περιβάλλοντος ειδικά φτιαγμένου για την εκμαίευση δύναμης, αντοχής, γρήγορης αντίδρασης, προσαρμοστικότητας στην αλλαγή και επίσης συμπονετικής ανταπόκρισης, διάθεσης για βοήθεια, καλοσύνης, αγάπης, συνεργασιμότητας και δημιουργικής φαντασίας: αυτή, είναι η μόνη έγκυρη εκπαίδευση και μόρφωση που υπάρχει.

Απουσία τέτοιας προμελετημένης εξάσκησης, τα σύνθετα και συχνά χαοτικά ζητήματα που βιώνει κανείς στο περιβάλλον του, πρέπει να λειτουργήσουν ως εκπαίδευση. Τότε, ο νέος μπορεί να χρειαστεί να δει όσα του ανήκουν να χαραμίζονται πριν μπορέσει να μάθει την αξία τους, και να βιώσει πολύ πόνο πριν μπορέσει να πειστεί ότι η βίαιη δράση ή η κλοπή «δεν αποδίδει».

Σε αυτό το στάδιο της ατομικής εξέλιξης ωστόσο, δύσκολα μπορεί κανείς να περιμένει από το παιδί (ή σε ένα ανώτερο κοινωνικό επίπεδο, από τον ατομιστή που είναι επικεντρωμένος στην αυτοέκφραση και την εγωκεντρική δραστηριότητα) να σκεφτεί βάσει «κανόνων συμπεριφοράς».

Ο τρίτος οίκος είναι το πεδίο της απόδοσης κρίσεων, της αξίας που βασίζεται κυρίως στην διευκόλυνση και της ανταπόκρισης που βιώνεται άμεσα. Έτσι λοιπόν, το ότι το δάχτυλο καίγεται από την φωτιά γίνεται πολύ εντυπωσιακότερο από μία μελέτη της χημείας των διαδικασιών ανάφλεξης! Το ότι ο μεγάλος αδερφός θα σε «ταρακουνήσει» αν συνεχίσεις να τον ενοχλείς, αποτελεί άμεσα έγκυρη απόδειξη του ότι η δύναμή σου πάνω του έχει προφανή όρια. Από την άλλη, το ότι αν είσαι πολύ καλός και «παίξεις το παιχνίδι» των θείων και των γειτόνων σου μπορεί να σου πάρουν τα δώρα που θέλεις, επιδεικνύει επίσης την αξία προσαρμογής στις μεθόδους των ανώτερων.

Στον τρίτο οίκο, τα πάντα περιστρέφονται γύρω από τις ερωτήσεις: Τι θα μου κάνει αυτό; Πως μπορώ να ανακαλύψω τον τρόπο με τον οποίο θα επωφεληθώ περισσότερο από την κατάσταση; Πως μπορώ να επεκταθώ ή να δρω όπως αισθάνομαι, χωρίς άσχημα αποτελέσματα; Σε αυτό το πεδίο εμπειρίας, το άτομο είναι αμιγώς εγωκεντρικό. Ακόμη και η καλοσύνη και η αγάπη εξυπηρετούν τους σκοπούς της προσωπικής επέκτασης ή της προσωπικής ευτυχίας. Το μόνο που αναζητείται είναι να βρεθεί πως δουλεύει το καθετί ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέσο για να επιδείξει κανείς αυτό που είναι.

Πως το βρίσκει κανείς; Με την μέθοδο της δοκιμής και του σφάλματος αρχικά και στη συνέχεια, με την χρήση της ευφυΐας.

Ως ευφυΐα μπορεί να οριστεί η ικανότητα συνειδητής προσαρμογής στις απαιτήσεις του ανθρωπίνου περιβάλλοντος. Η ευφυΐα λειτουργεί μέσω των διεργασιών της σκέψης. Το να σκέφτεται κανείς, είναι αρχικά το να συνδέει εντυπώσεις και αισθήσεις ώστε να προσανατολίζεται ικανοποιητικά όσον αφορά την καθημερινότητα. Η σκέψη αρχικά επηρεάζεται από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και από την ανάγκη προσαρμογής κάποιου στις εξωτερικές συνθήκες και της διαφυγής κινδύνων κάθε είδους. Σταδιακά κατευθύνεται προς μία εμμεσότερα χρηστική προσέγγιση της γνώσης. Στο επίπεδο του τρίτου οίκου ωστόσο, παραμένει κυρίως γνώση του πώς να πορευτεί κανείς και πως να ανακαλύπτει καινούριους τρόπους για να είναι ο εαυτός του και να μαθαίνει περισσότερα για τον εαυτό του.

Μέσω αυτής της χρήσης της σκέψης και της ανάπτυξης της ευφυΐας (στο ένα ή το άλλο επίπεδο) μπορεί να μάθετε πως να συνδέετε το κάθε γεγονός της καθημερινής εμπειρίας σας. Ευφυΐα είναι η ικανότητα εγκαθίδρυσης σχέσεων. Αν μπορείτε να δημιουργήσετε ικανοποιητικές, πλήρεις και αξιόλογες σχέσεις ανάμεσα σε όλα τα μέρη της φύσης σας, μπορείτε να γίνετε μία καλώς ολοκληρωμένη προσωπικότητα: το καθετί μέσα σας εξυπηρετεί την ενδυνάμωση και ενίσχυση του εαυτού σας. Δεν υπάρχει καμία βίαιη σύγκρουση ανάμεσα σε δύο μέρη του εαυτού σας, όπως συμβαίνει στις περιπτώσεις των διχασμένων προσωπικοτήτων ως επίσης και σε κάθε είδος οξείας νεύρωσης.

Παρομοίως, αν συνδεθείτε ικανοποιητικά με τον καθένα στην γειτονιά σας, η ζωή σας γίνεται αρμονική και σας γεμίζει. Αν μάθετε να συνδέετε τις ιδέες με ιδέες, την ανακάλυψη με ανακάλυψη, ακόμη και τις νέες λέξεις με οικείους όρους, οι δυνατότητες σας για αυθεντική και ξεκάθαρη σκέψη αυξάνονται. Γίνεστε όχι μόνο μορφωμένος (μέσω απλής μνήμης) αλλά και σοφός (μέσω ολοκληρωμένης σκέψης).

Σε όλα αυτά τα πράγματα αναφέρεται ο τρίτος οίκος του υπολογισμένου με ακρίβεια γενεθλίου χάρτη σας. Από αυτά, ανακύπτουν προβλήματα συνεχώς. Ουσιαστικά είναι προβλήματα σχέσεων. Αλλά σε αυτό το είδος σχέσεων, τα πάντα θεωρούνται βάσει του πως μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε. Τα προβλήματα του Τρίτου Οίκου είναι πολύ στέρεα, πολύ πρακτικά και πολύ άμεσα στην εκδήλωσή τους. Μπορεί να υιοθετήσετε μία πολύ ιδεαλιστική και παντελώς μη πρακτική προσέγγιση για να τα επιλύσετε, νομίζετε ωστόσο ότι είστε πρακτικός. Ανυπομονείτε να επιδείξετε αυτόν τον νέο τρόπο σύνδεσης πραγμάτων και ιδεών, ο οποίος είναι ο «δικός σας», η γνώμη σας, το όραμά σας, ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζετε προβλήματα. Θα έπρεπε να το κάνετε! Μόνο που μπορεί σύντομα να ανακαλύψετε, μέσα από την αντίδραση συγγενών και γειτόνων, ότι ο τρόπος σας δεν είναι αυτός που λειτουργεί καλύτερα. Κι έτσι, μαθαίνετε.

Τι Αποτελεί Πρόβλημα Τρίτου Οίκου;

Το ζώδιο στην ακμή του γενέθλιου τρίτου οίκου σας, ο πλανήτης που λέγεται ότι «κυβερνά» αυτό το ζώδιο και οποιοσδήποτε πλανήτης μπορεί να βρίσκεται στον χώρο αυτού του οίκου, αποτελούν τους τρεις βασικούς παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη για να ανακαλύψετε ποια είναι τα βασικά «προβλήματα τρίτου οίκου» που έχετε και πως να τα λύσετε με τον καλύτερο τρόπο.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να αποκαλύψει μία τέτοια μελέτη είναι ο βασικός τύπος στάσης απέναντι (και προσέγγισης) στο περιβάλλον σας και η χρήση της δύναμης της σκέψης η οποία θα σας εξυπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο σε αυτό το πεδίο δραστηριότητας. Αποτελεί θέμα προσανατολισμού. Σε αυτή την περίπτωση θα έπρεπε να θεωρηθεί ότι τα δώδεκα ζώδια του ζωδιακού καθορίζουν δώδεκα βασικούς τύπους προσανατολισμού. Ωστόσο, χρειάζεται μεγάλη προσοχή στην εφαρμογή των όσων γνωρίζει κανείς για το νόημα των δώδεκα ζωδίων στο συγκεκριμένο είδος προβλημάτων που σχετίζονται με τον γενέθλιο τρίτο οίκο και καθ’ υπόδειξη, με οποιονδήποτε γενέθλιο οίκο! Σε μερικές περιπτώσεις το νόημα του ζωδίου μπορεί να φαίνεται ότι εφαρμόζει ακριβώς, κάθε ζώδιο έχει όμως ποικιλία σημασιών κι εδώ καλύτερα να ληφθούν υπόψη μόνο τα πιο θεμελιώδη χαρακτηριστικά των ζωδίων.

Κλείνοντας, ας μου επιτραπεί να πω ότι τα συνηθισμένα αστρολογικά εγχειρίδια συμπτύσσουν υπερβολικά το νόημα του τρίτου οίκου. Αδερφοί και αδερφές, σύντομα ταξίδια, συγγραφή επιστολών, κτλ., αυτά, αποτελούν μόνο την έκφραση ενός πολύ ευρύτερου πεδίου εμπειριών και δραστηριοτήτων. Ο τρίτος οίκος αναφέρεται στην δυνατότητα μας να συσχετίζουμε προσωπικές και άμεσες εμπειρίες σε ακολουθίες (αιτίες και αποτελέσματα) και ομάδες. Εδώ κανείς, καταλήγει να μάθει τι είναι και σε τι βαθμό μπορεί να φτάσει στην κατανόηση του εαυτού του. Εδώ αναζητούμε συνδετικούς κρίκους, αναζητούμε νοήματα, αναζητούμε την επίδειξη και την απόδειξη.

Αυτή η αναζήτηση αποτελεί την ίδια την θεμέλια λίθο του σκέπτεσθαι. Λέγεται ότι: Ο άνθρωπος γίνεται ότι σκέφτεται. Έτσι, σε αυτόν τον οίκο βλέπουμε το άτομο στην διαδικασία του να γίνεται αυτό που είναι ή το βλέπουμε να σκοντάφτει και να πέφτει, θύμα των περιστάσεων.

Πρώτη Δημοσίευση, 1952.
Πνευματική Ιδιοκτησία
© 2007, Michael R. Meyer. Με την Επιφύλαξη Όλων των Δικαιωμάτων.
Πνευματική Ιδιοκτησία Ελληνικών Μεταφράσεων © 2007, Ελίνα Τσαβδάρη.
Με την Επιφύλαξη Όλων των Δικαιωμάτων.


Αν θες να σπουδάσεις αστρολογία κοντά μου από όπου κι αν βρίσκεσαι, μπες στη σελίδα μου πατώντας στο όνομα της Σχολής μου: Uranognosia

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

Προβλήματα Που Αντιμετωπίζουμε Όλοι - Τέταρτος Οίκος

Το παρακάτω κείμενο είναι μετάφραση στα Ελληνικά από την σειρά άρθρων "Problems We All Face", του Dane Rudhyar. Το πρωτότυπο κείμενο μπορείτε να το βρείτε στο www.khaldea.com
Η μετάφραση έχει γίνει από τη φίλη και πολύ καλή μου μαθήτρια Ελίνα Τσαβδάρη. Τα άρθρα για όλους τους οίκους είναι ήδη αναρτημένα εδώ


The Bellelli Family, Edgar Degas

Τέταρτος Οίκος
Μονοπάτια Προς Την Σταθερότητα Στην Προσωπική Σας Ζωή

Dane Rudhyar

Ένας νέος αποφοιτεί από το πανεπιστήμιο όπου έχει ζήσει κι έχει σπουδάσει για κάποια χρόνια. Ίσως να απολύθηκε από τον Στρατό μετά από αρκετά χρόνια εκπαίδευσης και υπηρεσίας σε άγνωστες πόλεις και ανάμεσα σε ξένους. Το νέο άτομο έχει αποκτήσει γνώση και εμπειρία. Έχει έρθει σε επαφή με πολλούς νέους που επίσης αναζητούσαν τι είναι ο κόσμος, τι σκέφτηκαν και πέτυχαν οι άνθρωποι στους περασμένους αιώνες και ποια φαινόταν να είναι η δουλειά που προδιαγραφόταν για την δική τους γενιά. Το νέο άτομο έχει ανακαλύψει σε κάποιο βαθμό ποια είναι η συμπεριφορά του όταν συναντά ξένους, νέους και γέρους, πως έχει αντιμετωπίσει την δοκιμασία της μελέτης και της φιλίας, των ακαδημαϊκών εξετάσεων υπό πίεση, της ζωής σε αδελφότητες και των μάλλον πυρετωδών εξορμήσεων στα σκοτεινά όρια αυτής της ζούγκλας, των μεγάλων πόλεων.

Πράγματι, έχει αφομοιώσει πολύ υλικό, καινούριο για αυτόν. Έχει συσσωρεύσει γνώση και μνήμες, τεχνικές και προσωπικές οδύνες, φόβους, μπλοκαρίσματα και συμπλέγματα. Γνωρίζει τι του αρέσει και τι όχι, αν και η γνώση του είναι συχνά μάλλον αφηρημένη και αβέβαιη. Ωστόσο, τώρα είναι «ελεύθερος» σε έναν κόσμο που ενδιαφέρεται πολύ λίγο για αυτόν και μπορεί κάλλιστα να του φαίνεται μπερδεμένος και χαοτικός. Είναι «ελεύθερος» να κάνει ότι επιλέξει. Πως όμως θα επιλέξει; Πάνω σε ποια βάση μπορεί να πάρει τις αποφάσεις του και να κάνει τις επιλογές του; Για ποιο σκοπό θα χρησιμοποιήσει την νεοαποκτηθείσα γνώση του; Προφανώς πρέπει να κάνει ένα καινούριο βήμα. Ποιο όμως θα έπρεπε να είναι αυτό το επόμενο βήμα;

Κατά κανόνα, όταν είναι δυνατό, το νέο άτομο πηγαίνει σπίτι. Συνήθως όμως αυτή η επιστροφή στο σπίτι μετά από μια λίγο πολύ επιμηκυμένη περίοδο περιπέτειας και σπουδής για να γίνει «άνθρωπος του κόσμου» δεν αποτελεί κάποια ιδιαίτερα προμελετημένη χειρονομία φορτισμένη με βαθιά ατομική σημασία. Είναι απλώς αυτό που πρέπει να γίνει. Το κάνουμε από θέμα άνεσης και συνήθειας και επειδή αναμειγνύονται τα ενστικτώδη και φυσικά μας αισθήματα και μας οδηγούν πίσω στους δικούς μας.

Επίσης υπάρχουν πολλές περιπτώσεις στις οποίες το νέο άτομο, μάλλον συνειδητοποιημένα και προμελετημένα, αισθάνεται την ανάγκη να επιστρέψει στις ρίζες της ζωής του και να διερευνήσει με καλοσύνη αλλά και κριτική διάθεση, τα πιστεύω, τα ιδανικά, τα σχήματα της καθημερινής συμπεριφοράς τα οποία έπαιρνε ως δεδομένα στην παιδική του ηλικία, μη σκεπτόμενος ποτέ να αμφισβητήσει την εγκυρότητά τους. Τώρα είναι αποφασισμένος να αμφισβητήσει αυτή την εγκυρότητα.

Υπάρχουν επίσης περιστάσεις όπου ο νέος αισθάνεται απηυδισμένος και κουρασμένος και θέλει να φροντίσει για λίγο τα φυσικά, συναισθηματικά ή ηθικά του τραύματα. Σε άλλες περιπτώσεις, είναι τελείως μπερδεμένος και πληγωμένος όσο πάει. Δεν μπορεί να σκεφτεί τίποτα άλλο από το να ανακτήσει την πίστη της πρώιμης παιδικής του ηλικίας και να ταυτίσει και πάλι τον εαυτό του απόλυτα με τις παραδόσεις και τον τρόπο ζωής των προγόνων του.

Η «επιστροφή στο σπίτι» δεν είναι απλώς κάτι που συμβαίνει στο τέλος των πανεπιστημιακών χρόνων ή της στρατιωτικής θητείας. Είναι ένα πανταχού παρόν γεγονός της εσωτερικής μας ζωής και μία πρόκληση για το εγώ μας. Ας πούμε ότι βιώνουμε κάτι καινούριο, μπαίνουμε σε αυτό αυθόρμητα, μες στην έξαψη ρισκάρουμε ότι έχουμε και την ίδια μας την δύναμη. Πληγωνόμαστε ή είμαστε περιχαρείς και μέσα από αυτό είτε μαθαίνουμε καινούρια και πολύτιμα μαθήματα, είτε ζαρώνουμε πληγωμένοι και ηττημένοι. Μετά έρχεται η ερώτηση: Και μετά, ανθρωπάκι; Το επόμενο πράγμα που μπορεί να γίνει είναι είτε να επιστρέψουμε σε αυτό που αποτελεί τα ίδια τα θεμέλια της αίσθησης ασφάλειας και δύναμής μας και να αντλήσουμε μία ακόμη φορά την δύναμη και την ζωτικότητα των δικών μας ριζών ή να εγκαθιδρύσουμε, βάσει όσων μάθαμε και βιώσαμε, μία νέα αίσθηση δύναμης και εσωτερικής ασφάλειας.

Και στις δύο εναλλακτικές προσπαθούμε να αξιολογήσουμε ότι έχουμε ανακαλύψει. Να βρούμε που ταιριάζει, να το «τοποθετήσουμε» σε σχέση με κάτι που θεωρούμε ορθό, στέρεο και σταθερό. Μπορούμε να το κάνουμε είτε με μάλλον αυτόματο και ενστικτώδη τρόπο, συγκρίνοντας τα νέα γεγονότα με αυτά που θεωρούσαμε δεδομένο ότι ήταν αληθινά και αξιόλογα στο σπίτι και την παιδική μας ηλικία. Μπορεί όμως και να έχουμε δει τις ιδέες που έχουμε για τις αξίες, την αίσθηση της αρέσκειας και απαρέσκειας μας, να διευρύνεται ή να αλλάζει τόσο λόγω αυτών που βιώσαμε μακριά από το σπίτι, ώστε να μη θέλουμε πλέον να κρίνουμε σύμφωνα με ότι μας έλεγε η προγονική μας παράδοση ότι ήταν σωστό ή λάθος.

Καθώς χρησιμοποιώ την λέξη «σπίτι», δεν εννοώ μόνο το φυσικό ή μόνο το πατρικό στοιχείο του συνήθους σπιτιού. Αναφέρομαι σε οτιδήποτε μας έδωσε το πρώτο αίσθημα σταθερότητας, το αίσθημα ότι «ανήκουμε» σε κάτι θεμελιώδες και ζωτικό, κάτι με παρελθόν και μέλλον, κάτι που έχει ρίζες και επιπλέον αποτελεί για μας ζωοδότρα ρίζα. Κάθε άτομο έχει ανάγκη αυτό το αίσθημα σταθερότητας. Κανένας δεν μπορεί να καταλάβει πραγματικά ή να προσδώσει αξία σε πολλά περιστατικά που συμβαίνουν γύρω του και στις ποικίλες συναντήσεις με ανθρώπους που έρχονται και παρέρχονται, εκτός κι αν αναφερθεί σε κάτι που είναι σταθερό, ένα νοητικά σημαντικό και συναισθηματικά ικανοποιητικό "πλαίσιο αναφοράς". Το ερώτημα είναι: Που το βρίσκουμε;

Είναι προφανές ότι ειδικά σήμερα, το πατρικό σπίτι και όλα όσα πάνε με αυτό, δεν παρέχουν πάντα στον έφηβο ένα σταθερό "πλαίσιο αναφοράς". Το σπίτι μπορεί να μαστίζεται από διαμάχες, να έχει διαλυθεί από διαζύγιο. Αυτά που διδάσκονται στο Κατηχητικό ή παρουσιάζονται στα προγράμματα της τηλεόρασης μπορεί να αποκαρδιώνουν και να μπερδεύουν το ευαίσθητο παιδί που ίσως έρθει σε επαφή με αντιτιθέμενες απόψεις μέσω βιβλίων ή μέσω φίλων. Για αυτό το λόγο, το νεαρό άτομο μπορεί είτε να αρνηθεί να αποδεχτεί ολοκληρωτικά τις "ρίζες" που του παρέχει το σπίτι του ή να ανακαλύψει σύντομα ότι δεν υπάρχουν ζωοδότρες ρίζες ούτε σταθερότητα στο σπίτι του.

Τότε βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Δεν μπορεί να αντιπαραθέσει την γνώση που απόκτησε και τις εμπειρίες που βιώνει (καθώς κινείται στην κοινότητα του, το χωριό ή την πόλη του) με τίποτα αξιόπιστο, βασικό και ασφαλές. Τα πάντα αλλάζουν και έχουν διακυμάνσεις. Δεν υπάρχει τίποτα αξιόπιστο και μόνιμο, ούτε καν σχετικά, τίποτα στο οποίο να μπορεί να επιστρέψει όταν χρειάζεται να αξιολογήσει και να κατανοήσει νέες εμπειρίες.

Όταν συμβεί αυτό, ο νέος πρέπει να βρει την σταθερότητα κάπου πέρα από το σύνηθες σπίτι ή ακόμη και πέρα από την κοινωνική του παράδοση, ηθική ή θρησκεία. Στην ουσία δεν υπάρχει κάποιο άλλο μέρος να ψάξει εκτός από μέσα του. Αλλά πριν φτάσει να συνειδητοποιήσει τις πλήρεις επιπτώσεις του τι σημαίνει αυτό, πρέπει συνήθως να διέρθει πολλές κρίσεις κατά την διάρκεια των οποίων θα συνειδητοποιεί ότι οποιοδήποτε υποκατάστατο «σπίτι» έχει προσπαθήσει να υιοθετήσει με λαχτάρα, αποδεικνύεται ανεπαρκές.

Πως μπορεί να βρει καθοδήγηση σε αυτή την αναζήτηση της φευγαλέας κι όμως τόσο απαραίτητης σταθερότητας; Αυτή είναι η ερώτηση που κάνει σήμερα στους ψυχολόγους ένας πελώριος αριθμός νέων και υποτιθέμενα ωρίμων ανθρώπων, επειδή οι λύσεις που είχαν παρουσιάσει οι παλαιότεροι φιλόσοφοι και θρησκευτικοί δάσκαλοι και που συνεχίζουν να παρουσιάζουν, φαίνονται αναποτελεσματικές ή στερούνται σε δύναμη της πειθούς και ριζική ζωτικότητα. Παρομοίως όμως και οι περισσότεροι ψυχολόγοι δεν έχουν καμία αληθινή λύση να προσφέρουν, γιατί έχουν μόνο την δυνατότητα να υποδείξουν στους μπερδεμένους και ενοχλημένους άνδρες και γυναίκες της εποχής μας τον δρόμο της συμμόρφωσης. «Συμμορφώσου. Έσω προσαρμοσμένος και όλα θα πάνε καλά». Αλήθεια, θα πάνε καλά; Είναι άλλο ένα κατασταλτικό για να καλμάρει την αναστάτωση των ξεριζωμένων ανδρών και γυναικών των πόλεών μας σε σημείο που να μην προξενούν πολύ κακό στον εαυτό τους και την κοινωνία; Μπορεί να είναι όλα εντάξει πριν ο άνθρωπος βρει μία νέα ποιότητα σταθερότητας στη ζωή του, μία εντελώς νέα προσέγγιση στο ίδιο το πρόβλημα της σταθερότητας;

Το Νόημα του Τέταρτου Οίκου

Ο συμβολισμός της αστρολογίας μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε με πολύ παραστατικό τρόπο πως γίνεται να αντικατασταθεί το είδος της ασφάλειας που παρείχαν οι προγονικές ρίζες και το «σπίτι» με ένα νέο είδος εσωτερικής σταθερότητας. Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε είναι να αναλογιστούμε προσεκτικά τι εννοείται με τον τέταρτο οίκο του πραγματικού γενεθλίου χάρτη (δηλαδή, ενός χάρτη ανεπτυγμένου για την ακριβή στιγμή και τόπο της "πρώτης πνοής").

Στα συνηθισμένα εγχειρίδια, λέγεται ότι ο τέταρτος οίκος αναφέρεται στο σπίτι, σε έναν από τους γονείς (οι γνώμες ποικίλουν για το αν είναι ο πατέρας ή η μητέρα), στην αγορά ακινήτων και στην παρούσα κατοικία, όπως επίσης και στο «τέλος των πραγμάτων», το οποίο μπορεί φυσικά να σημαίνει την επιστροφή στο χώμα από το οποίο προήλθαμε, όπως λέγεται στο τρίτο κεφάλαιο της Γένεσης. Ο τέταρτος οίκος όμως έχει ένα ακόμη βαθύτερο και βασικότερο νόημα από απόψεως της βασικής εμπειρίας του ξεχωριστού ατόμου που είναι σε θέση να χειραφετηθεί.

Το βασικό νόημα του τετάρτου οίκου συγκαλύπτεται από το γεγονός ότι οι περισσότεροι αστρολόγοι ακόμη νομίζουν ότι οι ακμές (ή αρχές) των δώδεκα αστρολογικών οίκων λαμβάνουν χώρα στο ζωδιακό. Ένας πραγματικά σύγχρονος αστρολόγος θα έπρεπε να κατανοήσει ότι αυτό που κάνει τους οίκους τόσο σημαντικούς, κατά την γνώμη μου μάλιστα τον σημαντικότερο παράγοντα σε ένα ψυχολογικά προσανατολισμένο είδος αστρολογίας, είναι ότι αποτελούν ίσες διαιρέσεις του χώρου που περιβάλλει τον άνθρωπο καθώς γεννιέται και ζει στην επιφάνεια της γης. Οι δώδεκα οίκοι αποτελούν το βασικό πλαίσιο αναφοράς της ατομικής ανθρώπινης εμπειρίας. Είναι δώδεκα βασικά «πεδία εμπειρίας» περνώντας μέσα από τα οποία, ο άνθρωπος φτάνει (ή θα έπρεπε να φτάνει!) στην ωριμότητα ως ξεχωριστό άτομο. Συμβολίζουν τον κόσμο μας στο σύνολο του.

Αυτός ο κόσμος ξεκινά στην επιφάνεια της υδρογείου. Ο «γενέθλιος ορίζοντας» ενός γενεθλίου χάρτη (η γραμμή από τον πραγματικό ωροσκόπο μέχρι το κατερχόμενο ή ακμή του εβδόμου οίκου) αποτελεί αναπαράσταση της επιφάνειας της γης στην οποία ο άνθρωπος αναπνέει (πρώτος οίκος) και έρχεται σε επαφή με ότι ζει μαζί του σε αυτή την επιφάνεια (έβδομος οίκος). Αυτός ο «γενέθλιος ορίζοντας», όσον αφορά την προσωπική καθημερινή εμπειρία του ανθρώπου, είναι η οριζόντια γραμμή την οποία ακολουθεί καθώς ξαπλώνει και κοιμάται. Ο μεσημβρινός (η γραμμή που σημειώνουν οι αρχές του τετάρτου και δεκάτου οίκου του αστρολογικού χάρτη) αναπαριστά την κάθετη γραμμή με την οποία ο άνθρωπος ευθυγραμμίζεται καθώς στέκεται όρθιος, διεκδικώντας την ατομικότητα του, την καθετότητα της ύπαρξης του, το πλήρες παράστημά του ως "Εγώ είμαι".

Αυτή η κατακόρυφος ή «νήμα της στάθμης», φτάνει μέχρι το ζενίθ προς τα πάνω και μέχρι το ναδίρ προς τα κάτω, του χώρου που περιβάλλει τον άνθρωπο στην επιφάνεια της υδρογείου. Στο ζενίθ βλέπουμε τα αστέρια αν είναι νύχτα ή αν μπορούμε να τα διακρίνουμε μέσα από το εκτυφλωτικό φως του Ηλίου. Αλλά αν δοκιμάσουμε να κοιτάξουμε στο ναδίρ, αρχικά θα συναντήσουμε μόνο υλική υπόσταση, δηλαδή το έδαφος πάνω στο οποίο στεκόμαστε. Το πρώτο και προφανές νόημα του ναδίρ και του τετάρτου οίκου είναι για αυτό το λόγο, το έδαφος πάνω στο οποίο στεκόμαστε και δημιουργούμε. Ο τέταρτος οίκος, είναι το "στέρεο έδαφος", ο χώρος των "ριζών της ζωής" μας, των "θεμελίων" οποιουδήποτε πράγματος χτίσουμε ως άτομο που αναζητά να χειραφετήσει το δικό του "Εγώ είμαι" με σταθερό και σχετικά μόνιμο τρόπο.

Εδώ συναντάμε μία ακολουθία σημαντικών ιδεών:

(1) Στεκόμαστε στο έδαφος καθώς προσδιορίζουμε το παράστημά μας, καθώς βαδίζουμε προς ότι χρειάζεται για την εκπλήρωση των βασικών μας αναγκών ή την αποφυγή επικινδύνων επαφών.
(2) Αν θεωρήσουμε τον εαυτό μας μέρος μίας μεγαλύτερης κοινότητας, μέλος μίας συγκεκριμένης κοινωνίας, πολιτισμού και προγονικής γραμμής, βρίσκουμε τον εαυτό μας ριζωμένο στην φυσική ουσία και το «χώμα» μίας συλλογικότητας ανθρωπίνων όντων. Μάλιστα, συχνά δεν έχουμε καν αναδυθεί πλήρως ως αληθινά «άτομα» από τα ψυχικά περιβλήματα (ή «μήτρες») της μητέρας μας, της παράδοσής μας, της Εκκλησίας ή του Κόμματός μας. Δηλαδή, όλων όσων έχουν προσδιορίσει για εμάς από την στιγμή της γέννησής μας, τον θεμελιώδη τρόπο με τον οποίο θα έπρεπε να αντιμετωπίζουμε τον κόσμο και να προσαρμόζουμε τον εαυτό μας στις πιέσεις (την "βαρυτική γραμμή") της κοινωνίας μας.
(3) Καθώς έρχεται η στιγμή να ακολουθήσουμε το παράδειγμα των πρεσβυτέρων μας και καθώς ενηλικιωνόμαστε ως (υποτιθέμενα) ώριμη προσωπικότητα, παντρευόμαστε και σκεφτόμαστε να δημιουργήσουμε ένα είδος σπιτιού για τον εαυτό μας, ασχέτως αν αυτό θα σημαίνει μία κατοικία που θα μας ανήκει. Τότε υιοθετούμε στην κοινωνία μας την στάση του δημιουργού ενός σπιτιού. Αν πρόκειται να πετύχουμε πρέπει πριν από οτιδήποτε άλλο να χτίσουμε σταθερές βάσεις. Αυτές οι «βάσεις» μπορεί να είναι πολύ περισσότερο ψυχολογικές από ότι ουσιαστικά φτιαγμένες από πέτρα. Αλλά για να τις δημιουργήσουμε χρειάζεται, συμβολικά, να σκάψουμε βαθιά στην γη μας. Πρέπει να το κάνουμε ώστε να φτάσουμε την σταθερότητα ενός λίθινου υπόβαθρου.

Οι περισσότεροι άνθρωποι ονειρεύονται να πάνε ως εκεί, όσον αφορά τις εμπειρίες "τετάρτου οίκου" τους. Όμως το έδαφος μπορεί να σειστεί κάτω από τα πόδια σας. Μπορεί να εκριζωθείτε από πολέμους, από αναγκαίες αλλαγές επαγγέλματος, από ξαφνική απώλεια ή συγκρούσεις με τους γείτονές σας. Το σπίτι που θα χτίσετε μπορεί να σας το πάρει η κοινωνία ή οι φυσικές καταστροφές, όσο σίγουρα κι αν φαίνεται να έχουν χτιστεί τα θεμέλια του στον "βράχο" της πίστης, της παράδοσης και της ηθικής. Που θα βρεθείτε τότε; Που θα σταθείτε; Πως θα μπορέσετε να σταθείτε όρθιος και να πείτε: «Εγώ είμαι και αυτός είναι ο κόσμος μου, η βεβαιότητά μου».

Η απάντηση είναι ότι μπορείτε να σκάψετε βαθύτερα στην γη μέχρι (συμβολικά μιλώντας βέβαια) να φτάσετε στο κέντρο της. Όταν «φτάσετε στο κέντρο», θα βρείτε ότι έχετε φτάσει στο δικό σας κέντρο. Έχετε γίνει ένα «παγκόσμιο» ον. Είστε τώρα όπως ένας πλανήτης που κινείται στον κοσμικό χώρο, περιστρεφόμενος γύρω από έναν ήλιο στην συντροφιά άλλων πλανητών. Έχετε γίνει πολίτης μίας ουράνιας κοινωνίας. Βρίσκεστε στο βασίλειο των ουρανών και το βασίλειο των ουρανών βρίσκεται εντός σας, στο ίδιο το κέντρο της ολοκληρωμένης και παγκόσμιας προσωπικότητάς σας.
Αυτή την αλλαγή από τα "θεμέλια" στο "κέντρο" υπονοούσα λίγο πριν. Είναι μία αλλαγή ουσίας της ποιότητας της συνειδητότητας και των συναισθημάτων, μία θεμελιώδης αλλαγή στην προσέγγιση ενός ατόμου προς το πρόβλημα της ανεύρεσης ενός είδους σταθερότητας και μονιμότητας που δεν μπορεί να καταστραφεί από τίποτα, ούτε ακόμη, εν καιρώ, και από τον ίδιο τον θάνατο, φτάνει η αλλαγή να είναι αρκετά δραστική. Παρ' όλα αυτά απαιτούνται πολλά από το ανθρώπινο όν πριν μπορέσει να συμβεί αυτή η αλλαγή. Αν κάποιος είναι απασχολημένος με τον να κινείται τριγύρω και να αναζητά ένα ολοένα και ευρύτερο πεδίο δράσης στην επιφάνεια της γης ή αν κάποιος είναι βέβαιος ότι ο μόνος τρόπος να πετύχει την σταθερότητα είναι να χτίσει βαριά θεμέλια από "πέτρες" (δηλ. από αρχαία δόγματα και καθιερωμένες παραδόσεις της κοινωνίας του), τότε δεν θα φτάσει ποτέ στο "κέντρο". Στην πλειονότητα των περιπτώσεων όμως, καλύτερα να μην επιχειρηθεί κάτι τέτοιο αν δεν υπάρχει ισχυρή αποφασιστικότητα και έντονη πίστη και αν το καθετί άλλο δεν έχει αποδειχθεί μη ικανοποιητικό και κενό.

Παρ' όλα αυτά, έρχεται συχνά ένας καιρός που πρέπει να επιλέξουμε τι ψάχνουμε αληθινά και τι επιθυμούμε να φτάσουμε. Την απόφαση θα την πάρει η δύναμη της επιθυμίας μας, γιατί κάθε άνθρωπος επιλέγει αυτό που επιθυμεί περισσότερο, αυτό για το οποίο αισθάνεται την μεγαλύτερη ανυπομονησία, αυτό που πιστεύει απόλυτα. Καμία επιλογή από μόνη της δεν είναι λάθος. Κανείς δεν είναι εξοχότερος από οποιονδήποτε άλλον. Αυτό που μετράει είναι απλά εάν είναι επιλογή σας ή όχι, αν είναι η σωστή επιλογή για εσάς αυτή την συγκεκριμένη στιγμή της εξέλιξής σας.

Η διαδικασία προσέγγισης του κέντρου της παγκόσμιας ύπαρξής σας είναι πολύ δύσκολη και επίπονη. Μπορεί κάποιος να σκεφτεί σαν κόμικς, τον αγώνα που χρειάζεται να κάνει ένα δέντρο για να στείλει την κεντρική του ρίζα κατευθείαν προς τα κάτω, μέσα από βράχους και λάσπη, προς το κέντρο της γης, τον αγώνα ενός άνδρα που αναζητά να ανοίξει μία πετρελαιοπηγή σε μεγάλο βάθος. Σε τέτοιου είδους εικονογραφήσεις ή παρόμοιες, το πρόβλημα είναι να αντληθεί μία ουσία η οποία βρίσκεται βαθιά κάτω από την επιφάνεια, το νερό ή το πετρέλαιο. Ο άνθρωπος που αναζητά την σταθερότητα στο κέντρο της ύπαρξής του δεν μπορεί να παρεκκλίνει από τον σκοπό του ότι πόρους κι ότι πλούτο κι αν συναντήσει καθοδόν. Δεν πρέπει να σταματήσει πριν φτάσει στο κέντρο.

Καθώς πηγαίνει ολοένα και βαθύτερα, η πίεση και η αντίσταση των υλικών της γης γίνεται μεγαλύτερη, η θερμότητα πνιγηρότερη. Αλλά αν επιμένει και δεν παρασυρθεί ούτε από την έξαψη του κόσμου στην επιφάνεια της γης, ούτε από οποιαδήποτε πλούτη μπορεί να αντλήσει καθώς σκάβει και αν η δύναμή του αντέξει και δεν χάσει την πίστη και το κουράγιο του, κάποια μέρα το άτομο θα φτάσει στο στόχο του. Εκεί θα δει ότι στο κέντρο, η βαρύτητα παύει να υπάρχει. Δεν υπάρχει βάρος. Κάθε «φορτίο είναι ελαφρύ» όπως είπε ο Χριστός. Στο κέντρο τα πάντα είναι σε τέλεια ισορροπία, μπορεί κανείς να κινηθεί προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, κάθε κατεύθυνση είναι η κατακόρυφος. Κάθε κατεύθυνση ακτινοβολεί από τον δημιουργικό εαυτό.

Η σταθερότητα είναι τέλεια. Πρόκειται όμως για σταθερότητα που μας φέρνει σε μία νέα και μεγαλύτερη σφαίρα ύπαρξης όπου ανακύπτουν πολλά καινούρια και μεγαλύτερα προβλήματα. Όταν κάποιος φτάσει στο παγκόσμιο κέντρο του, αρχίζει να λειτουργεί με την δυναμική, δημιουργική έννοια.

Αυτό που καθιστά την κίνηση των πλανητών και των άστρων τόσο σταθερή στην τροχιά της είναι ότι συνεχίζουν να κινούνται. Αν σταματούσαν για μια στιγμή, τα πάντα θα εκρήγνυνται και θα αποσυνθέτονταν. Η σταθερότητα των λίθινων θεμελίων είναι ένα στατικό είδος σταθερότητας. Η σταθερότητα στην οποία φτάνει κανείς στο κέντρο του εαυτού του είναι έντονα δυναμικού τύπου. Αν δεν είναι δυναμική, τότε δεν είναι το πραγματικό κέντρο. Αν η διαδικασία, συχνά τραγική, δεν είναι δυναμική τότε και πάλι, μπορεί κανείς να είναι βέβαιος ότι αυτό που έχει φτάσει δεν είναι το πραγματικό κέντρο.

Εν πάση περιπτώσει, κάθε εμπειρία που συναντά το άτομο στην αναζήτηση της σταθερότητας και μίας ασφαλούς βάσης ή ενός κέντρου επιχειρήσεων, μπορεί να αναφερθεί από αστρολογικής απόψεως στον τέταρτο οίκο του γενεθλίου χάρτη αυτού του ατόμου. Προφανώς, αυτό που θα δείξει ένας τέτοιος τέταρτος οίκος μπορεί στην καλύτερη περίπτωση να είναι μία πολύ γενική ένδειξη του είδους των εμπειριών που μπορεί να αναμένονται σε μία τέτοια αναζήτηση. Ακόμη κι έτσι όμως, η μελέτη του γενεθλίου τέταρτου οίκου και των πλανητών (και άλλων παραγόντων) που μπορεί να βρίσκονται στον οίκο θα έπρεπε να αποφέρει πλούσια αποτελέσματα αν γίνει με τον σωστό τρόπο.

Η Σημασία της Ακμής του Τέταρτου Οίκου

Ο πρώτος και βασικότερος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι το σημείο ναδίρ του χάρτη: η ακμή του τετάρτου οίκου. Το ζώδιο στην ακμή και αν κάποιος είναι βέβαιος για αυτή, η ακριβής μοίρα του σημείου ναδίρ, λένε μία βασική ιστορία. Από αυτά μπορούμε να συνάγουμε ποιος θα τείνει να είναι ο χαρακτηριστικός τρόπος με τον οποίο το άτομο θα προσεγγίζει το πρόβλημα της σταθερότητας και της προσωπικής ολοκλήρωσης, ως αποτέλεσμα της εμπειρίας του. Η ζωδιακή μοίρα του γενεθλίου σημείου ναδίρ υποδεικνύει το μονοπάτι προς το κέντρο της ύπαρξης κάποιου επειδή ακολουθεί την βαρυτική γραμμή η οποία περνά από την κεφαλή, την κατακόρυφη σπονδυλική στήλη και τα πόδια. Αρχικά κάποιος συναντά το κέντρο της γης, μετά τους αντίποδες της γενέτειρας και τελικά των ουρανό των αντιπόδων, ένα συγκεκριμένου σημείο του οποίου το ζωδιακό πλάτος είναι αυτό της ακμής του τετάρτου οίκου.

Είτε φτάσει κανείς ποτέ στο είδος της σταθερότητας που συναντάται στο πυρήνα της εσώτερης οντότητας του, είτε κάποιος είναι ικανοποιημένος με το να βρει τουλάχιστον μια προσωρινή σταθερότητα και μια βάση επιχειρήσεων στα στερεά, συμπαγή θεμέλια ακριβώς κάτω από το επίπεδο του εδάφους, η ακμή του τετάρτου οίκου δείχνει τον δρόμο που το πεπρωμένο, η ο Θεός, έχει προετοιμάσει για εσάς. Δεν λέει πόσο μακριά θα πάτε και τι θα σας ικανοποιήσει, αλλά δείχνει τον τρόπο με τον οποίο θα χρειαστεί να προσεγγίσετε το πρόβλημα σαν αποτέλεσμα των εμπειριών της ζωής σας από την γέννηση.

Σε αυτό το πεδίο εμπειρίας του τετάρτου οίκου, αντιμετωπίζει κανείς πιο οικεία ζητήματα την στιγμή που επιχειρεί κανείς να πάει πέρα από την μέριμνα του σπιτιού, της ακίνητης περιουσίας κτλ. Έτσι, τα παραδείγματα από τις ζωές των διασήμων δεν οδηγούν πάντα σε προφανή αποτελέσματα. Αυτό είναι το πεδίο της «ψυχολογίας του βάθους», με την αληθέστερη σημασία του όρου. Εκεί θεωρείται κανείς σε ένα επίπεδο που συνήθως θέλει να κρύψει από τους άλλους, όσο περισσότερο ισχύει αυτό, τόσο περισσότερο πρόκειται για δημόσια προσωπικότητα. Η μελέτη όμως του τέταρτου οίκου είναι για αυτό το λόγο, μία εξαιρετικά συναρπαστική μελέτη σε οποιαδήποτε ψυχολογικά προσανατολισμένη προσέγγιση της αστρολογίας.

Επιπλέον θα ικανοποιούσε μία πολύ μεγάλη ανάγκη σήμερα, γιατί οι σύγχρονοι άντρες και γυναίκες γίνονται ολοένα και πιο ανασφαλείς καθώς τα αρχαία θεμέλια πάνω στα οποία χτίστηκε ο πολιτισμός μας φαίνεται να καταρρέουν ή δυστυχώς να χρειάζονται βασικές επισκευές. Λόγω ανασφάλειας και αβέβαιων συνθηκών, τα εκριζωμένα άτομά μας χάνουν ολοένα και περισσότερο κάθε αίσθηση πραγματικής και μόνιμης αξίας. Για αυτό το λόγο, θα έπρεπε να γίνει κάθε προσπάθεια να βοηθηθούν οι άνθρωποι να φτάσουν στο κέντρο τους προσεγγίζοντας με νέο τρόπο το πρόβλημα του πώς να βρουν μια σταθερή βάση από την οποία να αρχίσουν να δρουν ως δυναμικά και δημιουργικά άτομα.

Πρώτη Δημοσίευση, 1952.
Πνευματική Ιδιοκτησία
© 2007, Michael R. Meyer. Με την Επιφύλαξη Όλων των Δικαιωμάτων.
Πνευματική Ιδιοκτησία Ελληνικών Μεταφράσεων © 2007, Ελίνα Τσαβδάρη.
Με την Επιφύλαξη Όλων των Δικαιωμάτων.


Αν θες να σπουδάσεις αστρολογία κοντά μου από όπου κι αν βρίσκεσαι, μπες στη σελίδα μου πατώντας στο όνομα της Σχολής μου: Uranognosia

Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011

Προβλήματα Που Αντιμετωπίζουμε Όλοι - Πέμπτος Οίκος

Το παρακάτω κείμενο είναι μετάφραση στα Ελληνικά από την σειρά άρθρων "Problems We All Face", του Dane Rudhyar. Το πρωτότυπο κείμενο μπορείτε να το βρείτε στο www.khaldea.com
Η μετάφραση έχει γίνει από τη φίλη και πολύ καλή μου μαθήτρια Ελίνα Τσαβδάρη. Τα άρθρα για όλους τους οίκους είναι ήδη αναρτημένα εδώ


Olive Trees with Yellow Sky and Sun, Van Gogh

Πέμπτος Οίκος
Το Αληθινό Μονοπάτι της Αυτοέκφρασής Σας
Dane Rudhyar

Όταν ένας αστρολόγος που ακολουθεί την συνήθη πρακτική, κοιτά έναν γενέθλιο χάρτη, λέει ή γράφει στον πελάτη του: "Επειδή ο Ήλιος ή η Σελήνη βρίσκεται στο ένα ή το άλλο ζώδιο ή οίκο, επειδή αυτός κι εκείνος ο πλανήτης, σχηματίζουν τη μία ή την άλλη όψη, είστε αυτός ο τύπος ανθρώπου". Κάνοντας το αυτό, ο αστρολόγος διαβάζει στον χάρτη έναν αριθμό χαρακτηριστικών που απεικονίζουν τι είναι το άτομο.

 Σε αυτά τα άρθρα, υιοθετώ μία αρκετά διαφορετική προσέγγιση της εξέτασης του γενεθλίου χάρτη, επειδή επιθυμώ να σας βοηθήσω να βρείτε μέσω του γενεθλίου χάρτη σας τον καλύτερο τρόπο για να γίνετε αυτό για το οποίο προορίζεστε. Με άλλα λόγιο, υποθέτω ότι ο γενέθλιος χάρτης σας σαν σύνολο, λέει πως πρέπει να εξελιχτείτε ως άτομο κι ως εκ τούτου τον σκοπό της ύπαρξής σας στην γη. Ο χάρτης δεν περιγράφει αρχικά τι είστε, αλλά υποδεικνύει τη λύση στα βασικά σας προβλήματα. Δείχνει τι χρειάζεστε, λέγοντας δε «εσείς», εννοώ εδώ εσάς σαν ατομικό εαυτό, όχι σαν το συνονθύλευμα φυσικών και φυσιολογικών τάσεων που έχετε κληρονομήσει από προγόνους και κοινωνία. Εσείς, ως ατομικός εαυτός, προορίζεστε να χρησιμοποιήσετε αυτές τις κληροδοτημένες τάσεις. Γεννιέστε σε συγκεκριμένη οικογένεια και έθνος, ενώ από την γέννησή σας υποβάλλεστε στον αντίκτυπο συγκεκριμένης κοινωνικής, θρησκευτικής και πολιτισμικής παράδοσης, γιατί αυτή η κληρονομία και το πρώιμο κοινωνικό περιβάλλον είναι απαραίτητα για να διαμορφώσετε ορισμένες ικανότητες ή δυνάμεις και να κατορθώσετε ορισμένα πράγματα. Η γέννηση σας σε συγκεκριμένο τόπο, χρόνο και οικογένεια έχει ένα σκοπό. Από την άποψη του αληθινού σας εαυτού, τίποτα στον κόσμο, υγείας, πλούτου, αγάπης και επιτυχίας συμπεριλαμβανομένων, δεν σημαίνει και πολλά, εκτός κι αν μπορείτε να πραγματοποιήσετε, να κατανοήσετε και να εργαστείτε συνειδητά γιατον παραπάνω σκοπό. Όλα αυτά τα πράγματα αποκτούν νόημα βάσει αυτού του σκοπού: δηλαδή, βάσει του ατομικού εαυτού σας.

Για αυτό το λόγο, ο γενέθλιος χάρτης σας θα έπρεπε να θεωρείται ένας γενικός τύπος που σας λέει τον καλύτερο τρόπο για να χρησιμοποιήσετε τις ενέργειες της ανθρώπινης φύσης που έχετε κληρονομήσει.

Αυτή την ανθρώπινη φύση την κληρονομήσατε την στιγμή της πρώτης πνοής, όταν αρχίσατε να επιβάλλεστε ως ανεξάρτητος εαυτός, ικανός να ελέγξει (πολύ λίγο αρχικά και σταδιακά ολοένα και περισσότερο) ένα ανθρώπινο σώμα και όλα όσα πηγαίνουν με αυτό.

Στη συνέχεια ανακαλύψατε, μέσω των συνεχών προσπαθειών σας να χρησιμοποιήσετε το σώμα σας και τα όργανά του και μέσω των αντιδράσεων του περιβάλλοντός σας στις πράξεις σας, περί τίνος επρόκειτο αυτή η ανθρώπινη φύση την οποία έπρεπε να θέσετε υπό έλεγχο. Αυτό οδήγησε σταδιακά, κατά τα χρόνια της παιδικής ηλικίας και της νεότητας, στην διαμόρφωση της προσωπικότητάς σας. Γίνατε ένα ξεχωριστό άτομο, με χαρακτηριστικές ιδιότητες και ικανότητες.

Στους περισσότερους ανθρώπους φαίνεται πολύ εύκολο να πουν, "Είμαι ο Πήτερ ή η Τζέιν", ή όποιο είναι το όνομά τους. Αν όμως ρωτήσετε τα μέλη μιας ομάδας σε ένα σχολείο ή μια συνάντηση, να σηκωθούν μπροστά σε όλους και να πουν απλά και με σιγουριά, «Είμαι ο Πήτερ», μπορεί να εκπλαγείτε από τα αποτελέσματα. Πολλοί, είτε έφηβοι, είτε ενήλικες, όταν βρεθούν στο κέντρο της προσοχής, τραυλίζουν, αισθάνονται υπερβολική ντροπή, ψελλίζουν το όνομα τους, χαχανίζουν ή σου πετούν το όνομά τους λες και θέλουν να σε χτυπήσουν με αυτό.

Γνωρίζουν βέβαια πολύ καλά ότι είναι ο Πήτερ ή η Τζέιν, αλλά ειδικά αν βρεθούν προ εκπλήξεως και αντιμέτωποι με θεατές, τους γίνεται πάρα πολύ δύσκολο να κάνουν μία σαφή, κατηγορηματική, ορισμένη και κενή συναισθήματος δήλωση. Ο τρόπος που λένε «Είμαι ο Πήτερ ή η Τζέιν», ο τόνος της φωνής τους, ο τρόπος που κρατούν τα χέρια ή τα πόδια τους, η έκφραση των ματιών τους, θα αποκαλύψουν πάρα πολλά για τις ψυχολογικές ιδιομορφίες της προσωπικότητάς τους.

Δεν αρκεί να αισθάνεται κανείς εντός του ή σε σχέση με τα πρόσωπα του στενού του οικογενειακού περιβάλλοντος, ότι "Είμαι το ένα ή το άλλο άτομο". Αυτό που είναι το άτομο, πρέπει να εξωτερικοποιηθεί και να παρουσιαστεί στους άλλους. Πρέπει να σταθεί στα πόδια του και να προκαλέσει τον αντίκτυπο του στον εξωτερικό κόσμο της κοινωνίας. «Είμαι ο Πήτερ». «Είμαι η Τζέιν». Αυτό πρέπει να γνωστοποιηθεί και να βιωθεί από άλλα άτομα, από πιθανούς φίλους ή εχθρούς, εραστές ή αγνώστους.

Πρέπει να δηλώσετε τι είστε και κυρίως, ποιός είστε, γιατί τον κόσμο δεν τον κερδίζετε τόσο με το "τι" αλλά με το "ποιός". Ο τρόπος με τον οποίο αποδεσμεύετε την δύναμη της προσωπικότητας σας είναι αυτό που θα σας "πουλήσει" στον κόσμο, θα κάνει τους άλλους να σας χαμογελάσουν ή να σας αποφύγουν, να σας μισήσουν ή να σας φοβηθούν.

«Ποιος είσαι»; Ρωτάει ο κόσμος. Θα απαντήσετε σε αυτή την ερώτηση όχι μόνο λέγοντας το όνομά σας, αλλά και με το ανάστημά σας και την προσωπική σας συμπεριφορά, συμπεριλαμβανομένης της στάσης σας και όλων των συνηθισμένων σας ιδιομορφιών. Το συνεχώς επαναλαμβανόμενο πρόβλημά σας είναι πώς να απαντήσετε έτσι ώστε να μπορέσετε να φερθείτε ως το ξεχωριστό εγώ που είστε και να εκπληρώσετε τον σκοπό της ζωής σας στη γη χωρίς να βλάψετε τους άλλους ή τον εαυτό σας.

Αποτελεί καθημερινό πρόβλημα, γιατί δεν μπορείτε ποτέ να είστε σίγουροι ποιόν θα συναντήσετε ή τι καινούριες και απροσδόκητες καταστάσεις θα απαιτήσουν μία δήλωση του εαυτού σας και του σκοπού σας. Όντως πολλοί, όταν συμβεί αυτό, βρίσκονται άνευ διακριτού εαυτού και καθορισμένου ή πειστικού σκοπού. Οι άνθρωποι θα σας πούνε ότι πρέπει «να εκφραστούν». Αν όμως τους φέρετε ξαφνικά αντιμέτωπους με την πρόκληση του να δηλώσουν απλά και ξεκάθαρα ποιός είναι ο εαυτός που χρειάζεται έκφραση και για ποιό λόγο, θα δείτε ότι πολύ συχνά η απάντηση που δίνουν είναι είτε πολύ ασαφής, είτε στερείται ιδιαίτερου χαρακτήρα ή δίνεται χωρίς πραγματική αποφασιστικότητα.

Φυσικά υπάρχουν σχολές και μέθοδοι εκπαίδευσης, σχεδιασμένες για να σας δώσουν τη βεβαιότητα του είδους που επιδεικνύεται από τους σκληροπυρηνικούς πωλητές ή τους πολιτικούς με τα πλατειά χαμόγελα που φιλάνε μωρά! Αυτές οι τυποποιημένες τεχνικές αυτοπροβολής δεν ξεγελούν κανέναν ωστόσο. Δεν προβάλλουν τον πραγματικό εαυτό παρά μόνο μία μάσκα βεβαιότητας που εκπονεί κραυγαλέες δηλώσεις, πίσω από τις οποίες βρίσκεται φυλακισμένη, υποσιτισμένη και αδύναμη η ατομική ανθρώπινη ψυχή.

Το να συμπεριφέρεστε σαν το άτομο που είστε αληθινά, θα έπρεπε να είναι η ουσία της ζωής σε μία πραγματικά δημοκρατική κοινωνία. Να το καθίσταται δυνατό για εσάς ή μάλλον να είναι αναμενόμενο από εσάς, αυτός είναι ο μοναδικός σκοπός της δημοκρατίας, αν και συχνά ένας ξεχασμένος σκοπός! Κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι έχετε εδραιώσει την προσωπικότητά σας στο έδαφος που εσείς επίτηδες επιλέξατε σαν άτομο. Ότι έχετε βρει το πραγματικό σας σπίτι. Και έχοντας το βρει, μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε σαν βάση επιχειρήσεων, να δράσετε ως αυτό που είστε και μετά να αποσυρθείτε κατά βούληση και να ανακτήσετε την δύναμή σας και να δράσετε εκ νέου στην κοινότητά σας. Έτσι, οι άνθρωποι θα σας γνωρίζουν όπως είστε. Θα σας βιώσουν στις και μέσω των πράξεων και των δημιουργημάτων σας, τα οποία θα είναι η αληθινή εξωτερίκευση του ατομικού εαυτού σας και η αποδέσμευση της χαρακτηριστικής σας ορμής και δύναμης.

Όμως, αυτό δεν είναι όλο. Καθώς αποδεσμεύετε τις ενέργειες σας, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι μία εποικοδομητική, δημιουργική δραστηριότητα ή μπορεί και η καταστροφή. Μπορεί να σημαίνει ελευθερία και ανάπτυξη ή υποδούλωση και αρρώστια, για άλλους και για τον εαυτό σας επίσης. Δεν αρκεί να θέλετε να πράξετε ως το άτομο που είστε. Πρέπει να διαποτίσετε τις πράξεις σας με την ποιότητα της αβλάβειας. Αβλάβεια σημαίνει μη βία. Είναι η ουσία της ειρήνης και της αληθινής αγάπης που δεν είναι μόνο μια μορφή κτητικότητας και εν φόβω εξάρτησης. Πρέπει να εκφράσετε αυτό που είστε και να εκδηλώσετε το όραμά σας στις δημιουργίες και τα όνειρά σας. Κάνοντάς το όμως, πρέπει επίσης να προσέχετε μήπως προξενήσετε βλάβη σε άλλους και τραυματίσετε το σώμα και την ψυχή σας.

Πολλές πράξεις ατόμων που ανυπομονούν να αποδεσμεύσουν της ενέργειες τους, πληγώνουν άλλους και άμεσα ή έμμεσα και τα ίδια τα άτομα. Το εγωκεντρικό άτομο δεν αναλογίζεται τι αποτέλεσμα θα έχουν οι πράξεις του στους άλλους, φέρεται εκρηκτικά και τυφλά, υπό τον ψυχαναγκασμό αισθημάτων περηφάνειας, θυμού ή πόθου. Πέρα δε από αυτές τις "τρεις πύλες τις κολάσεως", υπάρχει ο φόβος, η ρίζα κάθε αμαρτίας και κακού. Για την ακρίβεια, δεν δρα το άτομο. Είναι οι ενέργειες της ανθρώπινης φύσης που ξεχύνονται σαν τον ατμό από μια ατμομηχανή. Με αυτό το γεγονός, φτάνουμε στον πυρήνα του προβλήματος που συζητούμε.

Όταν ένας άνθρωπος λέει, «είμαι νευριασμένος» και στη συνέχεια δρα με θυμό και κάνοντάς το, πληγώνει κάποιον και τον εαυτό του ως αντίδραση, αυτό που έχει συνήθως συμβεί είναι ότι ο θυμός έχει κεντριστεί στο μυαλό ή την ψυχή του λόγω κάποιου ενοχλητικού συμβάντος. Το συναίσθημα αυτό του θυμού προκαλεί την απελευθέρωση ισχυρών χημικών από διάφορους αδένες του σώματος (ιδιαίτερα από τα επινεφρίδια), τα οποία διαχύνονται στο αίμα και προκαλούν ένα συναίσθημα που συνοδεύεται από κάποια μυϊκή δράση, μία γροθιά που χτυπά κάτι ή κάποιον ή τα όργανα του λόγου που παράγουν προσβολές κτλ.

Συναίσθημα σημαίνει «έκλυση». Με το συναίσθημα του θυμού, εκλύεται βία από το σώμα και διασκορπίζεται ολόγυρα από το θυμωμένο άτομο. Με το συναίσθημα του πόθου, εκλύεται μία παθιασμένη λαχτάρα του σώματος και η φύση της επιθυμίας εκτείνεται για να εντοπίσει κάποιον που αναμένεται να ικανοποιήσει την λαχτάρα. Σε τέτοιες και παρόμοιες περιστάσεις συναισθηματικής έκλυσης ωστόσο, δεν εμπλέκεται συνήθως ολόκληρο το μοναδικό άτομο. Το αληθινό «εγώ» δεν δρα συνήθως ως ο εαυτός του. Είναι σαν ένας αδύναμος βασιλιάς που εξωθείται από έναν άγριο όχλο για να συγκαταθέσει σε μία δημοφιλή πράξη βίας. Ο θυμός είναι ο εξαγριωμένος όχλος. Ο όχλος ελέγχει τον βασιλιά, ο οποίος στέκεται αδύναμος ή είναι απασχολημένος με κάτι άλλο.

Ένας άνθρωπος λέει «είμαι νευριασμένος». Θα έπρεπε όμως να λέει «με κυρίευσε θυμός». Αυτός, το αληθινό «εγώ», έχει απεκδυθεί την ευθύνη λόγω μίας συναισθηματικής παρόρμησης που παράγεται από ένα ψυχαναγκαστικό αίσθημα και μία ξαφνική αποδέσμευση αδενικών ορμονών. Δεν είναι «ο κύριος του οίκου του». Δεν είναι ένα ενοποιημένο άτομο που δρα από το κέντρο και προς τα έξω. Πρόκειται για την ανθρώπινη φύση σε δράση, όχι για τον ατομικό εαυτό. Η πράξη δεν είναι αντιπροσωπευτική του "αληθούς" εαυτού και του σκοπού του εαυτού. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι επίσης αβλαβής, επειδή αυτό που συνήθως αποκαλούμε ανθρώπινη φύση, λειτουργεί ψυχαναγκαστικά βάσει ενστίκτων που δεν αναλογίζονται τίποτα αξίας πέρα από την οργανική ικανοποίηση, την αυτοάμυνα και την αυτοενίσχυση.

Αληθεύει ότι υπάρχουν άτομα που έχουν καταφέρει ισχυρή ενοποίηση και ωστόσο επίτηδες διαπράττουν καταστροφικές και επιβλαβείς για τους άλλους πράξεις. Τέτοια όμως κατά βάση κακά άτομα είναι σπανιότερα από ότι πιστεύει ο κόσμος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η βία και η βλάβη προέρχονται από προσωπικότητες που κατακυριεύονται από ψυχαναγκαστικές επιθυμίες ή φόβους, πρόκειται περί αδύναμων, εκτός ισορροπίας ατόμων. Έχουν πληγωθεί, καταπιεστεί, ανατραπεί και ο πόνος τους εξωθεί να πληγώνουν άλλους. Αυτό που τους χρειάζεται αρχικά, είναι να εργαστούν σταθερά προς την εσωτερική αρμονία και ενοποίηση και στην συνέχεια να ορίσουν σαφείς δικλείδες ασφαλείας που θα σταματούν τις ξαφνικές συναισθηματικές παρορμήσεις από το να ξεχύνονται ανεξέλεγκτα και θα τις οδηγούν σε άλλα, εποικοδομητικά κανάλια.

Ο Τέταρτος και Πέμπτος Οίκος

Αν μεταφράσουμε αυτά τα σχόλια σε αστρολογική ορολογία, θα παρατηρήσουμε ότι τα προβλήματα που εκτίθενται εδώ αφορούν κυρίως τον τέταρτο και πέμπτο οίκο του γενεθλίου χάρτη. Ο τέταρτος οίκος αντιπροσωπεύει όχι μόνο την φυσική εστία αλλά και ένα λίγο πολύ ενοποιημένο όλο που αποκαλείται "προσωπικότητα". Η προσωπικότητα είναι ο εσώτερος "οίκος" του ατομικού εαυτού. Στον τέταρτο οίκο, αυτός ο εαυτός που έχει έρθει σε εκδήλωση με την πρώτη πνοή και στον γενέθλιο πρώτο οίκο, γίνεται μία συμπαγής, οργανωμένη προσωπικότητα με κάποιου είδους ρίζες ή κέντρο ισορροπίας.

Δεν είναι πια μόνο "εγώ είμαι", αλλά "εγώ είμαι ο Πήτερ Σμιθ", διαμορφωμένος μέσω της κληρονομικότητας και του περιβάλλοντος στο οποίο μεγάλωσε.

Ο τέταρτος οίκος είναι το πεδίο των συναισθημάτων επειδή ένας άνθρωπος αισθάνεται ανάλογα με το είδος της προσωπικότητας στην οποία έχει σταθεροποιηθεί. Τα αισθήματα μπορεί να έχουν συνοχή και καλή οργάνωση βάσει ξεχωριστών αναγνωρισμένων και συγκεντρωμένων αξιών και κοινωνικοηθικών αρχών. Μπορεί επίσης να έχουν πλήρη απουσία συνοχής και συντονισμού και ο αληθινός εαυτός να έχει πολύ μικρό έλεγχο επάνω τους.

Όπως είναι τα αισθήματα, έτσι τείνουν να είναι και τα συναισθήματα, εκτός κι αν διαμεσολαβούν διαταραχές ή εμπόδια ανάμεσα σε αυτό που νιώθει το άτομο και αυτό που σαρώνει το σώμα και την ψυχή σαν «συναισθηματική παρόρμηση» ως αποτέλεσμα του αισθήματος. Ένας άνθρωπος μπορεί να γνωρίσει μία όμορφή κοπέλα και μπορεί να νιώσει αγάπη για αυτή. Μπορεί ωστόσο να μην είναι ακόμη σε θέση να βιώσει το ολοκληρωμένο συναίσθημα της αγάπης, είτε λόγω κάποιου ψυχολογικού συμπλέγματος (μητρικό σύμπλεγμα για παράδειγμα) ή κάποιας σοβαρής αδενικής ανεπάρκειας. Αν δεν μπορεί να βιώσει αυτό το συναίσθημα ολοκληρωμένο, τότε δεν θα μπορεί να φερθεί στην κοπέλα ως υποψήφιος εραστής ή θα φερθεί περίεργα, πιθανώς επιθετικά, βίαια ή σαδιστικά, σαν να προκαλεί την ίδια του την αδυναμία να βιώσει την αγάπη συναισθηματικά.

Αυτά αποτελούν μέρος της απέραντης συνθετότητας της ανθρώπινης φύσης και της ανθρώπινης προσωπικότητας και αυτή η συνθετότητα τροφοδοτεί τους συγγραφείς και δραματουργούς με ατελείωτο υλικό, όπως και τους τίτλους των εφημερίδων και τα ποινικά δικαστήρια! Η αστρολογία μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα αυτήν την ψυχολογική πολυπλοκότητα και να αντιμετωπίσουμε τα συναισθηματικά μας προβλήματα με μεγαλύτερη σύνεση. Τέτοιου είδους βοήθεια όμως, θα έπρεπε να παρουσιάζεται μόνο με την μεγαλύτερη φροντίδα, γιατί τα ζητήματα που αφορά είναι εξαιρετικά φευγαλέα και πολύ λεπτοφυή και ο κόσμος των αισθημάτων και συναισθημάτων του ανθρώπου δεν μπορεί ακόμη να κατηγοριοποιηθεί σαφώς, ούτε αστρολογικά ούτε με άλλο τρόπο.

Η Ακμή του Πέμπτου Οίκου

Το ζώδιο που βρίσκεται στην ακμή του πέμπτου οίκου του γενεθλίου χάρτη (υπολογισμένου για την ακριβή στιγμή της πρώτης πνοής) μπορεί να θεωρηθεί μία ένδειξη του τύπου αυτοέκφρασης, μέσω της οποίας ο αληθινός σας εαυτός μπορεί να δράσει καλύτερα ως αυτό που είναι και να επιδιώξει τον αληθινό σκοπό του πεπρωμένου του. Η θέση του πλανήτη που κυβερνά αυτό το ζώδιο θα δείξει επιπλέον το βασικό πεδίο δράσης όπου θα εστιαστεί καλύτερα το συγκεκριμένο είδος αυτοέκφρασης ή από τι κυρίως θα επηρεαστεί. Αν υπάρχουν πλανήτες (συμπεριλαμβανομένων των δεσμών της Σελήνης και του Κλήρου της Τύχης) στον πέμπτο οίκο, δίνονται επιπλέον υποδείξεις για τον χαρακτήρα και την ποιότητα της προσπάθειας σας να εκφραστείτε κι ως εκ τούτου, ενδείξεις που αφορούν την συναισθηματική σας φύση και τις επιδράσεις που λειτουργούν πάνω της.

Αυτές οι ενδείξεις ωστόσο δεν αναφέρονται σε αυτό που χρειάζεται να γίνει, αλλά στο τι υπάρχει προς δική σας, του εαυτού, χρήση. Δεν αντιπροσωπεύουν την Μοίρα, αλλά περισσότερο ευκαιρίες για την πραγμάτωση και εξωτερίκευση της εσώτερης ευφυΐας. Αν ζητηθεί από έναν αρχιτέκτονα να χτίσει ένα σπίτι στην Σιβηρική στέπα, η δήλωση ότι η Μοίρα τον εξωθεί να χρησιμοποιήσει ξύλο ως βασικό υλικό οικοδομής, δεν λέει και πολλά. Αντ’αυτού θα έπρεπε να πούμε ότι γεννήθηκε στην Σιβηρία ώστε να επιδείξει τι μπορεί να κάνει (ως αρχιτέκτονας) χρησιμοποιώντας ξύλο. Αν περνά τον χρόνο του γκρινιάζοντας επειδή δεν μπορεί να φτιάξει ένα μαρμάρινο σπίτι, αντί να σκέφτεται νέους και όμορφους τρόπους χρήσης του ξύλου της στέπας, σε καμία περίπτωση δεν προσθέτει στο ανάστημά του ή την φήμη του, είτε σαν άνδρα, είτε σαν αρχιτέκτονα. Θα μπορούσε ίσως να γίνει εισαγωγή μαρμάρου υπό ορισμένες συνθήκες, όμως τότε θα χρειάζονταν χρήματα καθώς και εξειδικευμένοι τεχνίτες κτλ.

Το ζώδιο στην ακμή του πέμπτου οίκου αποτελεί την βασικότερη ένδειξη του τι είναι διαθέσιμο σε αυτή τη ζωή, φυσικά και αυθόρμητα, ως υλικό δημιουργικής, ατομικής αυτοέκφρασης. Αρχικά πρέπει να μάθετε να χρησιμοποιείτε αυτά τα υλικά και στη συνέχεια ίσως προστεθούν και άλλα πράγματα.

Πρώτη Δημοσίευση, 1952.
Πνευματική Ιδιοκτησία
© 2007, Michael R. Meyer. Με την Επιφύλαξη Όλων των Δικαιωμάτων.
Πνευματική Ιδιοκτησία Ελληνικών Μεταφράσεων © 2007, Ελίνα Τσαβδάρη.
Με την Επιφύλαξη Όλων των Δικαιωμάτων.


Αν θες να σπουδάσεις αστρολογία κοντά μου από όπου κι αν βρίσκεσαι, μπες στη σελίδα μου πατώντας στο όνομα της Σχολής μου: Uranognosia

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Προβλήματα Που Αντιμετωπίζουμε Όλοι - Έκτος Οίκος

Το παρακάτω κείμενο είναι μετάφραση στα Ελληνικά από την σειρά άρθρων "Problems We All Face", του Dane Rudhyar. Το πρωτότυπο κείμενο μπορείτε να το βρείτε στο www.khaldea.com
 Η μετάφραση έχει γίνει από τη φίλη και πολύ καλή μου μαθήτρια Ελίνα Τσαβδάρη. Τα άρθρα για όλους τους οίκους είναι ήδη αναρτημένα εδώ


Mystery and Melancholy of a Street, Giorgio de Chirico

Έκτος Οίκος
Προσωπικές Κρίσεις και Αυτοβελτίωση

Dane Rudhyar

Στην ζωή του καθενός, έρχεται ο καιρός που αναγκάζεται να αντιληφθεί ότι αυτό που κάνει, αυτό που νιώθει ή σκέφτεται, δεν αντιστοιχεί σε αυτό που θεωρούσε ιδανικό σαν συμπεριφορά, σαν προσωπική επίτευξη και σαν επιτυχία. Ακόμη και το άτομο που είναι πλέον ευχαριστημένο από τον εαυτό του, γνωρίζει ότι κάπου υστερεί. Η ικανοποίηση για τον εαυτό του είναι συνήθως μία πρόσοψη πίσω από την οποία κρύβει μία αίσθηση κατωτερότητας, αβεβαιότητας ή φόβου για αποτυχία που δεν έχει αναγνωριστεί.

Αν υπήρχε κάποιος άνθρωπος ο οποίος είναι τελείως ευχαριστημένος από τον εαυτό του, η ζωή κάποια μέρα θα του αποδείκνυε ότι το σώμα του ή το μυαλό του, τα αισθήματά του ή τα νεύρα του δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν μία επείγουσα κατάσταση ή μια πρόκληση. Η αρρώστια, ο πόνος, οι εσωτερικές αμφιβολίες και οι εσωτερικές συγκρούσεις αποτελούν απόδειξη της, τουλάχιστον, σχετικής ήττας ή ανεπάρκειας.

Το πραγματικό πρόβλημα ωστόσο, είναι το τι μπορεί να κάνει το άτομο με αυτή την εμπειρία της ήττας; Πώς να αντιμετωπίσει την συνειδητοποίηση ότι στερείται δύναμης, αντοχής, προσαρμοστικότητας, τεχνικής δεξιότητας ή σοφίας, εκλέπτυνσης και της ικανότητας να αγαπά πραγματικά; Πώς να αντιμετωπίσει την συνειδητοποίηση της ανάγκης για αυτοβελτίωση; Πως θα έπρεπε να την αντιμετωπίσει ώστε να διασφαλίσει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα;

Η πραγματική εσωτερική αξία ενός ατόμου φαίνεται όταν αντιμετωπίζει την εμπειρία της ανεπάρκειας, της υστέρησης, της απογοήτευσης ή της ήττας. Όταν ανταπεξέρχεται στις συνηθισμένες ανάγκες της ημέρας και είναι σε θέση να αντιμετωπίσει σχετικά εύκολα αυτά που η ζωή και η κοινωνία (ή η οικογένεια του) απαιτούν από αυτόν, βλέπουμε τις ικανότητες του σε δράση. Όταν αυτές αποτύχουν ή δεν επαρκούν για την εργασία τους, όταν το σώμα του αρρωστήσει ή το μυαλό του αποκλίνει από την κανονική του αίσθηση σταθερότητας, τότε βλέπουμε το ίδιο το άτομο.

Μόνο οι κρίσεις μας δίνουν την δυνατότητα να γνωρίσουμε τον πραγματικό εαυτό ακόμη και του καλύτερου φίλου ή συνεργάτη μας. Όμως ουσιαστικά αυτόν τον εαυτό τον μαθαίνουμε όχι τόσο μέσω του τι επιτυγχάνει το άτομο εξωτερικά, αλλά μέσω του τρόπου με τον οποίο προσεγγίζει την επείγουσα κατάσταση, από την ποιότητα της αντίδρασής του στην στέρηση και την ήττα.

Αν ένα άτομο με μεγάλα αποθέματα ζωτικότητας αρρωστήσει και μετά έχει μία θεαματική ανάρρωση, αν ένα έθνος με αχανείς πόρους αναλάβει με εξαιρετική επιτυχία ένα πρόγραμμα πελώριας παραγωγής σε περίπτωση πολέμου ή καταστροφής, αυτό από μόνο του, δεν φανερώνει απαραίτητα το μεγαλείο του εσώτερου εαυτού του ατόμου ή της ψυχής του λαού. Αυτό που μετράει πνευματικά είναι η ποιότητα της προσπάθειας και τι δημιουργεί αυτή η προσπάθεια στο άτομο ή το έθνος. Τα επακόλουθα της νίκης αποτελούν την δοκιμασία της πνευματικής ποιότητας της νίκης. Αυτό που η νίκη προξενεί στο μυαλό και την ψυχή του νικητή.

Η λέξη «κρίση» προέρχεται από μία ελληνική λέξη που σημαίνει το «μεταίχμιο» την «ξαφνική αλλαγή προς το καλύτερο ή το χειρότερο». Οι κρίσεις είναι ευκαιρίες ανάπτυξης όσο και προκλήσεις, υπάρχει όμως ανάπτυξη και ανάπτυξη! Κάποιος μπορεί να γίνει μεγαλύτερος, πιο παχύς, πλουσιότερος και με μεγαλύτερη αίσθηση αυτοαξίας. Τον κάνει αυτό ικανότερο να αντιμετωπίσει την επόμενη κρίση; Τον κάνει να προσεγγίζει την ολοκλήρωση του αληθινού και ουσιαστικού σκοπού του στην ζωή; Αν όχι, τότε πρόκειται για ένα κίβδηλο είδος ανάπτυξης. Ανάπτυξη σημαίνει να γίνεται κανείς ουσιαστικά και αποτελεσματικά αυτό που εν δυνάμει είναι ως πνευματική οντότητα στο μεταίχμιο της γέννησης του. Είναι το να επιτυγχάνει κανείς τον ουσιαστικό σκοπό της ζωής του ως συνόλου, τον σκοπό του Θεού για αυτόν θα έλεγε ένας άνθρωπος με θρησκευτική κλίση.

Τότε το ερώτημα είναι: Πως μπορείτε να κατευθύνετε τον εαυτό σας με τον καλύτερο τρόπο, σε μια επερχόμενη κρίση; Αν φτάσει απροειδοποίητα (όπως μία ξαφνική αρρώστια, ένα ατύχημα ή ο θάνατος), ποια είναι η βασικότερη δύναμη, λειτουργία ή τάση που πρέπει να χρησιμοποιήσετε ώστε να αντιμετωπίσετε την επείγουσα κατάσταση και επιπλέον, να την αντιμετωπίσετε έτσι ώστε να αναπτυχθείτε πνευματικά από την προσπάθεια;

Προφανώς οι περισσότεροι άνθρωποι δεν κάθονται να αναρωτηθούν και να βρουν απαντήσεις στα παραπάνω. Δεν πειράζει που δεν το κάνουν, τουλάχιστον αρχικά! Όταν όμως μεγαλώνουν και καταλαβαίνουν ότι υπάρχει κάτι μάλλον λάθος στον τρόπο που προσέγγιζαν τις κρίσεις μέχρι στιγμής και στον τρόπο που αντιμετώπιζαν την ασθένεια ή την αίσθηση κατωτερότητας, φτάνει και η στιγμή να ανακαλύψουν περισσότερα για τον εαυτό τους και τις εγγενείς ικανότητες αντιμετώπισης κρίσεων που έχουν. Ο αναπροσανατολισμός αποδεικνύεται αναγκαίος. Ίσως να πρέπει να μάθουν νέες τεχνικές και ακόμη πιο βασικά, μία νέα προσέγγιση στη χρήση των δεξιοτήτων που ήδη έχουν.

Εδώ έρχεται στο προσκήνιο η ιδέα της μαθητείας. Μπορεί κάποιος να μάθει από γραπτές οδηγίες ή από μία απρόσωπη δήλωση του τι να κάνει και των κόλπων του επαγγέλματος. Μπορεί κάποιος να αποστηθίσει επακριβώς ένα σύνολο αντιδράσεων σε μία κρίσιμη κατάσταση, για παράδειγμα τι να κάνει κανείς όταν οδηγεί ένα αυτοκίνητο κι έχει πέσει σε μποτιλιάρισμα. Αυτή είναι τεχνική γνώση, σήμερα στην Αμερική λατρεύουμε αυτό το είδος γνώσης. Μπορεί όμως να είστε ένας τεχνικά προικισμένος οδηγός και πάλι, να προξενήσετε ένα σοβαρό ατύχημα λόγω ανυπομονησίας, συναισθηματικού ρίσκου ή υπερκόπωσης και νευρικής έντασης.

Η τεχνική υπάρχει και επαρκεί για την αντιμετώπιση της επερχόμενης χρήσης. Η προσωπική, συναισθηματική και φυσιολογική σας προσέγγιση στην πιθανότητα της κρίσης μπορεί όμως να παρεμποδίσει την ικανότητά σας να χρησιμοποιήσετε την τεχνική σας. Σε μερικές περιπτώσεις, μία υποσυνείδητη επιθυμία για αποτυχία ή θάνατο μπορεί να κάνει αυτή την ήττα σχεδόν αναγκαστική.

Η μαθητεία, όταν κατανοηθεί ορθά, δεν αντιμετωπίζει απλώς την μάθηση μίας δεξιότητας, αλλά πάνω από όλα την παροχή παραδειγμάτων από ένα άτομο που δεν κατέχει απλώς την δεξιότητα, αλλά είναι και σε θέση να την χρησιμοποιήσει πλήρως σε στιγμές κρίσης. Ένας μαθητής παίρνει γνώσεις από έναν δάσκαλο, ένας υποψήφιος παίρνει από τον δάσκαλό του την δύναμη να μεταμορφώσει την προσωπική του στάση απέναντι στην ζωή, τον εαυτό του και τον Θεό, ώστε να χρησιμοποιήσει όποια γνώση έχει ή όποια έμπνευση του, αποτελεσματικά και δημιουργικά.

Ωστόσο, ο υποψήφιος δεν μπορεί να λάβει αυτή την δύναμη παρά μόνο αν έχει τα προσόντα για αυτήν. Για αυτό το λόγο, πρέπει να ανακαλύψει τον καλύτερο τρόπο με τον οποίο μπορεί να καλλιεργήσει αυτά τα προσόντα. Αυτό υπονοεί κάποιου είδους προκαταρκτικό αναπροσανατολισμό. Πριν ο υποψήφιος βρεθεί ουσιαστικά σε θέση να λάβει την δύναμη για να βιώσει μία πραγματική εσωτερική μεταμόρφωση με την βοήθεια του δασκάλου, πρέπει να επιθυμεί την αλλαγή και την ανάπτυξη.

Πρέπει να είναι έτοιμος να υπηρετήσει και να υπακούσει, γιατί η πραγματική και ευχαρίστως αποδεκτή υπηρεσία είναι η μόνη γιατρειά για τον εγωκεντρισμό και τον εγωισμό. Η ικανότητα να υπακούει κανείς και να δέχεται εντολές είναι αναγκαία στον υποψήφιο αν πρόκειται να διέλθει επιτυχώς κρίσεις που υπονοούν προκλήσεις για την ίδια την ύπαρξη του εγώ του, του αγαπητού του εγώ.

Ο Έκτος Οίκος

Επειδή ο έκτος οίκος αντιπροσωπεύει κατά βάση οτιδήποτε έχει να κάνει με προσωπικές κρίσεις και τον τρόπο αντιμετώπισής τους, υποδεικνύει, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο παράγοντα σε ολόκληρο το αστρολογικό πεδίο, πως μπορεί να αναπτυχθεί και να μεταμορφωθεί ένα άτομο. Υποδεικνύει με τα περιεχόμενά του, το βασικό είδος ή είδη προκλήσεων που πρέπει να αναμένονται όποτε παρουσιάζονται ευκαιρίες για ανάπτυξη. Αυτές παρουσιάζονται απλά από την ίδια την ζωή ή με την επιπρόσθετη βοήθεια του δασκάλου και πνευματικού οδηγού, του οποίου εργασία αποτελεί το να προσδιορίζει καλύτερα τις ευκαιρίες και επομένως να κάνει τις κρίσεις πιο επικεντρωμένες και σφοδρές, ένα σημείο που αξίζει να αναλογιστεί και να θυμάται κανείς.

Στα παραδοσιακά εγχειρίδια αστρολογίας, ο έκτος οίκος λέγεται ότι αναφέρεται στην εργασία (είτε σε υπαλλήλους που προσλαμβάνει κανείς ή στον εργοδότη κάποιου), στην καθημερινή εργασία, σε κάθε είδος εξάσκησης, σε θέματα που αφορούν την υγεία και την υγιεινή και σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, σε θητεία στον Στρατό ή το Ναυτικό. Όπως συνήθως, τέτοια παραδοσιακά νοήματα, αν εξεταστούν κατ’ αποκλειστικότητα, είναι επιφανειακά, περιορισμένα και αποτυγχάνουν να αποκαλύψουν την βασική σημασία αυτού του πλέον σημαντικού οίκου.

Η βασική σημασία του είναι αυτή της προσωπικής ανάπτυξης.

Ανάπτυξη σημαίνει μεταμόρφωση ή αλλαγή κατάστασης.

Αυτή η αλλαγή απαιτεί να γίνεται με βήματα μπροστά (ή, αν η κίνηση είναι αρνητική, πίσω). Σε κάθε βήμα που κάνει κανείς, υπάρχει μία στιγμή κατά την οποία το άτομο είναι εκτός ισορροπίας, έχοντας αφήσει μια προηγούμενη κατάσταση ισορροπίας (ή σταθερότητας) και μη έχοντας φτάσει ακόμη στην κατάσταση που επακολουθεί.

Αυτή η εκτός ισορροπίας κατάσταση, σημειοδοτεί μία «κρίση». Κάθε κρίση είναι η μετάβαση μεταξύ δύο καταστάσεων ή συνθηκών ύπαρξης και συνειδητότητας. Οι περισσότερες μεταβάσεις είναι δύσκολες ή επώδυνες. Σχεδόν κανένας άνθρωπος δεν θα τις διανύσει προμελετημένα και συνειδητά, εκτός κι αν μία ξεκάθαρη ή υπερτονισμένη συνειδητοποίηση ότι του λείπει κάποια δεξιότητα, ότι έχει ηττηθεί (τουλάχιστον εν μέρει) ή αποτύχει, τον κάνει να επιθυμεί το ρίσκο.

Η αρρώστια αποτελεί είτε το άμεσο αποτέλεσμα κάποιας ήττας ζωτικών ενεργειών που δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν μία πρόκληση για να γίνει κανείς δυνατότερος ή έναν τρόπο με τον οποίο η ψυχή θέλει να εντυπώσει στην εξωτερική συνειδητότητα την ανάγκη για αναθεώρηση μίας συμπεριφοράς ή ένα φυσικό σημάδι σωματικής φθοράς σε μεγάλη ηλικία. Μπορεί επίσης να προξενηθεί στο σώμα (ή το μυαλό) από τον βίαιο αντίκτυπο μίας συνολικής κοινωνικής κρίσης, ενός πολέμου ή μίας επανάστασης. Στην τελευταία περίπτωση ωστόσο, το βασικό πεδίο διαταραχής είναι ο δωδέκατος οίκος. Ο έκτος οίκος (το πολικό του αντίθετο) υποδεικνύει κυρίως την ανταπόκριση του ατόμου στην κοινωνική κατάσταση.

Βέβαια, δεν θα έπρεπε να ξεχνά κανείς, ότι για το άτομο, η αντίδραση σε κάποια κοινωνική ή εθνική ανάγκη, είναι ο κανονικός τρόπος ανάπτυξης. Αυτός ο κανονικός τρόπος δεν απαιτεί από το άτομο αναπόφευκτα να περνάει οξείες κρίσεις ή να βιώνει ασθένειες. Αυτό που απαιτείται από το άτομο είναι να συμβάλλει στην παραγωγικότητα και την ανάπτυξη της κοινότητας του. Αυτή η συμβολή παίρνει την συνηθισμένη μορφή εργασίας ή υπηρεσίας. Μία τέτοια συμβολή μπορεί κάλλιστα να περιλαμβάνει ωστόσο, μία πλειάδα μικρών κρίσεων ή αποφασιστικών προσπαθειών για προσαρμογή στις κοινωνικές καταστάσεις, ακόμη κι αν αυτές είναι το να διανύει κανείς καθημερινά την απόσταση από και προς την δουλειά σε ένα μετρό γεμάτο κόσμο ή η προσπάθεια να υπερβεί κανείς την κόπωση κάθε πρωί που χτυπά το ξυπνητήρι (ο μοντέρνος επιστάτης των σκλάβων) και πετάγεται από τον λήθαργο!

Αν η σχέση του ατόμου με την κοινότητα είναι αρνητική, εργασία σημαίνει σκλαβιά, σκληρή ή μετριασμένη. Αν η κοινωνία κάποιου μαστίζεται από πολέμους και επαναστάσεις, το πεδίο των εμπειριών έκτου οίκου σημαίνει υποχρεωτική στρατιωτική θητεία κάποιου είδους. Τότε οι κρίσεις γίνονται οξύτερες ακόμη κι αν είναι μικρές και επαναλαμβανόμενες. Και πάλι όμως μπορεί να σημαίνουν ανάπτυξη για το άτομο. Ο σκλάβος μπορεί να επιδείξει μακράν μεγαλύτερη πνευματική ανάπτυξη από τον ανελέητο κύριό του! Αυτό που μετράει είναι η στάση που υιοθετεί κανείς και ο βαθμός στον οποίο το πνεύμα εντός, ο εσώτερος εαυτός, έχει αφυπνιστεί και έχει καταφέρει να επιφέρει μεταμορφώσεις στην συνολική προσωπικότητα. Αυτό θα έπρεπε να περιλαμβάνει τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό, την μεταμόρφωση των αντιδράσεων του σώματος και την μεταμόρφωση των ενστικτωδών ορμών και επιθυμιών.

Οριακά, οι εναλλακτικές είναι μεταμόρφωση ή θάνατος. Ο θάνατος μπορεί να είναι μία ιδιαίτερα αργή και σταδιακή διεργασία στην οποία συγκαταθέτει η ατομική ψυχή (ή ακόμη και την προκαλεί) εξαιτίας κούρασης ή απελπισίας. Η ανάπτυξη σημαίνει πάντα κάποιου είδους μεταμόρφωση. Το μήνυμα του έκτου οίκου είναι: Μεταμορφώσου! Κανένα άτομο με τονισμένο γενέθλιο έκτο οίκο δεν θα έπρεπε να προσπαθήσει να διαφύγει ή να αρνηθεί να ακούσει αυτό το κάλεσμα για μεταμόρφωση.

Συμμόρφωση σημαίνει να δέχεται κανείς μία στατική κατάσταση ύπαρξης, να δέχεται το αναπόφευκτο της αποκρυστάλλωσης, τον υποσκελισμό του έμψυχου σε άψυχο, σε πέτρα. Η δυναμική ζωή υπονοεί την μεταμόρφωση. Την μεταμόρφωση της προσωπικότητας κάποιου και της δημιουργικής του συμβολής στην μεταμόρφωση της κοινωνίας και του πολιτισμού του. Το να είναι κανείς δημιουργικός σημαίνει να αποτελεί μεταμορφωτική δύναμη. Σημαίνει να χρησιμοποιεί τις κρίσεις στο έπακρο ώστε να φτάνουν να είναι συνώνυμες της αποτελεσματικής και επιτυχούς μεταμόρφωσης.

Αυτή είναι η πρόκληση των εμπειριών έκτου οίκου. Πως μπορείτε να την αντιμετωπίσετε με τις μεγαλύτερες πιθανότητες πραγματικής επιτυχίας;

Αν κοιτάξουμε τον γενέθλιο χάρτη για απαντήσεις σε αυτή την κρίσιμη ερώτηση ή τουλάχιστον για μία ένδειξη που θα βοηθούσε στο ξεκαθάρισμα του προβλήματος και της απάντησης, πρέπει πρώτα απ' όλα να μελετήσουμε την ακμή (ή αρχή) του έκτου οίκου.

Η Ακμή του Έκτου Οίκου

Το ζώδιο σε αυτή την ακμή υποδεικνύει τον βασικό τύπο ενέργειας, ποιότητας συμπεριφοράς ή προσέγγισης που θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει το άτομο για να έχει τις καλύτερες πιθανότητες επίλυσης των προβλημάτων έκτου οίκου. Αν η στάση του ατόμου απέναντι στην ζωή είναι φυσική και αυθόρμητη, θα έχει την τάση να χρησιμοποιεί αυτό τον τύπο συμπεριφοράς ή προσέγγισης. Αλλά συχνά οι φυσικές ικανότητες ενός ατόμου παρεκκλίνουν ή στρεβλώνονται τόσο από πιέσεις της οικογένειας, της θρησκείας και της ηθικής, κοινωνικής και πολιτιστικής παράδοσης, ώστε το άτομο χάνει τον πραγματικό, οδηγούμενο από το πνεύμα αυθορμητισμό και διαίσθησή του. Αντιμετωπίζει τις κρίσεις και ευκαιρίες ανάπτυξης, προσεγγίζει τα προβλήματα εργασίας ή υπηρεσίας όχι σαν άτομο, αλλά σαν μέλος μίας κοινωνίας, ομάδας ή κόμματος. Η ανταπόκριση του στις πιο κρίσιμες στιγμές της ζωής του, τις στιγμές μετάβασης, διαμορφώνεται από κάποιον άλλο ή από κάποιο διανοητικό ή θρησκευτικό σύστημα.

Αν στην ακμή του έκτου οίκου βρίσκεται ο Κριός για παράδειγμα, πρέπει να αντιμετωπίσετε την πρόκληση για ανάπτυξη με τον τρόπο ενός πρωτοπόρου, ως δημιουργός (σχετικά) νέων αξιών. Δεν πρόκειται να αναπτυχθείτε μέσα από την συμμόρφωση με παραδόσεις του παρελθόντος, αν και φυσικά πρέπει να έχετε πλήρη συνείδηση των παραδόσεων του παρελθόντος και της ιστορικής τους σημασίας στην περίοδο που έχει πλέον παρέλθει. Θα πρέπει να έχετε το κουράγιο να προχωρήσετε σαν ηγέτης, να υποδείξετε νέες κατευθύνσεις ανάπτυξης. Πρέπει να διοχετεύσετε την προσωπικότητά σας στην δουλειά σας. Πρέπει να αναγεννηθείτε πρώτα από όλα εσείς, σαν εγώ, γιατί εσάς, το άτομο, χρειάζεται η κοινωνία. Το πραγματικό εγώ σας όμως, όχι την μάσκα που χάραξε η οικογένεια και ο πολιτισμός σας καθ' ομοίωση παλιών ιδανικών.

Αν στην ακμή του έκτου οίκου σας βρίσκεται ο Ταύρος, η προσέγγιση σας θα πρέπει να είναι διαφορετική. Είναι η ίδια η υπόσταση της προσωπικότητάς σας που πρέπει να μεταμορφωθεί. Πρέπει να αντλήσετε δύναμη από τις βαθύτερες ρίζες της ύπαρξης σας. Διακυβεύεται η ικανότητα σας να χρησιμοποιείται δύναμη. Είστε ο αλχημιστής που πρέπει να μάθει να μεταλλάσει το μολύβι σε χρυσό, τα υλικά της γης σε ηλιακή ενέργεια. Πάρτε ότι υλικά βρείτε γύρω σας και ολοκληρώστε τα ή «μεταλλάξτε την υπόστασή τους», όπως έκανε ο Ιησούς όταν μεταμόρφωσε το νερό σε κρασί στην Κανά και μετά το κρασί σε πνευματική ουσία στον Μυστικό Δείπνο.

Με τον Δίδυμο σε αυτή την ακμή, το άτομο τείνει ή θα έπρεπε να αντιμετωπίζει τις κρίσεις του και τις ευκαιρίες για ανάπτυξη ως διανοούμενος. Η σκέψη στην περίπτωση του θα έχει την τάση να εκφράζεται με κάποια καθορισμένη φόρμουλα ή διανοητική θεωρία.

Ο πλανήτης που κυβερνά το ζώδιο στην ακμή του έκτου οίκου, θα δείξει μέσω της θέσης του σε έναν από τους δώδεκα οίκους (και επίσης ως ένα βαθμό, από τις όψεις που σχηματίζει με άλλους πλανήτες) το «πεδίο εμπειρίας» στο οποίο θα έπρεπε να εστιάζεται κυρίως η πρόκληση για ανάπτυξη ή το πεδίο που θα χρωματίζει συνήθως τον χαρακτήρα της πρόκλησης στις συνήθεις εκδηλώσεις της. Ο γενέθλιος οίκος στον οποίο βρίσκεται ο πλανήτης που κυβερνά την ακμή του έκτου οίκου, θα υποδεικνύει επίσης το που θα εντοπίζονται αυτές οι τυπικές προκλήσεις και κρίσεις.

Στον έκτο οίκο, θα έπρεπε να βλέπουμε την λύση σε κάθε ατομικό πρόβλημα ανάπτυξης και αυτοβελτίωσης. Εκεί συναντά κανείς κρίσεις και περνά μεταβάσεις που καθορίζουν την θέση κάποιου ως ατόμου. Εκεί, ο αληθινός πνευματικός εαυτός ενός ατόμου φαίνεται είτε δρών άμεσα είτε ανίκανος για δράση. Εκεί, η μονάδα αποδεικνύεται αληθινά νικήτρια ή ηττημένη βάσει της ποιότητας ανταπόκρισης κάποιου ως ατόμου, στην αρρώστια, την αποτυχία, την απογοήτευση ή την προφανή ήττα.

Πρώτη Δημοσίευση, 1952.
Πνευματική Ιδιοκτησία
© 2007, Michael R. Meyer. Με την Επιφύλαξη Όλων των Δικαιωμάτων.
Πνευματική Ιδιοκτησία Ελληνικών Μεταφράσεων © 2007, Ελίνα Τσαβδάρη.
Με την Επιφύλαξη Όλων των Δικαιωμάτων.


Αν θες να σπουδάσεις αστρολογία κοντά μου από όπου κι αν βρίσκεσαι, μπες στη σελίδα μου πατώντας στο όνομα της Σχολής μου: Uranognosia

Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011

Προβλήματα Που Αντιμετωπίζουμε Όλοι - Έβδομος Οίκος

Το παρακάτω κείμενο είναι μετάφραση στα Ελληνικά από την σειρά άρθρων "Problems We All Face", του Dane Rudhyar. Το πρωτότυπο κείμενο μπορείτε να το βρείτε στο www.khaldea.com
Η μετάφραση έχει γίνει από τη φίλη και πολύ καλή μου μαθήτρια Ελίνα Τσαβδάρη. Τα άρθρα για όλους τους οίκους είναι ήδη αναρτημένα εδώ


Table of Silence, Constantin Brancusi

Έβδομος Οίκος
Η μεγαλύτερή σας δοκιμασία – Ανθρώπινες Σχέσεις
Dane Rudhyar


Στην πύλη του πιο φημισμένου ιερού που ήταν γνωστό στην αρχαία Ελλάδα, υπάρχουν οι εξής λέξεις: Γνώθι σαυτόν! Ήταν το μεγαλύτερο αίτημα ενός πολιτισμού για τον οποίο η αυτογνωσία, η λογική, η τάξη, η συμμετρία και η ομορφιά αποτελούσαν ύπατα ιδανικά. Γνώθι σαυτόν σημαίνει να αντιλαμβάνεται κανείς ξεκάθαρα και αντικειμενικά, χωρίς αυταπάτες και μπερδέματα, τι είναι – όταν βέβαια η γνώση φτάνει σε επαρκές βάθος και εύρος. Σημαίνει επίσης να αντιλαμβάνεται κανείς, στο πλαίσιο των δυνατοτήτων του, για ποιο πράγμα προορίζεται. Πρόκειται για τη συναίσθηση του σκοπού της ύπαρξης ενός ατόμου, όσο θολή και αβέβαιη κι αν είναι αρχικά.

Κοιτάζω μια καρέκλα. Μπορώ να την περιγράψω και να αναλύσω όλα τα μέρη της και τον τρόπο με τον οποίο συνδέονται μεταξύ τους. Άρα γνωρίζω την δομή της καρέκλας. Παρ’ όλα αυτά, ο σκοπός της καρέκλας μπορεί να μου διαφεύγει τελείως. Αν ήμουν σκεπτόμενο πουλί με ικανότητα περιγραφής μιας καρέκλας σε μια βεράντα, και πάλι δεν θα ήξερα για ποιο πράγμα είναι η καρέκλα, ακόμη και αν είχα σταθεί επάνω της και την είχα διερευνήσει με τον τρόπο του πουλιού. Αν δεν έχω ακούσει ούτε δει αεροπλάνο ποτέ, θα μπορούσα να περιγράψω λεπτομερώς μια έλικα που βρήκα παρατημένη στο χώμα και ωστόσο να μην συλλάβω ποτέ τον σκοπό για τον οποίο φτιάχτηκε στο συγκεκριμένο σχήμα. Ο σκοπός του αντικειμένου ξεκαθαρίζει μόνο καθώς ανακαλύπτω πως σχετίζεται αυτό το αντικείμενο με άλλα αντικείμενα εντός μιας μεγαλύτερης κατασκευής. Και κυρίως, πως ενεργεί όταν «εφαρμόζει» δυναμικά μέσα στην δραστηριότητα μιας καθιερωμένης ομάδας ή κοινότητας σχετικών αντικειμένων.

Θα μπορούσα να έχω ένα βελανίδι στην παλάμη μου, αλλά η ανάλυση του σχήματος του και του υλικού από το οποίο είναι φτιαγμένο δεν θα μου αποκάλυπταν τον σκοπό του, εκτός κι αν γνώριζα την σχέση του βελανιδιού με την δρυ στην οποία μεγάλωσε και με το σύνολο του είδους των δέντρων στα οποία, σαν σπόρος, ανήκει. Ο σκοπός του βελανιδιού μπορεί να προσδιοριστεί ικανοποιητικά μόνο σε σχέση με το είδος δέντρων στα οποία ανήκει η δρυς. Η λειτουργία του είναι να υπηρετεί τον σκοπό του είδους, δηλαδή να διασφαλίζει την διαιώνιση του είδους και, ει δυνατόν, την εξάπλωσή του.

Παρομοίως, ο σκοπός της έλικας του αεροπλάνου αποκαλύπτεται όταν βλέπω το αεροπλάνο έτοιμο για απογείωση και ενεργοποιείται η μηχανή. Τότε, όσα ανακάλυψα για την δομή της έλικας αποκτούν ξαφνικά νόημα. Ότι ήταν πριν για μένα ένα αντικείμενο με παράξενο σχήμα, καθώς δεν ήξερα τι είναι το αεροπλάνο, γίνεται ένα αντικείμενο που επιτελεί μια σημαντική λειτουργία στο πλαίσιο του μεγαλύτερου συνόλου που αποκαλύφθηκε ότι είναι το αεροπλάνο.

Έτσι λοιπόν, ο σκοπός ενός αντικειμένου ή μια οντότητας γίνεται γνωστός μόνο (1) όταν το αντικείμενο θεωρηθεί σε σχέση με άλλα αντικείμενα και (2) όταν θεωρηθεί σε δράση εν μέσω της σύνθετης διαδικασίας κάποιας δραστηριότητας στην οποία λειτουργούν και άλλα αντικείμενα. Το συκώτι ενός ανθρώπου δεν είναι παρά μια μάζα από περίεργη κόκκινο-καφέ ουσία αν δεν γνωρίζουμε που εφαρμόζει στο σώμα του ανθρώπου και πως λειτουργεί μέσα στη συνολική διαδικασία του μεταβολισμού (χώνεψη τροφής, κτλ.). Τότε, παρουσιάζεται ο σκοπός του συκωτιού.

Το ίδιο ισχύει και για κάθε άνθρωπο, αν και με κάποιες σημαντικές διαφορές. Μπορεί να μελετήσουμε ένα άτομο και να μάθουμε από τι είναι φτιαγμένο, που λέει ο λόγος. Αλλά αυτή η γνώση θα παραμένει στατική, νεκρή ας πούμε, αν δεν δούμε τον άνθρωπο σε σχέση με άλλους ανθρώπους και σε σχέση με την ομάδα, την κοινότητα ή το έθνος του οποίου αποτελεί ενεργό μέλος. Πράγματι, ο σκοπός της ύπαρξης κάποιου είναι εγγενής ή υπονοείται από το τι είναι ο άνθρωπος (την δομή και τον τύπο του σώματος, του μυαλού και της ψυχής του). Αλλά αυτός ο σκοπός αποκαλύπτεται ή παρουσιάζεται μόνο καθώς ο άνθρωπος αρχίζει να δρα σαν λειτουργική μονάδα εντός της κοινότητας του.

Γνώθι σαυτόν – είναι το πρώτο λογικό βήμα. Όμως αυτό το πρώτο βήμα θα παραμείνει στείρο αποτελεσμάτων εκτός κι αν υπακούσουμε και σε ένα δεύτερο αίτημα: δράσε ως ο εαυτός σου σε σχέση με άλλους εαυτούς και εντός ενός μεγαλύτερου συνόλου ανθρώπινης δραστηριότητας (ομάδα, πόλη, έθνος, ανθρωπότητα, κατά περίπτωση). Στην αστρολογία, το πρώτο βήμα αναφέρεται στον πρώτο οίκο του γενεθλίου χάρτη (υπολογισμένου για την ακριβή στιγμή της πρώτης πνοής), ενώ το δεύτερο βήμα συμβολίζεται από τον έβδομο οίκο, τον οίκο που βρίσκεται απέναντι από τον πρώτο.

Ο Έβδομος Οίκος

Έτσι λοιπόν, ο έβδομος οίκος αναπαριστά ουσιαστικά, το πεδίο εμπειρίας στο οποίο το άτομο, σε θέση να ενεργεί σε σχέση με άλλα άτομα και όσον αφορά κάποια μεγαλύτερη διαδικασία ανθρώπινης δραστηριότητας, αποκαλύπτει και παρουσιάζει στον εαυτό του και τους άλλους, τον ουσιαστικό σκοπό της ύπαρξης του ή της.

Αυτή η δήλωση είναι θεμελιώδης. Όλα τα άλλα νοήματα που αποδίδονται στον έβδομο οίκο προκύπτουν από αυτή και είναι δευτερεύοντα και συχνά, επιφανειακά. Χρειάζεται όμως να εξετάσουμε προσεκτικά τι σημειοδοτεί ο όρος σχέση εδώ. Πρέπει να είμαστε εξίσου προσεκτικοί για να μην παραλείψουμε ότι εννοείται η σχέση εν δράση και επιπλέον, μια σχέση που αναφέρεται στην συνολική δράση ενός μεγαλύτερου συνόλου ή οργανωμένου συστήματος. Σχέση, με την βασική έννοια του εβδόμου οίκου, είναι η λειτουργική σχέση. Είναι ένα κομμάτι λίγο πολύ ενσωματωμένο σε κάποια πελώρια διαδικασία στην οποία συνεργάζονται πολλά άτομα.

Η συνεργασία ωστόσο, μπορεί να έχει και εποικοδομητική και καταστροφική έννοια όταν γίνεται αντιληπτή με αυτόν τον γενικό τρόπο. Έτσι, στην αστρολογία, ο έβδομος οίκος αναφέρεται στο διαζύγιο όπως και στο γάμο, στον πόλεμο όπως και στα συμβόλαια και τις συνεργασίες, στο αποτελεσματικό μίσος όπως και στην παραγωγική αγάπη. Σε κάθε οργανισμό υπάρχουν διαδικασίες καταστροφής κυττάρων (καταβολικές) όπως και διαδικασίες δημιουργίας κυττάρων (αναβολικές). Και οι δύο είναι λειτουργικές και στοιχειώδη μέρη της διαδικασίας της ζωής.

Αν τα έθνη, όταν έρθουν αντιμέτωπα με την ιστορική και οικονομική αναγκαιότητα να συνεργαστούν και να συνενώσουν τους πόρους τους εν ειρήνη, αρνηθούν να το κάνουν επειδή δεσμεύονται από παρωχημένα μοτίβα εθνικιστικού εγωισμού ή απληστίας, αυτή η άρνηση εξαναγκάζει την συνεργασία να γίνει αρνητική και να γίνει πόλεμος. Το αίμα των εχθρών σμίγει στο χώμα του πεδίου μάχης επειδή το αίμα των εραστών δεν μπορούσε να σμίξει στους κοινούς απογόνους δύο ανθρώπων που αποφάσισαν να μοιραστούν και να οικοδομήσουν μια ευρύτερη ανθρώπινη κοινωνία.

Η σχέση, στον έβδομο οίκο, είναι λειτουργική σχέση. Είναι μια σχέση που συμβαίνει για έναν σκοπό ο οποίος περιλαμβάνει και, υπό μια έννοια, υπερβαίνει, τον σκοπό των ατόμων στη σχέση. Αναφερόμενοι σε αυτό τον μεγαλύτερο σκοπό, οι ατομικοί σκοποί αποκτούν το πλήρες και αληθινά σημαντικό τους νόημα. Παρ’ αυτά, τα άτομα μπορεί να μην γνωρίζουν και να συνειδητοποιούν ακόμη λιγότερο αυτόν τον μεγαλύτερο σκοπό. Μπορεί να τον υπακούουν ενστικτωδώς, όπως με τις ενέργειες του ζευγαρώματος. Ή μπορεί να παλεύουν για την επίτευξή του ενάντια σε συναισθηματικές και διανοητικές αντιστάσεις όλων των ειδών, όπως στην περίπτωση εγκαθίδρυσης μιας θρησκευτικής κοινότητας σε καινούρια βάση ή μίας ομοσπονδίας εθνών.

Όλες οι εμπειρίες που έχουν να κάνουν με το ζευγάρωμα ανήκουν στο πεδίο του έβδομου οίκου, αρκεί το ζευγάρωμα να εξυπηρετεί το σκοπό της ζωής και του ζωικού ή ανθρωπίνου είδους. Στον φυτικό ή ζωικό οργανισμό, αυτή η υπηρεσία του κάθε οργανισμού προς το είδος στο οποίο ανήκει είναι εντελώς ασυνείδητη και ψυχαναγκαστική. Στους ανθρώπους όμως, το ένστικτο του ζευγαρώματος γίνεται λίγο πολύ συνειδητό και μπορεί να ελεγχθεί (ή να καταπιεστεί με πολλούς τρόπους). Τότε γίνεται αγάπη. Ως εκ τούτου, διαμορφώνεται μια νέα κατάσταση. Αυτό που άνηκε εξ’ ολοκλήρου στο πεδίο του έβδομου οίκου πρέπει τώρα να αναφέρεται κατά καιρόν σε άλλους οίκους, ιδιαιτέρως στον πέμπτο οίκο.

Η παραδοσιακή αστρολογία θέλει όλες τις ερωτικές σχέσεις και όλες τις συναισθηματικές δραστηριότητες που ανήκουν στην κατηγορία της αυτοέκφρασης στον πέμπτο οίκο, ενώ ο έβδομος οίκος είναι ο οίκος του γάμου και της κοινής συμβίωσης. Αυτό που διαφοροποιεί τις δύο κατηγορίες εμπειριών είναι το αν μια σχέση μεταξύ δύο ατόμων είναι λειτουργική ή όχι. Μπορεί να είναι λειτουργική είτε όσον αφορά την διαιώνιση του ανθρωπίνου είδους είτε το έργο μιας κοινωνικής κοινότητας (την παραγωγή κοινωνικοπολιτισμικών αξιών). Από την άλλη, ο σκοπός της σχέσης μπορεί να είναι να παρέχει την δυνατότητα συναισθηματικής εκτόνωσης, ενθουσιασμού ή ευχαρίστησης σε δύο ανθρώπους (ή ακόμη και στον έναν από τους δύο μόνο).

Η τυπική ερωτική σχέση δεν έχει άλλο σκοπό παρά το να δώσει την δυνατότητα σε έναν άντρα και μία γυναίκα να εκφραστούν συναισθηματικά και φυσικά. Σε μερικές σχέσεις δεν είναι επιθυμητά τα παιδιά, και η φυσιολογική βιολογική και αναπαραγωγική λειτουργία της ένωσης δεν ικανοποιείται. Αν δεν υπάρχει προμελετημένη καταπίεση, τότε η ερωτική σχέση είναι ένα ρίσκο και μια ριψοκίνδυνη περιπέτεια, κι έτσι, μια εμπειρία του πέμπτου οίκου.

Ακόμη κι αν ο γάμος δεν εκπληρώσει ή δεν σκοπεύει να εκπληρώσει τον σκοπό της αναπαραγωγής, και πάλι, οι σύζυγοι είναι αναγνωρισμένα μέλη της κοινωνίας τους. Η απουσία παιδιών μπορεί να αποδεσμεύσει άλλες ενέργειες (διανοητική, καλλιτεχνική, θρησκευτική, παιδαγωγική, κτλ.) που εκπληρώνουν καθορισμένες λειτουργίες στην κοινωνικοπολιτισμική ζωή της κοινότητας.

Αν μια ερωτική σχέση, τονώνει, και σκοπός της είναι να τονώνει, την πολιτισμική δημιουργική δραστηριότητα των συμμετεχόντων, αρχίζει να δρα σαν λειτουργία του εβδόμου οίκου. Η σχέση είναι παραγωγική και λειτουργική όσον αφορά την κοινωνία ή και την ανθρώπινη φυλή. Το γεγονός ότι μπορεί να είναι μόνο προσωρινή είναι σχετικά ασήμαντο, ειδικά στις μέρες μας των πολλών διαζυγίων. Πιο σημαντικό, που όμως δεν θα έπρεπε να θεωρείται πάντα καθοριστικός παράγοντας για την κατηγοριοποίηση, είναι αν η κοινωνία αναγνωρίζει επίσημα και αποδέχεται την σχέση, όπως κάνει με το γάμο. Αυτό που είναι πραγματικά κρίσιμο, είναι το αν το ζευγάρι αναγνωρίζει ότι η σχέση τους, νομιμοποιημένη ή μη, εξυπηρετεί έναν σκοπό εν μέσω μιας ευρύτερης κοινωνικής, πολιτισμικής ή πνευματικής διαδικασίας.

Ήταν αναγκαίο να τονιστεί αυτή η διάκριση γιατί έχει βασική σημασία σε όλα τα προβλήματα που γεννιούνται από τις ανθρώπινες σχέσεις. Τα προβλήματα του πέμπτου οίκου είναι προβλήματα αυτοέκφρασης. Δρας ως αυτό που είσαι σαν άτομο. Κάνοντάς το, θα έπρεπε να επιδιώκεις να μην βλάπτεις άλλους ανθρώπους, και ούτε και τον εαυτό σου! Αποδεσμεύεις αυτό που αισθάνεσαι ότι είναι ο σκοπός σου ή ο τρόπος με τον οποίο κάνεις τα πράγματα. Αποδεσμεύεις τα συναισθήματά σου. Θα έπρεπε να προσπαθήσεις να το κάνεις σαν ολοκληρωμένη, εναρμονισμένη προσωπικότητα κι όχι σαν βιαστική και βίαιη αντίδραση σε κάποια συναισθηματική ενόχληση. Αλλά σε αυτό το επίπεδο του πέμπτου οίκου, είσαι ο ηθοποιός, ο πρωταγωνιστής, ο κόσμος φαίνεται να είναι η σκηνή σου. Ωστόσο, αυτό που αισθάνεσαι ότι είναι ο εαυτός σου μπορεί να μην είναι καθόλου ο αληθινός εαυτός σου!

Πως μπορείς να ανακαλύψεις τι είναι ο αληθινός σου εαυτός και ποιός ο αληθινός σκοπός της ύπαρξης σου; Αυτό μπορεί να γίνει μόνο δρώντας βάσει μίας λιγότερο ή περισσότερο μόνιμης σχέσης με έναν συγκεκριμένο άνθρωπο ή ομάδα και για την εσκεμμένη εκπλήρωση ενός υπερατομικού, κοινού, κοινωνικού ή συμπαντικού σκοπού. Αυτό σημαίνει την αποδοχή της ευθύνης για την εκτέλεση μιας λειτουργίας μέσα στο πεδίο δραστηριότητας ενός μεγαλύτερου οργανισμού, μίας κοινότητας. Η κοινότητα, μπορεί να είναι η οικογένεια, η κοινωνική ομάδα, η πόλη, η ανθρωπότητα στο σύνολό της. Αλλά πρέπει να είναι μία κοινότητα την οποία έχεις την δυνατότητα να γνωρίσεις και να βιώσεις αρκετά καλά. Η λειτουργία που θα επιλέξετε πρέπει να είναι κάποια που έχετε την δυνατότητα να καταλάβετε και να εκπληρώσετε αποτελεσματικά.

Μπορεί σύντομα να αντιληφθείτε ότι κάνατε λάθος. Η λειτουργία και οι κοινότητα που σας έλκυσαν αρχικά μπορεί να αποδειχθούν αλλότριες για την βαθύτερη σας φύση. Τότε, μέσω της αντίθεσης και βιώνοντας την απογοήτευση και την εχθρότητα και τέλος, διερχόμενοι μέσα από μια κρίση διαχωρισμού, διαζυγίου, απόρριψης, παράδοσης και πιθανώς κενότητας και απομόνωσης, θα φτάσετε να ανακαλύψετε ποία είναι η πραγματική σας λειτουργία.

Αυτή η ανακάλυψη μπορεί να γίνει πολύ σταδιακά. Μπορεί να απαιτηθούν πολλές απόπειρες και πολλές κρίσεις πριν οι ουσιώδεις δυνατότητες του ατομικού σας εαυτού φτάσουν σε στερεή πραγμάτωση και ξεκαθαρίσουν για σας και τους άλλους. Όμως όσο μακριά και κουραστική (ή τραγική!) κι αν είναι η διαδικασία, μόνο μέσα από μια τέτοια διαδικασία μπορεί να αποδειχθεί το τι είστε με μία αδιαμφισβήτητη απόδειξη: την απόδειξη του έργου σας. «Θα κριθείτε από τα έργα σας».

Τα δημιουργικά χαρακτηριστικά του ατομικού εαυτού μπορούν να παρουσιαστούν μόνο στον δοκιμαστικό σωλήνα των ανθρώπινων σχέσεων. Κανένα άτομο δεν μπορεί να είναι βέβαιο για τον σκοπό της ζωής του, και δεν μπορεί να πείσει πραγματικά κάποια ομάδα ανθρώπων για την εγκυρότητα της κλίσης του ή του Θεόσταλτου πεπρωμένου του, πριν βιώσει επιτυχώς την δοκιμασία της σχέσης, εκτός κι αν έχει αποδείξει ότι έχει την ικανότητα εκτέλεσης της λειτουργίας του σαν απαραίτητη και σημαντική φάση (όσο ταπεινή) της σύνθετης δομής δραστηριοτήτων κάποιου είδους κοινωνίας, είτε πρόκειται για ένα μικρό χωριό είτε για ένα μεγάλο έθνος.

Ρόλος του Εβδόμου Οίκου

Αν δούμε το θέμα από αστρολογικής απόψεως όμως, θα έπρεπε να δούμε, ότι η εκτέλεση της κοινωνικοπολιτισμικής λειτουργίας ενός ατόμου λαμβάνει χώρα στο πεδίο του δεκάτου οίκου: το πεδίο της επαγγελματικής δραστηριότητας, του κοινωνικού κύρους και της επίτευξης. Ο σκοπός της ατομικής ύπαρξης σε σχέση με την οικογένεια, την κοινωνία, τον πολιτισμό εκπληρώνεται και πραγματώνεται αληθινά στον δέκατο οίκο. Αυτή όμως η εκπλήρωση εξαρτάται από το τι έχει συμβεί στο πεδίο εμπειρίας του εβδόμου οίκου.

Ο έβδομος οίκος είναι τα θεμέλια, είναι το πεδίο δοκιμών. Η επίλυση των βασικών προβλημάτων του εβδόμου οίκου, να βγούμε νικητές από τις δοκιμασίες, την αγάπη και τις συγκρούσεις μιας σχέσης, να κατευθυνθούμε επιτυχώς προς τον στόχο της συνειδητής, αποτελεσματικής και αναγκαίας συμμετοχής στο έργο του κόσμου: αυτές είναι οι θεμέλιες λίθοι για την ολοκλήρωση του ατομικού εαυτού και του αληθινού πεπρωμένου ενός ατόμου.

Το κλειδί για την λύση του προβλήματος που αποτελούν οι ανθρώπινες σχέσεις, είναι η συμμετοχή. Η είσοδος στις, και η ολοκλήρωση των σχέσεων πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν βάση για την ολόκαρδη, εκ βαθέων και ζωτική αίσθηση συμμετοχής σε κάποιο είδος κοινότητας. Το μεγαλείο μιας ανθρώπινης σχέσης είναι ανάλογο των έργων της, της ευδοκίμησής της, της αποτελεσματικής, σημαντικής και δημιουργικής συμμετοχής του ζευγαριού στο έργο του κόσμου, στο ένα ή το άλλο επίπεδο. Μια σχέση ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα άτομα που δεν οδηγεί αυτά τα άτομα στην αξιοσημείωτη συμμετοχή τους, ή τουλάχιστον κάποιου ή κάποιων ανάμεσά τους, στις δραστηριότητες της κοινότητας ή την ανάπτυξη του πολιτισμού, είναι ουσιαστικά μια σχέση κενή νοήματος.

Αναρωτηθείτε λοιπόν, καθώς μπαίνετε σε μια νέα συνεργασία οποιουδήποτε είδους: Είμαι, είμαστε, πρόθυμοι και έτοιμοι να κατευθύνουμε αυτή την σχέση προς μία ορθότερη, δριμύτερη και παραγωγικότερη (ή μεταμορφωτικότερη) συνεισφορά στην κοινωνία μας; Αν δεν είστε πρόθυμοι ή φοβάστε να αντιμετωπίσετε αυτή την ερώτηση, τότε η σχέση θα έχει την τάση να είναι στείρα. Μπορεί να προσφέρει σε σας και τον άλλο (ή άλλους) προσωρινή ικανοποίηση ή ενθουσιασμό, αλλά θα οδηγήσει πιθανότατα σε έναν αυξανόμενο αριθμό προβλημάτων ή σε μια αντιπαραγωγική αυτοϊκανοποίηση του ενός με τον άλλο, στερημένη από οποιοδήποτε αίσθημα ευθύνης και οδηγώντας σε μία βραδείας μορφής πνευματική αποκρυστάλλωση ή υποτροπή.

Οι ηθικολόγοι και οι ψυχολόγοι τονίζουν εξαιρετικά την ιδέα ότι δεν πρέπει να είστε εγωιστές σε οποιαδήποτε σχέση. Πρέπει να δίνετε στον άλλο από τον εαυτό σας, να τον αγαπάτε και να τον καταλαβαίνετε. Αυτό είναι φυσικά σωστό. Αλλά είναι εξίσου ουσιαστικό να φροντίσετε ώστε η ίδια η σχέση να μην είναι εγωιστική και απομονωτική. Ο χαρακτήρας της σχέσης ως κοινωνικής οντότητας, μετράει εξίσου με την αγάπη του ζευγαριού. Ο σύζυγος και η σύζυγος είναι υπεύθυνοι για το τι θα είναι ο γάμος τους και τι θα παράγει και θα δημιουργήσει. Δεν είναι απλώς ζήτημα μοιράσματος μεταξύ δύο ατόμων, αλλά ζήτημα συμμετοχής του ζευγαριού, ως ενότητας, στις δραστηριότητες της κοινότητάς τους. Τι θα φέρουν και οι δύο στον κόσμο σαν αποτέλεσμα της σχέσης τους; Αυτό είναι το πρόβλημα. Εδώ και πάλι, η αστρολογία μπορεί να μας βοηθήσει να κατευθύνουμε τους εαυτούς μας πιο αποτελεσματικά και αρμονικά σε σχέση με αυτό το πρόβλημα.

Η κατεύθυνση σας υποδεικνύεται από τον χαρακτήρα του έβδομου οίκου του γενέθλιου χάρτη σας, από το ζώδιο στην ακμή του, τον πλανήτη που κυβερνά το ζώδιο και οποιονδήποτε πλανήτη βρίσκεται στον έβδομο οίκο.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει αντιληπτό εδώ, είναι ότι το ζώδιο στην ακμή του έβδομου οίκου, στον κατερχόμενο, είναι πάντα το αντίθετο του ζωδίου που βρίσκεται στην ακμή του πρώτου οίκου. Έτσι λοιπόν, όταν περιγράφουμε το νόημα του ωροσκόπου, η περιγραφή μας πρέπει να συμπεριλαμβάνει χαρακτηριστικά της ατομικής ιδιοσυγκρασίας που θα ταίριαζαν με το γεγονός ότι το αντίθετο ζώδιο είναι στο κατερχόμενο.

Θα μπορούσαμε να πάρουμε καθένα από τους δώδεκα πιθανούς συνδυασμούς ζωδιακών ωροσκόπων και κατερχομένων και να τους χαρακτηρίσουμε σε μια προσπάθεια συσχετισμού των ενδείξεων που δημιουργούνται από την παρουσία αντιθέτων ζωδίων στα δύο άκρα του γενέθλιου ορίζοντα.

Το σημείο που προσπαθώ να τονίσω εδώ όμως, είναι ότι αυτά τα δύο άκρα του οριζοντίου άξονα του γενεθλίου χάρτη, αναπόφευκτα λειτουργούν σε σχέση μεταξύ τους και ότι τα προβλήματα που υποδεικνύει η φύση του ωροσκόπου δεν μπορούν να λυθούν ποτέ παρά μόνο λαμβάνοντας υπόψη και την φύση του κατερχομένου.

Ο εαυτός και οι σχέσεις είναι το δίπολο ενός μοναδικού γεγονότος: γεννιόμαστε στην επιφάνεια της Γης που βρίθει άλλων ζωών. Η γέννηση απαιτεί από μας να έρθουμε για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, τι είμαστε. Επίσης όμως, μας προστάζει να αναζητήσουμε και να ανακαλύψουμε το γιατί της ύπαρξης μας. Αυτή η ανακάλυψη δεν θα είναι ποτέ πλήρης για μας παρά μόνο μέσω των ανθρωπίνων σχέσεων. Μπορεί να σημαίνει την εμπειρία της αγάπης ή της εχθρότητας και του μίσους. Σχεδόν πάντα πρέπει να σημαίνει και τα δύο σε διαφορετικούς βαθμούς. Αγάπη ή μίσος, συνεργασία ή πόλεμος, πρέπει όμως να υπάρχει σχέση.

Όμως η σχέση δεν μπορεί να είναι ο ίδιος ο σκοπός. Η κοινωνικοποίηση δεν μπορεί να αποτελεί απόλυτο ιδανικό για τα ανθρώπινα όντα, περισσότερο από όσο η εξατομίκευση και η πνευματική απομόνωση μπορούν να αποτελούν στόχους με απόλυτη αξία. Η πραγματικότητα, η ανάπτυξη, η εξέλιξη, η πνευματική ειρήνη και η θεία αρμονία μπορούν να βρεθούν μόνο στην δυναμική αλληλεπίδραση του εαυτού (την αναζήτηση της υψηλότερης και αγνότερης αλήθειας της ύπαρξης) και της εμπειρίας της σχέσης, μέσα από την οποία ο εαυτός μπορεί να παρουσιάσει την εγκυρότητα και πραγματικότητα αυτής της αλήθειας του εαυτού.

Γι’ αυτό, το άτομο που είναι περισσότερο καθ’ ομοίωση του Θεού, είναι αυτό που το πεδίο των σχέσεων του συμπεριλαμβάνει τα περισσότερα, αυτό που βιώνει τις σχέσεις με τον εντονότερο και πλέον παραγωγικό τρόπο.

Πρώτη Δημοσίευση, 1952.
Πνευματική Ιδιοκτησία
© 2007, Michael R. Meyer. Με την Επιφύλαξη Όλων των Δικαιωμάτων.
Πνευματική Ιδιοκτησία Ελληνικών Μεταφράσεων © 2007, Ελίνα Τσαβδάρη.
Με την Επιφύλαξη Όλων των Δικαιωμάτων.


Αν θες να σπουδάσεις αστρολογία κοντά μου από όπου κι αν βρίσκεσαι, μπες στη σελίδα μου πατώντας στο όνομα της Σχολής μου: Uranognosia