Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

Προβλέψεις Δεκεμβρίου!
Κρόνος στον Τοξότη:Πώς θα Επηρεάσει τα 12 ζώδια;

Η Σμάρω Σωτηράκη στο Stars System
της Άσης Μπήλιου


Την Κυριακή 30 Νοεμβρίου, η Άση Μπήλιου φιλοξένησε στο πλατό του Stars System τη Σμάρω Σωτηράκη. 

Σε αυτή την εκπομπή αναλύθηκε αστρολογικά ο μήνας Δεκέμβριος. Πως θα είναι για κάθε ζώδιο; 

Στις 23 Δεκεμβρίου ο Κρόνος μπαίνει στον Τοξότη, όπου θα παραμείνει για τρία χρόνια. Η Σμάρω Σωτηράκη εξηγεί με ποιον τρόπο θα επηρεάσει κάθε ζώδιο αυτή η τόσο σημαντική πλανητική μετακίνηση. 
Τέλος, μαθαίνουμε πού κρύβεται ο έρωτας και το χρήμα στο ωροσκόπιό μας.

Αν χάσατε την αγαπημένη σας εκπομπή, πατήστε εδώ για να την παρακολουθήσετε.






Σε αυτή την εκπομπή, όπως και σε όλες μου τις εμφανίσεις στο Stars System, είμαι ντυμένη δια χειρός Άννας Κανέλλου - ψυχή της Magnete

Σμάρω Σωτηράκη

Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2014

ΠΟΛΙΚΟΤΗΤΕΣ
Αστρολογική Εργασία του Παναγιώτη Αργυρόπουλου
Μέρος ΣΤ: Παρθένος - Ιχθύες


Με μεγάλη μου χαρά σας παρουσιάζω το έκτο και τελευταίο μέρος της αστρολογικής εργασίας του μαθητή μου Παναγιώτη Αργυρόπουλου με θέμα τις πολικότητες των ζωδίων. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Παναγιώτης είναι σπουδαστής της Αστρολογίας στα πρώτα βήματα της μαθητείας του. 

Παναγιώτη Αργυρόπουλε σε ευχαριστώ από καρδιάς που για μία ακόμη φορά στα τόσα χρόνια που διδάσκω με έκανες να νιώσω υπερήφανη δασκάλα. 
                                                                                        Σμάρω Σωτηράκη

Η αίσθηση ότι ο χρόνος σταμάτησε στον προηγούμενο άξονα, δεν επιδέχεται μεγάλη ανάλυση, αφού το αίτημα που πρεσβεύει είναι διαχρονικό και δεν μετριέται. Δεν θα επεκταθώ περισσότερο. Αν δεν έχει αναγνωριστεί και συνειδητοποιηθεί κάτι τέτοιο ως τώρα, φοβάμαι ότι καμία δική μου περαιτέρω εξήγηση δεν θα βοηθήσει. Παρόλα αυτά θα προσπαθήσω να περιγράψω το συλλογισμό που με οδήγησε να κατανοήσω την εικόνα μίας μεγάλης δυνατής και σταθερής φωτιάς (Λέων, Ήλιος), και ενός κρυστάλλινου διαυγή αέρα (Υδροχόος, Ουρανός) που η δική του σταθερότητα προκύπτει από την αέναη κίνησή του σε τέτοιο βαθμό που δεν υπάρχει παρελθόν-μέλλον, δεν ξέρεις αν αυτό που αναπνέεις το έχεις κι άλλη φορά συναντήσει ή είναι η πρώτη. Μία τέτοια κατάσταση δεν έχει από μόνη της Χρόνο, ισχύει είτε είσαι εκεί και το ζεις, είτε όχι . Ακριβώς για αυτό το λόγο, μας καθιστά ικανούς να υποπτευτούμε ότι υπάρχει «η συνέχεια της Ύπαρξης».

Και μόνο έτσι θα μπορούσα να συνεχίσω στον επόμενο άξονα, τον 6ο  και τελευταίο, τον απαραίτητα μεταβλητό, διπλών και θηλυκών ζωδίων της Γης και του Νερού, Παρθένου/Ιχθύων. 
Κατά τη γνώμη μου είναι «ο άξονας των Χρόνων και της Αγνότητας» της «Διάκρισης με Σκοπό και της Διάλυσης στο Άσκοπο» και σίγουρα ο άξονας που μας μαθαίνει να Κλείνουμε Κύκλους όπως πρέπει.

Και αυτό το ξέρουμε μόνο εμείς για εμάς, είναι ο Ερμής της Παρθένου που η κυβέρνηση του εδώ, μας χαρίζει το καλύτερο του πέταγμα,(γιατί είναι απόλυτα συγκεντρωμένος). Και αυτό γιατί η εμμονή στην καταλληλότητα και αγνότητα του σκοπού της Παρθένου, αφήνει τον φτερωτό Θεό να εξαντλήσει όλη την ουδετερότητα και πρακτικότητα του Νου του για κατάλληλο ή ακατάλληλο χειρισμό. Σημαντικός σκοπός αλλά καθόλου glamour.

Η σεμνότητα πρέπει να διαχωριστεί από την μετριοπάθεια, αν πρέπει να δουλέψουμε εδώ, αν πρέπει να οργανώσουμε την σκέψη μας και να συγκεντρωθούμε στο σκοπό μας, έναν σκοπό που έχει διακριθεί και αυτός με γνώμονα την Αγνότητα του περιεχομένου του. Και τότε μην διστάσουμε να επικαλεστούμε τη βοήθεια της Παρθένου που έχει τα κατάλληλα εργαλεία, για να φτιάξουμε το δικό μας προσωπικό και ανεκτίμητο  Faberge.

Ανάλυση, λεπτομέρεια, διάκριση, σε πρώτο πλάνο, επιστρατεύονται για να ξεχωρίσουν το χρήσιμο από το άχρηστο. Για μία αγκαλιά χρυσά στάχυα, που είναι ο ευγενικός καρπός της γης, ο κατάλληλος για τροφή του «Ήρωα». Τότε μόνο μπορούμε να μιλάμε για τη γονιμότητα της παρθενίας.

Όσο και να ερχόμαστε αντιμέτωποι με την υλική πραγματικότητα και αναγκαστικά γινόμαστε αφοριστικοί για χιλιάδες άλλα δώρα της γη μας, ο σκοπός μας είναι ένας: Υπηρεσία στο βωμό της Διάκρισης, η νοητική λειτουργία στη υπηρεσία της Υγείας, (ύψιστο αγαθό, αναγνωρισμένο απαρχής Κόσμου). Οτιδήποτε άλλο είναι πλεονασμός, επικίνδυνος αποπροσανατολισμός. Επίσης πρέπει να ξεχωρίσουμε την κριτική εμπαθή αυστηρότητα, από την ευλαβική προσήλωση στο έργο.

Σίγουρα δεν θα αποφύγουμε να αποκτήσουμε την «αντισηψία» ως οδηγό μας, αναγκαστικά, γιατί όλα τα σημαντικά έχουν και το τίμημα τους. Θέλει μεγάλη προσπάθεια για να μην γίνει το εργαλείο δολοφονικό όπλο. Θέλει ο Άγγελος μέσα μας να καθρεφτίζεται στ’ αντίθετα ρεύματα των θαλασσών (Ιχθύς, Ποσειδώνας) του Αιώνιου Παντός, χωρίς να ζαλίζεται. Η καθαρή εικόνα του να είναι για εμάς η πυξίδα προσέγγισης του ιδανικού κλεισίματος των κύκλων – έργων μας.     

Αυτό θα προσπαθήσω να πράξω και εγώ, αν και είμαι σίγουρος ότι, στο εγχείρημα μου να ταξιδέψω στον μαγικό κόσμο του Ζωδιακού Κύκλου των Αιώνιων Πόλων και να αποτυπώσω τις εντυπώσεις μου, έχω αφήσει πολλά κενά. 
Νομίζω αυτό οφείλεται στην έκπληξη και τον ενθουσιασμό κάποιου που ενώ πίστευε ότι γνώριζε τα κατατόπια, η φωνή του ξεναγού – δασκάλου (Σμάρω) και όλα αυτά που άκουσε τον έκαναν να δει για πρώτη φορά και να συνειδητοποιήσει πράγματα που θεωρούσε γνωστά αλλά ήταν ασύνδετα.

Και τα ασύνδετα, όσο μεγάλα και θαυμαστά κι αν φαίνονται, στερούνται ΟΥΣΙΑΣ.

Παναγιώτης  Αργυρόπουλος

ΠΟΛΙΚΟΤΗΤΕΣ
Αστρολογική Εργασία του Παναγιώτη Αργυρόπουλου
Μέρος Ε: Λέων - Υδροχόος


Με μεγάλη μου χαρά σας παρουσιάζω το πέμπτο μέρος της αστρολογικής εργασίας του μαθητή μου Παναγιώτη Αργυρόπουλου με θέμα τις πολικότητες των ζωδίων. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Παναγιώτης είναι σπουδαστής της Αστρολογίας στα πρώτα βήματα της μαθητείας του. 

Παναγιώτη Αργυρόπουλε σε ευχαριστώ από καρδιάς που για μία ακόμη φορά στα τόσα χρόνια που διδάσκω με έκανες να νιώσω υπερήφανη δασκάλα. 
                                                                                        Σμάρω Σωτηράκη

Είναι αδύνατον να μην περιμένουμε να δούμε με μεγάλη περιέργεια, μετά από όλη αυτή την πορεία και την τελική παρορμητική και σφοδρή ώθηση του άξονα Καρκίνου/Αιγόκερου, που θέτουν σε κίνηση τις Δυνάμεις και τους Νόμους της δημιουργίας, μία νέα εκθαμβωτική πραγματικότητα, ανεπανάληπτη γι αυτό που είναι αυτή και μόνο αυτή. 
Και πώς να μην είναι έτσι, αφού ο κάθε προηγούμενος άξονας «μιλά» για πολύ ξεχωριστά και μεγάλης σπουδαιότητας χαρακτηριστικά και όλοι μαζί συνθέτουν τις προϋποθέσεις μιας μεγάλης παράστασης, της ίδιας της Ζωής μας και ίσως κάτι περισσότερο από αυτό, την Χαρά αυτής της Ύπαρξης.

Άσβηστη βεβαιότητα της Θεϊκής μας εσωτερικής φλόγας απόδειξη τρανή, το πέμπτο κατά σειρά ζώδιο και δεύτερο της φωτιάς που αυτή τη φορά είναι Σταθερή, Αγάπη εξαγνισμένη από το ίδιο το «Θεϊκό Φώς» που είναι αιτία και αιτιατό μαζί.

Ποιά άλλη Δύναμη στο γήινο πεδίο που συνδυάζει την κοινωνική (από μία άποψη πολύ πιο προχωρημένη από αυτή των άλλων θηλαστικών…) συμπεριφορά και δομή, από το μεγαλοπρεπή Λέων, το αιλουροειδές που μυθοποιήθηκε εξαιτίας της Δύναμης του στο φυσικό χώρο και που η ανθρώπινη διάνοια μετέφερε και στον Ιδεατό;
Ποιος άλλος Θεός από τον Έναν Κεντρικό Απλανή Ήλιο έχει την δύναμη να κρατά σε τροχιά-ζωή, όλο το σύστημα ουρανίων σωμάτων που μέρος του είμαστε και εμείς;

Σε ένα Ουράνιο (Υδροχόος) σύμπαν με δισεκατομμύρια άλλα μοναδικά Αστέρια, αδέλφια μας, να μας θυμίζουν όλα αυτά που εύκολα και γρήγορα θέλουμε να ξεχνάμε. Έχω την ανάγκη να σημειώσω το γεγονός ότι πολλά από τα αστέρια που παρατηρούμε δεν υφίστανται με υλικό σώμα, βλέπουμε το φώς τους που ταξιδεύει στο άπειρο Σύμπαν.
    
Στον 5Ο άξονα (Λέοντα/Υδροχόου), των «Ηρώων» που αναζητάνε τον Θεό μέσα τους, βρίσκουν την δύναμη, που ομολογουμένως  χρειάζονται, όλοι όσοι αποφασίζουν να ψάξουν την Ουσία. Απαραίτητη διαδικασία για όποιον αναγνωρίζει ή υποψιάζεται ότι είναι κοινωνός και υπόχρεος (κατά το Νίτσε), αυτής της αναζήτησης. Γιατί χωρίς συνειδητοποίηση της Θεϊκής Ουσίας που όλοι οι άνθρωποι έχουν μέσα τους δεν έχει κανένα νόημα να μιλάμε για το ταξίδι της ζωής.

Η Ουσία προσδιορίζει εκείνο το κομμάτι ενός υποκειμένου-αντικειμένου, που Δεν αλλάζει ακόμα και όταν οι λιγότερο σχετικές πλευρές του, που ο Αριστοτέλης ονομάζει τυχαίες, αλλάζουν.

Η ουσία «ανθρωπότητα» (Υδροχόος),για παράδειγμα, είναι εκείνη η πρωταρχική ιδιότητα που βρίσκεται πίσω από κάθε άτομο (Λέων), παρά τις πολλές διαφοροποιήσεις που οφείλονται στην ηλικία, στη φυλή και στις ατομικές ιδιότητες. Το διαφορετικό περιεχόμενο δε, της κάθε ουσίας προσδιορίζει επίσης και την ευρύτητα της. Η «ζωή» είναι εκείνη η ουσία που βρίσκεται πίσω όχι μόνο από όλους τους ανθρώπους αλλά επίσης και από τα ζώα και τα φυτά.

Όπως πολύ καλά καταλάβαμε όλοι, το διακύβευμα  είναι μεγάλο για όλους και τον κάθε έναν χώρια. Αυτό που εκφράζει το Ζώδιο του Λέοντα, αυτό που αντιπροσωπεύει, είναι η φωνή της Ατομικότητας μας, της όποιας ουσίας μας διακρίνει ως ατομικές υπάρξεις, ως ξεχωριστές νότες με την δική της ξεχωριστή αξία μέσα στο συμφωνικό έργο. Έχει προίκα μυθικών διαστάσεων, έχει αποτυπωθεί και συνεχίζει να αποτυπώνεται η μορφή του μέσα στους αιώνες, ως μέγα σύμβολο δύναμης και μεγαλοπρέπειας, στολίζει και φυλάει Θερμοπύλες.

«Τιμή σε εκείνους όπου στην ζωή των όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες ,
Δίκαιοι κ´ίσιοι σ´όλες των τες πράξεις ,
Αλλά με λύπη κιόλας κ´ευσπλαχνία ˙ γενναίοι οσάκις είναι
 πλούσιοι, κι όταν είναι πτωχοί, πάλι εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε,
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες, πλήν χωρίς μίσος για τους ψευδόμενους …»   
  
Όποιος δεν συνταράσσεται εσωτερικά διαβάζοντας και κατανοώντας της λέξεις του αγαπημένου μου –ομολογώ- ποιητή Καβάφη, πρέπει να ψάξει τον Λέοντα μέσα του, ΑΜΕΣΑ.

Αν δεν "συνομιλήσουμε" με τη δημιουργικότητα μας (αντιλαμβάνομαι ως δημιουργικότητα  την ανάγκη μου να εκφραστώ και με το δημιούργημά μου να νιώσω Χαρά, Πληρότητα, Θαυμασμό και Ενθουσιασμό  για το έργο μου και για εμένα τον ίδιο), «παρα-φωνiζουμε», πορνογραφούμε στα «μάτια του Θεού».

Εδώ στο καυτό τόπο του άσβηστου Ήλιου δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δε νοείται άλλη συμπεριφορά από την Πεντακάθαρη Αλήθεια μας. Πολλές φορές οι εκπρόσωποι του ζωδίου αυτού «παρεξηγούν» -το λέω ευγενικά- τη δύναμη που αισθάνονται και τη διοχετεύουν σε αδιέξοδες συμπεριφορές και συνήθειες. Θα ήταν σχεδόν ιεροσυλία από μέρους μου και πολύ εύκολο, να παραθέσω ένα μακρύ κατάλογο «κοσμητικών επιθέτων», που όλοι θα συμφωνούσαμε σίγουρα ότι περιγράφουν άψογα, τα «απαίδευτα λιοντάρια» μα δεν προτείνομαι να το κάνω. Ταπεινά, νομίζω αυτό θα έκανε και ένας γνήσιος Λέων (εδώ! το χειροκρότημα)!!!!!!

Αυτή η σταθερή, άσβηστη φωτιά χρειάζεται τον «ξηρό, ψυχρό Αέρα των ψηλών βουνοκορφών» όπως αναφέρει στο υπέροχο βιβλίο του, τάδε έφη Ζαρατούστρα ο μεγάλος Νίτσε, που τον θεωρεί απαραίτητο στοιχείο για πνευματική διαύγεια. 
Μια τέτοια Διαύγεια σε συνδέει με την Αιώνια διπλή κυματιστή Ροή  της Αγάπης και της Σοφίας του Υδροχόου. 
Μόνο στης ψηλές βουνοκορφές φυσάει τέτοιας ποιότητας Αέρας, γνήσιας ανωτερότητας και αυταπόδεικτης πραγματικότητας, γιατί πολύ απλά χωρίς την γενναία και Ηρωική ανάβαση του «Γολγοθά» (που έχει ήδη συντελεστεί μυητικά στο ζώδιο που προηγείται του Υδροχόου (στον Αιγόκερω), τέτοιον Αέρα δεν γεύεσαι.

Φαντάζομαι ότι μπορεί να υπερβάλω και να διαπράττω ύβρη (ας μου συγχωρεθεί η όποια αστοχία) στην προσπάθεια μου να περιγράψω κάτι που δεν έχω βιώσει, αλλά η γλώσσα της Αστρολογίας που μαθαίνω να μιλώ και είμαι ευτυχής για αυτό, γίνεται η Μάγισσα που με πείθει Πυθία.

Πολύ επικίνδυνη η Αλαζονεία του πνεύματος! (Λέοντας)
Κρυστάλλινα ψυχρή, σχιζοφρενικά γοητευτική, μεγάλη παγίδα; (Υδροχόος).
Ένα είναι το σίγουρο! Κάποτε στο Ουρανό θα βρεθούμε πάλι! Ελπίζω και προσδοκώ να είμαι απόλυτα συνειδητός ως ατομικότητα και πάντα μαζί σας (Λέοντας - Υδροχόος).

Με Αγάπη

Παναγιώτης Αργυρόπουλος

ΥΓ : προσπάθησα να το παίξω Υδροχόος …  



ΠΟΛΙΚΟΤΗΤΕΣ
Αστρολογική Εργασία του Παναγιώτη Αργυρόπουλου
Μέρος Δ: Καρκίνος - Αιγόκερως




Με μεγάλη μου χαρά σας παρουσιάζω το τετάρτο μέρος της αστρολογικής εργασίας του μαθητή μου Παναγιώτη Αργυρόπουλου με θέμα τις πολικότητες των ζωδίων. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Παναγιώτης είναι σπουδαστής της Αστρολογίας στα πρώτα βήματα της μαθητείας του. 

Παναγιώτη Αργυρόπουλε σε ευχαριστώ από καρδιάς που για μία ακόμη φορά στα τόσα χρόνια που διδάσκω με έκανες να νιώσω υπερήφανη δασκάλα. 
                                                                                        Σμάρω Σωτηράκη

Από τον αρσενικό τρίτο άξονα Αέρα/Φωτιάς « η Ευχαρίστηση της Γνώσης», στον θηλυκό, τέταρτο κατά σειρά και δεύτερο γωνιακό άξονα «πραγμάτωσης και ολοκλήρωσης» Νερού/ Γής, Καρκίνου/Αιγόκερου
Ο άξονας που προσδιορίζει το Πάνω και το Κάτω, η Ορμητική δύναμη της Εκδήλωσης σε κατακόρυφη διεύθυνση, η Πύλη της εισόδου μας στη τρισδιάστατη εμπειρία (Σελήνη, Καρκίνος) με τη συντροφιά του Αιώνιου Χρόνου (Κρόνος, Αιγόκερως) που ξεκινά να μετράει από την πρώτη διαίρεση του γονικού μας κυττάρου στο προστατευμένο περιβάλλον της Μήτρας.

Αν το λεπτοφυές, υπερκόσμιο περιβάλλον του Ιχθύ είναι η προϋπόθεση για το «το τέλος μου είναι η Αρχή μου» εμπεριέχοντας την Ιδέα της πρώτης σπίθας που εκδηλώνεται στο Κριό, εδώ ολοκληρώνεται η Δόμηση της προσωπικότητας του ανθρώπου μέσα και έξω.

Τα παρορμητικά νερά του Καρκίνου γεννούν αυτό που θα «ντύσει» σε ένα κοστούμι-ρόλο τα αιτήματα των προηγούμενων τριών αξόνων. Θα χρειαστεί να κάνουμε μία διευκρίνιση, άλλο πράγμα το Αίσθημα και άλλο το Συναίσθημα, κοινή η ρίζα τους μεν, αλλά η διαφορά τους μεγάλη. Η λεπτοφυής διαφοροποίησή τους συνίσταται στο γεγονός ότι το Συναίσθημα είναι το αποτέλεσμα της επεξεργασίας του Αισθήματος, αν μπορούμε να το θέσουμε έτσι, με εργαλείο τη Συνείδηση μας. Είναι τα υπόγεια, ανήλια νερά του Σκορπιού που βγαίνουν στην επιφάνεια, γίνονται παρορμητικά ποτάμια του Καρκίνου για να χαρίσουν τη Ζωή (όλοι οι μεγάλοι πολιτισμοί στην ανθρώπινη ιστορία εμφανίστηκαν και άκμασαν δίπλα σε μεγάλα ποτάμια). Είναι αυτό που θα υπερπηδήσει τα εμπόδια που θα βρει, ανοίγοντας δρόμο για τη Ένωση με την Αιώνια Θάλασσα του συλλογικού  Υποσυνειδήτου.

Η Μεγάλη Θεά Σελήνη, με τον Κύκλο-θυμικό  χαρακτήρα της (πότε γεμίζει και λάμπει το από αντανάκλαση ακτινοβόλο Φώς της στα σκοτάδια του υποσυνειδήτου μας, και πότε βουτά μέσα σε αυτά και χάνεται), κρατά τα γκέμια της πιο βαθιάς υποκειμενικής εγωιστικής εκδήλωσης «Συναίσθημα». Στη δύσκολη και απαιτητική πορεία αυτή έχει τον αυστηρό, άτεγκτο Δάσκαλο-Κριτή Κρόνο να την κοιτά από απέναντι. Στεγνός, σκληρός, ο θέτων τα Όρια και τους Κανόνες που έχουν δοκιμαστεί στον Χρόνο, και που δεν θα διστάσει να καταστρέψει για να Δομήσει από την αρχή.

Πάνω στον 4ο  άξονα (Καρκίνου/Αιγόκερου) «πατάνε» όλοι οι αστρολογικοί χάρτες, (συμπεριλαμβανομένου και αυτού της Ανθρωπότητας), με το ένα άκρο να δείχνει τα θεμέλια, πάνω στα οποία θα χτιστεί ο Πύργος της ανέλιξης μας, το άλλο άκρο να δείχνει προς το Θεϊκό ανώτερο Εαυτό.

Από τη φύση τους και οι δύο πολύ δυνατοί παίκτες που στις ακραίες τους μορφές δηλώνουν το γόνιμο και το άγονο, το παρορμητικό συναίσθημα με τον παρορμητικό περιορισμό, την ανεξέλεγκτη υποκειμενική υπερχείλιση, με την απόλυτη απαγόρευσή της. Και η «μάχη» ή η «συνεργασία» αρχίζει, ας μην ξεχνάμε ότι ο λόγος της συμπλοκής τους είναι η γέννηση του Ήρωα (Λέοντας) που θα περπατήσει μαχόμενος μέσα από τις μεγάλες προκλήσεις της Ζωής με σκοπό να βγει Νικητής.       
Αυτός θα είναι η μουσική σύνθεση, με τις πιο υψηλής συχνότητας νότες να δημιουργούνται από τη ΣΕΛΗΝΗ, και τις πιο χαμηλής συχνότητας από τον ΚΡΟΝΟ. 

Είναι το ζευγάρι των άκρων του «Θεϊκού κλαβιέ», η υψηλής συχνότητας μελωδία που την αντιλαμβανόμαστε ως τέτοια, μόνο όταν στηρίζεται στον χαμηλής συχνότητας ρυθμό που επιβάλλεται με μαθηματική αυστηρότητα.

Αυτός ίσως είναι ο άξονας που αν κανείς μέχρι τώρα δεν έχει συνειδητοποιήσει την αμφίδρομη σχέση μας με το Σύμπαν είναι καιρός να το Πράξει. Δεν είναι σχήμα λόγου το «να το Πράξει» και όχι να το συνειδητοποιήσει. Σε αυτό το περιβάλλον του ζωδιακού δεν αξιολογείται τίποτα, δεν εξετάζεται καν, αν δεν εμπεριέχει την απόδειξη του εφικτού, του έμπρακτα δυνατού.

Θα ήθελα να πάρω μία «βαριά ευθύνη» και να πω ότι, σε σύγκριση με τον 2Ο  άξονα Γης/Νερού Ταύρου/Σκορπιού, η έμπρακτη υλική απόδειξη μπορεί να συνεχιστεί για πάντα ή έστω μέχρι τον κορεσμό, αν υπάρχει, με κατάληξη τη διάλυση. Εδώ έχουμε την ενσωμάτωση της ουσίας στη μορφή, τη μεγάλη θυσία αλλά, ταυτόχρονα τη λύτρωση και την εκδήλωση.

Αν στον Οριζόντιο Άξονα, που επίσης ανήκει στην παρόρμηση,(Κριός/Ζυγός)  διακρίνω την έτσι κι αλλιώς Αντίληψη (εκδηλωμένη, η ανεκδήλωτη δεν παίζει ρόλο - θεωρώ ότι η Αντίληψη προϋπάρχει), η «Καθετότητα» λειτουργεί αναγνωριστικά στο μυαλό μας ως σύμφυτο χαρακτηριστικό στο άκουσμα της λέξης, Άξονας.
Είναι λοιπόν ο τόπος που, ή στέκεσαι όρθιος στα πόδια σου ή όχι. Και φυσικά όλοι μας κάπως στεκόμαστε, κατ’ αρχήν μας έμαθαν τρόπους (Καρκίνος 4₀ς οίκος, μητέρα, πατρίς…κλπ)…
Αφού σταθούμε νομίζουμε ότι είμαστε και όρθιοι αλλά τολμώ να πω πως στην πραγματικότητα δεν είμαστε. Μαθαίνουμε συνεχώς να είμαστε και προσπαθούμε, όπως όταν ακολουθούμε τον ρυθμό του διαδρόμου γυμναστικής και περπατάμε ή τρέχουμε ανάλογα με την ταχύτητά του, προκειμένου να μην πέσουμε. Στην ουσία όμως, με αυτό τον τρόπο, λειτουργούμε ασυνείδητα, ακολουθώντας έναν αυτοματισμό και όχι τον ρυθμό της ψυχής μας που πάλλεται αγωνιωδώς για να μας συντονίσει με τον Ανώτερο Ρυθμό.

Ο άνθρωπος για να μπορέσει να βγει από «τον διάδρομο» της ασυνειδησίας και να μπει στο μονοπάτι του πρέπει να αποδείξει έμπρακτα τις δυνατότητες της όποιας εξέλιξης του, με οδηγό τον «Μύστη» Αιγόκερω που όταν ξεπεράσει την ανασφάλεια διαχείρισης των συναισθημάτων του που του θυμίζουν το χάος, γίνεται η αταλάντευτη πυξίδα που δείχνει τη  κατεύθυνση της πνευματικής μας εξατομίκευσης στο αποκορύφωμα (10₀ς οίκος) του χάρτη μας.

Ουσιαστικά αυτό είναι το αίτημα του Κρόνου και του Αιγόκερου και όχι μόνο ο χώρος που μας καταδεικνύει ως κοινωνικά υποκείμενα («πετυχημένα» ή όχι). Ας μην ξεχνάμε ότι τίποτε δεν έχει αξία για τον τον Αιγόκερω, τον Κρόνο και τον δέκατο οίκο αν δεν υπάρχει αντίκτυπο στο υλικό περιβάλλον. Και υλικό περιβάλλον για τον Αιγόκερω είναι η κοινωνία που ζει μέσα της. Δηλαδή, μπορεί μέσα από αυτό το περιβάλλον να αναγνωρίζεται η κοινωνική επιτυχία, η καριέρα, κλπ που σηματοδοτούν ένα σπουδαίο κομμάτι της ζωής μας αλλά η ψυχή, μέσα από αυτόν τον άξονα, αποζητά κάτι πιο σπουδαίο από την αναρρίχηση στο κοινωνικό κατεστημένο. Αποζητά την ανέλιξή της προς το Θείο, την ένταξή της στα Άγια των Αγίων μιας μυητικής διαδικασίας που θα την οδηγήσει στο ουσιαστικό αποκορύφωμά της.

Ο Καρκίνος έχει να ξεπεράσει τον υποκειμενισμό των συναισθημάτων του και ο Αιγόκερως τον υποκειμενισμό των ορίων του, ελαττώματα που αναπτύσσει ο άξονας και είναι αιτία να κατατάσσονται αυτά τα ζώδια στην ομάδα «των ιδιωτών», των αποκομμένων από την Μεγάλη Εικόνα. Η «ανεξέλεγκτη γέννα» καταστρέφει το ζωτικό περιβάλλον που χωρίς αυτό δεν θα ευδοκιμήσει καμία γέννα. Από την άλλη, η «ασφυκτική απαγόρευση» οδηγεί στη στειρότητα.
Υπέροχα δύσκολο το αίτημα του άξονα, ειδικά στις μέρες μας που η οποιαδήποτε πράξη πρέπει να γίνεται κάτω από το πρίσμα της δημιουργίας δομών με εξατομικευμένη και όχι ιδιωτική ευθύνη.

Παναγιώτης Αργυρόπουλος
    

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

ΠΟΛΙΚΟΤΗΤΕΣ
Αστρολογική Εργασία του Παναγιώτη Αργυρόπουλου
Μέρος Γ: Δίδυμοι - Τοξότης


Με μεγάλη μου χαρά σας παρουσιάζω το τρίτο μέρος της αστρολογικής εργασίας του μαθητή μου Παναγιώτη Αργυρόπουλου με θέμα τις πολικότητες των ζωδίων. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Παναγιώτης είναι σπουδαστής της Αστρολογίας στα πρώτα βήματα της μαθητείας του. 

Παναγιώτη Αργυρόπουλε σε ευχαριστώ από καρδιάς που για μία ακόμη φορά στα τόσα χρόνια που διδάσκω με έκανες να νιώσω υπερήφανη δασκάλα. 
                                                                                        Σμάρω Σωτηράκη

Με οικοδεσπότη τον Αρχιμάστορα ΕΡΜΗ οι Δίδυμοι θα μας φιλοξενήσουν παρέχοντας όλον εκείνον τον όγκο πληροφοριών που είναι το πρώτο υλικό για την παραγωγή διανοητικής εμπειρίας, ακριβώς όπως διαβάζετε τη στιγμή αυτή το κείμενο μπροστά σας .
Αντίληψη (Ερμής - Δίδυμοι)  ισούται Πραγματικότητα Άπειρου αριθμού πιθανοτήτων εκδήλωσης – επέκτασης (Δίας - Τοξότης ).

Το αίτημα του άξονα:
Αντιλαμβάνομαι το «εργαλείο» Μυαλό, με όλα τα παράγωγα γνώσης της όποιας πληροφορίας έχει επεξεργαστεί  και αναλαμβάνω την ευθύνη επέκτασής της με μόνο σκοπό τον Εμπλουτισμό της Γνώσης αυτής καθ’ αυτής. Αφαιρώ την υποκειμενικότητα και την αδιαλλαξία που η υποκειμενικότητα συνεπάγεται και ανάγω την πληροφορία  σε Γνώση κληροδοτημένη στην Ανθρωπότητα.      
   
Αυτός ο άξονας Διδύμων/Τοξότη μας επανά-συστήνει τα στοιχεία του Αέρα/Φωτιάς αντίστοιχα, με διαφορετική ποιότητα αυτή τη φορά. Μετά τον παρορμητικό διάλογο ΕΓΩ/ΑΛΛΟΙ – ΚΡΙΟΥ/ΖΥΓΟΥ και τη δυναμική αρχή που ορίζουν, ο διάλογος ΔΙΔΥΜΩΝ/ΤΟΞΟΤΗ απεικονίζει τη μεταβλητότητα των συνεχών εναλλαγών της ψυχρής αέρινης γνώσης των Διδύμων σε μια κολοσσιαία, επεκτατική φωτιά Γνώσης του Τοξότη, το περιβάλλον του οποίου, με κυβερνήτη του τον Δία, καθιστά τον άνθρωπο ικανό να εμπνευστεί από τη Γνώση και να δεχθεί τον κεραυνό του Διός, αντικρίζοντας τη θεία μορφή της Ανώτερης Πνευματικής Φύσης Του μέσα στην ίδια την κατώτερη, ανθρώπινη ύπαρξή του.

Ο αέρας των Διδύμων με το μεταβλητό χαρακτήρα εξασφαλίζει συνεχές ρεύμα ροής με μία ισχυρή δόση Ψυχρότητας – Ουδετερότητας (ΕΡΜΗΣ) Η Ουδετερότητα του Μυστηριώδους, Αμφιλεγόμενου Θεού της Τρίτης Δύναμης στο Σύμπαν εκπροσωπείται επάξια από τις δύο φωνές των Διδύμων (δεξιός/αριστερός εγκεφαλικός λοβός).

Επειδή η πραγματικότητα τελικά δεν είναι μία αλλά πολλές, αρκετές φορές, βρισκόμαστε εκτεθειμένοι, μπλεγμένοι στα δίχτυα του προστάτη των κλεφτών, κατά τους αρχαίους Έλληνες, ΕΡΜΗ, δηλαδή Συσχετισμός, Συνδιαλλαγή, Συνείδηση. Αυτός ο μεταβλητός άξονας υμνεί και μας συστήνει την δυαδικότητα σε όλο της το μεγαλείο. Για άλλη μια φορά το Νείκος/Φιλότητα μέσα μας έρχεται να συναντήσει το Νείκος και τη Φιλότητα στο περιβάλλον στο επίπεδο της Συνείδησης αυτή τη φορά.
Δύσκολο Έργο που δεν σηκώνει συσσώρευση πολλών αστοχιών, και αυτό επειδή η επέκταση που θα επέλθει μέσω της επικοινωνίας θα έχει εγγενώς προβληματική ρίζα. Ενώ θα θέλαμε το Άναμμα των δαυλών – (Συνειδήσεων), του Δία Τοξότη μέσα στο απόλυτο σκοτάδι της Άγνοιας να έχει Στόχο στη Θεϊκή Γνώση, θα έχουμε το ακαθόριστο μαζικό άμορφο άναμμα, όπως αυτό των αναπτήρων στις συναυλίες στο άκουσμα γλυκανάλατης μπαλάντας που με το πέρας του μηνύματος – αισθήματος παύει και ο λόγος συμμετοχής.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Θεού των Θεών Δία, είναι το γνωστό «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Ας επεκταθεί, ό,τι και να είναι αυτό και ας είναι άμορφο, αγεωμέτρητο, ανερμάτιστο. Παρόλα αυτά δεν παύει να είναι ο μεγάλος Δάσκαλος της συνειδητοποίησης της Θεϊκής μας ρίζας.
Μόνο τη Συνείδηση μας έχουμε για να επεξεργαστούμε όλα αυτά. 

Φυσικά οι Δίδυμοι θα μας συντροφεύουν σε αυτή μας την προσπάθεια σε όλη μας τη ζωή από όποιον χώρο-οίκο κατοικούν στο χάρτη μας. Εμπλουτίζοντάς μας με την συνηθισμένη τους παιδική σχεδόν περιέργεια, γεμίζοντας με πληροφορίες που δεν θα επεξεργαστούν όμως σε έκταση ή βάθος που είναι ο τομέας του Τοξότη. Όχι ότι ο Τοξότης εμβαθύνει πολύ, αλλά κάνει κάτι ίσως το ίδιο σημαντικό. Την απλή εμπειρική γνώση την επεκτείνει και την φέρνει σε επαφή εκτός συνόρων, έτσι η επεξεργασία της γίνεται με περισσότερα από «δύο Μυαλά» . Παρόλα αυτά ο Τοξότης πολύ άνετα μπορεί να υιοθετήσει την αδιαλλαξία των Διδύμων που προκύπτει από τη δύναμη που έχουν στα χέρια τους, αφού κακά τα ψέματα, οι ικανότητες του ΕΡΜΗ ο οποίος τους κυβερνά, αγγίζουν τα όρια της Μαγείας. Η λέξη "μαγεία" ακκούγεται υπερβολική αλλά αν σκεφτούμε ότι στην πιο καθημερινή μας συζήτηση, η αλλαγή μίας Λέξης, αλλάζει το νόημα αυτομάτως και μπορεί να προκαλέσει αλλαγή στα συναισθήματα αλλά και στη στάση μας απέναντι στους άλλους και στη στάση των άλλων απέναντί μας... Ε! Ναι! Τότε μπορούμε να  μιλάμε για κάποιο είδος Μαγείας.

Όπως και να έχει, όσα λίγα ξέρουμε για το νευρικό μας σύστημα με κέντρο τον εγκέφαλο μας άλλο τόσο λίγα μπορούμε να πούμε για αυτόν τον υπέροχα χαρούμενο αισιόδοξο και μυστήριο άξονα Διδύμων - Τοξότη. 
Θα παρομοίαζα τον άξονα Διδύμων - Τοξότη με τα αγαπημένα μου αγάλματα των Κούρων που τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους είναι τραβηγμένα σε ένα μαλακό χαμόγελο που εκφράζει το ιδανικό της καλοκαγαθίας, την απάθεια που προέρχεται από τη συναίσθηση της απόλυτης ανωτερότητας μας ως είδος και την έλλειψη οποιουδήποτε περιττού πάθους.

Παναγιώτης Αργυρόπουλος


Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014

ΠΟΛΙΚΟΤΗΤΕΣ
Αστρολογική Εργασία του Παναγιώτη Αργυρόπουλου
Μέρος Β: Ταύρος - Σκορπιός



Με μεγάλη μου χαρά σας παρουσιάζω το δεύτερο μέρος της αστρολογικής εργασίας του μαθητή μου Παναγιώτη Αργυρόπουλου με θέμα τις πολικότητες των ζωδίων. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Παναγιώτης είναι σπουδαστής της Αστρολογίας στα πρώτα βήματα της μαθητείας του. 

Παναγιώτη Αργυρόπουλε σε ευχαριστώ από καρδιάς που για μία ακόμη φορά στα τόσα χρόνια που διδάσκω με έκανες να νιώσω υπερήφανη δασκάλα. 
                                                                                        Σμάρω Σωτηράκη


Η γέννηση του ″Εγώ″ που θα έρθει σε επαφή με το περιβάλλον, τους άλλους, θα σηματοδοτήσει μεταξύ άλλων και το σπουδαιότερο, την έναρξη της «κούρσας της ζωής», σε αυτό που λέμε, φυσικό πρώτο επίπεδο.

Για να πάρει κανείς μέρος σε αυτή την ομολογουμένως μοναδική εμπειρία, προϋποθέτει την απόκτηση ενός μέσου. Ενός οργάνου που θα ανταποκρίνεται στις Ανάγκες και απαιτήσεις  αυτής της διαδρομής .
Πολύ γρήγορα καταλαβαίνουμε ότι μετά τον έντονο παρορμητικό ρυθμό κίνησης του άξονα Κριού/Ζυγού χρειάζεται να κάνουμε μια στάση για να αφουγκραστούμε  τις Ανάγκες αυτές μέσω της Οσμής και της  Ακοής των δύο εκ των πέντε φυσικών μας αισθήσεων που είναι έντονα και άμεσα  αναμεμειγμένες με τα πιο βαθιά υποσυνείδητα ένστικτά μας.

Καλώς ήρθατε στον δεύτερο  άξονα πολικότητας, της Γης και του Νερού, του Ταύρου/Σκορπιού, της υλικής μας υπόστασης και της συναισθηματικής μας διάστασης, των δύο καταστάσεων της ύπαρξης μας που εμφανίζονται χέρι-χέρι και συντελούν στη δημιουργία αυτού που αποκαλούμε συνειδητή αίσθηση της υλικής μας οντότητας.

Είναι ο άξονας που εγείρει το μεγάλο αίτημα, αυτό του ενστίκτου της αυτοσυντήρησης και της αναπαραγωγής που ουσιαστικά είναι ένα και το αυτό. Ίσως η μόνη διαφορά τους να είναι στο χρόνο που εκδηλώνονται. Χωρίς σώμα δεν μπορούμε να έχουμε συνειδητή Αίσθηση των Αναγκών αυτών.

Για  πρώτη φορά μετά από 9 μήνες προστασίας, παροχής ασφάλειας, ζέστης και τροφής, καλούμαστε να πρέπει να φροντίζουμε εμείς μόνοι μας για όλα, αυτά που μέχρι πριν λίγο μας προσφέρονταν (σε κανονικές συνθήκες κύησης) απλόχερα και θεωρούνταν a priori δεδομένα να παρέχονται χωρίς δική μας προσπάθεια, άρα χωρίς τη συνειδητή μας ανάμιξη. Τώρα πρέπει να φροντίζουμε εμείς και γεννιώνται οι Ανάγκες μας που παίρνουν τον κυρίαρχο λόγο.

Με τον ερχομό του υλικού μας σώματος (Ταύρος) αφυπνίζονται τα ένστικτα και μας βάζουν στον αγώνα (Σκορπιός και Άρης παραδοσιακός κυβερνήτης του) για την κάλυψη των βασικών αναγκών μας (Αφροδίτη, κυβερνήτη του Ταύρου).

Η ανάγκη για συντήρηση καταλήγει στην αναπαραγωγή του είδους, με την αρχέγονη αλχημική συνένωση (Πλούτωνας κυβερνήτης Σκορπιού) της δικής μας ύλης και συναισθήματος (Ταύρος) με αυτά του άλλου (Σκορπιός), διατηρώντας την παρουσία μας (κατά κάποιο τρόπο), μέσω μίας νέας μεταμορφωμένης υλικής-ψυχικής ύπαρξης.

Για να συμβούν όλα αυτά τα θαυμαστά, οι ισορροπητικές μας δυνατότητες και ικανότητες θα δοκιμαστούν σκληρά, η αναμέτρηση του Νείκους και της Φιλότητας θα είναι καθοριστικής σημασίας για την έκβαση του συντονισμού μας με το Θείο Έργο. Οι προσπάθειες θα προσομοιάζουν με εκείνες των χορευτών, που η ″αναμέτρησή″ τους με την Μουσική (την Τέχνη των Τεχνών), τους οδηγεί σε μεγάλη σωματική εκγύμναση και βαθιά συναισθηματική πειθαρχία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνουν χρόνο με τον χρόνο να εκπαιδεύσουν την κιναίσθηση τους που είναι το ″εργαλείο″ για να συνδεθούν, ερμηνεύοντας την «ουσία», το αίσθημα που προκαλεί η ροή της Μουσικής, με εκφραστικό μέσο το σώμα που την δεδομένη στιγμή προσπαθεί να μην είναι μόνο σώμα .
Το Χώρο που τελούνται όλες αυτές οι διαδικασίες τον ονομάζουμε Γη και η ανθρωπότητα είναι το παιδί της που πάνω στο σώμα της αναπτύσσεται εδώ και χιλιετίες.

Η Μάνα-Γη (Ταύρος) με τους χυμούς της (Νερό, Σκορπιός) είναι το στήριγμα της εμφάνισης και ανάπτυξης της «συνειδητότητας», μέσω της υλικής υπόστασης του ανθρώπου. Δισεκατομμύρια χρόνια με αργό, σχεδόν νωχελικό, αλλά σταθερό ρυθμό συσσωρεύει ενέργεια για να την αποδώσει (με οικονομία και όχι τσιγκουνιά, που είναι γνώρισμα κάποιον εκπροσώπων του ζωδίου του Ταύρου) σε όλα αυτά που γέννησε και μεγάλωσε, έμψυχα η άψυχα, όλα όμως με ενεργειακή υπόσταση.

Πάνω στο σώμα του Ταύρου ο άνθρωπος θα καταφέρει να ισορροπήσει τα γήινα ορμέφυτα (ταυροκαθάψια); τι πρέπει να αντιπαραθέσει που να μπορεί να σταθεί μπροστά στη Δύναμη, Αντοχή, Υπομονή, Στωική Νηφαλιότητα της μάνα Γης; μιας Γης που ολόκληρο σχεδόν το σώμα της είναι τα βαθιά «απύθμενα» κρυμμένα από το Φώς, Νερά (Σκορπιός-Αισθήματα);  Είναι ο Φόβος και ο Τρόμος  ότι όλα έρθουν «τα πάνω κάτω» θα καταστραφεί και θ’ αφανιστεί  αυτό που με τόση αγάπη, φροντίδα και υπομονή έχει μορφοποιηθεί σε Σώμα και Αίμα.
Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό!!!!

Ο «ταυρικός» πολιτισμός της Μινωικής Κρήτης μπορεί να γέννησε το χρήμα χάριν εμπορίου, άρα τον καπιταλισμό, αλλά Είχε και Συντηρούσε (Ταύρος) Γιορτές γνήσιας πνευματικής ρίζας, κληρονομιάς (Σκορπιός), να θυμίζουν στον άνθρωπο, του ονόματός του το αληθές, Άνω Θρώσκω. 
Μπορεί αυτό που φαίνεται να είναι ο παιχνιδιάρικος χορός του ανθρώπου με το τριπλάσιο σε όγκο και μάζα σώμα του ζώου ταύρου που συμβολίζει την κατώτερη προσωπικότητα αλλά, στην ουσία, η Μάχη των μαχών λαμβάνει χώρα αλλού, κρυφά, εσωτερικά στο πιο βαθύ και αρχαίο μέρος του μυαλού μας στον ερπετικό εγκέφαλο μας, μιας και τα γενετήσια ένστικτα πρωτοστατούν πάντα στη μάχη. Και είναι αυτά που θα ξεκινήσουν να παίρνουν τον πρώτο λόγο, δικαιωματικά, γιατί πρέπει να προστατέψουν από τον αφανισμό την Μορφή από την οποία εξαρτώνται, είναι πολλά με σώμα ένα, από πού να αντλήσει ο άνθρωπος δύναμη, κουράγιο να αντιπαρατεθεί;

ΑΞΙΕΣ φωνάζει ο δεύτερος άξονας. Αξίες είναι τα όπλα του ανθρώπου που θα χρησιμοποιήσει στη μάχη της υλικοσυναισθηματικής του υπόστασης και ανασφάλειας, με την πνευματική του ανέλιξη. Όλοι μας θα θέλαμε έναν σύμμαχο σαν τον (Σκορπιό-Αετό – ανώτερος πνευματικά συμβολισμός του ζωδίου του Σκορπιού) γιατί αυτός γνωρίζει τα σκοτάδια πολύ καλά (Σκορπιός-Φίδι) και κυρίως γιατί σε αυτό το στάδιο (Σκορπιού – Αετού) έχουν ξεπεραστεί τα σκοτάδια. Το επίτευγμα είναι δύσκολο, επικίνδυνο και ιδιαιτέρα απαιτητικό αλλά οδηγεί στο ξεκαθάρισμα που χρειάζεται για να λάμψουν οι Αξίες και να δημιουργηθεί ο χώρος για τον νέο, μεταμορφωμένο εαυτό.       
Ο Ταύρος σηματοδοτεί την εδραίωση της εποχής που εισήγαγε ο Κριός, την σταθερή και σίγουρη γονιμοποίηση του σπόρου που έχει διαλυθεί και μεταλλαχτεί (Σκορπιός) μέσα στη γη για να μεταμορφωθεί σε πράσινο θαύμα.  Μόνο όταν προσφέρει τα αποκτήματα του, την συγκεντρωμένη συσσωρευμένη ενέργεια τόσων χρόνων υπομονετικής προσπάθειας, η μάχη κερδίζεται.

Όταν ο Ταύρος καταλάβει την απαραίτητη Ροή της ενέργειας σαν το μόνο δρόμο προς την εξέλιξη, γίνεται ο ίδιος αιτία και Λόγος να μεταμορφωθεί μαζί μ’ αυτόν και το περιβάλλον γύρω του (Σκορπιός – συνένωση).

Όταν ο Σκορπιός εμπιστευτεί τον ανώτερο εαυτό του, θα μπει στη μυητική διαδικασία της μεταμόρφωσής του, αποκτώντας συνειδητότητα για κάθε πράξη του, εφαρμόζοντας την ανώτερη πνευματική του υπόσταση στο γήινο πεδίο, στο εδώ και τώρα (Ταύρος)  με σκοπό του να ενωθεί με την Ολότητα. 

Παναγιώτης Αργυρόπουλος

Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2014

ΠΟΛΙΚΟΤΗΤΕΣ
Αστρολογική Εργασία του Παναγιώτη Αργυρόπουλου
Μέρος Α: Κριός - Ζυγός


Με μεγάλη μου χαρά σας παρουσιάζω την αστρολογική εργασία του μαθητή μου Παναγιώτη Αργυρόπουλου με θέμα τις πολικότητες των ζωδίων. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Παναγιώτης είναι μαθητής στα πρώτα βήματα της μαθητείας του. Αυτό το τονίζω γιατί θα ήμουν πολύ ευχαριστημένη αν ανάλογα κείμενα (έστω και μικρότερης αξίας) είχαν γραφτεί από κάποιους που δηλώνουν επαγγελματίες αστρολόγοι αλλά, ακόμη κι αν έχουν γνώσεις, δεν έχουν το κλειδί ή το ταλέντο της εμβάθυνσης.

Παναγιώτη Αργυρόπουλε σε ευχαριστώ από καρδιάς που για μία ακόμη φορά στα τόσα χρόνια που διδάσκω με έκανες να νιώσω υπερήφανη δασκάλα. 
                                                                         Σμάρω Σωτηράκη


Η οποιαδήποτε Κίνηση στο Σύμπαν, (λέγοντας κίνηση εννοώ το κάθε τι που αναφέρεται στο αιώνιο Γίγνεσθαι), εξαρτάται από τη δράση δύο Δυνάμεων, συμμετρικών και αντίθετων που δεν νοείται η παρουσία της μιας χωρίς την άλλη, οι οποίες διαθέτουν πολύ μεγάλες «στρατιές» αντιπροσώπων τους που «μάχονται» για επικράτηση και επιβολή.
Η μία ακούει στο όνομα, κατά των Εμπεδοκλή (γεννήτορα αυτής της φιλοσοφικής διατύπωσης) ΦΙΛΟΤΗΣ που έχει την εγγενή ιδιότητα συνένωσης, είναι η κοσμική Δύναμη που κρατά ενωμένα τα μέρη.
Η άλλη, το ΝΕΙΚΟΣ, είναι αυτή που θέλει να διαχωρίσει, να διασπάσει, να επιφέρει το χάος στην οποιαδήποτε εκδήλωση Τάξης.

Θα μπορούσε να ειπωθεί η άποψη ότι το Νείκος είναι αυτό που δίνει την απαραίτητη ώθηση για εξέλιξη, μόνο που η απόλυτη επικράτηση του δεν θα επέφερε καμία απολύτως μορφή εκδήλωσης, θα επικρατούσε μόνο το Χάος .                                  
Όμως, είμαστε μορφή εκδήλωσης, υπάρχουμε και αυτό το οφείλουμε στη συνενωτική Φιλότητα. Το πόσο κοντά στη Θεϊκή έννοια της Ύπαρξης είναι αυτή η εκδήλωση ή όχι, ίσως πρέπει να το ψάξουμε στο ″ΛΟΓΟ″ που κρύβεται πίσω της και που για τον Πυθαγόρα αναλογεί σε όλο το Σύμπαν και εκφράζει την αιώνια ρυθμική Κίνηση δημιουργώντας Θεία Κοσμική Μουσική.
Το κατά πόσο ο ″ήχος″ που παράγουμε συνδυάζεται με την Κοσμική συμφωνία που κυρίως διακρίνεται για την Δομή, την συμμετρία και την αρμονία της είναι σίγουρο ότι εξαρτάται από το Μέτρο που θα έχουμε στην εναλλαγή χρήσης Φιλότητας/Νείκους, αυτές τις δύο αρχέγονες  Κοσμικές Δυνάμεις που εγγενώς φέρουμε στην εδώ Ύπαρξη μας .

Με μία συμβολική ματιά, αυτό που αποκαλούμε γενέθλιο αστρολογικό χάρτη, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η αποτύπωση, η προσωπική παρτιτούρα, που μας πληροφορεί για τις δυνατότητες που έχει ο καθένας μας να κουρδίσει τον εαυτό του για να ″συνερμηνεύσει″ τη Θεία Μουσική, το Θείο Έργο.

Ο αστρολογικός κύκλος των 360⁰ που αρχίζει να ″μετρά″ για μας από την πρώτη πνοή μας, διακρίνετε από 12 σημεία-ζώδια των 30⁰, που ανά δύο διαμετρικά αντίθετα δημιουργούν ζεύγη 6 αξόνων πολικότητας, το κάθε ζεύγος συνιστά ένα δίπολο ενέργειας με τα δικά του αιτήματα το καθένα και τα δύο αντίθετα μέρη του ζεύγους, τις δύο τάσεις αυτού του αιτήματος. 


Κριός - Ζυγός 


Ο πρώτος άξονας πολικότητας ανήκει στα Ζώδια του Κριού-Ζυγού, θέτοντας ένα από τα κύρια ζητήματα της ζωής, <ΕΓΩ> και οι <ΑΛΛΟΙ>. Στην πολικότητα Κριού – Ζυγού, μεταφερόμαστε από το προσωπικό στο γενικό, από το ατομικό στο συλλογικό, το υπερατομικό που αφορά και πάλι το προσωπικό. Εδώ ξεκινά ο αέναος κυκλικός ενεργειακός  χορός που η Αρχή του, το άναμμα της σπίθας αποτελεί την ύψιστη ενέργεια που χωρίς αυτήν η όποια «εκδήλωση» δεν θα ήταν «εκδήλωση».

Την πρώτη Δράση την κατέχει ο Κριός. Ο παρορμητικός, αρσενικός, θερμός Κριός είναι η σπίθα που κύριος σκοπός της είναι να εκφράσει με ορμή αυτό που μέχρι πριν λίγο ήταν ανεκδήλωτο, ενωμένο μέσα στο μεγάλο και απέραντο Ωκεανό των Ιδεών και των Συναισθημάτων και που για να ξεχωρίσει και να γίνει πυρκαγιά, χρειάζεται το καθαρό ψυχρό αεράκι, του επίσης παρορμητικού αρσενικού Ζυγού που θέτει το περιβάλλον αυτής της εκδήλωσης. Θέτει θα μπορούσαμε να πούμε το ″Λόγο″ της φαινομενικά αναίτιας παρορμητικής εκδήλωσης του Κριού. Ίσως έτσι μπορούμε να κατανοήσουμε την απότομη, άκομψη κάποτε και κάποιες φορές βίαιη συμπεριφορά του αιώνια παρορμητικού γεμάτου νεανικό σφρίγος Κριού. Δεν είναι η δουλειά του να σταθεί και να αναλογιστεί το «Γιατί», το «Πως», το «Που» και το με «Ποιόν». Όλα αυτά είναι το πεδίο δράσης του Ζυγού και δεν εννοώ καθόλου ότι αυτός στέκεται (πώς θα μπορούσε άλλωστε με τον Κριό απέναντι του). Η παρορμητικότητα του Ζυγού είναι αυτή ακριβώς η διαρκής ανάγκη δημιουργίας σχέσεων για να έχει λόγο και αιτία η ελατή και όλκιμη φύση του αέρα του.

Πάντα βιαστικός ο Κριός θέλει να προλάβει να παρουσιάσει να εμφανίσει πρώτος και να νικήσει (ΑΡΗΣ), μπορεί και να μην έχει σημασία “Τι” και “Ποιόν” αλλά σίγουρα πρώτος και νικητής. Η Κριαρίσια εκδήλωση δε νοείται με άλλο τρόπο, παρά μόνο με την άμεση βαθιά προσωπική Επιθυμία που φέρει τον γενικό τίτλο «Εκφράζω Το Εγώ Μου». Αυτή η ανάγκη εκδήλωσης του «εγώ» είναι τόσο δυνατή και  πηγαία, που οποιοδήποτε ουράνιο σώμα ή αστρονομικό σημείο βρεθεί στο χώρο του, επηρεάζεται καταλυτικά και –αυτό με τη σειρά του- εισάγει και μεταδίδει το όποιο συμβολικό αίτημα του με εξωστρέφεια και θάρρος, ακόμα και αν αυτό το ουράνιο σώμα δεν κατέχει καθόλου την «κριαρίσια» γλώσσα. Τη γλώσσα που μοιάζει με την πρώτη μεγάλη συγχορδία της συμφωνικής ορχήστρας όταν αρχίζει να ερμηνεύει τη συμφωνία Ν₀ 24 B.flat του Mozart και γεμίζει με ήχο την μέχρι λίγο πριν απόλυτη σιωπή της αίθουσας στην Όπερα της Βιέννης. Είναι τόσο δυνατή, γεμάτη και απότομη αυτή η πρώτη εισαγωγική συγχορδία, που για κλάσματα του δευτερολέπτου, σχεδόν σε πονάνε τα αυτιά σου.

Θα πρέπει να αφήσει ο Κριός τη σκέψη, τη διπλωματία, την αρμονία και την αισθητικά καλαίσθητη παρουσίαση στον Ζυγό που είναι μαέστρος σε όλα αυτά τα αιτήματα (ΑΦΡΟΔΙΤΗ), αν θέλει να τιμήσει το ″όνομα″ που του έδωσαν ως, «ο Αμνός του Ήλιου», που κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου (Εαρινή ισημερία) και στη 0 01’ μοίρα του, έχουμε την αρχή του μεγαλώματος του Φωτός, με άλλα λόγια γιορτάζουμε την Αρχή της Ζωής.

Η Επιθυμία για έκφραση της ζωντανής και άμεσης, αληθινά «εγωικής» ενέργειας του Κριού έρχεται σε αντιπαράθεση με την βαθιά επίσης παρορμητική Ανάγκη για συνεργασία, ισορροπία, επιβεβαίωση μέσα από τα μάτια του άλλου, Ζυγού

Εδώ το «Εγώ» εκφράζεται το ίδιο δυνατά με τρόπο που εμπεριέχει απαραίτητα το καθρέφτισμα του μέσα στον άλλον, που για τον Ζυγό είναι η πηγή της ενέργειας του, της εσωτερικής του ώθησης να δημιουργεί σχέσεις φιλικές, ή σχέσεις αντιπαλότητας που ποτέ δεν θα εκφραστούν ευθέως στην κακή εκδοχή του. Η πιο συχνή υποχωρητική στάση του Ζυγού και η αναποφασιστικότητα του, αντισταθμίζονται από την έμφυτα καλαίσθητη συμπεριφορά και το τακτ που τον διακρίνουν, το καλό γούστο για να γίνεται θελκτικός και ευχάριστος, τις καλλιτεχνικές ροπές με τις απαραίτητες Αφροδίσιες αρμονίες σε πρώτο πλάνο (σε αντίθεση με τον Κριό που δεν θα καλοεξετάσει τους τρόπους του). Με τον Ζυγό αν θέλεις να τα βγάλεις πέρα θα πρέπει να επιστρατεύσεις την διπλωματία και να μάθεις να «σφάζεις με το βαμβάκι».

Το να πάρει μαθήματα ο Κριός από τη μεγάλη γκάμα των ιδιοτήτων του Ζυγού, θα τον καθιστούσε έναν πιο αποτελεσματικό και λιγότερο ξεροκέφαλο χωρίς υπομονή, αιώνιο έφηβο, που δεν θα χάσει τίποτα από το θάρρος και την αποφασιστικότητα αλλά θα κερδίσει την πιο εύστοχη δράση, χωρίς την αλόγιστη σπατάλη της περίσσιας ενέργειας που ομολογουμένως διαθέτει. Ενώ ο Ζυγός αν προσπαθήσει να υιοθετήσει κάτι από το θάρρος και την αποφασιστικότητα του Κριού θα δυναμώσει την έτσι κι αλλιώς υπάρχουσα παρορμητική τάση του για ειρήνη και συνένωση, με καθαρή ατομική ευθύνη διεκδίκησης για την επίτευξη μίας συγκεκριμένης απόφασης που μόνιμα αποφεύγει για να μη διαταράξει τις πολυπόθητες ισορροπίες του.

Εν κατακλείδι, οι εκδηλώσεις μέσα από τις οποίες θα μπορούσαν να εκφραστούν ως συνειδητές ατομικότητες και όχι απλά παρορμητικά τα ζώδια αυτής της πολικότητας είναι:
Κριός: Εγώ, ο νικητής. Αν όμως χάσω τίμια και καθαρά λόγω ανωτερότητας δυνάμεων του «αντιπάλου», του αναγνωρίζω μεγαλόψυχα τη νίκη, όχι ως απλά χαμένος αλλά ως άξιος αντίπαλος που την επόμενη φορά μπορεί να κερδίσει, και σου δίνω το χέρι, όχι τυπικά αλλά ουσιαστικά, αντλώντας από το πολικό αντίθετό μου τον Ζυγό.

Ζυγός: Εγώ μέσα από τους Άλλους. Δεν θα διατηρήσω όμως την ειρήνη και την συνεργασία με κάθε τίμημα για χάρη της ισορροπίας. Αντίθετα,  θα διεκδικήσω με αποφασιστικότητα και θάρρος τη διάσπαση των μελών για μία νέα «συμφωνία», μία νέα σύνθεση που δεν βασίζεται στο φόβο της απόρριψης όπως η προηγούμενη, αντλώντας από το πολικό αντίθετό μου τον Κριό.   

Παναγιώτης Αργυρόπουλος